زن به ماهو زن

؛گاهی دختر می شود،آنقدر دست پینه بسته پدر را می بوسد که لب هایش پینه می بندد، گاهی آنقدر سنگ صبور بردار می شود که سنگ از روی آن آب می شود و گاهی آنقدر خواهر که عالم شرمنده خواهرانگی اش.گاهی همسر می شود؛ از بیدادهای مردانه، زیباترین شعر را می سراید تا عشقش را نثار کند، گاهی آنقدر می سازد که از هیچ هم می تواند زندگی به بلندی آسمان هفتم بنا کند.گاهی مادر می شود، لقمه هایش را کوچک بر میدارد تا لقمه های بیشتری برای عزیز جانش بماند، گاهی رویاهایش را در رویای خودنگه می دارد تا رویای فرزندانش را محقق کند، گاهی ترک درد دلش را می پوشاند تا دل کسی را به درد نیاورد، گاهی حتی فرشته بودن برایش کم است.همسری، مادری، دختر بودن، نقش هایی که هر کدام به تنهایی برای آباد کردن یک باغ و یا خشک کردن آن کافی است.

مقام زن در جایگاهی که محوریت عشق و محبت بر اساس وجود او بنا شده است. عالم و عالمیان عشق، محبت،دوست داشتن، مهربانی، وفاداری و فداکاری را از زن به عاریه گرفته اند و گاهی فرشته بودن با دو بال سفید هم برای این مخلوق خدا واژه کوچکی است. به نام نامی زن در بنای خانواده سهم زن و مرد یک اندازه نیست به صورت طبیعی، اولاً یکسان نیست، ثانیاً یک اندازه نیست؛ یعنی آنها سهم مشابهی در بنای خانواده ندارند و نیز سهم هر یک هم به یک اندازه و میزان نیست و هر کدام کمّیّت خاصّ خودشان را دارند. پس در اداره‌ی خانواده زن و مرد هر دو سهیم هستند؛ ولی هر یک سهم خاصّ یا کمّیّت خاصّی دارند. مثلاً اگر زن و مرد را در تولید و «تکثیر نوع» که یکی از کارهای اساسی انسان است در نظر بگیریم، می بینیم در این زمینه نقش مرد یک نقش کمتر و نقش زن یک نقش بیشتر و طولانی تر است. مثلاً برای زن دوران بارداری و شیرخوارگی فرزند هست و اصلاً امکان حضانت زن نسبت به فرزند بیش از آنکه مرد چنین امکانی را داشته باشد هست و از این قبیل، یا مثلاً فرض بفرمایید که مسئله ی تأمین معیشت خانواده، این از نظر اسلام مربوط به مرد است، یعنی داده شده به مرد، که آن هم یکی از اجزاء اداره ی خانواده است دیگر، یعنی شما نمی توانید بگویید که اداره ی خانواده یعنی اداره ی داخلی خانواده فقط، که از خانه آدم بیرون نیاید. نه، اداره ی خانواده شامل اداره ی همه ی شئون خانواده است از جمله تأمین معیشت.این مثلاً در شرع اسلام به عهده ی مرد است، زن هیچ‌گونه مسئولیِت و تکلیفی در این مورد ندارد، ولو پولدار هم باشد، ثروتمند هم باشد، توان کار هم داشته باشد، پول هم در بیاورد، آن پولی که در آورده مال خودش است؛ یعنی می تواند صرف معیشت خانواده اصلا نکند و یک چنین تکلیفی ندارد. پس در اداره ی خانواده زن و مرد هر دو سهیم اند، هر کدام سهمی خاص و با کمّیّتی خاص از این را دارند.

همسری، مادری، دختر بودن، نقش هایی که هر کدام به تنهایی برای آباد کردن یک باغ و یا خشک کردن آن کافی است. مقام زن در جایگاهی که محوریت عشق و محبت بر اساس وجود او بنا شده است. عالم و عالمیان عشق، محبت،دوست داشتن، مهربانی، وفاداری و فداکاری را از زن به عاریه گرفته اند و گاهی فرشته بودن با دو بال سفید هم برای این مخلوق خدا واژه کوچکی است.

خانواده را هم زن به وجود می آورد و اداره می کند؛ این را بدانید عنصر اصلی تشکیل خانواده زن است، نه مرد. بدون مرد، ممکن است خانواده ای باشد.زن خانواده اگر عاقل و با تدبیر و خانه‌دار باشد، خانواده را حفظ می کند. امّا اگر زن از خانواده‌ای گرفته شد، مرد نمی تواند خانواده را حفط کند. بنابراین، خانواده را زن حفظ می کند. زن در نگاه نخستین و به عنوان بزرگ‌ترین و اولین مسئولیت مسئولیت حفظ و اداره ی کانون گرم خانواده را که ما آن را پایه ی تشکّل اجتماعی خودمان می دانیم بر عهده دارد. این کار به عهده ی مرد نیست و از مرد بر نمی آید.

ادامه »

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :

بهکودکان محبت کنید

     و به آنها رحم کنید 

و هر وقت به آنها وعده دادید به آن وفا کنید،

     چون آنها شما را روزی رسان خود میدانند.

کافی جلد 6 صفحه 49 حدیث 3

هنگامى‌كه درباره ذكر خدا سخن به ميان مى‌آيد و مثلاً، در وصف دوستان خدا گفته مى‌شود كه دائماً به ذكر خداوند مشغولند و هيچ كارى آن‌ ها را از ذكر خدا باز نمى‌ دارد، در آغاز چهره افرادى در ذهن انسان تصوير مى‌ شود كه پيوسته لب هايشان در حركت و به ذكر خداوند گويا است و زبانشان مشغول خواندن اذكار و اوراد است؛ يعنى در ابتدا، عرف مردم ذكر را منحصر در ذكر لفظى مى‌دانند؛ در صورتى كه طبق آنچه از روايات و قرآن كريم استفاده مى‌شود، گستره و شمول و عمق ذكر فراتر از اين است و انواع و مراتبی برای آن ذکر کرده اند.
در یک تقسیم بندی ذکر دو نوع است؛ لفظی و عملی.

شاید با شنیدن خواصی که برای ذکر صلوات گفته شد، تعجب کرده و البته برایتان هم سؤال پیش آید که چگونه می شود که سیئات به حسنات تبدیل می شوند؟
در ادامه نکاتی را در این باب عرض می کنیم:

علامه طباطبایی رحمه الله علیه در این رابطه می فرمایند:

«تبديل سيئات به حسنات به معناى تبديل آثار است‏.» (1)

ادامه »

از شهيد گرانقدر دکتر چمران پرسيدند تعهد بهتر است يا تخصص؟ وي در جواب گفت مي‎گويند تقوا از تخصص لازم‎تر است، آن را مي‎پذيرم. اما مي‎گويم آن کس که تخصص ندارد و کاري را مي‎پذيرد، بي‎تقواست.

در دنیایی که روابط جایگزین ضوابط شده اند شاید طرح این سوال مسخره به نظر بیاید که تخصص مهم تر است یا تعهد؟
متاسفانه سال هاست که شاهد پدیده ای ابتذالی در دنیای سیاست و اقتصاد و ادارات هستیم؛ یک نفر را منصوب به کاری می کنند که اصلا در آن تخصص ندارد. لازم نیست از ضرر این کار چیزی بگوییم هر عاقلی این واقعیت را درک می کند که کار را باید به کار دانش سپرد.
همچنین یک اشتباه دیگری که در چند دهه گذشته به وجود آمده و آن اینکه تعهد به یک نظریه و یا یک جریان را ملاک اولی و اصلی برای انتخاب مدیران ارشد قرار داده اند. یعنی اگر شخصی از لحاظ فکری با ما می ساخت حالا چه اهمیتی دارد که کار بلد باشد؟
اما براستی کدامیک مهم ترند؟

تخصص گرایی در احادیث

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«کُلُّ ذی‌صَناعَةٍ مُضطَرًّ اِلی ثَلاثِ خِصالٍ یَحْتلِبُ بِها الْکَسْبَ: و هُوَ اَن یَکُونَ حاذِقاً بِعِلْمٍ مُؤَدّیاً لِلْاَمانَةِ فیهِ، مُسْتَمیلاً لِمَنِ اسْتَعْمَلَهُ؛ هر اهل فنی برای موفقیت در کسب و کار خود (که کارش بگیرد) به سه مطلب نیازمند است: 1- تخصص و باهوشی در فن و حرفه مورد نظر. 2- امین باشد و در کار و مال مردم، امانت و درستی را حفظ کند. 3- با کارفرما و صاحب کار، خوش‌برخورد و خوش‌قلب باشد.»[1]
طبق این روایت هم تخصص ملاک انتخاب مدیر یا کارمند است و هم تعهد و امین بودن شرط است.

بیهقی‏‏ از‏‏ ابن عباس‏‏ نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: ‏‏«من استعمل عاملاً من‏‎ المسلمین و هو یعلم ان فیهم اولی بذلک منه و اعلم بکتاب الله  و سنة نبیّه فقد خان الله  و رسوله و جمیع المسلمین؛ کسي که کارگزار و مديري را به‎کار گمارد درحالي‎که مي‎داند در ميان مسلمانان فردي وجود دارد که براي آن مسئوليت ‎شايسته‎تر و به قرآن و سنت آگاه‎تر است در اين صورت قطعا به خدا و رسول خدا و همه مومنان خيانت کرده است.»[2]
قطعا منظور از شایسته تر توانا تر در مدیریت است. پس با این حساب اهمیت تخصص از دیدگاه روایت قابل خدشه نیست.

ادامه »

عالم از خداوند ناشی شده است و خداوند بر اساس صفاتش که لطف بی نهایت و قدرت بی نهایت و حکمت بی نهایت و … است آفریده است. بنابراین عالم بر اساس ذات خدا بوجود آمده است.

یکی از سوالات رایج در ذهن انسانها اینست که اگر خداوند عادل است پس چرا هنگامی که اقوام و طوایف مختلف را در طول تاریخ عذاب کرده است کودکان، نوزادان و حتی حیوانات آنان نیز گرفتار عذاب شدند؟
پاسخ به این سوال و سوالات مشابه آن با بیان و دقت در هدف و چگونگی خلقت، قابل تبیین است.

هدف خدا از خلقت

سوال مبنایی آن است که خداوند چرا عالم و انسان را خلق کرده است؟ جوابی که معمولاً به این سوال داده می‌شود اینست که هرکسی هر کاری انجام می‌ دهد برای رسیدن به کمالی بالاتر یا رفع یک نقصی است. اما خب خدا که دارای کمالات بی نهایت است و کمالی نیست که خدا نداشته باشد پس در حقیقت، خلق کردن خدا نه برای به کمال رسیدن خودش، بلکه برای به کمال رساندن مخلوقاتش است.

همچنین به دلیل آنکه همه مخلوقات با هم به نحوی ارتباط داشته و در یک نظام کلی وجود دارند پس هر مخلوقی در به کمال رسیدن انسان تأثیر دارد.
در واقع عالم مثل فیلمی است که خدا برای به کمال رسیدن ما از جلوی چشمانمان می‌گذراند.

کمال مخلوقات چیست؟

سوال بعدی این است که کمال یا همان هدف خلقت چیست؟ هرچقدر محدودیت‌ ها بیشتر باشد آن موجود محدودتر شده و از کمال که در واقع نداشتن نقص است دورتر می‌ شود. بنابراین کمال به معنای وجود بدون محدودیت است. خداوند وجودی است که هیچ گونه محدودیتی ندارد. پس هر چقدر که انسان از دنیا و تعلقات دنیایی که محدودیت های دنیایی هستند فاصله بگیرد به کمال نزدیک تر شده است.  
بر این اساس زندگی در دنیا و لذت های دنیایی کمال محسوب نمی‌ شود؛ زیرا ممکن است همراه با تعلق به دنیا باشد که در واقع نقص است نه کمال و چه بسا ممکن است اذیت شدن در دنیا همراه با به کمال رسیدن باشد همانگونه که از پیامبر(صلی الله و علیه وآله) اینگونه نقل‌ شده است که هیچ پیامبری مانند من اذیت نشد. (1) و یا حادثه عاشورا که از بزرگترین مصائب بود. مگر امام حسین(علیه السلام) بهترین بنده خدا نبود؟
در حقیقت مصائب دنیوی برای افراد گناهکار باعث زدودن گناه و برای افراد متقی باعث ارتقای مقام آنها می‌گردد. بنابراین بلا و سختی دنیوی لزوماً به دلیل گناه کردن نیست و یک نعمت می‌ تواند باشد. احادیث مختلفی در این زمینه وجود دارند که بیان می‌ کنند خدا بنده‌اش را به یک مصیبتی امتحان می‌کند تا همین امر باعث امر خیری برای وی شود.
باید توجه کنیم که آباد کردن دنیا هیچ کمالی محسوب نمی‌ شود مگر اینکه بر اساس دستور خداوند و برای عمل به آن باشد. بنابراین نابود شدن دنیا و اجسام دنیوی انسانها نیز عدم کمال نیست. چه آنکه اگر خدا می‌ خواست می‌ توانست دنیا را با پیشرفته‌ ترین فنّاوری‌ ها و مثلاً با بهترین شهرها بیافریند و جسم انسان ها بسیار قوی تر از این باشد اما اینها کمال نیستند. حتی عمر بیشتر در دنیا به معنای کمال بیشتر نیست. چه بسا افرادی عمر طولانی داشته اما به کمال نرسیدند و یا افرادی عمر کوتاهی داشتند اما به بالاترین درجات نائل آمدند.

ادامه »

مراسم عزاداری ایام شهادت حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله‌علیها که به مدت ۶ شب در حسینیه‌ی امام خمینی رحمه‌الله برپا بود، پنج‌شنبه به پایان رسید. پایان‌بخش این مراسم، دعای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جمع دست‌اندرکاران اقامه عزای فاطمی بود. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به همین مناسبت نماهنگ «رو به آسمان» را منتشر می‌کند.

نماهنگ: نماهنگ | رو به آسمان
با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 130.1 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mpeg و با حجم32.2 MB

کیفیت پايين و فرمت Flv و با حجم 24.7 MB

دعای رهبر: پروردگارا! توطئه دشمن علیه جمهوری اسلامی را باطل کن!

پیش می آید گاهی که دستها را به دعا بالا می بریم و با خلوص دل دعا می کنیم. با رعایت کامل آداب با این حال مستجاب نمی شود. باز هم دعا می کنیم و باز هم و… اما خبری از استجابت نیست. به اخلاص خودمان شک می کنیم یا گاهی زبانم لال به رحمت پروردگارمان.

در این حال شاید لذت شنیدن این حدیث زیبا از امام زین العابدین علیه السلام کمتر از استجابت دعایمان نباشد:

ایشان فرمودند:«المؤمِنُ مِن دُعائِهِ علي ثلاثٍ: اِمّا أَنْ يُدَّخَرَ لَهُ و اِمّا أَن يُعَجَّل لَهُ وَ اِمّا أَن يُدفعَ عَنهُ بَلاءٌ يُريد أَنْ يُصيبَهُ».^{(تحف‌العقول، ص ٢٨٧)}

دعاي مؤمن خالي از يکي از اين سه بهره نيست:

يا براي آخرت او ذخيره مي‌شود

و يا حاجتش برآورده مي‌گردد

و يا بلائي که مقدر بوده به او برسد از او دفع خواهد شد.

دعایمان اگر در دنیا مستجاب نشده راه دوری هم نرفته است. اندوخته صندوقچه اعمالمان شده است برای  روزی که دستمان خالیست. یا سپری شده است در مقابل بلایی که می توانست روزگارمان را سیاه کند.

نرم افزار باب النعیم

نویسنده:

فرحزاد، حبیب الله، ۱۳۴۱

ادامه »

محسن رضایی:

مدیران دیروز و امروز باید اشتباهات خود را بیان و عذرخواهی کنند

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: گاهی کسانی که در گذشته خود را خادم ملت می‌دانستند امروز در کنار دشمنان می ایستند و با ادبیات دشمن صحبت می‌کنند.

محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در اولین یادواره شهدای مهندس استان البرز که صبح امروز ۵شنبه برگزار گردید با تسلیت سالروز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها به تشریح شرایط کشور در دوران دفاع مقدس پرواخت و گفت :

در حالی که ما در ابتدای پیروزی انقلاب یک‌کشور جهان سومی محسوب می شدیم و در داخل نیز با انواع توطئه ها درگیر بودیم ، تمام قدرتهای دنیا از شرق تا غرب صدام را حمایت کردند تا صدای ملت ایران که شعار خدا باوری و استکبارستیزی سر داده بود خفه شود و از شکل گیری یک الگوی مستقل و موفق جلوگیری کنند.

وی اظهار کرد: با این وجود جمهوری اسلامی در این جنگ طولانی هم به پیروزی نظامی دست یافت و هم پیروزی سیاسی ، پیروزی نظامی یعنی آنکه یک وجب از خاک‌کشور در دست دشمن باقی نماند و حتی یک روستا از مرزهای کشور جدا نشد . از حیث سیاسی هم پیروز شدیم بدان‌معنی که تمام حقوق متعارف کشور طبق تعاریف بین المللی استیفا شد و صدام به عنوان متجاوز در سازمان ملل معرفی گردید.

ادامه »