به مسجد می‌رود معنا کند روح عبادت را

به مسجد می‌برد با خود علی امشب شهادت را

 

دلیل محکمی دارد اگر در داخل محراب

فرادا می‌کند در سجده‌ی دوم جماعت را

 

مگر این‌بار در بستر بخوابد ساعتی آرام

که سوزانده‌ست عمری درفراقش خواب راحت را

 

برای کشتنش از بدر تا محراب، راه افتاد

ندیدم هیچ‌جا از تیغ، تا این حد سماجت را

 

چنان آغوش واکرده‌ست رفتن را که تا امروز

میان مرگ با انسان ندیدم این قرابت را

 

سحر، در کمتر از یک لحظه ارکان هُدی لرزید

مگر گویاتر از این بود تفسیر قیامت را؟ 

 

رها شد نغمه‌ی «فزت و رب الکعبه» در عالم

علی می‌خواست دریابیم معنای سعادت را

 

محسن ناصحی اصفهان

ادامه »

 

امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از ضربت‌ خوردن در شب نوزدهم وصیت کوتاهی دارد. سال‌های آخر عمر را می‌گذراند و می‌خواهد به فرزندانش، به اهل کوفه و به مسلمانان سرگشته آن روزگار و به همه تاریخ پیامی را خلاصه کند و بدهد. آن پیام در یک صفحه می‌گنجد.

«آداب روزه‌داری، احوال روزه‌‌داران» شامل گزیده‌ای از مجموعه توصیه‌ها، نصایح، مواعظ و تحلیل‌های رهبر انقلاب، یکی از بهترین نمونه‌ها در تبیین دقایق و ظرائف معارف ماه رمضان است که در فرازهایی از بیانات معظّم‌ٌله در ماه‌های رمضان سال‌های 1369 تا 1390 ارائه شده است. در این اثر که به اهتمام علیرضا مختارپور قهرودی تدوین و از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشرشده، ضمن حفظ ترتیب زمانی بیانات معظّمٌ‌له، برای دسترسی آسان‌تر علاقه‌مندان به محورهای مباحث، فهرستی جامع از کلیدها و موضوعات متعدد مندرج در این مجموعه ارائه شده است.

«آداب روزه‌داری، احوال روزه‌داران» نکات مهم معرفتی از سیره‌ علمی و عملی رهبر معظّم انقلاب را در زمینه‌های مختلف عبادی، اجتماعی و سیاسی از معارف ماه مبارک رمضان در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد. اگرچه ممکن است این مباحث برای برخی‌ها عادی و حتی تکراری به نظر بیاید که بارها در متون دینی خوانده‌اند و از لسان علما و مراجع شنیده‌اند. در همین کتاب و در فرازی از بیانات رهبر معظّم انقلاب، در قالب نکته‌ای دقیق و آموزنده به این موضوع پاسخ داده شده است:

 

«از بس اینها را تکرار کرده‌ایم و شنیده‌ایم و گفته‌ایم، برایمان عادی شده است. انسانی به کمال راه پیدا می‌کند که از بین همین چیزهای تکراری، حقایق را پیدا کند. علم مادی نیز همین‌طور است. همه در مدت عمرشان دیده‌اند که وقتی سیب از درخت جدا می‌شود، به طرف زمین می‌افتد. دیگر از این کار عادی‌تر، چیزی در دنیا هست؟! اما یک نفر متوجه شد که این یک پدیده است: چرا سیب پایین می‌آید؟ چرا از درخت که جدا می‌شود بالا نمی‌رود؟ آن وقت نیروی جاذبه کشف شد. یک باب جدید در دانش بشری باز شد. همه این چیزهای عادی زندگی ما از این قبیل است.»

 

ادامه »

برگی هایی از صفحات زندگی امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام

تاریخ تولّد: سیزدهم ماه رجب، روز جمعه، سی سال پس از تولّد رسول خدا صلی الله علیه و آله و عام الفیل، در حدود سال 600 میلادی، بیست سال قبل از هجرت.

محلّ تولد: شهر مکه، در اندرون خانه خدا، یعنی کعبه.

پدر: ابوطالب، عمو و بزرگ ترین حامی رسول اللّه صلی الله علیه و آله که از سر کیاست و فراست ایمان و اسلام خود را همیشه از کافران و مشرکان پوشیده داشت تا در سال معروف به «عام الحزن / سال اندوه و غم» به جهان باقی شتافت.

مادر: فاطمه بنت اسد، دخترِ عموی پدرِ رسول اللّه صلی الله علیه و آله.

نام ها: علی، حیدر.

کنیه ها: ابوالحسن، ابوتراب، ابوالائمّه، ابوالایتام.

لقب ها و شهرت ها: اسداللّه ، یداللّه ، سیف اللّه ، باب اللّه ، ولی الله ، وصی رسول اللّه ، عین اللّه ، انسان کامل، عادل، حجّة اللّه ، اوّل المسلمین، یعسوب الدّین، امام المتّقین، اخ الرسول، حیدر کرّار، صاحبِ ذوالفقار، امام الابرار، مولی، مولی المتّقین، امام العادلین، المخلصُ للّه ، امیرالمؤمنین و ده ها لقب و شهرت دیگر.

سالشمار زندگانی امام علی علیه السلام

مثلث شخصیت امام علی علیه السلام

اولین نمازگزار

آن شب، آن آیه

خواستگاری امام علی علیه السلام از حضرت زهرا سلام الله علیها

حماسه ذوالفقار در احد

جایگاه امام علی در جنگ خندق

خیبر به جستجوی حیدر

غدیر، مهمترین سند ولایت امام علی علیه السلام

شرح حال امام علی علیه السلام

تاملی در مصحف امام علی علیه السلام

حکومت علوی اصلاحات اقتصادی، توسعه و رفاه

شرطة الخمیس دردوران خلافت امیرالمومنان علیه السلام

رفتار شناسی امیرالمومنین علی علیه السلام در برخورد با فتنه ها

ادامه »

پدر و مادر علی علیه السلام

پدر امیرالمؤمنین علیه السلام ابی طالب است و اسم ابی طالبْ عبد مناف است، چون پسر اولِ عبد منافْ طالب نام داشت به ابی طالب شهرت یافت، نام ابوطالب عِمْران بود. مادر امیرالمؤمنین علیه السلام فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبد مناف است و او با حضرت رسول صلی الله علیه و آله به مدینه رفت و در آنجا به رحمت ایزدی پیوست و پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله به دست مبارک خود لحد او را راست کرد و پهلوی مبارک خود در قبر او بر زمین نهاد و پیراهن خود را کفن او ساخت و تلقینش نمود.

لقب منحصر به فرد

یکی از القاب علی علیه السلام ، امیرالمؤمنین است که در روز غدیر خُم جبرئیل از جانب ملک جلیل آمد و او را به این لقب مخصوص ساخت و حضرت رسول صلی الله علیه و آله به موجب حکم الهی فرمود:

سلام کنید بر علی به امیرالمؤمنین گفتن. و کسی که اول به این لقب بر امیرالمؤمنین علیه السلام سلام کرده، عُمَر بود. در کتاب کافی مذکور است که [فقط] حضرت علی علیه السلام در میان ائمه معصومین به لفظ امیرالمؤمنین اختصاص یافته و اطلاق آن به سایر ائمه هدی جایز نیست.

برترین پرستار

رسول خدا صلی الله علیه و آله از تولد علی علیه السلام به غایت مسرور گشته و مَهْد او را نزد فراش خود نهادی و در زمان خوابْ آن جناب مهد او را بجنباندی و سخن هایی که اطفال را به خواب می کنند گفتی و شیر و شربت در گلوی او ریختی و او را شستی و بر دوش و سینه نشانیدی و به نفس نفیس، او را تربیت فرمودی و همیشه گفتی: این برادر و ولی و ناصر و صفّی و پشت و پناه و وصی و خلیفه و زوج کریمه من است.

دلایل تعیین امام

دلایلی هست که دلالت بر امامت حضرت علی علیه السلام از روی عقل دارد که از جمله آن:

اول: آنکه امامْ واجب است که معصوم باشد.

دوم: آنکه امام باید از جانب خدا و رسولْ نص بر امامت او باشد و بر غیر امیرالمؤمنین علیه السلام به اتفاق نَصّی از جانب خدا و رسول بر امامت کسی واقع نشد.

سوم: آنکه امام واجب است که افضل از رعیت باشد و هرچه رعیت محتاج به او باشد داند.

چهارم: آنکه امام باید که او را کفرْ درنیافته باشد و هیچ رسولی نبوده که بعد از وی خلیفه وی کسی باشد که لحظه ای مشرک بوده باشد.

پنجم: آنکه امامتْ ریاست عامه است و این ریاست را مستحق نمی توان شد مگر به صفت زهد و علم و عبادت و شجاعت و ایمان و سایر صفات حسنه.

ادامه »

در تاریخ شیعه شهره است که حضرت مولی‌الموحدین امیرالمومنین علی علیه السلام در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان مصادف با شب قدر به‌ضرب شمشیر ابن ملجم مرادی فرقش شکافته شد و در شامگاه بیست و یکم به شهادت رسید. در روایتی به نقل از ابن عثم که با آنچه میان شیعیان مشهور است مطابقت دارد آمده است: 

 

«پسر ملجم شمشیر خود را برداشت و به مسجد آمد و میان خفتگان افتاد. على (علیه‎السلام) اذان گفت و داخل مسجد شد و خفتگان را بیدار مى‏‌كرد، سپس به محراب رفت و ایستاد و نماز را آغاز كرد، به ركوع و سپس به سجده رفت. چون سر از سجده نخست برداشت، ابن ملجم او را ضربت زد و ضربت او بر جاى ضربتى كه عمرو پسر عبدود در جنگ خندق بدو زده بود آمد. ابن ملجم گریخت و على در محراب افتاد و مردم بانگ برآوردند امیرمؤمنان كشته شد.» 

 

«چون پسر ملجم او را ضربت زد گفت: فزت و رب الكعبة و آخرین سخن او این آیه بود. «و من‏ یعمل مثقال ذرة خیراً یره و من یعمل مثقال ذرة شراً یره. به هرحال امام را از مسجد به خانه بردند. دیرى نگذشت كه قاتل را دستگیر كرده و نزد او آوردند. بدو فرمود:

 

ـ «پسر ملجمى؟»

 

ـ «آرى!»

 

ـ «حسن او را سیر كن و استوار ببند! اگر مُردم او را نزد من بفرست تا در پیشگاه خدا با او خصمى كنم و اگر زنده ماندم یا مى‏بخشم یا قصاص مى‏‌كنم.»

 

 ضمن تسلیت به مناسبت سالروز ضربت خوردن امیرمومنان علی علیه السلام ، پیامک‌های تسلیتی را برای شما کاربران گرامی گردآوری کرده است.

 

 

 

اس ام اس شهادت حضرت علی علیه السلام

 

روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب

که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب

ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد

به خاک افتاد از بیداد، نخلى بارور امشب . .

 

 

ادامه »