مرا به خلوت و ذکر شبانه راهی نیست

چرا که سهمیه ام غیر روسیاهی نیست

همیشه غیر تو را کرده ام طلب از تو

ببخش! نیت و مقصود من الهی نیست

مرا به سوی خودش می کشد چنان نفسم

که یک دو گام دگر تا خود تباهی نیست

فقط تو مشتری دست خالی ام هستی

اگرچه پیش تو دل گاه هست و گاهی نیست

اگر مرا نخری ورشکست خواهم شد

کمک که وضعیتم ، وضع رو به راهی نیست

تو دست یخ زده ام را گرفتی و انگار

به نامه ی عملم اصلاً اشتباهی نیست

دوباره بر سر سفره نشاندیم امسال

اگرچه بنده ی تو عبد دل بخواهی نیست

به روضه روزه ی خود باز می کنم زیرا

برای روزه که بی روضه جایگاهی نیست

سلام ماه خدا بر لب تو خون خدا

سلام بر لب زخم تو سید الشهدا

محسن حنیفی

معنای لغوی شفاعت :

کلمه ی شفاعت از ریشه ی ثلاثی « شفع » می باشد . شفع در اصل به معنای زوج و جفت آمده است.۱

همچنین راغب شفع را در حالت مصدری به معنای «پیوستن و ضمیمه شدن چیزی به همانند خود» می داند . ۲

بنابراین شفع و شفاعت ، هر دو مصدرند به معنای منضم چیزی به چیزی ، و شفاعت ، بیشتر در مفهوم پیوستن به دیگری به منظور درخواست یاری دیده می شود ، و معمولاً انضمام به کسی مورد نظر است که از نظر حرمت و مقام ، بالاتر از شفاعت شونده است، و شفاعت در قیامت به این معنا می باشد۳ .

 

نگاه قرآن به شفاعت

کلمه ی شفاعت و مشقات آن در حدود سی بار در آیات قرآن دیده می شود ، ( البته در مواردی هم بدون کاربرد این ریشه به شفاعت اشاره شده است ) .

این آیات در چند دسته قابل بررسی است : ۴

۱ـ آیاتی که به طور مطلق شفاعت را نفی می کند ، مانند : و لایقبل منها شفاعة … (بقره /۴۸) ۵ یوم لابیع فیه و لاخلة و الاشفاعة …(بقره /۲۵۴) ۶

۲ـ آیاتی که شفیع را منحصراًخدا معرفی می کند ، مانند : ما لکم من دونه من ولی و لاشفیع … (سجده /۴)۷ قل لله الشفاعه جمیعاً ….(زمر ۴۴) ۸

۳ـ آیاتی که شفاعت را مشروط به اذن و فرمان خدا می کند، مانند : من ذاالذی یشفع عنده الاباذنه (بقره /۲۵۵) ۹ و لا تنفع الشفاعة عنده الا لمن اذن له (سبا/۲۳) ۱۰

۴ـ آیاتی که شرایطی را برای شفاعت شونده بیان کرده است ، مانند : و لا یشفعون الالمن ارتضی (انبیا ۲۸) ۱۱

ادامه »

ادامه »

رسول خدا صلی الله علیه وآله چهار نشانه شقاوت را بیان فرمودند:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله):

مِنْ عَلَامَاتِ الشَّقَاءِ جُمُودُ الْعَيْنِ وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فِي طَلَبِ الدُّنْيَا وَ الْإِصْرَارُ عَلَى الذَّنْبِ.

 از نشانه هاى شقاوت و بدبختى «خشكى چشم از اشك، (گریه نکردن)» «قساوت قلب»، «حرص داشتن در دنياطلبى» و «اصرار و پافشارى بر گناه» است.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 290.

 

اگر بحث ‌های مربوط به مبانی اندیشه امام امت همچون؛ اعتقادات، هستی شناختی، انسان ‌شناختی، ارزش شناختی و معرفت ‌شناختی را در کنار سخنرانی ‌های ایشان در حوزه ‌های سیاسی، اخلاقی و دیگر زمینه ها جمع کنیم، به ‌راحتی می ‌توان فرمایشات حضرت امام(ره) را تحلیل کرد.

* اهمیت زنده نگه داشتن یاد و راه امام

خطوط کلی انقلاب اسلامی را مقام معظم رهبری با توجه به خط امام(ره) نشان داده و در جایی بیان داشته اند: «پیش از هر چیز، زنده داشتن یاد و راه و درس جاودانۀ امام خمینی (ره) است، که مشعل راه و ترسیم کنندۀ خط اساسی حرکت و تعیین کنندۀ شاخص های اصلی و حیاتی این جادۀ مبارک و فرجام تابناک آن است.

حیات و شخصیت خمینی کبیر، تجسم اسلام ناب محمّدی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و تبلور انقلاب اسلامی بوده و او خود، سخن و انگشت اشاره اش، خضر راه این حرکت الهی و روشنگر نقاط مبهم و برطرف کنندۀ همۀ تردیدها بوده و همچنان خواهد بود. ملت ایران و از همه بیشتر مسئولان کشور، باید این درس بزرگ را هرگز از یاد نبرند».[1]

مقام معظم رهبری تأکید دارند راه و یاد و درس حضرت امام (ره) باید برای ما باقی بماند و خطوط کلی انقلاب اسلامی که توسط حضرت امام (ره) چه در بیانات و چه در عمل اتفاق افتاده، به عنوان مشعل راه انقلاب وجود داشته باشد و مشخص است که ایده و آرمان خود مقام معظم رهبری نیز این است که انقلاب اسلامی بعد از بیش از سه دهه که از عمر آن گذشته، همچنان در خط و مسیری حرکت کند که از ابتدا توسط حضرت امام(ره) مشخص شده است.

ادامه »

اردوهای راهیان نور چه تأثیری بر مردم می گذارد؟ این سؤالی است که شاید در ذهن خیلی از مردم باشد و بسیاری نیز که تاکنون به این سفرها نرفته اند از خود بپرسند که چرا به راهیان نور بروم! چه چیزی بدست خواهم آورد؟

اردوهای راهیان نور چه تأثیری بر مردم می گذارد؟ این سؤالی است که شاید در ذهن خیلی از مردم باشد و بسیاری نیز که تاکنون به این سفرها نرفته اند از خود بپرسند که چرا به راهیان نور بروم! چه چیزی بدست خواهم آورد؟
استقبال گسترده مردم عزیزمان از راهیان نور نشان می دهد که این سفر توانسته است بر افراد با سلیقه ها و تفکرات متفاوت اثرات ماندگاری داشته باشد و پایه های اعتقادی و فرهنگی افراد را مستحکم نماید تا جایی که برای برخی افراد به ویژه جوانان و نوجوانان آغاز یک تحول فکری و اعتقادی بوده است.

راهیان نور
در این حرکت فرهنگی برخی افراد با تأثیرپذیری از فرهنگ دفاع مقدس و الگوگیری از شهدا، سبک زندگی خود را تغییر می دهند و در عمل به دستورات الهی بسیار پایبندتر می شوند. جوانان و نوجوانان در انجام واجبات الهی مقیدتر می شوند، پدران و مادران در تربیت فرزندانشان و اجرای فرامین الهی در خانواده دقت بیشتری را بکار می بندند .

ادامه »

حکیم توبیخ و تهدید کرده است، کسانی را که ایمان به او دارند و از برنامه ها خبر دارند در عین حال اعراض می کنند.

 

خداوند می فرماید:

چون مهربانم و غفورم مهلت خواهم داد و توبه را خواهم پذیرفت.

خداوند می تواند بلافاصله با گناهی که مرتکب شدیم کور و کر و لالمان کند ولی فرصت می دهد تا توبه کنیم.

 

خداوند در عذاب تعجیل نمی کند،

موعدی می دهد تا توبه کنیم.

اگر بنا بود با هر گناهی خداوند فوراً عذاب کند پس عذاب می آمد!

اما چنین نمی کند، زمان و مهلتی می دهد که خود میداند تا توبه کنیم و زمانش که رسید و توبه نکردیم دیگر نمی پذیرد.

 

_{منبع: وارث: /بخشی از جلسه درس اخلاق با سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی در مسجد علی بن الحسین علیه السلام ؛}

 

 در قرآن مجید از ملائکه فراوان یاد شده است. آیات زیادى از قرآن درباره صفات، ویژگی‌ها، مأموریت‌ها و وظایف فرشتگان سخن مى‌گوید، حتى قرآن، ایمان به ملائکه را در ردیف ایمان به خدا و انبیا و کتب آسمانى قرار داده است و این دلیل بر اهمیت بنیادى این مسئله است:

 «آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ» ^{(بقره/۲۸۵)}

«پیامبر، به آن‌چه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است. (و او به تمام سخنان خود، کاملاً مؤمن می‌باشد.) و همه مؤمنان (نیز)، به خدا و فرشتگان او و کتاب‌ها و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند.»

 بدون شک وجود فرشتگان از امور غیبی‌اى است که براى اثبات آن با این صفات و ویژگی‌ها راهى جز ادله نقلیه نیست و به حکم ایمان به غیب، آن‌ها را باید پذیرفت. خداوند در مورد اوصاف و ویژگی‌های فرشتگان می‌فرماید:

 «الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِکَهِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَهٍ مَّثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۚ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ*مَّا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَهٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا ۖ وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» (فاطر/۲-۱)

«ستایش مخصوص خداوندی است آفریننده آسمان‌ها و زمین، که فرشتگان را رسولانی قرار داد دارای جناحهای دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه، او هر‌چه بخواهد در آفرینش می‌افزاید، و او بر هر چیزی تواناست! هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمی‌تواند جلو آن را بگیرد؛ و هر چه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست؛ و او عزیز و حکیم است!»

 

قرآن مجید روی هم رفته ویژگی‌هاى آن‌ها را چنین مى‌شمرد:

 ۱- فرشتگان موجوداتى عاقل و با‌شعورند و بندگان گرامى خدا هستند؛

 «بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ» (انبیاء/۲۶)

 ۲- آنها سر بر فرمان خدا دارند و هرگز معصیت او نمى‌کنند؛

 «لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ» (انبیاء/۲۷)

 ۳- آنها وظایف مهم و بسیار متنوعى از سوى خداوند بر عهده دارند.

۴- آنها پیوسته مشغول تسبیح و تقدیس خداوند هستند، چنان‌که مى‌خوانیم:

 «وَالْمَلَائِکَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ» (شوری/۵)

«فرشتگان تسبیح و حمد پروردگار خود را بجا مى‌آورند و براى کسانى که در زمین هستند استغفار مى‌کنند.»

ادامه »

در روزه سه روز آخر ماه شعبان برای کسی که تمام آن را روزه نداشته فضیلتی است که برای مراقب سزاوار نیست آن را رها کند.

در روزه سه روز آخر ماه شعبان برای کسی که تمام آن را روزه نداشته فضیلتی است که برای مراقب سزاوار نیست آن را رها کند چه صدوق(ره) از صادق(علیه السلام) روایت نموده است که هر کس سه روزه آخر شعبان را روزه بگیرد و به ماه رمضان متصل کند، خداوند روزه دو ماه پی در پی را برای او می نویسد و مراقبات اواخر هر ماه برای اصلاح کردن آنچه در تمام ماه از دست داده است غیر از آنچه ذکر کردیم چنان است که در هر ماه اشاره کرده‌ایم سپس از جمله مهمّات آن است که در شب آخر شعبان برای ماه رمضان دعائی است که در «اقبال» برای آن شب یا شب اول ماه رمضان روایت شده است. (1) 1-«اقبال الاعمال» صفحه 358، چاپ اعلمی، بیروت.

_{کتاب ترجمه المراقبات – ص 198/تالیف: عارف کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(ره),}

_{منبع: خبرگزاری تسنیم}

iv style="direction: rtl; text-align: justify;"> 

 

نشسته ایم آن پایین، پایین راه، بی لباس، بی زینت و تو را می نگریم.

4 style="text-align: justify;" dir="RTL"> دست ها را به دور زانوهایمان گره کرده ایم و چانه بر سر زانو گذاشته ایم. این پایین سرد است و ما لباس بر تن نداریم. می گویی: مگر نگفتم او در کمین است؟

مگر نشانتان ندادم آنچه با گذشتگانتان کرد؟

 ما تنها تو را می نگریم. صدا از هنجره ها بیرون نمی آید. عرق سرد بر پیشانی ها نشسته و ما مبهوت گذشته و نگران آینده ایم.

دوباره صدایمان می زنی: فرزند آدم! من تو را از مکر دشمنت آگاه کردم. گفتم که او و قبیله اش هر آینه در کمین تواند و منتظر تا تو را همچون پدر و مادرت از بهشت من بیرون کنند. تو در رضوان من بودی و من از بندگی تو راضی. چه شد که کفران نعمت کردی؟!

در ذهنمان می گذرد که پاسخ دهیم ما او و قبیله اش را ندیدیم که در کمین نشسته اند.

نگفته تو می گویی: مگر خود به شما نگفتم که او شما را از جایی می نگرد که شما او را نمی بینید.سرها به پایین می اندازیم. می خواهیم گریه کنیم. یاد لباس هایی می افتیم که برایمان فرستادی. اول اولش که در بهشت رضایت تو بودیم لباسی فرستادی تا زشتیهایمان را بپوشاند. بار اول که از تن بیرونش کردیم انگار چیزی در درونمان ریخت. ما که نمی دانستیم چیست. تو خودت گفتی حیاست. گفتی که حیا پرده های توست. مبادا لباس از تن بیرون کنی چرا که پرده هایت می ریزد. بعد دوست داشتی ما را زیبا ببینی. لباس را زینت ما قرار دادی.

بعد دیدی ما در برابر مکر او که به ما می نگرد ناتوانیم، گفتی بیایید این لباس تقواست. به تن کنید تا از حیله‌اش در امان بمانید. یادمان است آن قدر همیشه در گیر و دار همان لباس اول بودیم که لباس تقوا یادمان رفت. همین شد که از صراط افتادیم. می گفتند عبور از این پل، لباس تقوا می خواهد که ما نداشتیم. رد نشدیم. از پل افتادیم؛ و حال، نشسته ایم آن پایین، پایین صراط، بی لباس، بی زینت و تو را می نگریم.

  یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ ^{(اعراف ،۲۶)}

یا بَنی آدَمَ لا یَفتِنَنّکُمُ الشَّیطانُ کَما اَخرَجَ اَبَوَیکُم مِنَ الجَنَّهِ یَنزِعُ عَنهُما لِباسَهُما لِیُریَهُما سوآتِهِما اِنَّهُ یَراکُم هُو وَ قَبیلُهُ مِن حَیثُ لا تَرَونَهُم انا جَعَلنا الشَّیاطینَ اولیاءَ لِلَّذینَ لا یومِنون ^{(اعراف،۲۷)}

منبع:باحجاب