اگر چیزی را از دست داده اید و یا از داشتن چیزی محروم هستید، به آنچه دارید و هم اکنون از آن برخوردارید، بیندیشید. حتی در سخت ترین شرایط، داشته های شما بیش از نداشته های شماست.

شما از کسانی نباشید که فقط به محرومیت های زندگی می اندیشند. نگذارید سختی ها مانع دیدن خوبی ها شوند. سختی ها را بیش از آنچه هستند بزرگ نکنید و فقط به گرفتاری هایتان نظر نیفکنید. بگذارید چشم هایتان زیبایی های دیگر زندگی را نیز ببینند.

ابوهاشم جعفری که در تنگنای شدیدی قرار داشت، خدمت امام هادی ^{علیه السلام} رسید و نشست.

پیش از آن که چیزی بگوید، ناگهان امام ^{علیه السلام} به وی فرمود:

«کدام یک از نعمت های خدا را می خواهی شکرگزاری کنی؟!».

وی که شگفت زده شده بود، خود را جمع کرد و ندانست چه بگوید.

امام علیه السلام یکی پس از دیگری نعمت های وی را بازگو کردند و بدین وسیله، او را نسبت به آنچه در حال حاضر داشت، آشنا ساختند.^{(کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 41، ح 5863)}

این کار، فشار روحی - روانی وی را کاهش داد و امیدوارش ساخت؛ زیرا به خوبی دید که آنچه دارد، بیش از چیزی است که ندارد.

پس به خوبی نگاه کنیم

و آنچه را داریم، برای خود بشماریم.

سپس بگوییم

الهی

رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَي وَعَلَى وَالِدَي وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ^{(النمل/19)}
[سليمان] از گفتار او دهان به خنده گشود و گفت پروردگارا در دلم افکن تا نعمتي را که به من و پدر و مادرم ارزاني داشته‏اي سپاس بگزارم و به کار شايسته‏اي که آن را مي‏پسندي بپردازم و مرا به رحمت‏خويش در ميان بندگان شايسته‏ات داخل کن.

رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَي وَعَلَى وَالِدَي وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ^{(الأحقاف/15)}

پروردگارا بر دلم بيفکن تا نعمتي را که به من و به پدر و مادرم ارزاني داشته‏اي سپاس گويم و کار شايسته‏اي انجام دهم که آن را خوش داري و فرزندانم را برايم شايسته گردان در حقيقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذيرانم

_{پایگاه حوزه}