هرکس به یک کودک ظلم کند، مستحقّ مذمت و ناسزاست و از نظر عقل و عُقلا و وجدان محکوم است، چه رسد به کسی که به نسل‌های پی‌درپی ظلم کند، چنان‌که شیخین راه هدایت را به روی عموم مسلمانان بستند و راه ضلالت را برای همیشه گشودند. ظاهر اسلام و قرآن را حفظ کردند، ولی از باطن و حقیقت آن بهره‌برداری ننمودند. به رجم و سنگسار کردن زن حامله و عدم اخذ زاید بر «مَهْرُالسُّنَّة» فتوا دادند، و در آخر گفتند: «کلُّ الّناسِ أَفْقَهُ مِنْ عُمَرَ، حَتَّی الْمُخَدَّراتِ فِی الْحِجالِ؛ همه مردم از عمر داناتر هستند، حتی زنان که در حجله‌ها و پس پرده‌ها محجوب هستند».۱

آقاخان هم شیعه دوازده امامی است، اما نظیر مسیحیان که قائل به «یکی در عین سه‌تا و سه‌تا در عین یکی» هستند. او و علی‌محمد باب و جانشینانش همه نمونه‌های ظالمان به نسل و هلاک‌کننده آنها هستند. آری، ظهور حضرت مهدی عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشّریف «بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا؛ بعد از آنکه ظلم و ستم جهان را فرا گرفت»۲ خواهد بود. وَ الْقَتْلُ وَالشَّهادَةُ أَوْلی مِنْ انْحِرافِ جِیلٍ، أَلْمُوجِبِ لِلْهَلاکةِ الْأَبَدِیةِ (و کشته‌شدن و شهادت، از انحراف نسل‌ها که موجب هلاکت ابدی است، بهتر است).

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۴۹

۱. ر.ک: السنن‌الکبری بیهقی، ج۷، ص‌۲۳۳؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۱، ص‌۱۸۲؛ کنزالعمال، ج۱۶، ص‌۵۳۷ و ۵۳۸؛ الغدیر، ج۶، ص‌۹۸. در رابطه با مطاعن گذشته و بررسی مدارک آن از دیدگاه اهل‌سنت، ر.ک: کتاب النص و الاجتهاد، شرف‌الدین.
۲. بحار الانوار، ج۳۰، ص۸۰؛ ج۳۶، ص۳۵۸؛ طرائف، ج۱، ص۱۷۷.