...

خجلت و شرمندگی نظام از بیکاری یک جوان، از خجلت و شرمندگی جوان بیکار در خانواده خود، بیشتر است، بنابراین باید برای حل این مشکل، اقدامات جدی انجام شود.

رهبر انقلاب اسلامی مقابله با قاچاق را یکی دیگر از اولویت های کاری مجلس در موضوع اقتصاد دانستند و گفتند:

قاچاق همچون خنجری به پشت نظام است که مقابله با آن هم آسان نیست اما دولت باید با این پدیده شوم برخورد کند و مجلس نیز پشتوانه این برخورد باشد. حضرت آیت الله خامنه‌ای در ادامه به موضوع فرهنگ به عنوان یکی دیگر از اولویت های کاری مجلس دهم اشاره کردند و گفتند: مسئله اقتصاد، اولویت فوری و کنونی کشور است اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نیز مهمتر است.
ایشان افزودند: در موضوع فرهنگ نوعی ولنگاری و بی اهتمامی در دستگاههای فرهنگی به چشم می خورد، زیرا در تولید کالای فرهنگی مفید و جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضرّ، کوتاهی هایی انجام می شود.
حضرت آیت الله خامنه ای افزودند: در برخی مواقع تأکیدهایی که بر پرهیز از استفاده کالاهای مضرّ غیرفرهنگی همچون برخی مواد غذایی می شود، بیشتر از هشدار درباره کالاهای فرهنگی مضرّ است، در حالی که تأثیرات سوء این کالاها بر مردم خطرناک تر و گسترده تر است.
ایشان خاطرنشان کردند: برخی مواقع در مقابل تولید یا ورود کالاهای فرهنگی مضر، موضع‌گیری و اقدامی نمی شود، زیرا این ترس وجود دارد که متهم به جلوگیری از جریان آزاد اطلاعات شوند.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به اقدامات سختگیرانه در اروپا و امریکا برای کنترل اطلاعات گفتند: ما در حالی از اتهام های بی اساس آنها در خصوص جلوگیری از جریان آزاد اطلاعات هراس داریم که کنترل های ما یک دهم سخت گیریهای آنها نیست.
توصیه بعدی رهبر انقلاب اسلامی به نمایندگان مجلس شورای اسلامی، «انقلابی بودن، انقلابی ماندن و انقلابی عمل کردن» بود.
حضرت آیت الله خامنه‌ای، مجلس شورای اسلامی را نهادی انقلابی و برآمده از انقلاب خواندند و خطاب به نمایندگان تأکید کردند: در قانون‌گذاری و در عمل به وظایف نمایندگی، و در نطقها و موضع‌گیریهای خود، انقلابی عمل کنید.
ایشان، موضع‌گیریهای عمومی مجلس در قبال مسائل کلان را مهم برشمردند و با تجلیل از کارنامه خوب مجلس نهم در این زمینه افزودند: مجلس باید در مواجهه و مقابله با جریانهای معارضِ سیاسی علیه انقلاب اسلامی، موضع قاطع و شفاف داشته باشد.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به رفتار کاملاً خصمانه دولت و کنگره امریکا با جمهوری اسلامی ایران، گفتند: در مقابل گستاخی‌های دشمنان باید به میدان آمد و با پاسخ محکم، دهان آنها را بست، زیرا دشمن در عرصه سیاسی بر اساس عکس‌العمل‌ها محاسبه می‌کند و اگر احساس کند طرف مقابل منفعل و اهل عقب‌نشینی است، کوتاه نمی‌آید و زیاده‌خواهی می‌کند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در همین زمینه به قضیه مذاکرات هسته‌ای اشاره و خاطرنشان کردند: امریکایی‌ها اعم از دولت، کنگره و کاندیداهای ریاست جمهوری آینده، مدام زیاده‌خواهی و تهدید می‌کنند و مواضع و تهدیدهای آنها در مقطع فعلی همچون دوره قبل از توافق است و نباید در مقابل این گستاخی ها ساکت ماند.
رهبر انقلاب اسلامی در ادامه به تشریح نقشه داخلی دشمن در فعال کردن گسلهای داخلی پرداختند و افزودند: دشمن در تلاش است تا گسل های قومی، عقیدتی و جناحی را فعال و تبدیل به زلزله کند، بنابراین نمایندگان مجلس باید تلاش کنند تا این طراحی دشمن به نتیجه نرسد.
حضرت آیت الله خامنه ای گفتند: نماینده مجلس می‌تواند طبق بینش و نگاه سیاسی خود رأی بدهد و در موافقت یا مخالفت با موضوعی، اظهارنظر یا انتقاد کند اما به هیچ‌وجه نباید همچون برخی مقاطع در دوره‌های قبلی مجلس کار به اختلاف، کشمکش زبانی، یقه‌گیری و تشنج کشیده شود.
رهبر انقلاب، ایجاد تشنج در مجلس را موجب سرریز شدن آن به جامعه و بروز تنش و آثار روانی منفی در جامعه دانستند و گفتند: در مجلس باید آرامش حکمفرما باشد و این آرامش، قطعاً به جامعه نیز منتقل خواهد شد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای سپس به تشریح طراحی دشمن در سطح منطقه پرداختند و خاطرنشان کردند: دشمن برای منطقه مهم و حساس غرب آسیا نقشه‌های مشخصی دارد و تلاش می‌کند سیاستهای جمهوری اسلامی را که مانع تحقق نقشه‌های اوست، خنثی کند.
ایشان در اشاره به برخی ویژگی‌های منطقه غرب آسیا افزودند: «حضور اسلام و مسلمانان»، «منابع عظیم نفتی و آبراهها» و «رژیم صهیونیستی» این منطقه را برای دشمن بسیار مهم کرده است و نقشه آنها برای این منطقه نیز همان چیزی است که چند سال قبل از آن به عنوان تشکیل «خاورمیانه جدید» و «خاورمیانه بزرگ» یاد کردند.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به محقق نشدن نقشه‌های امریکا در منطقه از جمله در عراق، سوریه، لبنان و فلسطین، به دلیل ایستادگی جمهوری اسلامی، تأکید کردند: باید در مقابل این سیاستهای سلطه‌جویانه ایستاد و چهره استکبار را افشا کرد.
ایشان با هشدار در خصوص پرهیز از مواضع و رفتارهای مورد پسند دشمن، تأکید کردند: حقایق و واقعیتهای استکبار و نظام سلطه را در مواضع و نطقهای خود بیان کنید و مراقب باشید حرف و عمل شما به امریکا و رژیم صهیونیستی کمک نکند.
رهبر انقلاب اسلامی در پایان خاطرنشان کردند: دشمن در سه سطح بین المللی، منطقه ای و داخلی طراحی هایی برای نظام اسلامی دارد که در سطح بین المللی ادامه اتهام زنی ها، در سطح منطقه ای از میان برداشتن موانع تحقق نقشه های خود و در سطح داخلی فعال کردن گسل ها است، بنابراین همه قوا و مسئولان به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید در قبال این طراحی ها هوشیار باشند.
رهبر انقلاب اسلامی همچنین با اشاره به در پیش بودن ماه ضیافت الهی، ماه مبارک رمضان را فرصتی برای دعا، خودسازی و عمل صالح خواندند و افزودند: فرصت نمایندگی مجلس نیز که در اختیار شما عزیزان قرار گرفته، فرصت و موقعیتی زودگذر است که باید این فرصت را قدر بدانید و در انجام وظایف قانونی خود از خداوند کمک بخواهید.
پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، آقای لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با گرامی‌داشت یاد امام راحل، به اولویت‌ها و برنامه‌های مجلس دهم اشاره کرد و گفت: مسئولیت سنگینی در دفاع از دژ انقلاب بر عهده داریم و آنچه می‌تواند شرایط پرتنش منطقه را به سوی آرامش و تثبیت امنیت پایدار سوق دهد و امنیت ایران را مستقر نگه دارد، داشتن نگاه انقلابی و عمل به آن است.
وی افزود: انقلابی بودن، نقطه کانونی مجلس شورای اسلامی است و مجلس دهم رصد حوادث منطقه را با اهمیت زیاد پیگیری خواهد کرد.
رئیس مجلس با بیان اینکه مسئله‌سازی‌های امریکا پس از توافق هسته‌ای نشان می‌دهد که استکبار قصد ضربه زدن به منافع ملت ایران را دارد، تأکید کرد: نمایندگان ملت وظیفه خود می‌دانند مجلس را سپر دفاع از حقوق ملت در مقابل اجانب کنند.
آقای لاریجانی همکاری و تعامل قوای سه‌گانه و «ملت و دولت» در شرایط فعلی را ضروری دانست و با بیان اینکه برای عبور از رکود باید گام‌های سریع‌تر و دقیق‌تری برداشته شود، گفت: مجلس با محور قرار دادن تحقق اقتصاد مقاومتی و رونق تولید در همه کمیسیون‌ها این موضوع را اولویت نخست خود قرار داده و طرح‌ها و لوایح لازم و نظارت بر تحقق اقتصاد مقاومتی را پیگیری خواهد کرد.

 آتش طوفنده – ویژه ماه مبارک رمضان – از گنه دم به دمم آتش طوفنده شدم هم شدم از توبه خجل، هم ز تو شرمنده شدم

با نوای محمود کریمی 

دانلود با لینک مستقیم:

کیفیت عالی

کیفیت خوب.

 

کد پخش فلش:
شما می‌توانید با قرار دادن کد زیر در قالب وبلاگ یا وب‌سایتان بدون هیچ تنظیم اضافی، این نوا را [به صورت ثابت] در سایت یا وبلاگ خود داشته باشید.

 

 دانلود نماهنگ  این نوا

 شعر:

از گنه دم  به دمم آتش طوفنده شدم
هم شدم از توبه خجل، هم زتو شرمنده شدم
صاحب من! خالق من! داور من! یاور من!
حیف تو را داشتم و غیر تو را بنده شدم
شعله ای از نار بُدم شاخه ای از خار بُدم
با نظر رحمت تو باغ گل از خنده شدم
قطره بُدم بحر شدم ذره بُدم مهر شدم
بلکه درخشنده تر از مِهر درخشنده شدم
وصل تو شد عزت من هجر تو شد ذلت من
با تو سرافراز ولی بی تو سرافکنده شدم
وای بر این بندگی ام مرگ بر این زندگی ام
مرده یک عمرم و در خاک لحد زنده شدم
بار خدایا کرمی از یم اخلاص نمی
کز شرر عُجب و ریا آتش سوزنده شدم
سیل گنه برد مرا بحر بلا خورد مرا
وای که من غرق در این بحر خروشنده شدم
خاک قدوم ولی ام “میثم” دار علی ام
با نفس شیر خدا زنده و پاینده شدم

 

ماه شعبان در شُرُف انقضاست به استقبال ماه مبارك رمضان بايد برويم.

مستحضريد يك سال طبيعي هست كه اول فروردين، گياهان و درخت‌ها سرسبز مي‌شوند، اول سال است؛ اما بر اساس ادعيه, بر اساس روايات, اول سال براي كسي كه بحث‌هاي اخلاقي دارد, اهل سير و سلوك است، اول ماه مبارك رمضان است. در دعاها, در روايات «غرّةالشّهور» هست,«غرّةالسنة» هست, «رأس‌السنة» هست دعاهايي كه در اول ماه مبارك رمضان هست تعبيرات فراواني دارد كه اين اول سال است, آغاز سال است و مانند آن. براي كسي كه مي‌خواهد بر اساس علوم انساني و انسانيّت خودش ارزيابي كند، اول ماه مبارك رمضان خودش را آماده مي‌كند و آخر ماه شعبان هم آخر سال است.

و اگر جناب حافظ و امثال حافظ گفت:

ماه شعبان نده از دست قدح كاين خورشيد

از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد

يعني چند روز بيشتر فرصت نداريد كسي كه حساب مالي دارد يك تاجر بالأخره آخر سال بايد سود و زيان خودش را حساب كند. ماه شعبان, آخر سال ماست؛ يعني سال اخلاقي ما, سال اعمال ما, سال اعتقاد ما كه اين سال چه كار كرديم. اينكه در دعاهاي ماه شعبان است:

«اللَّهُمَّ إِنْ‏ لَمْ‏ تَكُنْ‏ غَفَرْتَ‏ لَنَا فِيمَا مَضَی‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ» همين است.

دعاهاي ماه شعبان اين است خدايا! اگر تاكنون ما مورد لطف تو نبوديم آمرزيده نشده بوديم از اين به بعد ديگر ما را بيامرز؛ الآن اگر رفتيم, رفتيم، اگر ـ معاذ الله ـ مرگ, پوسيدن بود و از بين رفتن بود حساب و كتابي نبود، اما مرگ از پوست به در آمدن است. اوّلين سؤالي كه از ما مي‌كنند مي‌گويند عمرت را در چه راهي صرف كردي؟ ما بايد جواب نقد داشته باشيم چون مرگ, زندگي است و مرگ, از پوست به در آمدن است نه پوسيدن، بايد جواب نقد داشته باشيم كه چه كار كرديم.

...

اين است كه بسياري از بزرگان اين دهه آخر شعبان كه مي‌شود تمام تلاش و كوشش آنها اين است كه سود و زيانشان را مشخص كنند كه من اين يك سال چه كردم با چه وضعي مي‌خواهم مهمان خداي سبحان بشوم، چون در ماه پربركت رمضان که ماه «ضيافت‌الرحمان» است انسان يا در آن زمين مهمان خداست به نام سرزمين وحي يا در اين زمان مهمان خدا به نام ماه مبارك رمضان است. يا ما بايد مهمان خدا باشيم در اين دو مقطع يا ميزبان خداي سبحان باشيم كه جمع هر دو را شايد. چه وقت ما ميزبان خدا هستيم و چه وقت خدا مهمان ماست فرمود:

«أَنَا عِندَ المُنكَسِرَة قُلُوبُهُم» كسي كه قلب شكسته دارد با خدا اهل مناجات است با خدا راز و نياز دارد، مي‌گويد:

«من الهي هو الله گويم»، به تعبير شيخناالاستاد حكيم الهي قمشه‌اي(رضوان الله عليه)، با قلب شكسته هميشه تا مظهر او بشود اين ميزبان خداست.

اگر كسي اين توفيق را داشت كه خدا مهمان اوست، يعني لطف خدا و اگر اين را نداشت لااقل در آن سرزمين يا در اين زمان، خودش را دريابد، پايان ماه شريف شعبان اين است و بهترين فرصت عمل به قرآن, قرائت قرآن, راهنمايي گرفتن از دستورات قرآن كريم كه بعضي از آيات را اين رياست محترم هم قرائت فرمودند.

منبع : درس اخلاق آیت الله جوادی آملی، ۹۳/۳/۲۹

رسول خدا صلی الله علیه وآله چهار نشانه شقاوت را بیان فرمودند:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله):

مِنْ عَلَامَاتِ الشَّقَاءِ جُمُودُ الْعَيْنِ وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فِي طَلَبِ الدُّنْيَا وَ الْإِصْرَارُ عَلَى الذَّنْبِ.

 از نشانه هاى شقاوت و بدبختى «خشكى چشم از اشك، (گریه نکردن)» «قساوت قلب»، «حرص داشتن در دنياطلبى» و «اصرار و پافشارى بر گناه» است.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 290.

افراد صالح، صدمۀ مرگ و سکرات ندارند، اما بالاتر از اين، اميرالمؤمنين علیه السلام را می ‌بينند و خواهند ديد که اميرالمؤمنين علیه السلام از دست آنها راضی است و ارزش اين، از بهشت بالاتر است.

آیت الله العظمی مظاهری در سلسله درس های اخلاقی خود با موضوع «معرفة ‌النفس» (انسان ‌شناسی و خودشناسی) به تشریح عالم برزخ پرداخته اند که در ذیل می آید:

ما يک زندگی دنيوی داريم که در اين دنيا زندگی می‌ کنيم و در وقتی مُرديم يک عالم برزخ داريم که بين قيامت و اين دنياست. در آنجا زندگی می ‌کنيم و اگر در دنیا خوب باشیم در برزخ، رفاه خواهیم داشت و اگر بد هستيم در عذاب می باشيم؛ ‌و يک زندگی هم زندگی در قيامت وجود دارد که بهشتيان به بهشت و جهنميان به جهنم می ‌روند.

 در جلسه گذشته بیان شد که حقيقت عالم برزخ مثل حقيقت قيامت، برای ما معلوم نيست؛ اما آنچه معلوم است، اينکه عالم برزخ وجود دارد؛ در روز قيامت هم آنچه معلوم است، اينکه معاد جسمانی داريم و اين شخص با جسم و روحش يا بهشتی يا جهنمی می ‌شود.

 ما دربارۀ خصوصيات عالم برزخ و خصوصيات قيامت و بهشت و جهنم، دورنمايی داريم. همين مقدار می ‌دانيم که در قرآن کریم 1400 آيه دربارۀ معاد وجود دارد که خيلی از اين آيات مربوط به معاد جسمانی است. حساب و کتاب داريم و خوب ‌ها در رفاه عجيبی و بدها در عذاب شديدی هستند، اما خصوصيات آن برای کسی به جز اهل ‌‌بيت‌ علیهم السلام معلوم نیست.

 قرآن کریم می فرماید:

«فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديدٌ»[1]

 

‌دم مرگ چشم ‌ها چشم ديگری می ‌شود و حقيقت ‌بين می ‌شود و عالم ديگری می ‌بيند.

...

  در جای دیگر فرموده است:

«رَبِ‏ ارْجِعُون‏، لَعَلِّي‏ أَعْمَلُ‏ صالِحاً فيما تَرَكْتُ‏ كَلاَّ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُون»[2]

دم مرگ، شخص چشمِ ديگر و زبانِ ديگری پيدا کرده و با خدا صحبت می ‌کند و از باری تعالی می ‌خواهد مرگ نباشد و زندگی اين دنيا را داشته باشد برای اينکه کاری برای برزخ و قيامت کند؛ اما خطاب می ‌شود که برگشت نيست. بعد هم قرآن می ‌فرمايد اين شخص دروغ می ‌گويد و اگر برگردد همين است. بايد بميرد و تا روز قيامت در عالم برزخ باشد. نظير اين دعا در قرآن زياد است.

در عقائد شیعه، عالم برزخ از ضروريات است و چيز فوق ‌العاده واضحی است. اما خصوصيات عالم برزخ برای ما معلوم نیست و کسی هم دربارۀ آن صحبت نکرده، چون مجهول مطلق است. البته اصلش وجود دارد، اما کيفيت و کميت و خصوصيت آن را نمی ‌دانيم.

انسان های خوب را بعد از مرگ در وادی ‌السلام می ‌برند و آنجا در خدمت اهل ‌بيت علیهم السلام خوش و خرم هستند. اين از هر بهشتی بالاتر است؛ چنان که خداوند می فرماید:

«وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ‏ مَعَ‏ الَّذينَ‏ أَنْعَمَ‏ اللَّهُ‏ عَلَيْهِمْ‏ مِنَ‏ النَّبِيِّينَ‏ وَ الصِّدِّيقينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقاً»[3]

‌بَه چه رفقای خوبی هستند. چقدر مزه دارد انسان با امام حسين ‌علیه السلام رفاقت داشته باشد!

و اما اگر آدم بدی باشد، در عالم برهوت که بيابان سوزان و بی ‌آب و علف است، گمشده و سرگردان است؛ احدی نيست که به فريادش برسد و در عذاب و گرسنگی و تشنگی به سر می ‌برد.

* تقسیم سه گانه عالم برزخ  

* احتضار

عالم برزخ به سه قسم منقسم می ‌شود که هر سه قسم در آیات قرآن روايات آمده و همه بايد به آن اعتقاد داشته باشيم. در این جلسه فقط به قسم نخست خواهیم پرداخت.

قسم اول، در دم مرگ است و آياتش در ابتدا قرائت شد. دم مرگ برای انسان عالمی است که اين عالم برای افراد خوب خيلی عالي می باشد. برای اين که می ‌بيند اميرالمؤمنين علیه السلام با خوشحالی آمده تا به عزرائيل امر کند که جان اين را بگيرد. اگر شيعۀ عالی و خُلّص باشد، خيلي ‌ها به استقبال او می‌آيند.

محمد بن احمد صفوانی يکی از رُوات می‌گويد به دیدار قاسم بن علاء همدانی وکیل امام زمان علیه السلام رفتم. او پير و نابینا شده بود، ديدم غمناک است. گفتم تو را غمناک می ‌بينم. گفت برای اينکه نامه ‌ای خدمت امام زمان علیه السلام نوشتم و جوابش نيامده است؛ می ‌ترسم آقا از دست من ناراحت باشد. می ‌گويد اتفاقا ناهار می ‌خورديم که نامۀ امام زمان علیه السلام آمد. به کاتبش گفت نامه را بخوان. کاتبش مقداری از نامه را خواند و متوقّف شد. گفت چيزی نوشته که می ‌ترسم ناراحت شوي.

قاسم بن علاء همدانی گفت نه، ‌هرچه آقا بگويند درست است. کاتب گفت: امام علیه السلام نوشته اند چهل روز ديگر می ‌ميری و کارهايت را انجام بده و مهيّا شو و کارهای وکالتت را انجام بده. تا اين جمله را خواند، ‌يک جمله دارد و گفت «فِي سَلَامَةٍ مِنْ‏ دِينِي‏؟» آقا ننوشته که من تشيع را می‌ توانم ببرم يا نه؟! گفت بله، آقا نوشته می ‌ميری و با دوستی ما و با تشيع می ‌ميري. آنگاه خوشحال شد و خدا را شکر کرد.

محمد بن احمد صفوانی می‌گويد: من پيش قاسم بن علاء ماندم که ببينم چه می ‌شود. دو سه روز قبل از مرگ در حالی که کارهايش را انجام داده بود و مهيا بود، به خاطر چشم‌ هايش توسّلی به اهل ‌بيت ‌عليهم السلام پيدا کرد و گفت دلم می ‌خواهد بينا شوم و بميرم. بار اول گفت السلام عليک يا اميرالمؤمنين تا رسيد به السلام عليک يا حجة الله؛ اما بينا نشد و بار دوم و سوم تا رسيد به موسی بن جعفر علیهماالسلام آب سياهی از چشمش بيرون آمد و چشمش روشن شد. در اين چشم روشنی هم کارهايی کرد. يک پسر لاابالی داشت که اين پسر لاابالی متقی شد، به اندازه ‌ای که آقا امام زمان علیه السلام نامه نوشتند که وکيلِ بعد از پدرت تو هستي. به قول قرآن اگر کسی بتواند کسی را شيعه کند، مثل اين است که دنيا را زنده کرده باشد: «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً»[4]

محمد بن احمد ادامه می دهد: بالاخره چهل روز تمام شد و نماز شب و نماز صبح را با هم خوانديم و تعقيباتش را خواند؛ ناگهان حالتی برايش پيدا شد. ديدم توسل به اهل ‌بيت علیهم السلام پیدا کرد و گفت السلام عليک يا رسول الله!‌ السلام عليک يا اميرالمؤمنين؛ تا رسيد به امام دوازدهم و ايستاد و دستش را روی سرش گذاشت و گفت السلام عليک يا حجة الله، السلام عليک يا بقية الله و رو به قبله خوابيد و مُرد. فهميدم اهل ‌بيت علیهم السلام به ديدن او آمده ‌اند.[5]

افراد صالح، صدمۀ مرگ و سکرات ندارند، اما بالاتر از اين، اميرالمؤمنين علیه السلام را می ‌بينند و خواهند ديد که اميرالمؤمنين علیه السلام از دست آنها راضی است و ارزش اين، از بهشت بالاتر است. يعنی درک می ‌کند که اميرالمؤمنين علیه السلام دستور می ‌دهد جان اين شخص را با رضايت و خوشحالی بگیرند.

علامه مجلسی به مرحوم آقای جزائری گفته بود: گلی به من داد و من بو کردم و مُردم. این افراد خيلی راحت و آسوده ‌اند و سکرات مرگ ندارند، بلکه دم مرگ خوشحالی فوق ‌العاده بالايی دارند.

شيعۀ واقعی و شيعۀ اعتقادی باید تاسرحد عشق، اهل ‌بيت (سلام ‌الله ‌عليهم) را دوست داشته باشد. شيعۀ رسمی و شيعۀ شعاری باید به راستی شعار اهل ‌بيت علیهم السلام داشته باشد، اما مهم تر از این شيعۀ عملی است: «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ»؛ شیعه باید اطاعت از خدا و اطاعت از پيغمبر و اهل ‌بيت علیهم السلام داشته و به همۀ واجبات اهمیت دهد؛ شیعه باید در انجام مستحبات به اندازه ‌ای که می ‌تواند، کوشا باشد و خدمت به خلق خدا را فراموش نکند.

مهم‌ تر از اين دو، اجتناب از گناه است و اگر گناه در پی انسان آمد، تلاطم درونی و توبۀ حسابی داشته باشد. آنگاه مرگش اينگونه است.

لذا برای کسانی که خوب هستند، سکرات مرگ نيست، بلکه اول خوشحالی است: «وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ‏ بِالْمَوْتِ‏ مِنَ‏ الطِّفْلِ‏ بِثَدْيِ‏ أُمِّه‏»[6]؛ اين گفتۀ اميرالمؤمنين است که می ‌فرمايد والله! بچه چه قدر به سينۀ مادر علاقه دارد، من اين قدر به مرگ علاقه دارم.

ما بايد علاقه ‌ای به مرگ پيدا کنيم؛ بايد آينده ‌نگر بوده و حقیقتا برای عالم برزخ و قيامتمان و برای خوشحالی اهل ‌بيت علیهم السلام کار کرده باشيم، آنگاه عالی درمی ‌آيد؛ اما سخت ‌ترين مواقع برای کسی که کار نکرده،‌ همان وقت است. چشم‌ ها تيزبين می ‌شود و می‌ بيند خبری نيست، بلکه جهنم برزخی در جلو او قرار دارد و الان در جهنم می ‌افتد. پيغمبر اکرم صلی الله علیه وآله می ‌فرمودند: «الْقَبْرَ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ‏ حُفَرِ النِّيرَانِ»[7]

قبر يا باغی از باغ‌ های بهشت و يا گودالی از گودال‌ های جهنم است و می ‌بيند الان در گودالی از گودال ‌های جهنم می ‌افتد.

قرآن از زبان این گونه افراد می‌گويد: خدايا! مرا برگردان تا آدم حسابی شوم. خطاب می ‌شود «کَلاّ» دروغ می ‌گويی و اگر برگردی باز همين است.

اصل جملۀ «فِي سَلَامَةٍ مِنْ‏ دِينِي» از اميرالمؤمنين علیه السلام است، وقتی که پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله در ماه رمضان خبر شهادت ایشان را دادند.[8]

همچنین این جمله از آن ميثم تمار است، ‌وقتی که اميرالمؤمنين «سلام الله ‌عليه» خبر شهادتش را دادند.[9] این جمله برای خيلي افراد است، از جمله برای قاسم بن علاء همدانی که اول حرفی که به کاتبش زد گفت: آيا آقا نوشته ‌اند دینم سالم است؟ و او گفت بله و قاسم خوشحال شد.

مرحوم شهيد (ره) در کتاب «دروس» که کتابی فقهی اما توأم با اخلاق است، می ‌گويد: ما بايد در شبانه‌ روز هفت ‌هشت مرتبه به ياد مرگ باشيم.

سفر اول،‌ وقت مردن است. ‌به اندازه ‌‌ای مشکل است که در روايات داريم مُردن برای آدم ‌های بد،‌ مثل اين است که با قيچی کسی را ذرّه ذرّه کنند.[10] در روايات ديگر دارد در دم مرگ سکرات مرگ و مردن برای آدم ‌های بد به اندازه ‌ای مشکل است مثل اينکه از آسمان به زمين بيفتد. لذا بايد به فکر مرگ باشيم و بايد اين خوشحالی و رفاه و آسايش دم مرگ را تحصيل کنيم. بايد يقين داشته باشيم که اميرالمؤمنين «سلام‌ الله‌ عليه» می ‌آيند:

«یا حارُ هَمْدان مَنْ یَمُتْ یَرَنی                         مِنْ مُؤْمِن أوْ مُنافِق قُبُلاً»[11]

به حارث همدانی می ‌گفتند هرکس بميرد، من می ‌آيم. اما يک دفعه با خوشحالی و تشريفات می ‌آيند؛ اما يک دفعه با غضب می ‌آيند.

پاورقی:

[1]. ق، 22: «و[لى‏] ما پرده‏ات را [از جلوى چشمانت‏] برداشتيم و ديده‏ ات امروز تيز است.»

[2]. المؤمنون، 99و100: «پروردگارا، مرا بازگردانيد، شايد من در آنچه وانهاده ‏ام كار نيكى انجام دهم. نه چنين است، اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.»

[3]. النساء، 69: «و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته [يعنى‏] با پيامبران و راستان و شهيدان و شايستگانند و آنان چه نيكو همدمانند»

[4]. المائدة، 32: «و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است.»

[5]. الغیبة الطوسی، ص 310.

[6]. نهج ‌البلاغه، خطبه 5.

[7]. ارشاد القلوب، ج 1، ص 75.

[8]. امالی الصدوق، ص 95.

[9]. الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، ص 41.

[10]. عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 274.

[11]. تفسیر القمی، ج 2، ص 266.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مظاهری

 

 امام باقر عليه السلام در حدیثی گناهکاری را معرفی نمود که نه فرشتگان وپیامبران ونه صدیقان وشهیدان نمی توانند اورا شفاعت کنند.

متن حدیث را ازکتاب ثواب الأعمال منتشر می کند .

 

امام باقر عليه السلام فرمودند:

لَو أنَّ كُلَّ مَلَكٍ خَلَقَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ وكُلَّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اللّه ُ وكُلَّ صِدّيقٍ وكُلَّ شَهيدٍ شَفَعوا في ناصِبٍ لَنا أهلَ البَيتِ أن يُخرِجَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ مِنَ النّارِ ما أخرَجَهُ اللّه ُ أبَدًا ، وَاللّه ُ عَزَّوجَلَّ يَقولُ في كِتابِهِ : «ماكِثينَ فيهِ أبدًا ».

 

 اگر همه فرشتگانى كه خداوند عز و جل آفريده و همه پيامبرانى كه خدا برانگيخته و همه صدّيقان و شهيدان، در حقّ «دشمن كينه توز ما اهل بيت»، شفاعت كنند كه خداى عز و جل او را از آتش دوزخ بيرون آورد، هرگز او را بيرون نخواهد آورد.

خداوند عز و جل در كتاب خود مى فرمايد: این افراد «براى هميشه در آن ماندگارند» .

 

ثواب الأعمال : 247 / 5 عن حمران بن أعين ، والآية 3 من سورة الكهف

 

نکته ای که مقام معظم رهبری اخیرا خیلی توصیه می کنند و آیت الله بهجت هم خیلی توصیه می فرمودند:

مواظب باشید گناه نکنید عملتان از بین نرود و ضایع نشود.

اگر خیلی هم اهل مستحبات نبودی اشکالی ندارد ،

مرد باش و گناه نکن.

یک ترک گناه به اندازه یک عمر مستحبات انجام دادن، انسان را به جلو می اندازد.

از حضرت عیسی ابن مریم پرسیدند: شما مرده زنده میکنی از کجا به چنین مرتبه رسیده ای؟

یک جمله فقط فرمود: با ترک معصیت.

 

جلسه هفتگی و بزرگداشت شهید ناظری و شهید بدرالدین با سخنرانی حجت الاسلام شیخ مصطفی کرمی و مداحی حاج امیر تاجری ، کربلایی سید علی مومنی و کربلایی وحید بوسفی در هیئت سپهسالار کربلا برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام کرمی را می خوانید:

ابواب رحمت خاصه در شب و روز ماه مبارک رمضان باز هستند

امیرالمومنین علیه السلام این خطبه را از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کردند و فرمودند: حضرت این خطبه را در آخرین جمعه ی ماه شعبان قرائت فرمودند:

أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَيَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَيَّامِ وَ لَيَالِيهِ أَفْضَلُ اللَّيَالِي وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ.

هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُكُمْ فِيهِ تَسْبِيحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِيهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُكُمْ فِيهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُمْ فِيهِ مُسْتَجَابٌ فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ بِنِيَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ يُوَفِّقَكُمْ لِصِيَامِهِ وَ تِلَاوَةِ كِتَابِهِ. فَإِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ وَ اذْكُرُوا بِجُوعِكُمْ وَ عَطَشِكُمْ فِيهِ جُوعَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ؛¹

بهترین چیزی که می توان شنید و گفت همان چیزی است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرموده و حضرت علی علیه السلام بیان کرده است. ترجمه ی این دعا: اي مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش به سوي شما رو كرده است.
ماهي كه نزد خدا، بهترين ماه هاست و روزهايش بهترين روزها و شب هايش بهترين شبها و ساعت هايش بهترين ساعت هاست.

...

چرا می فرماید: “شهرالله"؟

چرا می فرماید: “شهرالله"؟ در بین تمام لحظاتی که عمر انسان سپری می شود، قطعات زمان از حیث ماهیت فقط تقدم و تاخر دارند و یک امر متدرج و انتزاعی است هیچ فرقی نمی کند این اجزاء زمانی گردش لیل و نهار با هم متفاوت نیستند اما بعضی زمانها به لحاظ اینکه ظرف بعضی حوادث است که شریف هستند این شرافت مظروف به ظرف هم انتقال پیدا می کند. ماه مبارک رمضان تنها ماهی است که به آن “شهرالله” گفته می شود، این ماه خدا یعنی اضافه ی تشریفی است. وقتی می گویم این چیز برای من است یعنی من به آن عنایت و توجه دارم مثل “بیت الله” و “کتاب الله".

در شبهای هفته فقط یک ساعت به اذان صبح، لحظه ی نماز شب درب های آسمان و رحمت خاصه ی الهی را باز می کنند و می بندند. در طول هفته فقط شب جمعه از سرشب تا طلوع آفتاب درب باز است. در طول سال 2 ماه داریم که هر شب دربها باز است منتهی تا صبح، ماه مبارک رجب و شعبان. اما تنها ماهی که شب و روز ندارد و لحظه به لحظه اش رحمت، برکت و مغفرت است و دربهای رحمت خاصه باز است، ماه مبارک رمضان است.

شما ممکن است به من ایراد بگیرید که خدا به ما دستور داده است که مهمان را به اتم وجه و اکمل وجه ممکن تحویل بگیریم حتی اگر کافر باشد باز هم مهمان است. الان که کافر مهمانت است خدا دستور داده خوب از او پذیرایی کن. می خواهم یک شبهه با پاسخش بیان کنم.

خداوند بهترین میزبان است

وقتی برایمان مهمان می آید از هر راهی که ممکن است خوراکی بهتر از خودمان برای او تهیه می کنیم. وقتی می خواهیم مرده ای را دفن کنیم در نماز میت می خوانیم: اللهم هذه امتک و ابنة عبدک نزلت بک و انت خیر منزول؛² خداوند بهترین پذیرایی کننده و بهترین میزبان است. حال که خدا مبلغین و رسولانش را فرستاده تا بفرماید مهمانی ماه رمضان شرایط ندارد و همه می توانند به این مهمانی بیایند. می بینیم که در ماه رمضان خدا یعنی میزبان با گرسنگی و تشنگی از مهمان پذیرایی می کند، اگر مهمانی دادن این طور باشد با این مبطلات روزه که داریم، این چه مهمانی است؟ می خواستی به مهمانان سخت بگیری؟ این که طرز مهمان داری کردن نیست.

ببینید ما یک موجود دوبعدی هستیم. یک بعد مجرد ما روح ماست. ساحت قدسی و ملکوتی که به این بدن خاکی و جسم عنصری در 4 ماهگی در رحم مادر زده شد. یک بدنی هم داریم که برای نشئه ی دنیا است. این بدن برای این دنیا است. ضیافت ماه مبارک رمضان ضیافتی است که جان، روح و بعد ملکوتی و قدسی انسان مهمان خوان کریم است. از گرسنگی و تشنگی چیز بهتری نبود چون خواسته کامل شویم و به او نزدیک شویم. خداوند نمی خورد و نمی خوابد خواسته ما به او نزدیک شویم.

هر صفتی که ما داریم و مربوط به بدن است از نقص ماست. انسانی که به حالت تجرد برسند احتیاجی به خوابیدن و خوردن ندارد. گرفتاری های انسان مربوط به این بدن عنصری است. هر چه از این بدن فاصله بگیری به خدا نزدیکتر هستی. هر چه بهره های حیوانی و بدنی ات کمتر باشد بهره های قدسی و ملکوتی ات بیشتر می شود.

لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خان آسمانی کن شتاب
گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی
چند خوردی چرب و شیرین از طعام
امتحان کن چند روزی در صیام

گرسنگی و تشنگی برای رسیدن به کمال است

سفره ی ماه رمضان سفره ی قدس است. گاهی یک آدم بزرگ و مهمی تو را دعوت می کند و 6 ماه پیش به تو وقت داده است و وقتی وارد مهمانی اش شدی بد و زشت است که به خوراکی های آن توجه کنی. توجه به بساط باعث می شود انسان از اصل میزبانی غافل می شود و اهانت به میزبان است.

خدا به سگ، خوک و حیوان گفته است بخور و بیاشام و… اما به ما گفته همه ی این کارها را داشته باش اما بیا و با من حرف بزن. به تنها موجودی که اجازه داده با او صحبت کند انسان است. این مهمانی مهمانی جان است. اگر چیز بهتری از این داشت برای ما می گذاشت خدا خواسته از خوردنی ها فاصله بگیریم تا به او نزدیک شویم.

حضرت علی علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیدند:

يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ؟ فَقَالَ يَا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ؛³

اي پيامبر خدا! برترين اعمال در اين ماه چيست؟

حضرت فرمود: اي ابا الحسن! برترين اعمال در اين ماه پرهيز از محرمات است.

نکته ای که مقام معظم رهبری اخیرا خیلی توصیه می کنند و آیت الله بهجت هم خیلی توصیه می فرمودند، مواظب باشید گناه نکنید عملتان از بین نرود و ضایع نشود. اگر خیلی هم اهل مستحبات نبودی اشکالی ندارد مرد باش و گناه نکن. یک ترک گناه به اندازه یک عمر مستحبات انجام دادن، انسان را به جلو می اندازد. از حضرت عیسی ابن مریم پرسیدند: شما مرده زنده میکنی از کجا به چنین مرتبه رسیده ای؟ یک جمله فقط فرمود: با ترک معصیت.

بعد از آن پیامبر صلی الله علیه و آله شروع به گریستن کردند. حضرت علی علیه السلام نزدشان رفتند و پرسیدند چرا گریه می کنید؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: از نیمه ی یکی از این ماه رمضان که رد بشویم، فرق سرت را منشق می کنند و محاسنت را با خونت رنگین می کنند. ای علی جان چطور صبر می کنی؟

امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: یا رسول الله! و ذلک فی سلامة من دینی؟ پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: فی سلامة من دینک.
امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: ای رسول خدا! آیا در آن روز دینم در سلامت است؟ فرمود: (آری) دینت در سلامت است.

امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: بپرسید علی جان از خوشحالی چطور تحمل می کنی؟ اینجا جای صبر کردن نیست، جای بشارت است.

پیامبر صلی الله علیه و آله برای دو نفر در زمان حیاتشان گریه کردند، یک امیرمؤمنان (علیه السلام) و دیگری امام حسین علیه السلام. وقتی امام حسین علیه السلام بر پیامبر صلی الله علیه و آله وارد می شدند، ایشان تمام قد به احترامشان می ایستادند و صورت و زیر گلویشان را می بوسیدند.

پی نوشت:

1- خطبه شعبانیه، وسائل ‏الشيعة ج : 10 ص : 314

2- امالى شيخ صدوق، ص 93

3- وسائل ‏الشيعة ج : 10 ص : 314.

صراحت بيان امام راحل در نفى ديدگاه اعتقادى و عملى برخى از منتظران، از شناخت و مواضع استوار ايشان درباره مسأله مهدويت حكايت دارد.

«موضوع ظهور و انتظار فرج و موضوعات مرتبط یه آن،مباحثی است که پس از غیبت کبرای امام عصر (عج) پیوسته و به فراخور شرایط اجتماعی و سیاسی نظام های حاکم بر مسلمین مطرح بوده است؛چرا که این موضوع نه فقط در اندیشه شیعه بلکه در کل جهان اسلام در اشکال مختلف جزء بنیادی ترین و زنده ترین مسائل دینی،اعتقادی و اسلامی به خصوص از منظر مکتب اهل بیت علیهم السلام است،از این رو علما و صاحب نظران عرصه دین مبین اسلام براساس نیاز و اقتضائات جامعه زمان خود از آن سخن گفته اند.

در میان دیدگاههای مطرح شده از سوی علمای اسلام ،نظریات و سخنان امام خمینی (ره) به جهت موفق شدن در پایه ریزی و استقرار نظامی مبتنی برآموزه های مهدوی از اهمیت به سزایی برخوردار است.

امام خمینی (ره) از کسانی است که جریان ظهور مصلح کل و عدل گستر جهانی را هم در آثار و اندیشه متجلی کرده و هم در میدان عمل درباره مهدویت از جنبه های مختلف به طور زنده، آموزنده و کارآمد سخن گفته و به مورد اجرا گذاشته است.»^(۱)

«انتظار در ديدگاه امام خمينى، در حقيقت بيان يك تكليف اعتقادى و اجتماعى است. ايشان در نقد مفهوم انتظارى كه غالبا منتظران در يك نظام طاغوتى دارند، منتظر حقيقى امام عصر(عج) را عامل به وظيفه شرعى خويش در قبال جامعه و روند آن مى‌داند. بدين‌گونه، انتظار را مى‌توان همان اعتراض منتظران مهدى شمرد، زيرا آنان از وضع موجود ناخرسند هستند و نظام سياسى صالحان را آرزومندند.

...

>طرح وظيفه فعلى و شرعى مسلمانان، ناظر به رسالت آنان در برابر هجوم فرهنگى و سياسى و اقتصادى مستكبران است كه نبايد در انجام آن تأخير و سهل‌انگارى روا داشت. اساسا انتظار، چيزى به جز ايجاد آمادگى براى ظهور مهدى موعود نيست. آمادگى منتظران همان ابعادى را دارد كه ظهور حضرت در عرصه‌هاى فرهنگ و سياست و اقتصاد و تربيت، نمودار آن است. طاغوت‌ستيزى در هر برهه و مكانى از جهان اسلام، نخستين گام عملى منتظران است و آنان را براى پيوستن به جريان ظلم‌ستيزى در گستره جهانى مهيا مى‌سازد.

تحقق وعده تخلف‌ناپذير الهى درباره وراثت و حاكميت مستضعفان در زمين در گرو همراهى و آمادگى نيروهاى معتقد به ولايت و عدالت مهدى است. رهبر كبير انقلاب اسلامى ضمن يادكرد اين مضمون قرآنى، خاطرنشان مى‌سازد كه منتظران نبايد در راه انتظار مهدى، دچار دغدغه و هراس شوند.

امام خمينى تلقى خود از انتظار مهدى(عج) را برآمده از شناخت سيره ستم‌ستيزانه پيامبران ابراهيمى مى‌شمارد كه در هر حال با طاغوت‌ها مبارزه مى‌كردند و پيروزى و شكست ظاهرى نزد آنان مطرح نبود:

«سيره انبيا بر اين معنا بوده…كه معارضه مى‌كردند با طاغوت ولو اين‌كه زمين بخورند، ولو اين‌كه كشته بشوند ولو كشته بدهند. ارزش دارد كه انسان در مقابل ظلم بايستد، در مقابل ظالم بايستد و مشتش را گره كند و توى دهنش بزند و نگذارد كه اين‌قدر ظلم زياد بشود، اين ارزش دارد.»^(۲)

چنان‌كه در تعاليم حضرت امام به چشم مى‌خورد، مبارزه با ظلم ظالمان يك ارزش انسانى-الهى تلقى مى‌شود و مؤمنان همچون پيامبران سعى در پيشگيرى از افزايش و توسعه تجاوز آنان به حقوق مردمان دارند. اين ديدگاه از انتظار و ظهور حضرت حجت عليه السّلام برخلاف ديدگاه كسانى است كه فزونى و فراگيرى ظلم و استضعاف را مى‌طلبند و براى خود كمترين تكليفى در برابر ستم‌پيشگان قائل نيستند. صراحت بيان امام راحل در نفى ديدگاه اعتقادى و عملى برخى از منتظران، از شناخت و مواضع استوار ايشان درباره مسأله مهدويت حكايت دارد.^(۳)

یکی از نگرانی های امام(ره) درباره ظهور امام عصر(عج) نگرش های انحرافی درباره انتظار برای ظهور آن حضرت(عج) است. ایشان در یکی از بیاناتشان برداشت های متفاوت از انتظار فرج را دسته بندی و نقد نموده اند که در ذیل می آید:


اکتفا به دعا …

بعضی انتظار فرج را به این می‏ دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان ـ سلام‏اللّه‏ علیه ـ را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند. بلکه بعضی از آنها را که من سابقاً می‏ شناختم بسیار مرد صالحی بود، یک اسبی هم خریده بود، یک شمشیری هم داشت و منتظر حضرت صاحب ـ سلام‏اللّه‏ علیه ـ بود. اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می‏ کردند و نهی از منکر هم می‏ کردند و امر به معروف هم می‏ کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمی ‏آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند.


بی توجهی به سیاست

یک دستۀ دیگری بودند که انتظارفرج را می‏ گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه می‏ گذرد، بر ملت‏ها چه می‏ گذرد، بر ملت ما چه می‏ گذرد؛ به این چیزها ما کار نداشته باشیم، ما تکلیف‏های خودمان را عمل می‏ کنیم، برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ان‏شاءاللّه‏، درست می‏ کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آنچه در دنیا می‏ گذرد یا درمملکت خودمان می‏ گذرد، نداشته باشیم. اینها هم یک دسته‏، مردمی بودند که صالح بودند.


پرهیز از نهی از منکر

یک دسته ‏ای می‏گفتند که خوب، باید عالم پر[از]معصیت بشود تا حضرت بیاید؛ ما باید نهی از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کاری می ‏خواهند بکنند؛ گناه‏ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود.


دعوت به گناه برای تعجیل در فرج

یک دسته‏ ای از این بالاتر بودند، می‏ گفتند: باید دامن زد به گناهها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت ـ سلام‏اللّه‏ علیه ـ تشریف بیاورند. این هم یک دسته‏ ای بودند که البته در بین این دسته، منحرفهایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرفهایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می‏ زدند.


ادعای باطل بودن هر حکومتی قبل از ظهور

یک دستۀ دیگری بودند که می‏ گفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند…به بعض روایاتی که وارد شده است بر این امر که هر عَلَمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل است. آنها خیال کرده بودند که نه، هر حکومتی باشد، در صورتی که آن روایات[اشاره دارد]که هر کس علم بلند کند با علم مهدی، به عنوان «مهدویت» بلند کند،[باطل است.]

حالا ما فرض می‏ کنیم که یک همچو روایاتی باشد، آیا معنایش این نیست که تکلیف مان دیگر ساقط است؟ یعنی، خلاف ضرورت اسلام، خلاف قرآن نیست این معنا که ما دیگر معصیت بکنیم تا پیغمبر بیاید، تا حضرت صاحب بیاید؟ حضرت صاحب که تشریف می‏ آورند برای چی می‏ آیند؟ برای اینکه گسترش بدهند عدالت را، برای اینکه حکومت را تقویت کنند، برای اینکه فساد را از بین ببرند. ما برخلاف آیات شریفۀ قرآن دست از نهی از منکر برداریم، دست از امر به معروف برداریم و توسعه بدهیم گناهان را برای اینکه حضرت بیایند؟ حضرت بیایند چه می‏ کنند؟ حضرت می‏ آیند، می‏ خواهند همین کارها را بکنند. الآن دیگر ما هیچ تکلیفی نداریم؟ دیگر بشر تکلیفی ندارد، بلکه تکلیفش این است که دعوت کند مردم را به فساد؟ به حسب رأی این جمعیت، …این است که ما … باید دعاگوی امریکا باشیم و دعاگوی اذنابشان … باشیم و امثال اینها تا اینکه اینها عالم را پر کنند از جور و ظلم و حضرت تشریف بیاورند. بعد حضرت تشریف بیاورند، چه کنند؟ حضرت بیایند که ظلم و جور را بردارند؛ همان کاری که ما می‏ کنیم و ما دعا می‏ کنیم که ظلم و جور باشد! حضرت می‏ خواهند همین را برش دارند. ما اگر دستمان می‏ رسید، قدرت داشتیم، باید برویم تمام ظلم و جورها را از عالم برداریم. تکلیف شرعی ماست، منتها ما نمی‏ توانیم. …

…چون نمی‏ توانیم ..، باید او بیاید … اما ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم، کار را همچو بکنیم که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت ـ سلام‏اللّه‏ علیه .»(۴)

امام (ره) در سال ۱۳۶۷، درسخنرانی در جمع روحانیون و طلاب، ضمن تعیین استراتژی نظام جمهوری اسلامی ایران و رسالت حوزه‏ های علمیه، از رویارویی دو تفکر مثبت و انحرافی از انتظار فرج در جریان انقلاب اسلامی سخن گفته اند.


۱۵خرداد ۱۳۴۲؛ رویارویی دو تفکر

«شعار گمراه کنندۀ حکومت قبل از ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ باطل است و هزاران «إن قُلت» دیگر، مشکلات بزرگ و جانفرسایی بودند که نمی‏ شد با نصیحت و مبارزۀ منفی و تبلیغات جلوی آنها را گرفت؛ تنها راه حل، مبارزه و ایثار خون بود که خداوند وسیله‏ اش را آماده نمود. علما و روحانیت متعهد سینه را برای مقابله با هر تیر زهرآگینی که به طرف اسلام شلیک می‏ شد آماده نمودند و به مسلخ عشق آمدند.

اولین و مهمترین فصل خونین مبارزه در عاشورای ۱۵ خرداد رقم خورد. در ۱۵خرداد ۴۲ مقابله با گلولۀ تفنگ و مسلسل شاه نبود که اگر تنها این بود مقابله را آسان می‏ نمود. بلکه علاوه بر آن از داخل جبهۀ خودی گلولۀ حیله و مقدس مآبی و تحجر بود؛ گلولۀ زخم زبان و نفاق و دورویی بود که هزار بار بیشتر از باروت و سرب، جگر و جان را می‏ سوخت و می‏ درید. در آن زمان روزی نبود که حادثه ‏ای نباشد، ایادی پنهان و آشکار امریکا و شاه به شایعات و تهمتها متوسل شدند حتی نسبت تارک الصلوة و کمونیست و عامل انگلیس به افرادی که هدایت مبارزه را به عهده داشتند می‏ دادند. واقعاً روحانیت اصیل در تنهایی و اسارت خون می‏ گریست که چگونه امریکا و نوکرش پهلوی می ‏خواهند ریشۀ دیانت و اسلام را برکنند و عده‏ ای روحانی مقدس نمای ناآگاه یا بازی خورده و عده‏ ای وابسته که چهره‏ شان بعد از پیروزی روشن گشت، مسیر این خیانت بزرگ را هموار می‏ نمودند.

آنقدر که اسلام از این مقدسین روحانی‏ نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است و نمونۀ بارز آن مظلومیت و غربت امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ که در تاریخ روشن است. بگذارم و بگذرم و ذائقه‏ ها را بیش از این تلخ نکنم. ولی طلاب جوان باید بدانند که پروندۀ تفکر این گروه همچنان باز است…»(۵)


منابع:

۱-حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) و استراتژی انتظار در اندیشه امام خمینی (ره) ،سیدغلام رضا حسینی ص۱۱

۲- مهدویت در منظر امام خمینی (ره) ،ابوالفضل هدایتی فخر داود،ص۱۲۶ به نقل از صحیفه امام ج۱۸ص۲۶۹

۳-مهدویت در منظر امام خمینی (ره) ،ابوالفضل هدایتی فخر داود،صص۱۲۶-۱۲۵

۴-صحیفه امام،ج۲۱،ص۱۶

۵-پرتال امام خمینی(ره)،صحیفه امام ،ج۲۱ ۰۳/۱۲/۱۳۶۷

ودر انتظار ولی اعظم ص۱۰۳

رئیس ستاد استهلال دفتر مقام معظم رهبری :

سه شنبه؛ اول ماه مبارک رمضان است

رئیس ستاد استهلال دفتر مقام معظم رهبری گفت: سه شنبه هجدهم خرداد ، اول ماه مبارک رمضان است.

حجت ‌الاسلام والمسلمین علیرضا موحدنژاد در نشست خبری درباره رویت هلال ماه مبارک رمضان افزود : همانند سال های گذشته روز 29 شعبان بیش از 150 گروه استهلال در سراسر کشور برای رویت هلال ماه اقدام خواهند کرد.

وی با بیان اینکه گروههای استهلال از عصر روز یکشنبه کار رصد را انجام می دهند ، گفت: پیش بینی کارشناسان رویت این است که هلال ، شب یکشنبه قابل رویت نخواهد بود. 

 
وی ادامه داد : اگرچه برخی کارشناسان احتمال رویت هلال در عصر یکشنبه را می دهند ، اما احتمال ان بسیار ضعیف است. 

رییس ستاد استهلال دفتر مقام معظم رهبری گفت : اگر هلال در روز یکشنبه رویت شود ، اطلاع رسانی می شود و روز دوشنبه اول ماه مبارک رمضان خواهد بود. 

وی با بیان اینکه دوشنبه  شب هلال ماه به سادگی و با چشم عادی قابل رویت خواهد بود، افزود : سه شنبه اول ماه مبارک رمضان است که در این صورت ماه مبارک رمضان امسال 29 روزه خواهد بود. 

موحدنژاد با بیان اینکه هلال یکشنبه شب در نقاط مختلف ایران و حتی در کشورهای اطراف و عمدتا مسلمان قابل رویت نخواهد بودگفت : اگر هلال عصر فردا رویت نشود طبق تقویم سه شنبه اول ماه مبارک رمضان است و ماه رمضان امسال 29 روزه می شود.

منبع: واحدمرکزی خبر

خداوند در ماه رمضان شرایطی را فراهم کرده است که همه با هر میزان قابلیت و توانایی بالاخره از کنار سفره ضیافةالله دست خالی بلند نشویم.

گام اول، بستن در بر روی حرام است.

ابتدایی ترین نسخه ای که برای سالک می پیچند، عمل به واجبات ترک محرمات است. این کلاس اول سلوک است. وقتی به عنوان کلاس اول مطرح میشود مبادا نادیده گرفته شود.اگر کسی مرحله اول را خوب بگذراند خدا به او عنایت می‌کند و ولی خدا می شود. خیلی از اولیای خدا در همین کلاس اول نشستند و ولی خدا شدند.

گام بعدی، بستن در بر روی امور شبهه ناک است. دین خدا از ما بستن در بر روی حرام را می‌خواهد. فقط؛ از این مرحله به بعد برای کسانی است که می خواهند مثل شهدا اوج بگیرند. مثل سلمان شوند. با قناعت بر مرحله اول کسی سلمان نمی‌شود.  خدا مدد می کند و در این مرحله کار آسان می‌شود.

اگر در گام اول در بر روی گناه بسته شود اراده‌ای میابی که در بر روی امر شبهه ناک ببندی و بعد استعدادی میابی که در را به روی غیر خدا ببندی. امیر المومنین(^{علیه السلام)} در باب صفات متقین به همام فرمود:

عَظُمَ الْخالِقُ فِي أنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ ما دُونَهُ فِي أعْيُنِهِم:

تنها آفريدگار در نظرشان بزرگ است و جز او هر چه هست درديدگانشان خرد مى نمايد” علما غیر را نمیبینند و هر طرف میچرخند جلوه ای از جلوات خداوند را میبیند.

“فَأَيْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ.^{آیه 115 بقره”}

 

منبع:وارث/سخنرانی حجت الاسلام میثم علی پناه  در جلسه هفتگی هیئت محبین شهادت