یکی از ویژگی های رسول گرامی اسلام، رحمت عام و فراگیر آن گرامی نسبت به تمام اهل عالم می باشد.

خدای عالمیان در این مورد فرموده است:

(وَ ما أَرْسَلْناک إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ)؛[1]

و ما تو را نفرستادیم، مگر برای رحمت و مهرورزی به جهانیان.

پیامبر نیز می فرماید:

«انَّما بُعِثْتُ رَحْمةً»؛[2]

من برای ترویج مهر و محبت مبعوث شده ام.

به راستی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله جلوه بارز زیباترین نام های الهی از جمله رحمت، محبت، شفقت، مودّت، رأفت و عطوفت است و پیشوایان معصوم علیهم السلام به ما آموخته اند که خداوند متعال را با این نام ها و اسمای حسنای حضرت حق صدا بزنید:

یا حَبیبَ مَنْ لا حَبیبَ لَهُ، یا رَفیقَ مَنْ لا رَفیقَ لَهُ، یا انیسَ مَنْ لا انیسَ لَهُ، یا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ لَهُ، یا شفیقَ مَنْ لا شَفیقَ لَهُ…»[3]

که تجسم محبت و مهر و رحمت و دلسوزی حضرت رب العالمین است؛ چرا که او معدن مهر و عاطفه بوده و مهربانان را دوست دارد.

اساساً اگر رشته رحمت و محبت از زندگی انسان ها حتی حیوانات بریده شود، نظام عالم و سلسله فردی و اجتماعی آن از هم گسسته خواهد شد. این رشته موجب می شود که انسان ها و حیوانات در حفظ و نگهداری فرزندانشان کوشش کنند. انسان ها نیز براساس آن، جامعه انسانی خود و بنیان خانواده را بنا کرده و ارتباطات میان همدیگر را در نظام های عمومی و خصوصی شان برقرار می سازند.

به راستی اگر مهر و عشق و علاقه را از روابط اجتماعی و فردی انسان بگیرند، چه اتفاقی خواهد افتاد. امروزه در اثر کم رنگ شدن مهر و عاطفه در روابط انسانی در کشورهای پیشرفته و صنعتی چه فجایعی در شرف تکوین است؟!

آیا تمدن مادّی و حکومت علم و تکنولوژی و پیشرفت های ظاهری می تواند جایگزین مهم ترین نیاز انسان که همان اقناع غریزه مهرورزی و محبت است، بشود؟ آیا ادامه حیات طبیعی برای انسان بدون مهر و عشق و علاقه مقدور است؟!

قطعاً پاسخ منفی است و انسان بدون عاطفه و رحم و محبت در آستانه سقوط و هلاکت قرار می گیرد؛ زیرا فطرت انسان براساس عشق و علاقه آفریده شده است.

مهم ترین راز مدیریت
 

خلل پذیر بود هر بنا که می بینی

مگر بنای محبت که خالی از خلل است

از منظر قرآن راز پیروزی رسول خدا صلی الله علیه و آله در مدیریت حکومتی و خانوادگی همان مهرورزی و عشق به مردم بود. اگر این شیوه کارآمد در مدیریت رسول خدا صلی الله علیه و آله نبود، هرگز توفیق رفع مشکلات و موانع طاقت فرسا را پیدا نمی کرد، به همین جهت خداوند فرمود:

(فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کنْتَ فَظّاً غَلیظَ الْقَلبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک فَاعْفُ عَنْهُم وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشاوِرْهُمْ فی الْامْرِ؛)[4]

به موجب رحمت و محبتی که خداوند به تو عنایت کرده بود، بر آنان دل نرم شدی که اگر تندخو و سخت دل بودی، همه از اطرافت پراکنده می شدند؛ پس آنان را عفو کن، بر ایشان آمرزش بخواه و در کارها با آنها مشورت کن.

موارد زیادی در تاریخ صدر اسلام و سیره اجتماعی رسول خدا صلی الله علیه و آله وجود دارد که از این حقیقت خبر می دهد.

پی نوشت ها:

[1] سوره انبياء، آيه 107.

[2] مسند ابى يعلى، ج 11، ص 35.

[3] البلد الامين، ص 407.

[4] سوره آل عمران، آيه 159.

در خصوص روز ظهور امام زمان علیه السلام روايت های مختلفی وجود دارد: برخي از روايات دلالت دارند كه امام زمان علیه السلام روز جمعه ظهور مي كند. امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: “قائم ما اهل بيت در روز جمعه قيام مي كند“.[1]
در مورد نداي آسماني در روز ظهور اخباري رسيده است:

اول روز گوينده‏اي از آسمان صدا مي‏زند، به طوري كه همه آن را مي‏شنوند… ، (2).

در اخبار آمده كه آن روز، روز جمعه خواهد بود.

سيّد بن طاووس در كتاب جمال الأسبوع گفته است: ابن بابويه(ره) به طور مستند از شخصي به نام “سقربن ابي دلف” روايت كرده است: وقتي متوكّل عباسي، حضرت امام علي النقي علیه السلام را به سامرا طلبيد و او را زنداني كرد رفتم كه حضرت را زيارت كنم. عرض كرد: از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت شده است: يابن رسول اللَّه لا تعادوا الأيّام فتعاديكم؛ با روزها دشمني نكنيد كه با شما دشمني خواهند كرد". معناي اين حديث را نفهميديم. لطفاً راهنمايي‏ام كنيد.
حضرت فرمود: مراد از ايّام ما هستيم. شنبه به اسم حضرت رسول خدا است. يكشنبه اميرالمؤمنان. دوشنبه حسن و حسين علیه السلام . سه شنبه به امام سجّاد و امام باقر و امام صادق علیه السلام . چهارشنبه امام موسي كاظم و حضرت رضا و حضرت امام جوادالائمه و خود من. پنجشنبه به فرزندم امام حسن عسكري علیه السلام و جمعه متعلق به فرزند فرزندم حضرت مهدي امام زمان علیه السلام است.(3)
از اين روايت استفاده مي‏شود چون پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله از نظر زماني جلوتر از همه معصومان علیه السلام هستند، شنبه به او تعلق دارد و حضرت امام عصر علیه السلام عقب‏تر از همه است، لذا جمعه به او تعلق دارد. چون روز جمعه متعلق به آن بزرگوار است و روز بزرگي مي‏باشد، ظهور حضرت در آن روز اتّفاق مي‏افتد.

ادامه »

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:
 حادثه‌‌ى غدیر وسیله‌‌‌ى وحدت امت اسلامى است…

همه ببینند مسئله‌‌ى تشیع برآمده‌ى از یک اعتقاد صحیحِ سالمِ خالصِ نسبت به وحى الهى است،

اعتقاد به ارزشها و معیارهاست…

مسئله‌‌ى غدیـر خط بطلان مى‌کشد بر همه‌‌ى تهمت ها علیه تشیع. 
۸۸/۹/۱۵

غدیر وسیله وحدت اسلامی

(6.42 MB)

اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَيْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ

ستایش خاص خدایی است که برای قضاء و حکمتش جلوگیری نیست.

فرازی از دعای عرفه

حاج سید مهدی میرداماد :

بابا بیا به بالین پسر

تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ اما باقی نافله ها، از جمله این نوافل، نماز پیامبر ^{صلی الله علیه} و آله و امام علی ^{علیه السلام} و حضرت فاطمه زهرا ^{سلام الله علیها} است که در نمازهایی که در روز جمعه افضل است خوانده شود، گفته شد.

وَ صَلَاةُ الْجَوَادِ علیه السلام

و دیگر اعمال روز جمعه؛

… نمازهای دیگر نیز نقل شده و آنها بسیار است و ذکر بعضی از آنها در اینجا مناسب است، اگرچه اکثر آنها اختصاصی به جمعه ندارد، لکن در روز جمعه به جا آوردن آنها افضل است.

از جمله آنهاست:

نماز امام جواد علیه السلام

مولف گوید که سید بن طاووس در جمال الاسبوع از برای هریک از ائمه علیهم السلام نمازی با دعا ذکر نموده از جمله نماز امام جواد؛ دو ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و توحيد هفتاد مرتبه

دعاى آن حضرت‏

اللَّهُمَّ رَبَّ الْأَرْوَاحِ الْفَانِيَةِ وَ الْأَجْسَادِ الْبَالِيَةِ

اى خداى آفريننده روحهايى كه از جهان فانى رفته و بدنهاى كهنه پوسيده شده

أَسْأَلُكَ بِطَاعَةِ الْأَرْوَاحِ الرَّاجِعَةِ إِلَى أَجْسَادِهَا (أَحِبَّائِهَا)

درخواست مى‏ كنم به طاعت روحهايى كه به امر تو به بدن باز مى ‏گردند

وَ بِطَاعَةِ الْأَجْسَادِ الْمُلْتَئِمَةِ بِعُرُوقِهَا وَ بِكَلِمَتِكَ النَّافِذَةِ بَيْنَهُمْ‏

و به طاعت بدنهايى كه پس از تفرق با عروق و اعضاء همه ملتئم و مجموع مى‏گردند و به امر نافذ تو ميان آنها

وَ أَخْذِكَ الْحَقَّ مِنْهُمْ وَ الْخَلاَئِقُ بَيْنَ يَدَيْكَ يَنْتَظِرُونَ فَصْلَ قَضَائِكَ‏

و به آن حقى كه تو از همه باز خواهى گرفت در حالى كه خلايق در پيشگاه حضور تو منتظر حكم تو

وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَكَ وَ يَخَافُونَ عِقَابَكَ‏

و اميدوار رحمت تو و ترسان از عقاب تواند

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ اجْعَلِ النُّورَ فِي بَصَرِي وَ الْيَقِينَ فِي قَلْبِي‏

و نور در چشم من و يقين و ايمان در قلب من

وَ ذِكْرَكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ عَلَى لِسَانِي وَ عَمَلاً صَالِحاً فَارْزُقْنِي‏

و ذكر دائم خود را به شب و روز بر زبان من جارى كن و عمل صالح روزى من گردان

(مفاتیح الجنان)

زیارت امام جواد علیه السلام  به نقل سید ابن طاووس (دانلود متن، ترجمه و صوت)

فصل هشتم از باب زیارات، مطلب اول:

فضيلت و كيفيت زيارت كاظمين عليهما السلام؛ در حرم امامین کاظمین، دو نوع زیارت وجود دارد، بعضی مختص به هر یک از دو بزرگوار و بعضی مشترک. زيارت ديگر براى حضرت امام محمد تقى عليه السلام سيد بن طاوس در مزار فرموده چون زيارت كردى حضرت امام موسى كاظم عليه السلام را مى ‏ايستى نزد قبر حضرت جواد عليه السلام و مى ‏بوسى آن را و مى‏ گويى‏:

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَرَّ التَّقِيَّ الْإِمَامَ الْوَفِيَّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُ‏

سلام بر تو اى ابا جعفر اى محمد بن على كه بزرگوار و پرهيزكار و پيشواى وفادارى سلام بر تو اى شخص پسنديده حق و پاك و منزه از هر عيب و نقص

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَجِيَّ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى ولى خدا سلام ما بر تو اى نجات يافته خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَفِيرَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سِرَّ اللَّهِ (سِتْرَ اللَّهِ) السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ضِيَاءَ اللَّهِ‏

سلام ما بر تو اى سفير خدا سلام ما بر تو اى سر پنهان خداسلام ما بر تو اى نور خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَنَاءَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا كَلِمَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَحْمَةَ اللَّهِ‏

سلام ما بر تو اى روشنى خدا سلام ما بر تو اى كلمه الهى سلام ما بر تو اى رحمت واسعه خدا

ادامه »

ز سوز غم پر پروانه مي‏ سوخت‏

ز داغ لاله‏ اي گل خانه مي‏ سوخت‏

ز برق حادثه گنجينه عشق‏

چو شمعي در دل ويرانه مي‏ سوخت‏

وجودش را شرر زد آشنائي‏

که از جورش دل بيگانه مي ‏سوخت‏

بنوشيد آب از پيمانه زهر

دل پاکش از اين پيمانه مي‏ سوخت‏

ز آواي جواد آن جان زهرا

نهال گلشن جانانه مي‏ سوخت‏

ميان حجره بود و ناله مي‏ کرد

به حال وي دلي آنجا نمي ‏سوخت‏

به ياد روي بابا در مدينه‏

پسر چون شعله‏ ور کاشانه مي‏ سوخت‏

ميان لاله‏ هاي اشک ياسر

چراغ چشم آن دردانه مي ‏سوخت‏ 

_{محمود تاری یاسر}