حجت الاسلام موسویان:

از منابعی که اهل بیت عصمت و طهارت در اختیار ما گذاشته اند دعاست ، که از جانب آنها به ما رسیده است .

در معارف شیعی مسئله ای به نام دعا نویسی داریم ولی اینکه چه کسی و چه چیزی بنویسد فرق دارد .

دعا باید شرط ماثور بودن را داشته باشد دعا باید از معصوم صادر شده باشد ، در بعضی جاها ادعیه را تحریف می کردند.می فرمودند :

اگر کلامی از ما را دیدید که مخالف با قرآن است به دیوار بزنید .

امام صادق علیه السلام می فرمایند : ما حرفی از دهانمان بیرون نمی آید ، الا مطابق آیات شریفه قرآن .

دعا قضای الهی را تغییر می دهد ، استجابت دعا سه شکل دارد :

دسته اول برای اولیای خداست که مستجاب الدعوه هستند .

دسته دوم کسانی هستند که معصیت کرده اند و توبه کرده اند که استجابت دعایشان به تاخیر می افتد .

دسته سوم کسانی هستند که گناه می کنند ولی توبه نکرده اند .

روایت داریم استجابت دعاهایشان به بخشیدن گناهانشان است .

دعاهایی که در عصر غیبت به ما دستور داده اند بخوانیم به جهات مختلف است :

یکی مشکلات موجود در عصر غیبت و دو اینکه روش ارتباط با معصوم را در این دعاها می فهمیم سه اینکه هر کس که معرفت از امام زمانش می خواهد از این دعاها استفاده می کند . یکی از دعاهای پر مغزی که از ائمه علیهم السلام به ما رسیده دعای غیبت امام زمانمان است .

منبع: وارث /سخنرانی حجت الاسلام موسویان در روز بیست و چهارم ماه رمضان در مسجد حضرت علی علیه السلام

از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و از براى آن چند عمل است:

اوّل : غسل

دوّم : روزه و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال .

سیم : بسیار صلوات فرستادن .

چهارم : زیارت حضرت رسول و امیرالمؤ منین علیهما و آلهما السَّلامُ .

پنجم : شیخ در مصباح فرموده از رَیان بن الصّلت مروى است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع حشم آنحضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و

لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا چهار مرتبه لا اُشْرِک بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه .

ششم: و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ که فرموده بجا مى آورى در این روز دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد وسوره اى که آسان باشد و تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گوئى بین هر دو رکعتى :

دعای روز بیست و هفتم ماه رجب با صدای نورایی (2:25)

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک

ستایش خاص خدایى است که فرزندى براى خود نگرفته و شریکى در فرمانروایى ندارد

ادامه »

شیخ در مصباح فرموده روایت شده از حضرت ابو جعفر امام جواد علیه السلام که فرمود همانا در رجب شبى است که بهتر است از آنچه که می تابد برآن آفتاب و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبرخدا ^{صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله} به رسالت مبعوث گردید و بدرستى که از براى عامل در آن شب از شیعه ما اجر عمل شصت سال است بخدمت آنحضرت عرض شد که عمل در آن شب چیست فرمود چون بجا آوردى نماز عشا را و به رختخواب رفتى پس بیدار مى شوى هر ساعتى که خواستى از شب تا پیش از نیمه آن و بجا مى آورى دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعتى حمد و سوره اى از سوره هاى کوچک مفصّل ومفصّل ازسوره محمّد است تا آخرقرآن پس چون سلام دادى درهر دو رکعتى وفارغ شدى ازنمازها مى نشینى بعدازسلام و مى خوانى حمد را هفت مرتبه و مُعَوَّذَتَین را هفت مرتبه وقُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و قُلْ یا اَیها الْکافِرُونَ هرکدام را هفت مرتبه و اِنّا اَنْزَلْناهُ و آیة الکرسى هر کدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه این دعا را  :

دانلوددعای

«اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ»

با صدای نورایی (2:25)

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک وَلَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ

ستایش خاص خدایى است که نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریکى و نیست برایش یاورى از

الذُّلِّ وَکبِّرْهُ تَکبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُک بِمَعاقِدِ عِزِّک عَلَى اَرْکانِ

خوارى و به بزرگى کامل بزرگش شمار خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى که موجبات عزتت برپایه هاى

عَرْشِک وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ

عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر

الاْعْظَمِ وَذِکرِک الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَبِکلِماتِک التّامّاتِ اَنْ

بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلى است و به کلمات تام و تمامت که

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ پس بخوان هر دعائى

درود فرستى بر محمد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شایسته آنى * * * * * * *

که خواستى و مستحبّ است غسل در این شب و گذشت در شب نیمه نمازیکه در این شب نیز خوانده مى شود.

ادامه »

پس -ای خدای من- کریم‌تر از تو کیست؟ و بدبخت‌تر از کسی که به سبب مخالفت با تو هلاک شده، چه کسی است؟

نه، هیچ کس! پس تو والاتر از آنی که جز به احسان وصف شوی، و منزّه از آنی که جز از جهت عدل از تو بترسند، بیم جور و جفا به معصیت کار از تو نمی‌رود، و ترس واگذاشتن پاداش کسی که تورا به عبادت خشنودساخته درکار نیست،

پس بر محمد و آلش درود فرست، و آرزوی مرا برآور، و هدایتت را آن گونه بر من افزایش ده که به سبب آن توفیق در کار خویش یابم، زیرا که تو بخشنده کریمی.

صحیفه سجادیه به «زبور آل محمد صلی الله علیه و آله» معروف بوده و شامل زمزمه‌های عارفانه و نیایش‌های امام چهارم شیعیان، حضرت زین‌العابدین علیه السلام با خداوند یکتا است. 

دانلود فایل صوتی نیایش سی و هفتم صحیفه سجادیه

ادامه »

فایل صوتی “دعای ام داوود” با نوای حاج میثم مطیعی اجرا شده در جمع معتکفین (نیمه رجب) سال 1389 در ادامه آماده دریافت است.

روايت شده: هر صاحب اندوهى اين دعا را بخواند حق تعالى او را از اندوه و غم رهايى بخشد.

عمل امّ داود كه مهم ترين اعمال اين روز است، و براى برآمدن حاجات و برطرف شدن سختيها، و دفع ستم ستمكاران بسيار مؤثّر است.

و كيفيت آن بنابر آنچه در كتاب «مصباح» شيخ آمده چنين است: چون بخواهد اين عمل را بجا آورد، روزهاى سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد، سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل كند و چون وقت ظهر داخل گردد، نماز ظهر و عصر را با ركوع، و سجود نيكو بجا آورد، در جايى خلوت كه چيزى او را مشغول نكند، و كسى با او سخن نگويد.

چون از نماز فراغت يابد، رو به جانب قبله كند، و سوره «حمد» را صد مرتبه و سوره «توحيد» را نيز صد مرتبه و «آية الكرسى» را ده مرتبه بخواند، و بعد از اينها قرائت كند سوره هاى «انعام، بنى اسرائيل (اسراء) ، كهف، لقمان، يسى، صافات، حم سجده، حمعسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملك، ن، اذا السّماء انشقّت» و پس از آن را تا آخر قرآن، و چون از اينها فارغ شود، درحالیكه رو به قبله میباشد بگويد:

صَدَقَ اللَّهُ الْعَظِيمُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ الْبَصِيرُ الْخَبِيرُ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ بَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْكِرَامُ وَ أَنَا عَلَى ذَلِكَ مِنَ الشَّاهِدِينَ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الْمَجْدُ وَ لَكَ الْعِزُّ وَ لَكَ الْفَخْرُ وَ لَكَ الْقَهْرُ وَ لَكَ النِّعْمَةُ وَ لَكَ الْعَظَمَةُ وَ لَكَ الرَّحْمَةُ وَ لَكَ الْمَهَابَةُ وَ لَكَ السُّلْطَانُ وَ لَكَ الْبَهَاءُ وَ لَكَ الامْتِنَانُ وَ لَكَ التَّسْبِيحُ وَ لَكَ التَّقْدِيسُ وَ لَكَ التَّهْلِيلُ وَ لَكَ التَّكْبِيرُ وَ لَكَ مَا يُرَى وَ لَكَ مَا لا يُرَى وَ لَكَ مَا فَوْقَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى ،

راست فرمود خداى بزرگ كه معبودى جز او نيست، خداى زنده و به خود پاينده، داراى بزرگى و بزرگوارى، مهربان و بخشنده، بردبار و كريم، كه چيزى همانند او نيست، و او شنواى داناى بيناى آگاه است، گواهى داد خدا خدايى كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش هم گواهان وحدانيّت اويند و اينكه بر پا دارنده عدالت است، معبودى جز او كه عزيز حكيم است، نيست، و پيامبران بزرگوارش اين حقيقت را به مردم رساندند، و من بر اين واقعيت از گواهانم، خدايا! تنها برای توست، سپاس و بزرگوارى و عزّت و افتخار، و چيرگى، و نعمت، و عظمت، و رحمت، و هيبت، و سلطنت، و زيبايى، و نعمت بخشى، و تنزيه، و تقديس، و يكتايى، و بزرگى، و ديدنيها و ناديدني ها، و آنچه بر فرازآسمان هاى بلند است،

ادامه »

 مسؤول ستاد ترویج احکام درباره زمان حضور در محل اعتکاف گفت: معتکفان قبل از اذان صبح روز اول اعتکاف باید در مسجد باشند؛ اگر کسی اعتکاف به او سخت می­گذرد و خواست منصرف شود، باید در دو روز اول اقدام به ترک محل اعتکاف کند.

ادامه »

«ذكر الهى» چون نسيم فرحبخش، حيات معنوى را به انسان هديه مى كند; قلب خسته و افسرده انسان با «ياد خدا» طراوت مى يابد و در كشاكش مشكلات و انبوه گرفتاريها به ياد معشوق است كه اطمينان و آرامش را براى جانها به ارمغان مى آورد.

انسانى كه در هر لحظه به ياد خداوند و فقر و احتياج خويش به ذات اقدس الهى و عقاب و ثواب باشد، در درون خويش راهى براى رشد و نمو رذائل اخلاقى و ارتكاب معاصى نخواهد گذاشت و همواره در صدد رشد و تعالى خويش مى باشد.

بنابراين «ذكر و ياد خدا» از مهم ترين عوامل رسيدن به قرب الهى است كه انسان را از جهان ماده به عالم معنا و معنويت مى رساند.

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا * وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا» ^{(احزاب41/42)}

اى كسانى كه ايمان آورده ايد، خدا را بسيار ياد كنيد و او را در صبحگاه و شامگاه تسبيح كنيد.

«ذكر» در لغت به معناى «ياد كردن» است، خواه با زبان باشد يا با قلب يا هردو، خواه بعد از نسيان باشد يا در ادامه ذكر. و نيز «ذكر» به معناى «حفظ شىء» است و خلاف نسيان مى باشد.
به بيان ديگر، «ذكر» عبارتست از اينكه آدمى نيروى ادراك خود را متوجه ياد شده كند، يا به اينكه نام او را ببرد و يا صفات او را به زبان جارى كند و مصداق مهمتر اينكه در قلب به ياد او باشد.
طبق اين معنا ذكر معناى عامى دارد كه هر چيزى را شامل مى شود، امّا آنچه خداوند در قرآن كريم به آن امر فرموده، «ذكر خداوند» و «يادآورى نعمتهاى الهى» مى باشد كه در سايه آن انسان غبار غفلت و دورى را از قلب خود بزدايد و برجان و روح خسته خويش، با باران ياد الهى گلهاى طاعت و بندگى را بروياند.

ادامه »

شرط مسلمانی نیست که برادران و خواهران مسلمانمان در سوریه، ‌فلسطین، عراق، افغانستان،‌ بحرین و…..جای جای این جهان در زیر ظلم و ستم چکمه های استکبار و صهیونیزم و هابیت باشند و من و تو در این شب بزرگ دست به دعا برای رهایی و نجات آنان بلند نکنیم .

نخستین شب جمعه ماه پربرکت رجب «لیله الرغائب» است . من و تو در این شب بزرگ دست به دعا برای رهایی و نجات مسلمانان سوریه، ‌فلسطین، عراق، افغانستان،‌ بحرین و…..از ظلم استکبار، صهیونیزم و وهابیت بلند خواهیم کرد.

ادامه »

یاحبیب الباکین

وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ

… و به خاطر شما باران فرو مى‏ريزد.

به شوق خالق جامعه کبیره حضرت هادی علیه السلام

یادتان هست نوشتم که دعا می خواندم

داشتم کنج حرم جامعه را می خواندم

از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد

محکمات کلمات تو مسلمانم کرد

کلماتی که همه بال و پر پرواز است

مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است

کلماتی که پر از رایحهً غار حراست

خط به خط جامعه آیینهً قرآن خداست

عقل از درک تو لبریز تحیر شده است

لب به لب کاسهً ظرفیت من پر شده است

همهً عمر دمادم نسرودیم از تو

قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو

من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم

عرق شرم به پیشانی دفتر دارم

شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو

فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو

دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد

شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد

بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم

رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم

تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران

دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران

من زمین گیرم و وصف تو مرا ممکن نیست

کلماتم کلماتی ست حقیر ای باران

یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود

یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران

نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم

مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران

ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد

ما که از نسل غدیریم ، غدیر ای باران

پسر حضرت دریا ! دل مارا دریاب

ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران

سامرا قسمت چشمان عطش خیزم کن

تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران

سید حمیدرضا برقعی