امام جواد عليه ‏السلام درحدیثی به تاخیرانداختن توبه را فریب خوردگی عنوان نمودند.

قالَ الاْمامُ الجَواد(عليه السلام):

تَأخيرُ التَّوبَةِ إغترارٌ؛

به تأخير انداختن توبه، فريبْ‏ خوردگى است.

_{گزیده تحف العقول: ح256}

استاد فاطمی نیا:

به برادران اهل سنت نمی گویم بیایید شیعه شوید اما به قدما و قدیمی هایتان برگردید. قدیمی هایتان اهل توسل و احترام بودند. آنها کشته مرده امیرالمومنین و حضرت موسی ابن جعفر علیهما السلام بودند.

جلسه چهل و سوم سیری در صحیفه سجادیه با سخنرانی استاد فاطمی نیا در مسجد جامع ازگل برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام فاطمی نیا را می خوانید:

 

مصائب حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام

حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام هم نهضت علمی انجام دادند. عباسیون از مدرسه ی بزرگ امام صادق علیه السلام ترسیده بودند. حضرت را از مدینه به بغداد منتقل کرده بودند. امام از هر فرصتی که پیش می آمد برای تربیت شاگرد بهره می بردند. البته این ظاهر امر است اما مقام عصمت و ولایت به قدری بالاست که از حد عقول ما فراتر است.

بزرگان در دنیا گفته اند ما متحمل این مقام نمی شویم، بسیار مقام بزرگی است. علم و معجزات حضرت تمام جهان را پر کرد. هارون انواع اذیت ها را برای حضرت فراهم کرد. حتی میخواست صدمه های آبرویی به امام بزند. کنیز بسیار زیبایی را به زندان فرستاد، تحت عنوان اینکه به امام خدمت کند. می خواست این کنیز از امام جلب نظر کند و از این نظر به امام ضربه بزند. غافل از اینکه امام معصوم است و عزتش عزت الله است. آن کنیز وقتی امام را دید به سجده افتاد و مبدا میلش عوض شد. حالتی به او دست داد که فانی شد و امام هیچ نگاهی به او نکرد.

شقیق بلخی که از عرفای عصر امام کاظم علیه‏السلام بود می‏گوید: به سوی مکه برای شرکت در مراسم حج حرکت می‏کردم، وقتی که به منزلگاه قادسیه رسیدیم، در آنجا چشمم در میان جمعیت به چهره زیبای جوانی افتاد که تنها در مکانی نشسته بود، با خود گفتم: این جوان باید از صوفیان باشد و می‏خواهد سربار مردم گردد، سوگند به خدا نزدش می‏روم او را سرزنش خواهم کرد. نزدیک او رفتم، به من متوجه شد و فرمود:

ای شقیق! اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم¹؛

از بسیاری از گمانها بپرهیزید چرا که بعضی از گمانها گناه است. چون به واقصه رسیدم دیدم که آن جوان نماز می کند و می لرزد و می گرید. پس صبر کردم تا از نماز فارغ شد. به جانب وی رفتم. چون مرا دید که می آیم به سوی او و جانب او گفت یا شقیق بخوان!

و انی لغفار لمن تاب و آمن و عمل صالحا ثم اهتدی²

و باز مرا گذاشت و رفت. همینطور که ایستادم آب را از چاه کشید و به من گفت بیا آب را بنوش. از این آب گواراتر و خنکتر ننوشیده بودم. به مدت مدید از خوردن و آشامیدن بی نیاز شدم.

ادامه »

پس -ای خدای من- کریم‌تر از تو کیست؟ و بدبخت‌تر از کسی که به سبب مخالفت با تو هلاک شده، چه کسی است؟

نه، هیچ کس! پس تو والاتر از آنی که جز به احسان وصف شوی، و منزّه از آنی که جز از جهت عدل از تو بترسند، بیم جور و جفا به معصیت کار از تو نمی‌رود، و ترس واگذاشتن پاداش کسی که تورا به عبادت خشنودساخته درکار نیست،

پس بر محمد و آلش درود فرست، و آرزوی مرا برآور، و هدایتت را آن گونه بر من افزایش ده که به سبب آن توفیق در کار خویش یابم، زیرا که تو بخشنده کریمی.

صحیفه سجادیه به «زبور آل محمد صلی الله علیه و آله» معروف بوده و شامل زمزمه‌های عارفانه و نیایش‌های امام چهارم شیعیان، حضرت زین‌العابدین علیه السلام با خداوند یکتا است. 

دانلود فایل صوتی نیایش سی و هفتم صحیفه سجادیه

ادامه »

دانلود فایل صوتی نیایش بیست و پنجم صحیفه سجادیه

 

ادامه »

یکی از توصیه های اخلاقی رهبر انقلاب به عموم مردم و مخصوصا جوانان، مؤانست با «صحیفه ی سجادیه» و ادعیه ی آن است. اما چند سال پیش، رهبر انقلاب در دیدار سفرا و رؤسای نمایندگی های سیاسی ایران در خارج از کشور، به دعای پنجم صحیفه اشاره کرده و فرمودند:

«من به شما عزیزان توصیه می کنم که با صحیفه ی سجادیه انس بگیرید، دعای پنجم صحیفه ی سجادیه را مکرر در مکرر بخوانید. این دعای پنجم صحیفه ی سجادیه مال ماست.

همه ی ادعیه ی صحیفه ی سجادیه همین طور است. آن جائی که ما را به یاد مرگ می اندازد، آن جائی که ما را از لغزش ها برحذر می دارد، آن جائی که عظمت معنویت دستگاه الهی را، از پیغمبر و یاران و ملائکه ی الهی را به رخ ما می کشد، اینها همه اش برای ما استحکام بخش است. در هر میدانی، استحکام درونی برای ما تعیین کننده است. اگر ساخت درونی - چه درون شخصی خود ما، درون روحی و فکری خود ما، چه درون کلیت جامعه ی ما - ساخت مستحکمی بود، هیچ چیز نمی تواند در مقابلش بایستد.»

درباره ویژگی های این صحیفه ی شریف و هم چنین موضوعات دعای پنجم آن با حجت الاسلام احمد غلامعلی، عضو هیأت علمی دانشگاه قرآن و حدیث به گفت وگو نشستیم.

وقتی واژه ی صحیفه ی سجادیه را در تعابیر رهبری رصد می کنیم، می بینیم که بسامد بالایی دارد و ایشان چند بار و چند جای مختلف برای مخاطب های متفاوت، تأکید کرده اند که صحیفه را بخوانید و به خصوص گفته اند که با آن انس بگیرید. حضرت عالی چرایی این تأکید را چگونه می بینید؟

برای این موضوع می توان نکات مختلفی را بیان کرد. اولین نکته ی آن، این است که بالأخره در دعاهای ما، عنصر جعل و ساختگی بودن کمتر خود را نشان داده است؛ یعنی ممکن است احادیثی جعل می شده است، هرچند تعداد آن ها کم باشد، اما در دعاها، در جاهایی که آن ها را به معصوم علیه السلام نسبت می دهند، انگیزه ای برای جعل نیست، چون برخی دعا می سازند، اما آن را به معصوم علیه السلام نسبت نمی دهند. بنابراین تا حد زیادی چون انگیزه برای جعل در دعا کمتر بوده است، ادعیه ی ما از این جهت قوت بیشتری دارد.

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحيم
الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي.
اللهم وفر بلطفك نيتي و صحح بما عندك يقيني، و استصلح بقدرتك ما فسد مني

صندوقچه‌اي است پر از اسرار بنام صحيفه سجاديه که دعاهاي زيادي دارد ما كليد به يكي از دعاها انداخته‌ايم بنام «مكارم الاخلاق »

به يك انرژي بي نهايت وصل هستيم. بي خود نيست كه علامه طباطبايي فرمود: تفسير قرآن دوسال به دو سال بايد عوض شود چون هرچه علم پيش مي‌رود انسان نكته‌هاي تازه را دسترسي پيدا مي‌كند و تدبر در قرآن هم به اين معناست كه تدبر باعث فهم نكته جديد و تازه مي‌شود. اين طور نيست كه بگوييم همه تدبرها را شيخ مفيد و طوسي و ابو علي سينا فهميده‌اند، اگر چنين بود خداوند نمي‌گفت تو هم كه قرآن مي‌خواني تدبر كن، اگر همه حرفها را آنها بفهمند جايي براي فكر من نيست، معناي دستور به تدبر اين است كه هركس تدبر کند يك چيزي گيرش مي‌آيد، در اين جلسه سه جمله را سعي مي‌کنيم بررسي کنيم:

«اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي، وَ صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي»^{(صحيفه سجاديه، دعاى 20)}

توضيحي درباره كلمه «وَفِّرْ»: خدايا با لطف خود نيتهاي مرا وفور بده، وفر يعني زيادي و كامل و تمام.

در قرآن كلمه «وفور» آمد در فارسي هم مي‌گوييم نعمتها به وفور است، وفور يعني زيادي. گوش بدهيد چون بحث بسيار ساده و بسيار عميق است، سؤال: آيا مي‌شود يك انسان محدود تا بي نهايت رشد كند؟

جواب: بله با نيت، اگر نيت داشته باشي که هر جا كار خيري هست، آن را تأييد كني؛ تأييد قلبي شما، شما را در آن کار شريك مي‌كند. انسان مي‌تواند يك پيوند روحي و قلبي و مكتبي با همه خوبيهاي عالم داشته باشد.

روزي پيامبر(ص) به رزمنده‌ها فرمودند: تركنا في المدينة اقواماً، لا نقصد وادياً، و لا نصعد صعوداً ولا نهبط هبوطاً الا کانوا معنا ما اقوام و افرادي را در مدينه باقي گذاشتيم كه گرچه با ما براي جنگ نيامدند، و در مدينه خوردند و خوابيدند ولي در هر سر بالايي وسر پاييني با ما بودند و در كار ما شريك بودند،

رزمنده‌ها پرسيدند: قالوا كيف چگونه چنين چيزي شدني است؟ «كيف يكونون معنا و لم يشهدوا»

حضرت فرمودند: قال: نياتهم، به واسطه نيت هايشان. با ما در جبهه نيستند ولي دلشان با ماست، شما يك دانشجو اينجا نشسته‌اي ولي مي‌تواني در تمام خوبيهاي هستي شريك شوي. در جنگ جمل علي بن ابيطالب(عليه السلام) پيروز شد، يكي گفت كاش فلاني هم بود پيروزي ما را مي‌ديد.

حضرت فرمود: آيا او در فكرش با ما هست و در خط ما هست؟

گفتند: با ماست. حضرت علي(ع) فرمود: اگر با ماست «وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا أَقْوَامٌ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَى بِهِمُ الْإِيمَانُ»^{(نهج ‏البلاغه، خطبه 12)} كساني در پيروزي اين جنگ شريك هستند كه در پشت پدرانشان هستند ودر شكم مادر هستند.ولي نيتشان اين است كه اگر اين زمان بودند چنين بودند و چون نيتشان چنين است، در ثواب اين جنگ جمل شريك هستند.

ادامه »

إِلَهِی أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِیمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِی‏

بارالها چگونه باور كنم كه بعد از ایمان به تو باز مرا عذاب مى ‏كنى

دانلود فایل صوتی  مناجات خائفین با نوای حاج میثم مطیعی

حجم : 38.85 MB

دانلود متن  مناجات خائفین 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداى بخشنده مهربان

إِلَهِی أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِیمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِی‏

اى خدا آیا باور كنم كه بعد از ایمان به تو باز مرا عذاب مى ‏كنى

أَمْ بَعْدَ حُبِّی إِیَّاكَ تُبَعِّدُنِی أَمْ مَعَ رَجَائِی لِرَحْمَتِكَ وَ صَفْحِكَ تَحْرِمُنِی‏

یا بعد از دوستى تو باز مرا از خود دور مى ‏گردانى یا با آنكه به لطف و رحمتت چشم امید دارم باز محرومم سازى

أَمْ مَعَ اسْتِجْارَتِی بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِی حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِیمِ أَنْ تُخَیِّبَنِی‏

یا با آنكه به عفوت پناه آوردم باز مرا تسلیم عقاب خواهى كرد حاشا از ذات بزرگوار كریمت كه نا امیدم گردانى

لَیْتَ شِعْرِی أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِی أُمِّی أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِی فَلَیْتَهْا لَمْ تَلِدْنِی وَ لَمْ تُرَبِّنِی‏

اى كاش مى ‏دانستم كه مرا براى بدبختى مادرم زائیده یا براى رنج پرورش داده كاش نمى ‏زائید و نمى ‏پرورید

وَ لَیْتَنِی عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِی وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِی فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَیْنِی وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِی‏

و اى كاش مى ‏دانستم كه مرا از اهل سعادت مقرر داشته‏اى و براى مقام قرب و جوارت مخصوص گردانیده‏اى تا دلم شاد و دیده‏ام روشن و قلبم آرام مى ‏گردید

ادامه »

اَللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ‏

وَ اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لاَ نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ‏

وَ لاَ نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَدٍ مَعَ فَضْلِكَ‏

ای خداوندی که عجایب عظمت تو پایان نپذیرد، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را از سرگرایی در برابر عظمت خود بازدار.

ای خداوندی که زمان فرمانرواییت را نهایتی نیست، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را از مکافات عقوبت خویش رهایی بخش.

ای خداوندی که خزاین رحمتت فنا نشود، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را از رحمت خویش نصیبی ده.

ای خداوندی که دیدگان از دیدارت فرومانند، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را به مقام قرب خود نزدیک ساز.

ای خداوندی که در برابر عظمت تو هر عظمتی حقیر نماید، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را در نزد خود گرامی بدار.

ای خداوندی که هر نهانی پیش تو آشکار است، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را در پیشگاه خود رسوا مگردان.

خداوندا، ما را به عطای خویش از عطای هر بخشنده ای بی نیاز گردان.

به پیوند خویش وحشت تنهایی از ما دور بدار تا به بخشش تو به کس جز تو نگراییم

و در پناه جود و احسان تو از کس نهراسیم.

ادامه »

 عظمت و شرافت ماه مبارک رمضان به گونه اي است كه پيامبر اسلام ^{(صلّی الله علیه و آله و سلّم)} و ائمه دين ^{(علیهم السّلام)} از مدت ها قبل در انتظار آن به سر مي بردند و در آستانه ورود به فضاي پاك و ملكوتي اش نشاط و شوقي خاص بر آنان غلبه مي كرد و خويشتن را مهيا براي درك كامل لحظات زيبا و روح افزاي آن مي نمودند.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ

دعای 46 صحیفه سجادیه «دعای ورود به ماه مبارک رمضان» یکی از دعای های زیبایی است که حاوی معارف عظیمی از امام سجاد علیه السلام پیرامون اهمیت این ماه شریف و لزوم رعایت آداب در آن می باشد. توجه به محتوای این دعا می تواند زمینه بهربرداری هر چه بیشتر از ایام و لیالی ماه مبارک رمضان را فراهم آورد .

امام چهارم شيعيان حضرت امام زين العابدين(علیه السلام) در دعاى چهل و چهارم صحيف سجاديه، زبور آل محمد، اينگونه با پروردگار خويش مناجات کرده است:

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى هَدَانَا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاکِرِينَ، وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِکَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى حَبَانَا بِدِينِهِ، وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ، وَ سَبَّلَنَا فِى سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُکَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا، وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى جَعَلَ مِنْ تِلْکَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّيَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِى أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ، هُدًى لِلنَّاسِ، وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ ..»

ستايش براى خداست که ما را به سپاس خود رهنمون گرديد، و بدان اهليّت بخشيد تا از شکر گزارانِ احسان او باشيم، و بر اين کار، ما را پاداش نيکوکاران دهد.

ادامه »

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى ‏اش هميشگى است

إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو نَفْسا بِالسُّوءِ أَمَّارَةً

خدايا از نفسى كه فراوان به بدى فرمان ميدهد به تو شكايت می ‏كنم

وَ إِلَى الْخَطِيئَةِ مُبَادِرَةً وَ بِمَعَاصِيكَ مُولَعَةً وَ لِسَخَطِكَ مُتَعَرِّضَةً

،همان نفسى كه شتابنده به سوى خطا،و آزمند به انجام گناهان،و در معرض خشم توست

تَسْلُكُ بِي مَسَالِكَ الْمَهَالِكِ وَ تَجْعَلُنِي عِنْدَكَ أَهْوَنَ هَالِكٍ

،نفسى كه مرا به راه هلاكت مى‏ كشاند،و هستى‏ ام را نزد تو از پست ‏ترين تباه‏ شدگان قرار مى‏ دهد،

ادامه »