«بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخر الزّمان، دعای فرج امام زمان (عج) است؛..

مخصوصا دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند؛ با او باشیم.»

 دعای فرج یا عظم البلاء، دعایی است برای ظهور حضرت حجت بن حسن (عج)، که توسط خود ایشان به فردی اسیر در بغداد تعلیم داده شده‌است. در کتب مذهب شیعه آمده است که وی این دعا را به فرد اسیری تعلیم کرد و او رها شد.

این دعا از جمله دعاهایی است که به طور خاص در زمان غیبت توصیه به خواندن آن شده است. دعای عظم البلا در «زيارت امام زمان در سرداب مقدس»، «نماز امام زمان»، و «زیارت مسجد جمکران» نیز خوانده می‌شود. آیت الله العظمی محمدتقی بهجت پیرامون دعا برای فرج می‌گویند:

«بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخر الزّمان، دعای فرج امام زمان (عج) است؛.. مخصوصا دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند؛ با او باشیم.»

دانلود دعای فرج ترجمه انگلیسی

دانلود نرم افزار اندروید دعای فرج یا عظم البلا

رمز فایل :www.yjc.ir

منبع: باشگاه خبرنگاران

 دعای علوی مصری یكی از دعاهای شریف و عظیم الشأن است كه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آن را به یكی از سادات بزرگوار به نام محمدبن علی كه سلسله نسبش به امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می رسیده و در مصر ساكن بوده است، یاد داده اند؛ و از این رو به دعای علوی مصری مشهور شده است.
این دعا در كتاب شریف “مهج الدعوات"، تألیف سیدبن طاووس و “بحارالانوار” مرحوم مجلسی نقل شده است. امام زمان(عج) شیوه خواندن این دعا را به محمدبن علی مصری این گونه آموزش دادند: «در شب جمعه بپاخیز و غسل كن و نماز شب را انجام بده؛ پس از سجده شكر دو زانو بنشین، و با حال تضرع و زاری این دعا را بخوان»^{(بحارالانوار، ج92، ص267)}

 دانلودترجمه و شرح دعای علوی مصری

دانلود pdf دعای علوی مصری

فمن ذلك الدعاء المعروف بدعاء العلوي المصري لكل شديدة و عظيمة :

أَخْبَرَ أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ حَمَّادٍ الْمِصْرِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَلَوِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْعَلَوِيُّ الْحُسَيْنِيُّ الْمِصْرِيُّ قَالَ أَصَابَنِي غَمٌّ شَدِيدٌ وَ دَهَمَنِي أَمْرٌ عَظِيمٌ مِنْ قِبَلِ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَلَدِي مِنْ مُلُوكِهِ فَخَشِيتُهُ خَشْيَةً لَمْ أَرْجُ لِنَفْسِي مِنْهَا مَخْلَصاً فَقَصَدْتُ مَشْهَدَ سَادَاتِي وَ آبَائِي ص بِالْحَائِرِ لَائِذاً بِهِمْ وَ عَائِذاً بِقُبُورِهِمْ وَ مُسْتَجِيراً مِنْ عَظِيمِ سَطْوَةِ مَنْ كُنْتُ أَخَافُهُ وَ أَقَمْتُ بِهَا خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً أَدْعُو وَ أَتَضَرَّعُ لَيْلًا وَ نَهَاراً فَتَرَاءَى لِي قَائِمُ الزَّمَانِ وَ وَلِيُّ الرَّحْمَنِ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ فَأَتَانِي وَ أَنَا بَيْنَ النَّائِمِ وَ الْيَقْظَانِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ خِفْتَ فُلَاناً فَقُلْتُ نَعَمْ أَرَادَنِي بِكَيْتَ وَ كَيْتَ فَالْتَجَأْتُ إِلَى سَادَاتِي ع أَشْكُو إِلَيْهِمْ لِيُخَلِّصُونِي مِنْهُ فَقَالَ لِي هَلَّا دَعَوْتَ اللَّهَ رَبَّكَ وَ رَبَّ آبَائِكَ بِالْأَدْعِيَةِ الَّتِي دَعَا بِهَا أَجْدَادِيَ الْأَنْبِيَاءُ ص حَيْثُ كَانُوا فِي الشِدَّةِ فَكَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُمْ ذَلِكَ قُلْتُ وَ بِمَا ذَا دَعَوْهُ بِهِ لِأَدْعُوَهُ بِهِ قَالَ ع إِذَا كَانَ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ فَقُمْ فَاغْتَسِلْ وَ صَلِّ صَلَاتَكَ فَإِذَا فَرَغْتَ مِنْ سَجْدَةِ الشُّكْرِ فَقُلْ وَ أَنْتَ بَارِكٌ عَلَى رُكْبَتَيْكَ وَ ادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ مُبْتَهِلًا قَالَ وَ كَانَ يَأْتِينِي خَمْسَ لَيَالٍ مُتَوَالِيَاتٍ يُكَرِّرُ عَلَيَّ الْقَوْلَ وَ هَذَا الدُّعَاءَ حَتَّى حَفِظْتُهُ وَ انْقَطَعَ مَجِيؤُهُ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ- فَقُمْتُ وَ اغْتَسَلْتُ وَ غَيَّرْتُ ثِيَابِي وَ تَطَيَّبْتُ وَ صَلَّيْتُ مَا وَجَبَ عَلَيَّ مِنْ صَلَاةِ اللَّيْلِ وَ جَثَوْتُ عَلَى رُكْبَتَيَّ فَدَعَوْتُ اللَّهَ تَعَالَى بِهَذَا الدُّعَاءِ فَأَتَانِي ع لَيْلَةَ السَّبْتِ كَهَيْئَةِ الَّتِي يَأْتِينِي فَقَالَ لِي قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكَ يَا مُحَمَّدُ وَ قُتِلَ عَدُوُّكَ وَ أَهْلَكَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ فَرَاغِكَ‏ مِنَ الدُّعَاءِ قَالَ فَلَمَّا أَصْبَحْتُ لَمْ يَكُنْ لِي هِمَّةٌ غَيْرُ وَدَاعِ سَادَاتِي ص وَ الرِّحْلَةُ نَحْوَ الْمَنْزِلِ الَّذِي هَرَبْتُ مِنْهُ فَلَمَّا بَلَغْتُ بَعْضَ الطَّرِيقِ إِذَا رَسُولُ أَوْلَادِي وَ كُتُبُهُمْ بِأَنَّ الرَّجُلَ الَّذِي هَرَبْتُ مِنْهُ جَمَعَ قَوْماً وَ اتَّخَذَ لَهُمْ دَعْوَةً فَأَكَلُوا وَ شَرِبُوا وَ تَفَرَّقَ الْقَوْمُ فَنَامَ هُوَ وَ غِلْمَانُهُ فِي الْمَكَانِ فَأَصْبَحَ النَّاسُ وَ لَمْ يُسْمَعْ لَهُمْ حِسٌّ فَكَشَفَ عَنْهُ الْغِطَاءَ فَإِذَا بِهِ مَذْبُوحاً مِنْ قَفَاهُ وَ دِمَاؤُهُ تَسِيلُ وَ ذَلِكَ فِي لَيْلَةِ الْجُمُعَةِ وَ لَا يَدْرُونَ مَنْ فَعَلَ بِهِ ذَلِكَ وَ يَأْمُرُونَنِي بِالْمُبَادَرَةِ نَحْوَ الْمَنْزِلِ فَلَمَّا وَافَيْتُ إِلَى الْمَنْزِلِ وَ سَأَلْتُ عَنْهُ وَ فِي أَيِّ وَقْتٍ كَانَ قَتْلُهُ فَإِذَا هُوَ عِنْدَ فَرَاغِي مِنَ الدُّعَاءِ. وَ هَذَا الدُّعَاءُ :

اینک با هم به سخنان بقیّة الله (دعای علوی مصری) گوش می سپاریم.
و این است آن دعایی که حضرت بقیّة الله تعلیم فرمودند:

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

رَبِّ مَنْ ذَا الَّذِي دَعَاكَ فَلَمْ تُجِبْهُ وَ مَنْ ذَا الَّذِي سَأَلَكَ فَلَمْ تُعْطِهِ وَ مَنْ ذَا الَّذِي نَاجَاكَ فَخَيَّبْتَهُ أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ فَأَبْعَدْتَهُ

بارخدایا! چه کسی دعا کرد و تو او را اجابت نفرمودی؟ کدامیک از بندگان دست نیاز به سوی تو دراز کرد و تو او را محروم نمودی؟ کدام بنده ای با تو مناجات کرد و تو را مأیوس ساختی؟ چه کسی از بندگانت تقاضای نزدیک بودن به تو را داشت و تو او را از در خانه ات راندی؟

وَ رَبِّ هَذَا فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ مَعَ عِنَادِهِ وَ كُفْرِهِ وَ عُتُوِّهِ وَ إِذْعَانِهِ الرُّبُوبِيَّةَ لِنَفْسِهِ وَ عِلْمِكَ بِأَنَّهُ لَا يَتُوبُ وَ لَا يَرْجِعُ وَ لَا يَئُوبُ وَ لَا يُؤْمِنُ وَ لَا يَخْشَعُ اسْتَجَبْتَ لَهُ دُعَاءَهُ وَ أَعْطَيْتَهُ سُؤْلَهُ كَرَماً مِنْكَ وَ جُوداً وَ قِلَّةَ مِقْدَارٍ لِمَا سَأَلَكَ عِنْدَكَ مَعَ عِظَمِهِ عِنْدَهُ أَخْذاً بِحُجَّتِكَ عَلَيْهِ وَ تَأْكِيداً لَهَا حِينَ فَجَرَ وَ كَفَرَ وَ اسْتَطَالَ عَلَى قَوْمِهِ وَ تَجَبَّرَ وَ بِكُفْرِهِ عَلَيْهِمْ افْتَخَرَ وَ بِظُلْمِهِ لِنَفْسِهِ تَكَبَّرَ وَ بِحِلْمِكَ عَنْهُ اسْتَكْبَرَ فَكَتَبَ وَ حَكَمَ عَلَى نَفْسِهِ جُرْأَةً مِنْهُ إِنَّ جَزَاءَ مِثْلِهِ أَنْ يُغْرَقَ فِي الْبَحْرِ فَجَزَيْتَهُ بِمَا حَكَمَ بِهِ عَلَى نَفْسِهِ

خداوندا! آن فرعونی که در مقابل دستگاه با عظمت تو کاخها برافراشت و سرکشیها نمود و دعوی خدایی کرد و با اینکه تو می دانستی، توبه نمی کند و قلبش در برابر ذات پاک تو خاضع نخواهد شد، دعایش را مستجاب کردی و خواسته او را برآوردی و با اینکه حاجت او برای ذات پاک تو ناچیز و برای او بزرگ بود تو حجّت را بر او اتمام کردی هنگامی که به ذات پاک تو کفر ورزید و راه بدیها را پیمود و بر ملّت خود راه ظلم و ستم در پیش گرفت و در سایه ی کفر خود بر‌ آنها استیلا یافت و بر آنان فخر می فروخت و از حلم تو سوء استفاده کرد و راه تکبّر در پیش گرفت و خود بر خویشتن حکم نمود، که پاداش کسی مانند او غرق شدن در دریاست و تو نیز آن حکم را اجرا فرمودی و او را در دریا غرق کردی.

ادامه »

اللهم مولای کم من قبیح سترته،

و کم من فادح من البلاء اقلته …

مولای من، چه بسیار زشتی ها که از من پوشاندی
و چه بسیار بلاهای سنگین که از من دفع کردی …

الهی العفو ...

الهی،
ما به امید “رازدار” بودنت،

“راز” دار شدیم…

و شرم نکردیم

از زیادی رازها و گناه ها،

یا ستارالعیوب!

وَ بِرَحْمَتِکَ أَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ سَتَرْتَهُ‏…

ولی به مهربانی خود آنها را پنهان کردی، و از فضل خود آنها را پوشاندی..

برنامه دعای ندبه حاوی متن کامل به همراه صوت دعای ندبه می باشد که می تواند همیشه همراه شما باشد. برای نصب این برنامه فایل نصبی را از لینک بالا دانلود کرده و در گوشی خود نصب کنید.و بعد از نصب برنامه را در قسمت منوی خود می توانید مشاهده کنید.

ورژن برنامه : 1.0

دانلود فایل APK با حجم 4.37 مگابایت

دانلود به صورت مستقیم -   دانلود توسط QR Code

—————————————————————

دعای ندبه با نوای حاج محمود کریمی 01:09:41

با نوای استاد فرهمندآزاد حجم : 3.1 مگابایت

دعای ندبه با نوای حاج میثم مطیعی که در مسجد شهید بهشتی تهران  93/08/30

“دعای ندبه” با نوای حاج میثم مطیعی که در مدینه (بعثه مقام معظم رهبری) حج تمتع سال 92

دعای ندبه با نوای حاج میثم مطیعی که در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)  92/12/09

متن دعا و ترجمه و نوای مداحان مختلف در ادامه

ادامه »

در حالي كه مرگ بال‌هاي خود را بر سرم گسترده پس چرا گريه نكنم؟

 

اَبْكي لِخُروُجِ نَفْسي

 گريه كنم براي جان دادنم

 

اَبْكي لِظُلْمَةِ قَبْري اَبْكي لِضيقِ لَحَدي

 گريه كنم براي تاريكي قبرم، گريه كنم براي تنگي لحدم،

 

 اَبْكي لِسُؤالِ مُنْكَر وَنَكير اِياي

  گريه كنم براي سوال نكير و منكر از من،

 

اَبْكي لِخُروُجي مِنْ قَبْري عُرْياناً ذَليلاً حامِلاً ثِقْلي عَلي ظَهْري

  گريه كنم براي بيرون آمدنم از قبر برهنه و خوار كه بار سنگينم را به پشتم بار كرده.

فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی(دانلود)

 

  یا غیاث المستفیثین

 نه با کوه گناهم استقامت       نه پیش آتش نارم شهامت

 امان از وحشت قبر و قیامت      هم از آن دیده ام گرید هم از این

  اغثنی یا غیاث المستفیثین

زمانه بر سر جنگ است یا علی مددی

 کمک ز غیر تو ننگ است یا علی مددی

گشاد کار دو عالم به یک اشاره توست

به کار ما چه درنگ است یا علی مددی

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموند:

جبرئیل ^{علیه السلام} از سوی خداوند برگ سبزی ازدرخت آس برایم آورد که در آن به رنگ سپید نوشته بود:

من دوستی علی بن ابی طالب را بر آفریدگانم واجب نمودم،این را از جانب من به آنان برسان.

جبرئیل ^{علیه السلام} از میکائیل،او از اسرافیل،او از لوح،او از قلم،او از خدای عز و جل آورده است که:

ولایة علی بن ابی طالب حصنی،فمن دخل حصنی امن من عذابی

«ولایت علی بن ابی طالب دژ محکم من است،

پس هرکس داخل قلعه من گردد ، از آتش دوزخم محفوظ خواهد ماند.»

【✿” با تو ما مرتضی شناس شدیم“✿】

◥…مولای فَضْلُک لا یَخْفی
و نُورک لا یَطْفَأ
و اَنَّ مَنْ جَحَدَکَ… الظَّلُومُ الْأَشْقی!… ◣

▣ آقای من!
▣ نه مهربانی تان بر کسی پوشیده است
▣ و نه نورتان خاموش شدنی است
▣ و هر که نخواهدتان…در تاریکی و گمراهی می ماند!

★ بخشی از زیارت غدیریه…از درد دل های امام هادی علیه السلام با مولایشان امام علی علیه السلام در حرم نجف اشرف. در میانه راه تبیعد از مدینه به سامرا…

دانلود تلاوت دعای  يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ با صوت مرحوم سید هاشم حداد (ره)

سيّد جليل القدر، سيّد بن طاووس ‏رحمه الله در كتاب «مهج الدعوات» مى نويسد: يسع بن حمزة القمى مى‏ گويد:

 عمرو بن مسعده، وزير معتصم عبّاسى به من گفت: پرونده سختى در مورد توست .

 آنگاه آنان مرا دستگير و زندانى كرده و با غل و زنجير بستند، من بر جان خود بيمناك شده و ترسيدم كشته شده و اموالم را مصادره نمايند و فرزندان و بازماندگانم پس از من فقير شوند. به همين جهت، طى نامه‏ اى اين جريان را به آقايم امام هادى‏ عليه السلام نوشته و به آن حضرت شكوه كردم. و از حضرتش خواستم كه مشكل مرا حل نمايند.

 مولايم امام هادى‏ عليه السلام در پاسخ نامه مرقوم فرمود:

 ترسى براى تو نيست و چيز مهمّى نيست، اين دعايى را كه براى تو مى ‏نويسم بخوان و خداوند متعال را با اين كلمات نيايش كن تا به زودى از آنچه مبتلا شدى تو را نجات داده و در كار تو گشايشى قرار دهد، چرا كه اين دعايى است كه آل محمّد عليهم السلام به هنگام فرود آمدن بلا و آشكار شدن دشمنان و هنگام فقر و دلتنگى مى‏ خوانند .

 يسع بن حمزه گويد : ابتداى روز بود كه من شروع به خواندن دعايى كه مولايم براى من نوشته بود، كردم، سوگند به خدا ! هنوز خيلى از روز نگذشته بود كه مأمور آمد و گفت : وزير تو را مى ‏خواهد .

 من برخاستم و نزد وزير رفتم، وقتى چشمش به من افتاد لبخندى زد و دستور داد غل و زنجير از من باز كردند، آنگاه دستور داد لباس فاخرى براى من آوردند، مرا در كنار خود نشاند و شروع كرد با من صحبت كردن و عذر خواهى نمودن .

 او همه اموالى كه از من گرفته بود پس داد و با بهترين وجه از من پذيرايى كرد. آنگاه مرا به همان منطقه‏ اى كه تحت نظر من بود فرستاد و بخش ديگرى را نيز به آن افزود.

 

دعايى كه مولايم امام هادى‏ عليه السلام نوشته بود، چنين است:

يَا مَنْ‏ تُحَلُ‏ بِهِ‏ عُقَدُ الْمَكَارِهِ‏، وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ.ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ. فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ.

 أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ.

 وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَهَبْ لِي‏ مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً.

 وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. ، وذا المنّ الكريم ، فأنت قادر يا أرحم الراحمين ، آمين يا ربّ العالمين .(1)

ادامه »

برخی از ما به انواع مختلف دعا می‌کنیم، سخن گفتن با خدا آزاد است، ولی ائمه هدی چگونه سخن گفتن را به ما تعلیم داده‌اند تا بهتر به مقصود خود برسیم.

در طول تاریخ بسیاری از متون دینی از آفت تحریف به دور نمانده‌اند و در این جا سخن از نوع عامدانه آن است.

در ادامه در این زمینه به مطلب خلاصه‌شده‌ای از سخنان آیت‌الله آقا‌مجتبی تهرانی که در تاریخ 1391/۰۴/۱۴ ایراد شده، اشاره می‌شود:

در روایتی حضرت امام صادق(ع) به یکی از یارانشان به نام “عبدالله‌بن‌سنان” فرموده‌اند:

“در زمان غیبت، که دسترسی به امام نداری، گاهی در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده می‌کنند”

امام می‌فرمایند که “من یک دعایی یادتان می‌دهم که اگر این دعا را بخوانید، این شبهه‌ها در شما اثر نمی‌کند” این دعا دعای “غریق” است. یعنی کسی که این دعا را بخواند مانند کسی می‌ماند که به‌اصطلاح در آب افتاده و دارد غرق می‌شود و می‌خواهد کسی دستش را بگیرد.

حضرت می‌گوید بگوئید:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ»، دو جمله است، جمله اوّل؛ نام‌های مقدس الهی است،

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ»، جمله دوم؛

«ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»، خدا دستم را بگیر، دلم را بر دینت پابرجا بدار که این شبهه‌ها بر من اثر نکند.

عبدالله‌بن‌سنان می‌گوید: آقا این‌ جملات را فرمودند بعد من بلا‌فاصله گفتم:

«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» و در دعای آقا تصرف کردم.

چون آقا گفتند بگو:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»،

دعایی که آقا گفتند این بود. من «وَ الْاَبْصَارِ» را اضافه کردم. گفتم:

«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ»

حضرت به من رو کردند و فرمودند: “درست است که خدا “مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ” است، اما این جملاتی ‌را که من می‌گویم، بگو و از خودت عبارت اضافه نکن و این “ابصار” را دیگر در آن نگذار.

این روایت، از نظر اعتقاداتتان خیلی مؤثر است.

برای اینکه در زمان غیبت امام زمان(صلوات‌الله‌علیه)، یک سری شبهات در شما اثر نکند، دستور این است. سند روایت هم خیلی خوب است. پس هر روز بگویید:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِی‌ عَلَی‌ دِینِکَ»،

دو سه ثانیه هم بیشتر طول نمی‌کشد. لذا این‌را هر روز بخوانید تا دلتان به امام زمان(صلوات‌الله‌علیه) قرص شود.

منبع: پايگاه اطلاع رساني دفتر حضرت آيت الله مجتبي تهراني

اين دعا از دعاهاى بسيار معتبر است و ما بين نسخه‏ هاى آن تفاوت ديده می شود.ما آن را از كتاب مصباح المتهجّد شيخ‏ طوسى نقل مى‏ كنيم.خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترين وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.

سند دعا

دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از ثعلبه بن میمون از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا نقل کرده است که می‌گوید امام محمد باقر علیه السلام از پدرش حضرت علی بن الحسین علیه السلام و او از پدرش امام حسین علیه السلام نقل کرده است که امیرالمومنین علیه السلام این دعا را به من آموخت.^[۱] علامه مجلسی در بحارالانوار،^[۲] دعای عشرات را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جای دیگر^[۳] از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق علیه السلام از امیرالمومنین علیه السلام نقل کرده است. کفعمی در بلدالامین^[۴] به نقل از شیخ طوسی و در مصباح با نقل دیگر^[۵] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان^[۶] به نقل از شیخ طوسی نقل کرده است.

وجه نام‌گذاری

وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.

ثواب قرائت

امام باقر علیه السلام فرمودند: امیرالمومنین علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه‌ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می‌گویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می‌دهم که اصل آن از خداوند متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می‌نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت رسول خدا(ص) باشی و در دارالسلام برای تو خانه‌ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه‌ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست … و آنگاه حضرت امام حسین علیه السلام عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین علیه السلام تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیان و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می‌خواهد و بر آورده شود.^[۷]

زمان قرائت

مستحب است دعای عشرات، صبح یا شب خوانده شود. بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.^[۸]

مضامین

• دعای عشرات با تنزیه، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر حوقله شروع می‌شود. با تنزیه خداوند به عبارت‌های مختلف ادامه می‌یابد. سپس بر رسولان الهی درود می‌فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می‌کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می‌شود.
• در فراز بعد نعمت، خیر، برکت و عافیت خداوند یاد می‌شود و بر پیامبر(ص) و خاندان او درود فرستاده و از خدا درخواست می‌کند تا «نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من، با نجات از آتش دوزخ تمام کن» و از خداوند می‌خواهد تا «شکرگزاری و سلامتی و فضل‏ و کرامت خود را همواره تا زمانی که زنده هستم روزی‏‌ام فرما.»
• در فراز دیگر دعاکننده به وحدانیت خدا، نبوت حضرت محمد(ص) و معاد اقرار می‌کند. به حقانیت امامت علی علیه السلام و اولاد آن حضرت شهادت می‌دهد و می‌گوید: «بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی ‏که‏ از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه می‌خواهی توانایی»
• در ادامه، خداوند را با عبارات مختلفی حمد، و شکر می‌گوید مثل؛ «و تو را سپاس به میزان وزن آبهای دریا، و تو را سپاس به شماره برگ‏ درختان، و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان‏ و چهارپایان و درندگان.» و در پایان جملاتی آمده است که ده بار باید گفته شود و این جملات دلالت بر وحدانیت، زنده بودن و قدرت خداوند دارد.

منبع:ویکی شیعه

فایل صوتی دعای عشرات بانواي مداحان عربي

سيد وليد المزيدي 3.10 MB

ميثم كاظم 7.22 MB

دعای عشرات (پاورپوینت صوتی)

دانلود

میثم کاظم

ولید المزیدی

 متن و ترجمه دعای عشرات

متن و ترجمه:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكبَرُ وَ لا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظِيمِ

منزه است خدا وستايش خاص خدا است ومعبودى جزخدا نيست وخدا بزرگتر ازتوصيف است وهيچ جنبش ونيرويى نيست جز بوسيله خداى والاى بزرگ

سُبْحانَ اللّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ
تنزيه خداى را در تمام ساعات شب و اوقات روز

سُبْحانَ اللّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الآصالِ سُبْحانَ اللّهِ بِالْعَشِىِّ وَ الاِْبكارِ
تنزيه خداي را در بامداد و شامگاهان تنزيه خداى را در شب و صبح

سُبْحانَ اللّهِ حينَ تُمْسُونَ وَحينَ تُصْبِحُونَ
تنزيه خداى را چون شب كنيد و چون به بامدادان درآييد

وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
و خاص او است ستايش در آسمانها و زمين و شبانگاه و هنگام ظهر

يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ يُحْيىِ الاْرْضِ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ
بيرون آورد زنده را از مرده و برون آرد مرده رااززنده و زنده گرداند زمين را پس ازمردنش و شما هم اين چنين در رستاخيز بيرون آورده شويد منزه است پروردگار تو

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
پروردگار عزت از آنچه وصف كنند و درود بر پيامبران و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است

سُبْحانَ ذِى المُلْكِ وَالْمَلَكُوتِ سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ
منزه است خداى صاحب ملك و ملكوت منزه است خداى صاحب عزت و جبروت

سُبْحَانَ ذِى الْكِبْرِياَّءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ الْمُبينِ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى صاحب بزرگى و عظمت آن پادشاه برحق و نگهبان و پاكيزه از هر عيب

سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الَّذِى لا يَمُوتُ سُبْحانَاللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى فرمانرواى زنده اى كه نميرد منزه است خداى فرمانرواى زنده پاكيزه از هر عيب

سُبْحانَ الْقاَّئِمِ الْدّآئِمِ سُبْحانَ الْدّآئِمِ القاَّئِمِ سُبحَانَ رَبِّىَ الْعَظيِمِ سُبْحانَ رَبِّىَ الاْعْلى
منزه است خداى پاينده جاويدان منزه است خداى جاويدان پاينده منزه است پروردگار بزرگ من منزه است پروردگار برترم

سُبْحانَ الْحَىِّ القَيُّو مِسُبْحانَ الْعَلِىِّ الاْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ
منزه است خداى زنده پاينده منزه است خداى والا و برتر منزه است او و برتر است بسيار منزه و پاكيزه است

رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ الدّآئِمِ غَيْرِ الْغافِلِ سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَيْرِتَعْلِيمٍ
پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و جبرئيل منزه است خداى جاويدانى كه غافل نيست منزه است داناى ناآموخته

سُبْحانَ خالِقِ ما يُرى و مَا لايُرى سُبْحانَ الَّذى يُدْرِكُ الاْبْصارَ وَلا تُدْرِكُهُ الاْبْصارُ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبِيرُ
منزه است آفريدگار ديدنيها و ناديدنيها منزه است خدايى كه ديده ها را درك كند ولى ديده ها دركش نكنند و او است دقيق و كاردان

اَللّهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ مِنْكَ فى نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عافِيَةٍ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
خدايا من از لطف تو صبح كردم در ميان نعمت و خير و بركت و تندرستى پس درود فرست بر محمد و آلش

وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ ِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكاتِكَ وَ عافِيَتِكَ بِنَجاةٍ مِنَ الْنّارِ وَ ارْزُقْنِى شُكْرَكَ وَ عافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرامَتَكَ اَبَداً ما اَبْقَيْتَنِى
و تمام كن برمن نعمت و خير و بركات و عافيتت را به رهايى از آتش و روزيم كن سپاسگزارى و عافيت و فضل و بزرگواريت را هميشه تا زنده ام دارى

اَللّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَيْتُ
خدايا به نور تو راه يافتم و به فضل تو بى نيازى جستم و به نعمت تو روز و شبم را گذراندم

اَللّهُمَّ ِنّى اُشْهِدُكَ وَ كَفى بِكَ شَهِيدا وَاُشْهِدُ مَلاَّئِكَتَكَ و اَنْبِياَّئَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكّانَ سَماواتِكَ وَ اَرْضِكَ وَ جَميعَ خَلْقِكَ
خدايا من تو را گواه مى گيرم و گواهى تو بس است و گواه گيرم فرشتگان و پيمبران ورسولانت را و حاملان عرشت را و ساكنان آسمانها و زمينت و همه خلق تو را

بِاَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ و اَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ اَنَّكَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَدِيرٌ
كه تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست يگانه اى كه شريك ندارى و اينكه محمد صلى الله عليه و آله بنده و رسول تو است و به اينكه تو بر هر چيز توانايى

تُحْيى وَ تُميتُ وَ تُميتُ وَ تُحْيى
زنده مى كنى و مى ميرانى و مى ميرانى و زنده مى كنى

وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ الْنّارَ حَقُّ وَ النُّشُورَ حَقُّ وَالْسَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيهَا
و گواهى دهم كه بهشت حق است و آتش دوزخ حق است و روز رستاخيز حق است و قيامت مسلما خواهد آمد و شكى در آن نيست

وَ اَنَّ اللّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى القُبُورِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبي طالِبٍ اَميرُ الْمُؤْمِنينَ حَقّا حَقّا
و حتما خداوندكسانى را كه در گورها خفته اند برمى انگيزد و گواهى دهم كه على بن ابيطالب برحق اميرمؤمنان است و البته برحق است

وَ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُالضّآلّينَ وَ لاَ الُمُضِلِّينَ
و براستى پيشوايان از فرزندان او آنهايند امامان راهنماى راه يافته كه نه گمراهند ونه گمراه شده

وَ اَنَّهُمْ اَوْلِياَّئُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغالِبُونَ وَ صِفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ نُجَباَّئُكَ
و گواهى دهم كه آنهايند دوستان برگزيده ات و حزب پيروزت و انتخاب شدگان و بهترين خلق تو و برگزيدگانى

الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدينِكَ وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ واصْطَفْيَتَهُمْ عَلى عِبادِكَ
كه آنان را براى دين خود برگزيدى و از ميان خلق خود مخصوصشان ساختى و بر بندگانت برگزيدى

وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى العالَمينَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ والسَّلامُ وَ رَحْمةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ
و آنها را بر جهانيان حجت قرار دادى درودهاى تو بر ايشان و سلام و رحمت خدا و بركاتش بر آنها باد

اَللّهُمَّ اكْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَهَ عِنْدَكَ حَتّى تُلِقِّنَنيها يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ اَنْتَ عَنّى راضٍ اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ
خدايا بنويس برايم اين گواهى را نزد خود تا اينكه در روز قيامت آن را بر زبانم جارى كنى در حالى كه تو از من خوشنود باشى زيرا تو بر هرچه بخواهى توانايى

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْداَ يَصْعَدُ اَوَّلُهُ وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهُ
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آغازش بالا رود و انجامش پايان نداشته باشد

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْداَ تَضَعُ لَكَ السَّماَّءُ كَنَفَيْها وَ تُسَبِّحُ لَكَ الاْرْضُ وَ مَنْ عَلَيْها
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آسمان براى تو دو بال خويش فرو نهد و زمين و آنچه بر آن است زبان به تسبيحت گشايد

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً اَبَداً لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَ لا نَفادَ وَ لَكَ يَنْبَغى وَاِلَيْكَ يَنْتَهى فِىَّ
خدايا خاص است ستايش برای تو ، ستايشى دائمى و هميشگى و بى پايان و زوال ناپذير و ستايشى كه سزاوار تو باشد و بسوى تو منتهى گردد و در دل من

وَ عَلَىَّ وَلَدَىَّ وَ مَعى وَ قَبْلى وَ بَعْدى وَ اَمامِى وَ فَوْقى وَ تَحْتى
و بر تن من و در پيش من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رو و بالاى سرم وزير پايم

وَ اِذا مِتُّ وَ بَقيتُ فَرْداً وَحيدا ثُمَّ فَنيتُ وَ لَكَ الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ
و چون مُردم و تك و تنها ماندم و سپس فانى شدم و در هر حال ستايشت كنم و خاص تواست ستايش هنگامى كه دوباره زنده و برانگيخته شوم

يا مَوْلاىَ اَللّهُمَّ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُبِجَميعِ مَحامِدِكَ كُلِّها عَلى جَميعِ نَعْماَّئِكَ كُلِّها
اى مولاى من خدايا و از آن تو است ستايش و براى تو است سپاسگزارى به تمام انواع حمد و ستايشت همگى ، بر تمام نعمتهايت همگى

حَتّى يَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ماتُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى
تا برسد ستايش بدانجا كه تو دوست دارىپروردگارا، و خوشنود گردى

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى كُلِّ اَكْلَةٍ وَ شَربَةٍ وَبَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فى كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ
خدايا مخصوص تو است ستايش بر هر لقمه و هر جرعه و هر حمله كردن و هر بستن و گشودنى و بر هر جاى مويى

اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداخالِداً مَعَ خُلُودِكَ و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِكَ

خدايا ستايش از آن تو است ستايشى جاويدان به جاويدانى ذاتت و خاص تواست ستايش ستايشى كه در نزد علم تو انتهايى برايش نباشد

وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيَّتِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا اَجْرَلِقآئِلِهِ اِلاّ رِضاكَ
و ستايش از آن تو است ستايشى كه پيش مشيت تو پايانى ندارد و از آن تو است حمد، حمدى كه براى گويندهاش جز رضاى تو پاداش نباشد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُعَلى عَفِْوكَ بَعْدَ قُدرَتِكَ
و خاص تو است ستايش بر بردباريت از پس علم و دانشت و براىتو است ستايش بر گذشتت از پس قدرت و تواناييت

وَ لَكَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه باعث حمدى و براى تو است ستايش كه وارث آنى

و لَكَ الْحَمْدُ بَديعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه پديده آورنده حمدى و براى تو است حمد كه انتهاى آنى

وَلَكَ الحَمْدُ مُبتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه خود سازنده حمدى و براى تو است ستايش كه خريدار آنى

وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لِىَّ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ قَديمَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه سرپرست آنى و براىتواست ستايش اى ديرينه ستايش

وَ لَكَ الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ وَ فِىَّ الْعَهْدِ عَزيزَ الجُنْدِ قاَّئِمَ الْمَجْدِ
وخاص تواست حمد اى كه وعده ات راست و به پيمانت وفادارى لشكرت پيروزمند و مجد و عظمتت استوار است

وَ لَكَ الْحَمْدُ رَفيعَ الدَّرَجاتِ مُجيبَ الدَّعَواتِ مُنزِلَ الاْياتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمواتٍ
و ستايش خاص تو است اى والا درجات وپاسخ دهنده دعاها و فرو فرستنده آيات از بالاى هفت آسمان

عَظيمَ الْبَرَكاتِ مُخْرِجَ النُّورِمِنَ الظُّلُماتِ ومُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ
و اى خداى بزرگ بركات و برون آرنده نوراز ظلمات وتاريكيها و برون آرنده مبتلايان به تاريكيها را به روشنى و نور

مُبَدِّلَ السَّيِّئاتِ حَسَناتٍ وَ جاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجاتٍ
واى تبديل كننده بديها به خوبيها و قراردهنده خوبيها را درجه خدايا

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ غافِرَالذَّنْبِ وَ قابِلَ التَّوْبِ شَديدِ الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ اِلَيْكَ الْمَصيرُ
حمد مخصوص تو است كه آمرزنده گناه و توبه پذير و سخت كيفر و صاحب بخشش و احسانى معبودى نيست جز تو و بسوى تو است بازگشت

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِى الَّليْلِ اِذا يَغْشى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا تَجَلّى
خدايا از آن تو است ستايش در شب هنگامى كه سياهيش فرا گيرد و براى تو است ستايش در روز هنگامى كه روشن گردد

وَ لَكَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِ وَ الاُْولى وَ لَكَ الْحَمْدُعَدَدَ كُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَكٍ فِى السَّماَّءِ
و براى تو است ستايش در انجام و آغاز و براى تو است ستايش به عدد هرستاره و فرشته اى كه در آسمان است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى وَالْحَصى وَالنَّوى وَلَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوِّ السَّماَّءِ
و براى تو است حمد به عدد خاك و سنگ ريزه و هسته هاو براى تو است ستايش به شماره آنچه در ميان آسمان است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ الاَرْضِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْزانِ مِياهِ الْبِحارِ
و براى تو است ستايش به عدد آنچه دردلزمين است و براى تو است ستايش به عدد وزن آب درياها

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْراقِ الاْشْجارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاْرْضِ
و براى تو است حمد به شماره برگ درختان و براى تو است ستايش به شماره آنچه در روى زمين است

وَلَكَ اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى كِتابُكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ
و براى تواست ستايش به شماره آنچه كتاب تو آن را برشمرده و براى تو است حمد به عدد آنچه علمو دانشت بدان احاطه دارد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ وَالْهَوامِّ وَالطَّيْرِوَالْبَهاَّئِم ِ والسِّباعِ
و براى تو است ستايش به عدد انس و جن و خزندگان و پرندگان و چرندگان ودرندگان

حَمْداً كَثيرا طَيِّباً مُباركاً فِيهِ كَما تُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى
ستايشى بسيار و پاكيزه و بابركت چنانچه دلخواه تو است اى پروردگار و چنانچه بپسندى

وَكَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَعِزِّ جَلالِكَ
و آن چنانكه سزاوارذات بزرگوار و شوكت جلال تو است

پس مى گوئى ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُوَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ
معبودى نيست جز خداى يكتا كه شريكى ندارد و او را است فرمانروايى و خاص او است ستايش و او است دقيق و كاردان

و ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُالْحَمْدُ يُحْيى وَ يُميتُ
معبودى نيست جز خداى يكتا كه شريكى ندارد و او را است فرمانروايى و ستايش مخصوص او است كه زنده كند و بميراند

وَ يُميتُ وَ يُحْيى وَ هُوَ حَىُّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَديرٌ
و بميراند و زنده كند و او است زنده اى كه نميرد همه نيكيها بدست او است و اوبر همه چيز توانا است

و ده مرتبه
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ
آمرزش خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است و بسويش بازگشت كنم

و ده مرتبه:   يا اَللّهُ يا اَللّهُ اى خدا اى خدا

و ده مرتبه:  يا رَحْمنُ يا رَحْمنُ اى بخشاينده ، اى بخشاينده

و ده مرتبه:  يا رَحيمُ يا رَحيمُ اى مهربان اىمهربان

و ده مرتبه:  يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ اى پديد آورنده آسمانها و زمين

و ده مرتبه :  يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ اى صاحب جلال و بزرگوارى

وده مرتبه:   يا حَنّانُ يا مَنّانُ اى مهرورز نعمت ده

و ده مرتبه:   يا حىُّ يا قَيُّومُ اى زنده و پاينده

و ده مرتبه:  يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست

و ده مرتبه:   يا اَللّهُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اى خدايى كه جز تو معبودى نيست

و ده مرتبه:  بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم بنام خداى بخشاينده مهربان ِ

و ده مرتبه:  اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ خدايا درود فرست بر محمد و آلش

و ده مرتبه: اَللّهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ خدايا انجام ده درباره من آنچه را تو سزاوار آنى

و ده مرتبه:     آمينَ آمينَ به اجابت رسان

و ده مرتبه:    قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بگو او خداى يكتا است

پس مى گويى:

اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنتَ اَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بى ما اَنَااَهْلُهُ
خدايا با من كن آنچه را تو شايسته آنى و مكن با من آنچه را من شايسته آنم زيراكه

فَاِنَّكَ اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ اَنَا اَهْلُالذُّنُوبِ وَالْخَطايا
تو البته شايسته پرهيزكارى هستى و اهل آمرزشى و من اهل گناهان و خطاهاهستم

فَارْحَمْنى يا مَوْلاىَ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ
پس به من رحم كن اى مولاى من و تويى مهربانترين مهربانان

و نيز ده مرتبه مى گوئى:

لاحَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّبِاللّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لايَمُوتُ وَالْحَمْدُلِلّهِ
جنبش و نيرويى نيست جز به خدا، توكل بر خداى زنده اى كه نميرد و ستايش خاص خدايى است

الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فى الْمُلْكِ وَ لَمْيَكُنْ لَهُ
كه فرزندى نگرفته و شريكى در فرمانروايى ندارد و او را

وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبّرْهُ تَكْبيراً
دوستى براى رفع مذلت نيست و بزرگش شمار كامل و بسيار

دعایی است که رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} به حضرت زهرا ^{علیها السلام} تعلیم نمود و فرمود:

اى فاطمه آيا دعائى به تو بياموزم كه هر كس آن دعا را بخواند مستجاب شود و در خواننده آن زهر و سحر و جادو اثر نكند و شيطان نتواند متعرض او شود و دعايش برنگردد و حوائجى كه مايل است خداوند آنها را برآورده سازد همه اش اعم از حوائج دنيوى و يا اخروى انجام گيرد؟

گفتم: آرى، اى پدر، به خدا سوگند كه اين براى من از دنيا و مافيها بهتر است، فرمود: چنين بگو:

يَا اللَّهُ ، يا أَعَزُّ مَذْكُورٍ وأقدمه قُدْماً فِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ ،

يَا اللَّهُ ، يَا رَحِيمُ كُلِّ مسترحم وَ مَفْزَعُ كُلِّ مَلْهُوفٍ ،

يَا اللَّهُ يَا رَاحِمَ كُلِّ حَزِينٍ يَشْكُو بَثَّهُ وَ حُزْنُهُ إِلَيْهِ ،

يَا اللَّهُ يَا خَيْرَ مَنْ طَلَبَ الْمَعْرُوفِ مِنْهُ وَ أَسَرَّ فِي الْعَطَاءَ ،

يَا اللَّهُ يَا مَنْ تَخَافُ الْمَلَائِكَةُ المتوقدة بِالنُّورِ مِنْهُ ،

أَسْأَلُكَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِي تَدْعُو بِهَا حَمَلَةَ عَرْشِكَ ، وَ مَنْ حَوْلَ عَرْشِكَ .

يُسَبِّحُونَ بِهَا ، شَفَقَةً مِنْ خَوْفِ عَذَابِكَ ،

وَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِي يَدْعُوكَ بِهَا جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلَ واسرافيل ،

إِلاَّ أَجَبْتَنِي وَ كَشَفَتْ يَا الهي كُرْبَتِي وَ سَتَرْتَ ذُنُوبِي ،

يَا مَنْ يَأْمُرُ بالصيحة فِي خَلْقِهِ ، فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ،

أَسْأَلُكَ بِذَلِكَ الإسم الَّذِي تُحْيِي بِهِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمُ ،

أَنْ تُحْيِيَ قَلْبِي وَ تَشْرَحَ صَدْرِي وَ تَصْلُحَ شَأْنِي .

يَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالْبَقَاءِ ، وَ خَلَقَ لبريته الْمَوْتِ وَ الْحَيَّاتِ ،

يَا مَنْ فَعَلَهُ قَوْلِ ، وَ قَوْلُهُ أَمْرٍ وَ أَمَرَهُ مَاضٍ عَلَى مَا يَشَاءُ ،

أَسْأَلُكَ بالإسم الَّذِي دَعَاكَ بِهِ خَلِيلِكَ ، حِينَ أُلْقِيَ فِي النَّارِ ،

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ قُلْتُ يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ ،

وبالإسم الَّذِي دَعَاكَ بِهِ مُوسَى ، مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ .

وبالإسم الَّذِي كَشَفْتَ بِهِ عَنْ أَيُّوبَ الضُّرَّ ،

وَ تُبْتَ بِهِ عَلَى دَاوُدُ ،

وَ سُخِّرَتْ بِهِ لِسُلَيْمانَ الرِّيحُ ، تَجْرِي بِأَمْرِهِ وَ الشَّيَاطِينِ ، وَ عَلِمْتُهُ مَنْطِقَ الطَّيْرِ ،

وبالإسم الَّذِي وَهَبَتْ بِهِ لِزَكَرِيَّا يَحْيَى ،

وَ خَلَقْتُ عِيسَى مِنْ رُوحِ الْقُدُسِ مِنْ غَيْرِ أَبُ ،

وبالإسم الَّذِي خُلِقَتْ بِهِ الْعَرْشِ وَ الْكُرْسِيِّ ،

وبالإسم الَّذِي خُلِقَتْ بِهِ الرُّوحَانِيِّينَ .

وبالإسم الَّذِي خُلِقَتْ بِهِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ ،

وبالإسم الَّذِي خُلِقَتْ بِهِ جَمِيعِ الْخُلُقِ ، وَ جَمِيعُ مَا أَرَدْتَ مِنْ شَيْ‏ءٍ ،

وبالإسم الَّذِي قَدَّرْتَ بِهِ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ ،

أَسْأَلُكَ بِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ لِمَا أَعْطَيْتَنِي سُؤْلِي وَ قُضِيَتْ بِهَا حَوَائِجِي .

وَفِي نُسْخَةٍ أُخْرَى : فَإِنَّهُ يُقَالَ لَكَ : يَا فَاطِمَةُ نَعَمْ نَعَمْ .

«اى خداوند، اى عزيزترين ياد شده ، سابقه دارترين دارندگان عزت و شكوه،

اى خداوند، اى رحم كننده هر خواهان رحمت،

اى پناهنده اندوهگين، اى خداوند اى مهربان به هر غمگين كه از غم و اندوهش به تو شكوه مى برد

اى خداوند، اى بهترين كسى كه نيكى و خوبى از او خواسته مى شود، و عطا و بخشش را پنهان مى دارى،

اى خداوند، اى كسى كه ملائكه افروزاننده نور از او مى ترسند، به آن اسمى كه حاملا عرشت تو را بدان اسم مى خوانند و اطرافيان عرشت از ترس عذاب تو در آن تو را تسبيح مى كنند، و به آن اسامى كه جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل تو را بدانها مى خوانند از تو درخواست دارم كه جواب مرا بدهى خداوندا غم و اندوهم را برطرف ساز، گناهانم را بپوشان، اى خداوندى كه دستور صيحه در بين آفريدگان مى دهى و همه گان از خواب سر برمى دارند، از تو درخواست مى كنم به همان اسمى كه استخوانهاى پوسيده را زنده مى گردانى، اينك قلبم را زنده، سينه ام را گشاده و كارم را اصلاح فرمائى.

 

اى كسى كه بقاء و دوام را مخصوص خود گردانيده و براى مخلوقاتش مرگ و حيات را آفريده است، اى كسى كه فعلش قول و قولش امر و امرش بر هر چيز بخواهد گذارا است، از تو درخواست مى كنم به آن اسمى كه ابراهيم خليل تو، به هنگامى كه در آتش افكنده شد تو را بدان اسم خواند و تو او را اجابت فرموده و گفتى: اى آتشى سردى و سلامتى براى ابراهيم باش و به آن اسمى كه موسى عليه السلام تو را از طرف راست كوه طور خواند و دعايش را اجابت نمودى و به آن اسمى كه بدان ضرر و آفت را از ايوب ^{عليه السلام} دور ساختى و بر داود توبه بخشيدى و براى سليمان باد را به فرمانش به حركت در آوردى و شيطان ها را در تسخيرش قرار دادى و نطق پرندگان را به او آموختى، و به آن اسمى كه يحيى را بدان اسم به زكريا بخشيدى و عيسى را بدون پدر از روح القدس خلق كردى، و به آن اسمى كه عرش و كرسى را بدان آفريدى و به اسمى كه روحانيين جن را با آن خلق كردى و به اسمى كه جن و انس را بدان آفريدى و به اسمى كه تمام مخلوقات و هر آن چه كه اراده كردى به وجود آوردى و به اسمى كه بدان بر همه چيز توانائى، از تو مى خواهم به اين اسماء كه سوال و خواسته مرا به من ببخشائى و حوائجم را برآورده سازى».

اگر تو اى فاطمه اين دعاء را بخوانى به تو گفته مى شود اى فاطمه، آرى، آرى، بله، بله.

[ دلائل الامامه 6 و مهج الدعوات 139.]