خداوند متعال اولين و آخرين مقصدى است كه انسان بايد بدان بينديشد

و چشم جان خود را با نظر بر او روشن سازد و در پيشگاه او پيشانى خشوع و بندگى بسايد.

پس هنگامى كه اين حالت براى انسان سالك ملكه مى شود،

با حضرت حق انس مى گيرد و بالاترين لذت را نصيب مى برد

و آرامش ميهمان او مى گردد به گونه اى كه بر اهل عالم شفقت مى ورزد

همانا برترين حركات نماز، پاكيزه ترين اسرار صبر

و سودمندترين نيكى ها صدقه و بيهوده ترين تلاش ها جدال است.

حكمت، مادر فضايل و شناخت خدا، اولين معرفت است.»