وی ادامه داد: کودک به سمت مادر نیز نمی‌رود، چراکه مادر قربانی خشونت شده و نمی‌تواند حس امنیت را به کودک دهد، زیرا مادر هنوز احساس امنیت ندارد.

این روانشناس با اشاره به اینکه احساس عدم امنیت در خانه می‌تواند برای کودکان آسیب زا باشد، اضافه کرد: این کودکان در بلند مدت دچار اضطراب و ترس‌های شدید می‌شوند که حتی ممکن است به اختلالات دیگر منجر شود.

بهزادپور گفت: زمانی که جو متشنج خانه ادامه یابد و کودک در این فضا بزرگ شود به بیرون از خانه متمایل می‌شود، چراکه نتوانسته احساس امنیت را از خانواده دریافت کند، بنابراین جای دیگر به دنبال این احساس امنیت است.

وی افزود: هنگامی که فرزندان به بیرون از خانه تمایل پیدا می‌کنند رابطه والد_فرزندی خوبی شکل نمی‌گیرد و فرزندان از افرادی که خیلی قابل اعتماد نیستند امنیت دریافت کند که در دوران نوجوانی خطرناک است.

این روانشناس با بیان اینکه در دوران نوجوانی ارتباط فرزندان با والدین باید خوب باشد، ادامه داد: دوره نوجوانی دوره حساسی است، اگر ارتباط کم باشد آسیب‌هایی برای فرزندان به همراه دارد.

بهزادپور تصریح کرد: کودکانی که در یک محیط متشنج زندگی می‌کنند یک بار عاطفی بر آن‌ها تحمیل می‌شود، به عنوان مثال کودک سنگ صبور مادر می‌شود و مادر از بد بودن پدر به کودک می‌گوید، در حالی که کودک تحمل این بار عاطفی را ندارد و باید درگیر دنیای کودکانه خود باشد.

وی با اشاره به اینکه والدین نباید مثلث سازی کنند، گفت: مثلث سازی یعنی کودک با مادر یک طرف و پدر در طرف مقابل و یا بالعکس، قطعا چنین روابطی به خانواده آسیب می‌زند.

این روانشناس تصریح کرد: اگر تعارض بین والدین زیاد است به مشاوره برای زوج درمانی مراجعه کنند تا بتوانند زندگی خود را حفظ کنند تا بر روان کودک‌شان آسیب وارد نشود.

بهزادپور اضافه کرد: اگر تعارض والدین با یکدیگر شدید نیست توصیه می‌شود که در مقابل کودکان با یکدیگر درگیر نشوند، زمانی را تعیین کنند و بیرون از خانه بدون حضور کودک درباره تعارضات مذاکره کنند.

وی خاطرنشان کرد: زمانی که زوجین به بیرون از خانه برای حل تعارضات می‌روند چند مزیت دارد، اول؛ در مقابل کودک با یکدیگر مشاجره نمی‌کنند، دوم؛ هنگام مذاکره ممکن است هیجانات بالا رود و درگیری فیزیکی رخ دهد، لذا هنگامی که بیرون از خانه هستند چنین مشکلی پیش نخواهد شد.

باشگاه خبرنگاران