جهت آماده ساختن زمينه کشف حجاب، مجلس، در ششم دي ماه 1307 قانون متحدالشکل نمودن البسه را تصويب کرد که بر اساس آن، پوشيدن کت و شلوار و کراوات و کلاه فرنگي براي مردان، الزامي شد. تلاش هاي رضا خان باعث شد تا عده اي از زنان غرب زده، بويژه زنان درباري و دولتمردان، به صورت بي حجاب يا بدحجاب، در مجامع و معابر عمومي ظاهر شوند و مردم نيز تحت تاثير اختناق و ظلم رضاخاني، حساسيت لازم را از خود نشان ندادند.

در سال 1313 رضا خان عازم ترکيه شد و با مشاهده تغييراتي که رژيم لائيک ترکيه به رهبري مصطفي کمال آتاتورک در جهت غربي کردن جامعه مسلمان ترکيه اجرا کرده بود، تحت تاثير قرار گرفته و شديدتر از گذشته در راستاي اسلام زدايي و بويژه حجاب زدايي گام برداشت.

در بهمن 1313، در افتتاح دانشگاه تهران، به دختران دستور دادند که بدون حجاب به تحصيل مشغول شوند. اقدامات رضاخان در اين جهت، واکنش و مخالفت هاي زيادي از سوي مردم به رهبري روحانيت را باعث شد که از جمله مهمترين آنها مي توان به سرکوب قيام مسجد گوهرشاد و کشتار مردم مظلوم اشاره کرد. حدود شش ماه پس از فاجعه مسجد گوهرشاد، رضا خان با بي اعتنايي به علما و مردم، در روز 17 دي 1314 در جشن فارغ التحصيلي دانشسراي مقدماتي دختران در تهران، قانون کشف حجاب زنان را به طور آشکار و رسمي اعلام کرد و خود به اتفاق همسر و دخترانش که بدون حجاب بودند، در اين جشن که به ابتکار علي اصغر حکمت، وزير معارف و فراموسونر معروف تشکيل گرديد، شرکت و سخنراني کرد و دوره اي سياه براي زنان ايران در تاريخ شروع شد. ماموران رضاخان در اجراي اين قانون، شب و روز در کوچه ها و خيابان ها گشت مي زدند و هر جا زن باحجابي را مي يافتند، با خشونت چادر و روسريش را برمي داشتند و مردها را مجبور مي کردند تا زن هايشان را سر برهنه به خيابان ها و مجالس ببرند.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی