نفس نفس زدنم را حسین می بیند
جراحت بدنم را حسین می بیند

نحیف هستم و آتش به جانم افتاده
و شعله های تنم را حسین می بیند

دویدن از پیِ مرکب برای من سم است
نحیف تر شدنم را حسین می بیند

حریم شخصی من جای این اراذل نیست
غریبی وطنم را حسین می بیند

چقدر سخت بُوَد مادرت زمین بخورد
ندای واحَسَنم را حسین می بیند

شبیه دامن طفل سه ساله می سوزم
عزای سوختنم را حسین می بیند

تمام فکر من این است لحظه ی تدفین
سفیدی کفنم را حسین می بیند

فقط برای حسین سینه زن شوید امّا
دو دست سینه زنم را حسین می بیند
حمید رمی

مذهب شیعه چرا مذهب جعفری نامیده شد؟

 هیچ تاکنون به این نکته اندیشیده اید که چرا ما شیعیان راپیروان مذهب جعفری می خوانند؟

در میان امامان دوازدگانه شیعه چرا مذهب ما به ایشان انتساب یافته است؟

با توجه به این که امام جعفر صادق علیه السلام ششمین امام شیعه هستند مگر پیش از ایشان وضعیت شیعه چگونه بوده و به عبارت دیگر چرا مذهب شیعه علوی یاحسنی یا حسینی یا سجادی و یا باقری نامیده نشده است؟

آنچه درپی می آید توضیحی است بر راز این نام گذاری.

عرصه تئوری ها و دیدگاههای علمی و فرهنگی در میان دانشمندان وفرهیختگان همواره عرصه ابقای بهترین اندیشه ها بوده است. هرنظریه ای آن هنگام توانسته جایگزین نظریه پیشین شود که محتوایی بهتر از آن را به بشریت هدیه کرده باشد و الا مورد استقبال قرارنخواهد گرفت. مکتب های فکری بزرگ نیز همواره باید دارای چنین ویژگی باشند تا بتوانند در دل بشر جایی باز کنند. نگاهی به دستاورد مکتب اسلام در مقایسه با آنچه جامعه جاهلی عرب بدان دلبسته بود و مبنای رفتار فردی و اجتماعی خود قرار داده بودمی تواند راز موفقیت اسلام را در برابر اندیشه های جاهلانه نشان دهد. پیامبر علیه السلام در دعوت خود ضمن پذیرش سنت های پسندیده انسانی در میان اعراب آنگاه که به نفی ضد ارزشها می پرداخت طرح های جایگزین نیز ارائه می کرد تا مخاطبان او احساس خلاء نکنند.

شاید راز بسیاری از شکست های فردی و اجتماعی مصلحان در طول تاریخ همین بوده که طرح جایگزین نداشته اند به همین نمونه تاریخ معاصر ایران توجه کنید. حضور روحانیت در مشروطیت و انقلاب اسلامی و این که چرا روحانیت در مشروطیت نتوانست تا پایان حضور داشته باشد اما انقلاب اسلامی به رهبری امام موفق به براندازی یک نظام شد؟

ادامه »

قال الصادق علیه السلام:

«خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَالْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاَْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُالصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ:الدَّعَةُ»

امام صادق عليه‌السّلام:
پنج چيز است كه هر كس يكى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى اش كمبود دارد و كم خرد و دل نگران است:
اول، تندرستى،
دوم امنيت،
سوم روزى فراوان،
چهارم همراهِ هم رأى.
راوى پرسيد: همراهِ هم رأى كيست؟
امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشين خوب

و پنجم كه در برگيرنده همه اينهاست، رفاه و آسايش است.

 خصال، ص 284

روضه حضرت امام صادق علیه السلام

پیرِمردى که بینِ سجاده

همه دم ذکرِ او خدا مى بود

کنجِ این خانه ى پُر از ماتم

روحِ او از تنش جدا مى بود

روضه هاى مدینه را مى خواند

روضه ى کوچه و درو دیوار

در خودش سخت مى شکست آقا

تا که مى گفت از در و مسمار

ناله مى زد از ته جگرش

گریه هایش چه گریه آور بود

نفسش حبس مى شد و مى گفت

مادرم نوبهارِ حیدر بود

شبى اما به ناگهان دشمن

به درِ خانه اش شراره کشید

او که سرگرمِ ذکرِ یارب بود

شعله ها را به چشم خود مى دید

ادامه »

حجت الاسلام الهی:

دستگاه امام حسین علیه السلام با حج فرق می کند، در حج باید کلی خرج بکنی، هتل 4ستاره بروی، آنجا هم کلی خرج بکنی و بعد هم که برگردی ناراضی هستی. زائران امام حسین علیه السلام خودشان خرج می کنند، پیاده می روند. فردی نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت که من 19 بار به حج مشرف شده ام، امام صادق علیه السلام به او فرمود: اگر یک بار دیگر مشرف شوید مساوی می شود با یک سفر کربلا.

^{منبع:بخشی از سخنرانی حجت الاسلام الهی در مراسم عزاداری شب شانزدهم صفر در هیئت نورالائمه (ع)؛ 17 آذر 1393}

امام صادق علیه السلام فرموده‌اند پرهیزگارترین مردم کسی است که حق را بگوید، چه آن جایی که این حق به نفع او است یا بر علیه او است.

امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید:
عابدترین مردم کسی است که فرائض را به جا می‌آورد.
سخی‌ترین مردم آن کسی است که زکات مال را می‌دهد.
پارساترین مردم آن کسی است که از حرام اجتناب کند.
و پرهیزگارترین مردم هم آن کسی است که حق را بگوید؛ چه آن جایی که این حق به نفع او است یا بر علیه او است.

متن حدیث:

 

 عنِ الصادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ علیهماالسلام اِنَّ ابی حَدَّثَنی عن اَبیه عن جدِّه عن علیٍّ علیهم‌ُالسلام عن رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله قال أعبَدُ الناس مَن أقامَ الفرائِض و اَسْخَی النّاس مَن اَدّیٰ زکاتَ مالِه و اَزهَدُ النّاس مَن اِجتَنَبَ الحرام و اَتقَی الناس مَن قالَ الحق فی ما لَهُ و علیه.

«امالی شیخ صدوق، صفحه‌ 72 »

ote>

 

پنج فايده اقرار به گناه در شرح حدیثی از امام صادق(عليه السلام)

صاحب کتاب عدة الداعی در شح حدیثی از امام صادق (عليه السلام) پنج فايده اقرار به گناه را برشمردند.

قال الصَّادِقِ(عليه السلام)‏ :

إِنَّمَا هِيَ الْمِدْحَةُ ثُمَّ الثَّنَاءُ ثُمَّ الْإِقْرَارُ بِالذَّنْبِ ثُمَّ الْمَسْأَلَةُ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ.

صاحب عده الداعی در شرح این روایت گهربار می گوید؛

فكان في الإقرار بالذنب خمس فوائد:

* الأول الانقطاع إلى الله تعالى.

*الثاني انكسار القلب     

*الثالث ربما يحصل عنده الرقة و هي دليل الإخلاص و عنده تكون الإجابة.

 *الرابع ربما كان سبب البكاء و هو سيد الآداب.

* الخامس موافقة أمر الصادق(علیه السلام)

امام صادق عليه السلام فرمود:

آداب دعا عبارتند از مدح خدا، ثناى الهى، اقرار به گناهان سپس درخواست از خدا.

به خدا قسم هيچ كس از گناه جز با اقرار به آن بيرون نرفته است و در اقرار به گناه پنج فايده وجود دارد:

اوّل- منقطع شدن به سوى خداوند متعال.

دوّم- شكسته شدن قلب  

سوّم- گاهی دعا هنگام رقّت قلب صورت می گیرد كه دليل بر اخلاص است و در نتيجه موجب اجابت دعا مى‏گردد.

چهارم- موجب گريه نيز می گردد و گريه كردن، خود سيد الآداب است.

پنجم- موافقت نمودن با فرمان حضرت صادق- عليه السّلام-

عدة الداعی ص180

امام صادق عليه السلام درحدیثی ثواب روزه گرفتن درهوای گرم را تشریح نمودند .

امام صادق علیه السلام علت تکبر و قدرت نمایی برخی افراد را بیان فرموده‌ اند:

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ مَا مِنْ رَجُلٍ تَكَبَّرَ أَوْ تَجَبَّرَ إِلَّا لِذِلَّةٍ وَجَدَهَا فِي نَفْسِهِ.

امام صادق عليه السلام فرمود:

هيچ كس تكبّر و قدرت نمايى نمى ورزد، مگر به خاطر ذلّتى كه در درون خويش مى يابد و احساس مى كند.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 312.

 

امام صادق علیه السلام، در حدیثی ویژگی های افراد عاقل، احمق و فاجر را بیان کرده اند. متن حدیث را از کتاب تحف العقولمی باشد.

امام صادق عليه السلام فرمود:

الرِّجَالُ ثَلَاثَةٌ عَاقِلٌ وَ أَحْمَقُ وَ فَاجِرٌ، فَالْعَاقِلُ إِنْ كُلِّمَ أَجَابَ وَ إِنْ نَطَقَ أَصَابَ وَ إِنْ سَمِعَ وَعَى وَ الْأَحْمَقُ إِنْ تَكَلَّمَ عَجَّلَ وَ إِنْ حَدَّثَ ذَهِلَ وَ إِنْ حُمِلَ عَلَى الْقَبِيحِ فَعَلَ وَ الْفَاجِرُ إِنِ ائْتَمَنْتَهُ خَانَكَ وَ إِنْ حَدَّثْتَهُ شَانَكَ.

 انسان ‏ها بر سه گروه ‏اند: عاقل، احمق و بدكار.

1-خردمند، كسى است كه اگر از او بپرسند، پاسخ مى ‏دهد، اگر سخن بگويد، به درستى سخن مى ‏گويد، و اگر گوش كند، استفاده مى ‏برد.

2-احمق، آن است كه اگر تكلّم كند، شتاب مى ‏نمايد؛ اگر حديث بگويد، فراموش مى ‏كند، و اگر بر كار زشت وا داشته شود، آن را انجام مى ‏دهد.

3-بدكار، كسى است كه اگر او را امين بشمارى، خيانت مى ‏ورزد، و اگر با او سخن بگويى، از تو بدگويى مى ‏كند.

تحف العقول، النص، ص: 323.