| « نکته‌ای برای زبانآموزی | راز با حیا شدن » |
واکنش صریح پژوهشگر دینی به نطق ناصواب نماینده مجلس! /«روضه را از امام حسین و کنسرت را از امام حسن آموختیم»
نوشته شده توسطرحیمی 27ام شهریور, 1395حجت الاسلام دکتر سید امیر عبدالملکی در انتقاد به سخنان یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس که گفته بود «روضه را از امام حسین علیه السلام و کنسرت را از امام حسن علیه السلام آموختیم» تصریح کرد:
این اظهار نظرات غیر کارشناسانه قبیح بوده و از لسان اشخاصی که خود را شاگرد و وامدار مکتب اهل البیت (علیهم السلام) می دانند، اقبح و دور از انتظار می باشد.
خبرگزاری فارس در روز یکشنبه 14 شهریور ماه 95 خبری را تحت عنوان؛ «روضه را از امام حسین علیه السلام و کنسرت را از امام حسن علیه السلام آموختیم» منتشر کرد که احمد مازنی نماینده مردم تهران در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس که ملبس به لباس روحانیت نیز است، این اظهارات عجیب و دور از انتظار را در جمع پیشکسوتان هنرمند افاضه کرد که آن مطالب غیر کارشناسانه، دور از شان و منزلت یه فرد تعلیم دیده در مکتب امام صادق(علیه السلام) است.ایشان در این جلسه، اظهاراتی داشتند مبنی بر اینکه همان اندازه که مردم به روضه آل الله (علیهم صلوات الله) احتیاج دارند به برنامه های شاد و مفرّح از جمله حضور در کنسرت های موسیقی! نیز نیاز دارند و ادامه روایتی را از «مسروق» خادم نا اهل و خائن امام حسن مجتبی علیه السلام بیان کردند که مسروق در روز عرفه به منزل امام حسین علیه السلام می‌رود و می‌بیند که در آنجا همه روزه گرفته‌اند و مشغول عبادت هستند. بعد به منزل امام حسن علیه السلام می‌رود و می‌بیند که در آنجا خبری از روزه و دعا نیست بلکه مردم مشغول خوردن شربت و شیرینی و تبریک و تهنیت هستند. او از این اتفاق تعجب می‌کند و از امام علت و فرق این رفتار را می‌پرسد. امام حسن علیه السلام می‌فرمایند: ما امام همه مردم هستیم امروز بعضی از مردم روزه‌دار هستند و می‌خواهند به ثواب برسند و بعضی هم می‌خواهند شاد باشند؛ ما در این روز تقسیم کار کردیم.
آقای مازنی همچنین در ادامه این داستان بیان داشتند که وقتی که می‌گوییم که در جامعه هم کنسرت و هم روضه باشد، این رفتار را از امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام آموختیم؛ آنها که مدعی دین هستند، کاتولیک‌تر از پاپ نشوند.
اینک چند نکته در نقد و نکوهش بیانات غیر کارشناسانه آقای مازنی قابل ملاحظه میباشد که در حد توان به آن اشاره خواهیم نمود.
اولاً اصل روایتی که ایشان به آن استناد کرده است از سوی شخصی نقل شده است که گارگذار و خدمتگذار حکومت بنی امیه است و غالب روایات موجود از امام حسن و امام حسین و امام سجاد (علیهم السلام) از مصدر نقل بنی امیه بجا مانده .
نکته دوم اینکه از زمان حیات مبارک امیر المومنین(علیه السلام) تا امام سجاد(علیه السلام) غالب راویانی که روایات نقل می کردند از بیدادگران و ستمگران حکومت بنی امیه بودند و هدف از نقل روایات ناصحیح، تخریب چهره امامان بود که اگر سیری نیز بر تاریخ نه چندان دور کشورمان کنیم می بینیم که در زمان رضاخان و حضور چشمگیر فراماسون ها در ایران و دربار نیز به شدت به ترویج اسرائیلیات (روایت ها و اخباری کذب و مهمل که از بنی اسرائیل در اخبار اسلامی آورده اند) و اکاذیب می پرداختند و غالباً به کتاب طبری استناد شده است و نظر آنها در هیچ یک از کتب شیعه نیست. بلکه از تاریخ طبری گفته می شد که مملو از اکاذیب و مهملات بود.
نکته سومی که در جواب آقای مازنی می توان به آن اشاره کرد آن است که فرض را بر این میگیریم که روایت مذکور صحیح باشد، امام مجتبی علیه السلام در مدینه تحت الحفظ بود و حکومت غاصب بنی امیه قصد داشت تا به اجبار شخصیت آن امام همام را به عنوان فردی منزوی و عزلت گزین نشان دهد بر این اساس امام مجتبی علیه السلام که واقف بر حیله و نیرنگ آنان بود در تمامی مجامع مردمی و مجالس عمومی شرکت می نمود تا با حسن خلق و کرامت نفس خویش به طاغوتیان اعتراض کند و لیکن می بینیم که امام حسین(علیه السلام) اصلا این التزامات را به جهت تبعیت از امام حاضر و زمان خود بر عهده ندارد و جایی نیامده در زمان حیات امام مجتبی علیه السلام ، امام حسین علیه السلام و یا امام زین العابدین علیه السلام که بین 15 تا 17 سال سن شریفشان بود نطقی و یا فرمایشاتی داشته باشند و یا رسماً در مجمع عمومی حاضر شده باشند. لذا اگر هم روایتی که آمده صحیح باشد نوع فعالیت و عملکرد امام مجتبی علیه السلام مطابق با فرامین الهی و در راستای مبارزه با طاغوتیان سرکش زمان بوده است .
اما نکته مهم سخنان ایشان، قیاس مع الفارقی است که در مقابل این روایت نه چندان معتبر قرار گرفته است. ایشان سنت الهی، اسلامی و خداپسندانه ای همچون اطعام مردم در روز عرفه و در حضور امام معصوم علیه السلام را با برگزاری کنسرت های موسیقی که بعضاً با موسیقی های لهوی و مراسمات طرب انگیز تشکیل می شود، قیاس می کنند.
شیخ مذکور با مقایسه امری مقدس مانند حضور در محضر امام معصوم و استفاده از برکات معنوی و انفاس قدسی آن امامان همام و نیز اطعام با دستان مبارک آن ذوات مقدس با عملی مانند برگزاری مجالس لهو و لعب در قالب کنسرت که به اذعان نیروهای امنیتی و انتظامی گاهاً با حضور افرادی مست و لاابالی و با پوشش های نامتعارف که منجر به دخالت گشت های ارشادی و تذکرات لازمه و بعضا با دستگیری اشخاص نامبرده همراه می شود، ظلمی بس بزرگ در مقام معنوی امامان معصوم و توهینی نابخشودنی در حق محبین و ارادتمندان آن حضرات روا داشته .
فراموش نکنیم کلام درباره امام صادق علیه السلام را که فرمودند: «مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا، قولوا لِلنّاسِ حُسْنا، واحْفَظوا ألْسِنَتَکُمْ وَکُفُّوها عَنِ الفُضولِ وقَبیحِ القَوْلِ ؛ ای گروه شیعه! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، با مردم نیکو سخن بگویید، و زبانتان را حفظ کنید و آن را از زیاده روی و زشت گویی بازدارید.»
این اظهار نظرات غیر علمی و غیر کارشناسانه قبیح بوده و از لسان اشخاصی که خود را شاگرد و وامدار مکتب اهل البیت (علیهم السلام) می دانند و به این مذهب حقّه، منتسب می دانند، اقبح و دور از انتظار می باشد .
امیدواریم در اسرع وقت نامبرده از مواضع منتسب به ایشان تبری جسته و دیگر شاهد تکرار این نوع بیانات سخیف نباشیم.
ارادتمند دوستان و محبّین اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ، دکتر سید امیر عبدالملکی
ولادت دهمین گلبرگ آسمانی، آیینهی عصمت، هادی امّت، اسوهی مجد و شرافت، نیای انسانیت، نای پرخروش ولایت، ناخدای کشتی هدایت، حضرت امام هادی علیهالسلام بر پیروان ولایت خجسته باد
1395/06/27 @ 17:46
فرم در حال بارگذاری ...