پیش می آید گاهی که دستها را به دعا بالا می بریم و با خلوص دل دعا می کنیم. با رعایت کامل آداب با این حال مستجاب نمی شود. باز هم دعا می کنیم و باز هم و… اما خبری از استجابت نیست. به اخلاص خودمان شک می کنیم یا گاهی زبانم لال به رحمت پروردگارمان.

در این حال شاید لذت شنیدن این حدیث زیبا از امام زین العابدین علیه السلام کمتر از استجابت دعایمان نباشد:

ایشان فرمودند:«المؤمِنُ مِن دُعائِهِ علي ثلاثٍ: اِمّا أَنْ يُدَّخَرَ لَهُ و اِمّا أَن يُعَجَّل لَهُ وَ اِمّا أَن يُدفعَ عَنهُ بَلاءٌ يُريد أَنْ يُصيبَهُ».^{(تحف‌العقول، ص ٢٨٧)}

دعاي مؤمن خالي از يکي از اين سه بهره نيست:

يا براي آخرت او ذخيره مي‌شود

و يا حاجتش برآورده مي‌گردد

و يا بلائي که مقدر بوده به او برسد از او دفع خواهد شد.

دعایمان اگر در دنیا مستجاب نشده راه دوری هم نرفته است. اندوخته صندوقچه اعمالمان شده است برای  روزی که دستمان خالیست. یا سپری شده است در مقابل بلایی که می توانست روزگارمان را سیاه کند.

نرم افزار باب النعیم