انسان چقدر به مرگ نزدیک است و درعین‌حال چقدر آن را دور می‌پندارد و از آن غافل است! آقای حائری^۱ می‌فرمود: «در خواب دیدم که عزرائیل به من فرمود: شما باید استراحت کنید».

با اینکه می‌دانیم خواهیم مرد، بلکه فقط وقت مرگ معلوم و یا مظنون ما نیست؛ زیرا هر شب در عوالمی از برزخ می‌رویم که هیچ اختیارش دست ما نیست، چنان‌که قرآن شریف می‌فرماید:

«قَضَی عَلَیهَا الْمَوْتَ؛ مرگ را به‌صورت حتمی بر آن نوشته است»^۲همچنین می‌فرماید:

«فَيُمْسِكُ الَّتي‏ قَضى‏ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْری؛ آن‌گاه نَفْسِ کسی را که خداوند مرگ او را حتمی نموده نگاه می‌دارد و دیگری را رها می‌کند».^۳

و در سجده نخست بعد از بیدار شدن از خواب برای انجام نماز شب مستحب، وارد شده است که گفته شود:

«أَلْحَمْدُ لله الذی أَحْیانی بَعْدَ ما أَماتَنی؛ سپاس خدایی را که مرا بعد از مرگ، زنده گردانید»،^۴

بااین‌همه، این‌گونه از مرگ غافل هستیم! بله، اشخاصی بودند که همیشه مهیا، منتظر و به یاد مرگ بودند.

منبع:در محضر بهجت، ج۱، ص۲۸

_{۱.مرحوم حاج شیخ مرتضی حائری، فرزند حاج شیخ عبدالکریم حائری مؤسس حوزه علمیه قم.
۲.زمر: ۴۲.
۳.همان.
۴.اصول کافی، ج‌۲، ص‌۵۳۹؛ من لایحضره الفقیه، ج‌۱، ص‌۴۸۰.}

سبب غیبت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف خود ما هستیم زیرا دستمان به او نمی‌رسد، وگرنه اگر در میان ما بیاید و ظاهر و حاضر شود چه کسی او را می‌کشد؟!

آیا جنیان آن حضرت را می‌کشند، یا قاتل او انسان است؟! ما از پیش در طول تاریخ ائمه علیهم‌السلام ، امتحان خود را پس داده‌ایم که آیا از امام تحفظ و اطاعت می‌کنیم و یا اینکه او را به قتل می‌رسانیم؟!

انحطاط و پستی انسان به‌حدی است که قوم حضرت صالح علیه‌السلام ناقه صالح را با اینکه وسیله ارتزاق و نعمت آنها بود، پی کردند، چنان‌که قرآن کریم درباه آن می‌فرماید: «لهَا شِرْبٌ وَ لَکمْ شِرْبُ یوْمٍ معْلُومٍ؛ یعنی، یک روز آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن».۱ آن ناقه، یک روز آب چاه را می‌خورد و در عوض به آنها شیر می‌داد!

بنابراین، همان‌گونه که ممکن است عُقلا خزینه و انبار نعمت خود را نابود کنند ـ همچنان که ناقه صالح را کشتند ـ امکان دارد که ما انسان‌های عاقل! نیز امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را که تمام خیرات از اوست و از ناقه صالح بالاتر و پر فیض‌تر است، برای اغراض شخصیه خود به قتل برسانیم!

در محضر بهجت، ج۱، ص۹۱

آيا تسليم شدن در برابر خدا اجباري است؟

اجبار دو معنا دارد:

1) اينکه انسان تکويناً قدرت مخالفت با چيزي را نداشته باشد، چنان که شخص نيرومندي فرد ضعيفي را بر خلاف ميلش به سويي بکشاند. چنين اجباري در پرستش و اطاعت از خدا معقول نيست و قرآن صريحاً مي‌فرمايد:

« فَمَنْ شَاءَ فَلْيؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيكْفُرْ »^{(الکهف/29)}

پس هر که بخواهد بگرود و هر که بخواهد انکار کند

2) به معناي الزام قانوني است. به اين معنا همه قوانين الزامي ، داراي چنين مفادي خواهند بود، و قوانين الزامي اسلام هم يکي از آنها است. و همان‌گونه که مخالفت با قوانين عادي کشورها در مواردي کيفرهاي قانوني را به دنبال دارد، مخالفت با احکام اسلام هم چنين کيفرهايي دارد که در قرآن کريم به آنها اشاره شده است.

_{منبع:آیت الله مصباح یزدی/مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)}

*****

منظور از تسليم شدن در برابر خدا چيست؟

«تسليم» يكى از حالات سالك است كه پس از «وصول»، به او دست مى‏دهد و اين حالت عبارت است از استقبال قضا و تسليم به مقدرات الهى و بنابه گفته خواجه عبدالله‏انصارى: «تسليم، خويشتن به حق سپردن است»؛رساله صد ميدان، ص‏62؛ منازل السائرين، ص‏36 - 37. در واقع در اين مرتبه سالك، همه هستى خود را - با تمامى ابعاد اعتقادى و عملى‏اش - به خدا سپرده و تسليم محض اوامر و افعال او است.

ادامه »

عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم گفت: اگر در داخل کشور نيز خداي ناکرده مسئوليني باشند که باور کرده باشند چاره اي جز کنار آمدن با آمريکا و يا به عبارت بهتر باج دادن به آمريکا وجود ندارد، در واقع از دو حال خارج نيستند؛ يا فکرشان تحت تأثير القائات دشمن قرار گرفته است، و يا از تهديدات دشمنان (اعم از تحريم يا حمله نظامي) هراس دارند؛ از اين رو توجيه مي‌کنند و مي‌گويند بايد تعامل برد – برد داشته باشيم؛ البته از ابتدا نيز مي‌گويند که توقع بيجا نبايد داشت، چرا که معامله برد – برد بوده و آن‌ها نيز بايد برد داشته باشند!

آن‌ها معتقدند که چهل سال دشمني کرده‌ايم، چه فايده اي داشته است؟

مگر قدرت آن‌ها را نمي‌بينيد که به راحتي نفت 110 دلار را به 30 دلار مي‌رسانند؟

لذا چاره‌اي جز تسليم و سازش نداريم؛ و اگر چهل سال است احساسي برخورد کرده و دشمني کرده‌ايم، اشتباه بوده است!

در واقع اصل مطلب همين است، اما اسم آن را معامله برد – برد گذاشته‌اند.

ادامه »

كتاب زن يا نيمى از پيكر اجتماع در واقع اولين مقاله حضرت استاد محمد تقی مصباح یزدی است كه برای نخستین‌بار در نشريه مكتب تشيع به چاپ رسيده و سپس به كوشش انتشارات آزادى قم با شمارگان 5000 نسخه چاپ و منتشر گرديده است.

در اين نوشتار حضرت استاد ابتدا به جايگاه و منزلت زن در اسلام پرداخته، و در ادامه آن، فهرست‌وار به برخى شبهات در باره حقوق زن در اسلام اشاره كرده و آنها را پاسخ داده است.در اين كتاب به منطق فطرت به منزلة راه حل اساسى براى مسائل اجتماعى اشاره مى‌‌شود و سپس تفاوت‌‌هاى سرشت زن با مرد و نيز امتيازات فطرى زن بر مرد بررسى شده است و در نهايت موقعيت زن از نظر اسلام تبيين مى‌‌گردد. در ضمن مباحث، همچنين مقايسه‌اي بين دو ديدگاه فرهنگ غربى و اسلامى در باره حقوق زن صورت مى‌‌گيرد و تفوق فوق‌‌العاده فرهنگ اسلامى در اين باب آشكار مى‌‌شود.
گفتنی است ترجمه اين نوشتار به زبان انگليسى همراه با دو مقاله ديگر از سوى سازمان تبليغات اسلامى در كتابى به نام Status of Women in Islam (سيماى زن در اسلام) منتشر شده شده است.

متن كتاب

منبع:مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)

چگونه زمان شناسی خود را تقویت کنیم؟

بهترین روش برای تقویت قدرت زمان‌شناسی چیست؟

عوامل زمینی و آسمانی شکل گیری وقایع تاریخی

سه دوره اصلی تاریخ زندگی ائمه هدی علیه السلام
_____________________________
حجت_الاسلام_پناهیان:

آسان‌ترین نوع زمانه‌شناسی

اگر کسی می‌خواهد قدرت زمان_‌شناسی خودش را بسنجد یا برای رشد زمان‌شناسی خود تمرین کند، سراغ زمان‌شناسی در گذشته برود. چرا که در بین انواع زمان‌شناسی (گذشته، حال، آینده)، آسان‌ترین بخش، زمان‌شناسی گذشته است. به دلیل این‌که معما چو حل گشت، آسان شود. گرچه برای بعضی‌ها معما چو حل گشت آسان نشود!

دو عامل شکل‌دهندۀ وقایع تاریخی : عوامل زمینی و عوامل آسمانی

اگر بخواهید درباره گذشته، قدرت تحلیل داشته باشید، باید به این نکته مهم توجه کنید که عوامل شکل دهندۀ وقایع تاریخی دو گروه هستند: عوامل_آسمانی، عوامل_زمینی.

عوامل زمینی از سیل و زلزله و سرما و گرما گرفته تا و ویژگی‌های منطقه‌ای و قومی و ارادۀ انسان‌ها - خوب و بد- هستند. عوامل آسمانی یعنی چه؟ مثلاً بنی‌عباس باید علیه بساط بنی‌امیه و بنی‌مروان قیام کنند و اینها با یکدیگر درگیر باشند، تا فرصت لازم برای امام صادق علیه السلام ‌ فراهم شود که کار تعلیم و تربیت را انجام بدهد. معلوم می شود مقدرات الهی هم در شکل گیری وقایع تاریخی موثرند.

اما در هر زمان و دوره‌ای، در بین همۀ این عوامل، یک عامل کلیدی_تر است و بیشترین نقش را در تحلیل آن زمانه دارد. برای داشتن یک زمان شناسی صحیح، باید عامل کلیدی هر زمانه را شناخت. در زمان‌ها و دوران‌های مختلف تاریخ صدر اسلام و حیات ائمۀ هدی علیه السلام می‌توان اصلی‌ترین عامل شکل‌گیری حوادث تاریخ در هر دوره‌ای را تشخیص داد.

ادامه »

استاد پناهیان:

پاسخ: تا حدّ بسیار زیادی «بله»!

خدا سرنوشت انسان‌ها را به عهدۀ خودشان قرار داده و نتیجۀ رأی مردم را خوب یا بد بر سرشان نازل می‌کند

علی علیه السلام گاهی علی‌رغم نظر خود، رأی مردم را می‌پذیرفت و اجازه می‌داد مردم ضربه بخورند/ پذیرش حکمیت  و انتخاب ابوموسی اشعری  از همین موارد است

اگر نسبت به سرنوشت جامعه بی‌تفاوت باشیم، باید هزینه‌اش را بدهیم/ اگر جامعه «انتخاب خوب» نداشته باشد، لطمه می‌خوریم

نباید خیالمان راحت باشد که رهبران اجتماعی به جای ما فکر می‌کنند/ اگر شخص پیامبر صلی الله علیه و آله هم بالای سر ما باشد، باز باید به سرنوشت اجتماعی خود حساس باشیم/ بعد از ظهور هم همین‌طور خواهد بود.

‏
با وجود انبیاء و اولیاء، ما تعیین‌کننده‌ترین عامل در سرنوشت خودمان هستیم!

ادامه »

انواع زمانه شناسی: گذشته، حال، آینده.

مهم‌ترین فایده زمانه‌شناسی:

اگر کسی اهل شناخت زمانۀ خودش نباشد، به اموری اهمیّت خواهد داد که اهمیّت چندانی ندارند.

یکی از مصادیق عدم درک زمانه، شاخص قرار دادن حجاب برای سنجش اوضاع معنوی کشور است.

بهترین راه زمانه شناسی، روندسازی و مرحله سازی زمان هست.

سخت ترین و آخرین مرحله رشد جامعه، قبل از ظهور.

حجت الاسلام پناهیان:

اگر کسی اهل زمان خودش نباشد به اموری اهمیت خواهد داد که چندان اهمیت ندارد.

بعضی از افراد، از زمان خودشان یا زمانه خودشان عقب‌تر هستند. بعضی از افراد، مرد زمان خودشان هستند. اهل زمان خودشان هستند. و بعضی‌ها اهل زمان آینده هم هستند. آن‌هایی که اهل زمان گذشته‌اند، بیشتر درک شان در قواعد بازی‌های زمانه قبل قرار گرفته. آن‌هایی که اهل زمان خودشان هستند، قواعد بازی در زمان خودشان را هم درک می‌کنند.کسانی که اهل آینده هستند، زمان آینده را درک می‌کنند. پیش‌بینی‌های حوادث آینده را دارند.

کمتر کسانی هستند که به سهولت، اهل درک زمان خودشان باشند. چه رسد به این‌که انسان اهل درک آینده هم باشد. آن‌وقت اگر کسی اهل زمان خودش نبود، به اموری اهمیّت خواهد داد که اهمیّت چندانی ندارند. و اگر کسی اهل زمان آینده بود، به اموری اهمیّت خواهد داد که در آینده اهمیّتش معلوم خواهد شد.

ادامه »

انسان نیازمند به محبت است.

اگر کسی خود را بی‌نیاز نشان داد، یا دارد عزّت خود را حفظ می‌کند یا مغرور است و یا ناامید از دریافت محبت است.

انسان اگر نیازش به محبت شدید بشود از هر کسی محبت را می‌پذیرد و به خطا می‌افتد ولی اگر چشم و دل سیر باشد، دیگر جز از خدا و اولیاء خدا محبت نمی‌پذیرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع: بیان معنوی/استادپناهیان