شرایط دعا

از شرایط دعا این است که نسبت به احدی در عرض و مالش ظلم روا ندارد. در یکی از حدیث های قدسی آمده است:

از تو دعا و اجابت از من، پس هیچ دعایی را از من مپوشان، مگر خواستن لقمه حرام.

در روایتی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمده است:

هر کس که بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کار و غذایش را پاکیزه کند.

و در نصایحی که خداوند متعال به حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام فرمود، از جمله این بود:

یَا عیسی! قُل لِظَلَمَةِ بنی اسرائیل: لا تَدعُونی و السحتُ تَحتَ اَحضَانِکُم و الاَصنِامُ فی بُیُوتِکُم، فَانّی آلیت أن اُجیبَ مَن دَعَانی، و أن اجعَلَ اِجَابَتی لَعَناً عَلَیهِم حَتّی یَتَفَرّقوا.

به ستمکاران بنی اسرائیل بگو مرا نخوانید و حال آنکه در زیر گام هایتان رشوه و در خانه هایتان بت وجود دارد و به درستی که من سوگند یاد کرده ام دعای کسی را اجابت می کنم که مرا بخواند. از این رو، اجابت من در حق آنها «لعن» است تا زمانی که پراکنده شوند.

و از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمود:

خداوند به من اینگونه وحی کرد:

ای برادر پیامبرانِ انذار دهنده و ای برادر پیامبران مرسل! قومت را بترسان که مبادا به خانه ای از خانه های من داخل شوند، و حال آنکه بر ذمه یکی از آنها، مظلمه یکی از بندگانم باشد و من، او را تا زمانی که به نماز ایستاده، لعن می کنم، تا آن مظلمه را به صاحبش برگرداند. آن گاه گوش او می شوم که با من بشنود، چشمش می گردم که با من ببیند و او، به درستی از اولیا و برگزیدگان من بوده، با پیامبران و صدیقان و شهیدان در بهشت من همسایه و همجوار خواهد بود. و ردّ شدن دعای مرد بنی اسرائیلی که با زبانی هرزه و عصیانگرانه و بی تقوی و نیتی ناپاک دعا می کرد، روایت شده است.

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که:

مثل دعا کننده بدون عمل، مانند تیرانداز بدون کمان است.

و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است:

خداوند متعال دعایی را که از اعماق قلب نباشد و قلب دعا کننده اش به هنگام دعا، در جای دیگری مشغول باشد، مستجاب نمی کند. پس هرگاه که دعا می کنی، با قلبت به او روی بیاور!

سپس یقین داشته باش که دعایت مستجاب می شود.

و از همان حضرت روایت شده است:

دعایی که از ظاهر قلب صورت بگیرد، و نیز از طرف سخت قلبی قسی، آن نیز مستجاب نمی شود.

روایت شده است که چهار نفر هستند که دعایشان مستجاب نمی شود:

۱. مردی که در خانه اش نشسته و بگوید: خدایا روزی ام را برسان!
۲. مردی که زنش را نفرین کند و مردی که خدا اموال و دارایی هایی در اختیارش بگذارد و او آن ها را تباه کند.
۳. مردی که مالی را به مردی دیگر قرض داده و به آن شاهد نگیرد و بعد بدهکار آن مال را انکار کند.
۴. در بعضی از روایات اضافه شده که همچنین به همسایه اش نفرین نکند و از خداوند امر حرام طلب نکند و خواستش از خداوند قطع رحم نباشد.

از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده است که فرمود:

ای صاحب دعا! از خداوند امر محال و حرام نخواه! و زمانی که دعاکننده خود را از این اوصاف خالی کرد، پس باید که اسباب اجابت دعایش را آماده کند؛ مثل طهارت و وقت های خاص و احوال خاص و نماز و روزه و گریه و غیر آن. روایت شده که مابین بهشت و جهنم عقبه ای وجود دارد که از آن نمی گذرند، مگر گریه کنندگان از خوف خداوند.

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمود:

خداوند به من خبر داد و فرمود:

«وَ عِزَّتی و جلالی! مَا اَدرَکَ العَامِلُونَ دَرکَ البُکّاءِ عِندِی شَیئَاً، و انّی لاَبنی لَهُم فی الّرفیعِ الاِعلَی قَصرَاً، لایُشارِکُهُم فیه غَیرِهِم؛

به عزت و جلالم سوگند، هیچ کدام از اعمال در نزد من ارزششان بیشتر از گریه کردن از خوف من نمی باشد و من برای چنین اشخاص در رفیع اعلا، قصری بنا می کنم که هیچ کدام غیر از گریه کنندگان به آن قصر راه ندارند».

^{پایگاه حوزه}