حضرت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

    «من در ميان شما چيزى را بر جاى مى گذارم که اگر آن را داشته باشيد هرگز گمراه نمى شويد، کتاب خدا و عترت اهل بيتم که از هم جدا نمى شوند تا اينکه کنار حوض بر من وارد شوند».

     همچنين فرموده است: «نزديک است که فرستاده پروردگار (عزرائيل به سوى من آمده او را اجابت کنم. لذا من در ميان شما دو چيز گران قدر را بر جاى مى گذارم، اول آنها کتاب خداست که در آن هدايت و نور است. و اهل بيتم نيز سپس مکرر فرمود:

     من شما را در مورد اهل بيتم به ياد خدا مى اندازم. شما را در مورد اهل بيتم به ياد خدا مى اندازم. شما را در مورد اهل بيتم به ياد خدا مى اندازم».

«نه، به خدا که زن روزگارى همراه مرد بسر مى برد پس اگر او را طلاق دهد به سوى پدر و قوم خود بازمى گردد. بنابراين اهل بيت پيامبر اصل او و کسانى هستند که بعد از او، صدقه بازداشته شده اند».(مسلم در صحيح خود در باب فضايل على بن ابيطالب ج 4 ص 1873 حديث 36، و مستدرک حاکم به سه طريق در کتاب معرفه الصحابه ج 3 ص 148، مسند احمد بن حنبل ج 3 ص 393- 394 حديث 10747، ترمذى ج 5 ص 662- 663 حديث 3786 و 3788.)

صفحات: 1· 2

      رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

     «هر کس دوست بدارد که همچون زندگى من زندگى کند و همچون مردنم بميرد و در بهشت جاويدانى که پروردگارم قرار داده است اقامت نمايد، بنابراين بعد از من على را موالات نمايد و دوستانش را دوست بدارد و از اهل بيت من بعد از من پيروى کند، که آنان از گل من سرشته شده اند و فهم و علم من به آنان داده شده است. واى بر کسانى از امت، که فضل آنان را تکذيب کنند، آنانى که صله مرا در مورد آنان قطع کنند، خداوند شفاعتم را نصيب آنان نخواهد ساخت»(کنز العمال ج 12، ص 103 حديث 34198، مستدرک حاکم ج 3 ص 128)

      آيا مى توان دليلى آشکارتر از حديث فوق را در نظر گرفت… اين حديث داراى… دلالت واضح و معانى آشکار و دستورهايى قاطع است حال هر که بخواهد ايمان بياورد و هر که بخواهد کفر بورزد.

مقدمه:

     سخن گفتن از واقعه عظيمي چون حادثه عاشوراء، كار ساده‌اي نيست، قلم را در اين راه ياراي همدلي نيست بلكه سنگيني كار آنچنان احساس مي‌شود كه گويا اين كار در حيطه توانايي‌هاي بشري ما نيست بلكه بايد امدادي غيبي فيوضات خود را از دريچه ذوق و قريحه سرشار انساني حساس جاري كند تا اندكي حق مطلب ادا شود. به نظر مي‌رسد اولين ويژگي غير عادي بودن حادثه عاشوراء همين نكته باشد. شايد مهم‌ترين دليل قاصر بودن زبان در بيان عاشوراء و وقايع آن، اين است كه عاشوراء فقط يك روز نيست بلكه تمام تاريخ است، از ابتداي خلقت آدم تا قيامت كبري و كربلا فقط يك مكان خاص نيست بلكه تمام جهان است به وسعت تمام خلقت:

كلٌّ يوم عاشوراء و كّلّ ارض كربلا.

     عاشوراء واقعه‌اي عادي و معمولي نيست كه بتوان با يك نگاه بشري و مادي از كنار آن گذشت و به راحتي وقايع آن را تجزيه و تحليل و مورد حساب و كتاب‌ مادي قرار داد. عاشوراء فقط محروميت عزيزترين بندگان خدا از نعمتي كه آن را بر هر جاندار روا داشته است، نيست، عاشوراء فقط تشنگي و عطش و سياه ديدن آسمان از فرط تشنگي نيست، عاشوراء فقط اسارت خاندان و فرزندان رسول خدا نيست، عاشوراء فقط كشته شدن خون خدا به دست لئيم‌ترين افراد بشريت نيست عاشوراء فقط عظيم‌ترين مصيبت آسمانها و زمين نيست، بلكه عاشوراء بسيار عظيم‌تر از اينهاست.

      شايد حماسه كوچكترين واژه‌اي باشد كه بتوانيم به وسیله آن واقعه عاشوراء را به نوعي از ديگر حوادث معمول دنيوي جدا كنيم هر چند اين حماسه عظيم با حماسه‌هاي معمولي نيز قابل قياس نيست. اين مقوله در پي آن است كه با بيان قاصر به بررسي برخي از ابعاد حماسي حادثه عاشوراء بپرازد.

ادامه »

    ‏     امروز ما در شرايط مشابه ى مانند دوران حضرت على عليه ‏السلام هستيم، ما را هم دنياطلبى تهديد مى‏ کند، و هم ابتلاى به کبر و خود پرستى و تبعيض، تهديد مى‏ کند، طوفانهاى فتنه‏ هاى اجتماعى ما را هم به فرو ريختن تهديد مى‏ کند بنابراين ما هم به آن درمانها احتياج داريم و بيش از هميشه به نهج البلاغه احتياج داريم. من نديده‏ ام از اين ديدگاه کسى دنبال نهج البلاغه رفته باشد. مى‏ دانيد که البته خيلى کار شده اما اين يک ديدگاه جديد است.اينک در آيينه‏ ى نهج البلاغه نگاه کنيد و ببينيد شما از وضع کنونى خودتان چه چيزى را در آن مى‏بينيد؟ کدام درد و کدام خطر را مى‏ بينيد؟ کدام هشدار متوجه ماست؟ و بدانيد که درمان همه‏ى اينها در نهج البلاغه است.امروز بسيار لازم است که محققان، نهج البلاغه را از اين جهات تفسير کنند.-بيانات مقام معظم رهبرى در کنگره پنجم نهج البلاغه، 1364.

صفحات: 1· 2

مقدمه: 

     عاشورا مکتب عظیمی است که تمام طول تاریخ و انسان های تمام ادوار و امم، شاگردان آنند و الحق که آموزه های این مکتب قابل ذکر نیست. یکی از درسهای بزرگ این مکتب انسان ساز، درس ولایت پذیری آن است .ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام که هیچ دوره ای نظیر آنها را ندیده است و در مقابل آن ولایت گریزی اکثریت مردم عصر امام علیه السلام که خیانت پیشگی آنان لکه ننگی بر دامان امت رسول الله است،درس بزرگی برای ماست تا اولاً صحنه های ولایتمداری عاشورا را بشناسیم و با این شناخت و بصیرت، در مقابل ولی زمان خود آنگونه که شایسته و مطابق فرمایش مولای متقیان است،عمل نموده و ادای حق نماییم و ثانیاً با مداقه درصحنه های ولایت گریزی و شناخت ولایت گریزان و ولایت ستیزان عاشورا و علل سرکشی آنان،درس عبرت بگیریم تا مبادا در آزمون ولایتمداری عصرخود،سرافکنده شده و در مقابل ولی و امام زمان خویش خدای ناکرده همچون کوفیان عمل کنیم. این مقوله هرچند بسیار قاصر است ولیکن به عنوان نمی از یمی به طرح مسأله ولایت پذیری در واقعه عاشوراء می پردازد.امید است که همواره از آزمون ولایت پذیری همچون اصحاب ابا عبدا… الحسین علیه السلام، سرافراز بیرون آئیم.

ادامه »

     جشن میلاد امام رئوف، حضرت رضا علیه السلام ، در تاریخ چهارشنبه 91/7/5 ساعت: 3 الی5 عصر برگزار خواهد شد.

     این مراسم که با شرکت عموم بانوان برگزار می شود در بیت مرحوم حضرت آیت الله نجفی بروجردی(دفتر نماینده محترم مردم شریف بروجرد در مجلس شورای اسلامی، دکتر علاءالدین بروجردی)، واقع در خیابان صفا، کوچه مسجد امام جواد علیه السلام برگزار می گردد.   

     ضمناً سخنران جلسه، سرکار خانم درویشی از قم می باشند.

مولای من ، میدانم که

              اگر با آمدن ” آفتاب” از خواب بیدار شوم نمازم قضاست.

 من مواعظ النبي صلى الله عليه وآله وسلّم:
     ودّ المؤمن المؤمن في‏اللّه من أعظم شعب الإيمان ومن أحب في‏اللّه وأبغض في‏اللّه وأعطى في‏اللّه ومنع في‏اللّه فهو من الأصفياء.(تحف العقول صفحه 48)
     دوستى و دشمنى و بخشش و نبخشيدن (در مواردى كه عدم بخشش مطلوب است) اگر براى خدا باشد، انسان را جزء اصفياء (برگزيدگان) كه مقامى بالاتر از مؤمنين و اتقياء دارند، قرارمى ‏دهد.

«كسى كه از برادران دينيت، تقوا پيشه كند و از خدا بترسد و آنچه كه بر عهده اش است به

مستحقّش واگذار نمايد از فتنه و آشوب باطل محفوظ خواهد ماند. و اگر پيروان ما

(خداوند آنها را توفيق دهد) به اتفاق با صدق قلب، وفاى به عهد (اسلام) كنند،

بركت ملاقات با ما از آنها تأخير نمى افتد، و سعادت ديدار ما سريعاً به

آنها با كمال شناخت و خلوص خواهد رسيد، خداوند يار و ياور

است و او براى ما كافى است و او نيكو نگهبان است،

و درود خدا بر آقاى ما بشارت دهنده و ترساننده،

محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) و

دودمان پاكش باد.»

     هدايت و رهبرى مردم از راههاى گمراهى به راه سعادت، هميشه درتاريخ انسانها بوده، و با به وجود آمدن انسانها، خداوند پيامبرانى را براى هدايت آنها گسيل داشت، تا حدى كه در اين راه 124000 پيامبر آمدند كه اولين آنها حضرت آدم عليه السلام و آخرين آنها پيامبر عظيم الشان اسلام حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم بود.1

صفحات: 1· 2