موضوع: "امام هادی علیه السّلام"
طبیب و دوست هم نمی توانند کمک کنند!
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1395وقت جان دادنت را نزد خانواده ات یاد کن
که در آن هنگام طبیبی نیست که جلوی مرگت را بگیرد
و نه دوستی که به تو نفع رساند.
**************
الهی به تو پناهنده ام یارب العالمین
موانع چهارگانه رسیدن به کمال در کلام امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 24ام فروردین, 1395
امام هادی علیه السلام در مورد بخل كه يكي از صفات زشت انساني است، مي فرمايد:
«وَالْبُخْلُ أذَمُّ الأخْلاَقِ»؛ بخل، زشت ترين اخلاق به شمار مي رود.
چون افراط در بذل مال «اسراف» محسوب مي شود و در مقابل، تفريط در آن را بخل مي گويند كه هر دو قبيح است و حدّ اعتدال آن «جود» و «سخا»ست كه امري پسنديده و محمود مي باشد؛
خبرگزاری «حوزه»،به مناسبت سالروز شهادت امام هادی موانع چهارگانه رسیدن به کمال را از نگاه امام هادی علیه السلام به قلم حجت الاسلام عبدالکریم پاک نیا تبریزی منتشر می کند.
انسان براي رسيدن به قلّه كمال معنوي و نجات يافتن از سقوط در ورطه هلاكت، نيازمند فراهم شدن مقدماتي است كه از جمله آنها رفع موانع و آسيب هاي روحي و رواني است؛ يعني اگر انسان بخواهد خود را به صفات زيباي اخلاقي بيارايد، لازم است كه وجودش را از آلودگي هاي نفساني و شيطاني پاك سازد.
در اين رابطه حضرت امام علي النقي علیه السلام مي فرمايد:
«الْحَسَدُ مَاحِقُ الْحَسَنَاتِ وَ الزَّهْوُ جَالِبُ الْمَقْتِ وَ الْعُجْبُ صَارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ دَاعٍ إِلَى الغَمْطِ وَ الْجَهْلِ وَ الْبُخْلُ أَذَمُّ الْأَخْلَاقِ وَ الطَّمَعُ سَجِيَّةٌ سَيِّئَةٌ؛ (1)
حسد، نيكي ها را نابود مي كند، خود برتربيني و تکبّر، دشمني و نفرت مي آورد، خودخواهي و خودپسندي، آدمي را از طلب علم باز مي دارد و حقّ ديگران را ناچيز مي شمارد و موجب ناداني مي شود، بخل، زشت ترين اخلاق به شمار مي رود، و طمع، خوي بدي محسوب مي گردد.»
امام هادي علیه السلام در اين سخن حكيمانه برخي از بيماري هاي اساسي روح را، همانند: حسد، تكبر، بخل و طمع كه مانع كمال انساني است، مطرح فرموده و به كمال جويان عالم هشدار مي دهد كه تا اين مرض ها معالجه و رفع نشود، ساير تلاش هاي انسان بي فايده خواهد بود. در این مقال با استعانت از آیات و روایات به شرحی مختصر از کلام امام هادی علیه السلام می پردازیم.
موانع چهارگانه رسیدن به کمال در کلام امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 24ام فروردین, 1395
امام هادی علیه السلام در مورد بخل كه يكي از صفات زشت انساني است، مي فرمايد:
«وَالْبُخْلُ أذَمُّ الأخْلاَقِ»؛ بخل، زشت ترين اخلاق به شمار مي رود.
چون افراط در بذل مال «اسراف» محسوب مي شود و در مقابل، تفريط در آن را بخل مي گويند كه هر دو قبيح است و حدّ اعتدال آن «جود» و «سخا»ست كه امري پسنديده و محمود مي باشد؛
خبرگزاری «حوزه»،به مناسبت سالروز شهادت امام هادی موانع چهارگانه رسیدن به کمال را از نگاه امام هادی علیه السلام به قلم حجت الاسلام عبدالکریم پاک نیا تبریزی منتشر می کند.
انسان براي رسيدن به قلّه كمال معنوي و نجات يافتن از سقوط در ورطه هلاكت، نيازمند فراهم شدن مقدماتي است كه از جمله آنها رفع موانع و آسيب هاي روحي و رواني است؛ يعني اگر انسان بخواهد خود را به صفات زيباي اخلاقي بيارايد، لازم است كه وجودش را از آلودگي هاي نفساني و شيطاني پاك سازد.
در اين رابطه حضرت امام علي النقي علیه السلام مي فرمايد:
«الْحَسَدُ مَاحِقُ الْحَسَنَاتِ وَ الزَّهْوُ جَالِبُ الْمَقْتِ وَ الْعُجْبُ صَارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ دَاعٍ إِلَى الغَمْطِ وَ الْجَهْلِ وَ الْبُخْلُ أَذَمُّ الْأَخْلَاقِ وَ الطَّمَعُ سَجِيَّةٌ سَيِّئَةٌ؛ (1)
حسد، نيكي ها را نابود مي كند، خود برتربيني و تکبّر، دشمني و نفرت مي آورد، خودخواهي و خودپسندي، آدمي را از طلب علم باز مي دارد و حقّ ديگران را ناچيز مي شمارد و موجب ناداني مي شود، بخل، زشت ترين اخلاق به شمار مي رود، و طمع، خوي بدي محسوب مي گردد.»
امام هادي علیه السلام در اين سخن حكيمانه برخي از بيماري هاي اساسي روح را، همانند: حسد، تكبر، بخل و طمع كه مانع كمال انساني است، مطرح فرموده و به كمال جويان عالم هشدار مي دهد كه تا اين مرض ها معالجه و رفع نشود، ساير تلاش هاي انسان بي فايده خواهد بود. در این مقال با استعانت از آیات و روایات به شرحی مختصر از کلام امام هادی علیه السلام می پردازیم.
بهترین ثروت از منظر امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395چگونه خود را فقیر و بی چیز و بی کس می دانی در حالی که ایمان به خدا و ثروت محبت اولیاالله را با خود داری!
مراسم عزاداری شب شهادت امام هادی علیه السلام امام دهم شیعیان از سوی بیت آیت الله العظمی بروجردی(ره) ، در مسجد اعظم و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی در این مراسم با اشاره به اهمیت ماه رجب گفت: ماه رجب یکی از مهمترین ماه هایی است که بندگان در آن فرصت رسیدن به اوج را پیدا می کنند.
وی افزود: ماه رجب فرصتی مغتنم برای همه بندگان خدا است که باید از این فرصت برای تزکیه نفس و تمرین بندگی برای رسیدن به اوج تقرب به خدا در ماه رمضان استفاده کنند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در این ماه برکات بسیاری بر زمین و آسمان نازل می شود و برکات استثنایی در این ماه در بین بندگان توزیع می شود و به راستی اگر کسی به دنبال کسب معارف ناب است در این ماه بهترین فرصت ها در پیش روی او است.
وی گفت: یکی از راه های کسب معارف و نیل به مدارج عالیه کمال و پاکی، مراقبه نفس است؛ مراقبه مهمترین فرمولی است که همیشه در احادیث و روایات به خصوص کلام بزرگان و مراجع و اساتید اخلاق به آن اشاره شده است.
وی اظهارکرد: مراقبه از مهمترین و پرکاربردترین کلماتی است که همیشه از سوی اساتید و بزرگان اخلاق شنیده می شود؛ اگر انسان مراقبه نفس را از این ماه آغاز کند این مراقبه در ماه رمضان به اوج مقام انسانی خواهد رسید.
دوست واقعی، اموال یا اعمال!
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395ایمن ترین پناهگاه
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395یحیی ابن اکثم از حضرت هادی از معنای این آیه شریفه:
« وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» (لقمان/27)
اگر آنچه درخت در زمین است قلم شود و دریا مرکب شود و هفت مرتبه دریا به وجود آید، کلمات خداوند تمام شدنی نیست.»
پرسید که: مراد از کلمات الله چیست؟
حضرت هادی علیه السلام فرمودند:
«نَحْنُ کلِمَاتُ اللّه الَّتی لَاتُدْرَک فَضَائِلُنَا وَلَاتُسْتَقْصَی؛
ماییم کلمات خداوندی، که فضایل آنان درک شدنی و تمام شدنی نیست»
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395یاحبیب الباکین
وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ
… و به خاطر شما باران فرو مىريزد.
به شوق خالق جامعه کبیره حضرت هادی علیه السلام
یادتان هست نوشتم که دعا می خواندم
داشتم کنج حرم جامعه را می خواندم
از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد
محکمات کلمات تو مسلمانم کرد
کلماتی که همه بال و پر پرواز است
مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است
کلماتی که پر از رایحهً غار حراست
خط به خط جامعه آیینهً قرآن خداست
عقل از درک تو لبریز تحیر شده است
لب به لب کاسهً ظرفیت من پر شده است
همهً عمر دمادم نسرودیم از تو
قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو
من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم
عرق شرم به پیشانی دفتر دارم
شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد
شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد
بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم
رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم
تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران
دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران
من زمین گیرم و وصف تو مرا ممکن نیست
کلماتم کلماتی ست حقیر ای باران
یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود
یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران
نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم
مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران
ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد
ما که از نسل غدیریم ، غدیر ای باران
پسر حضرت دریا ! دل مارا دریاب
ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران
سامرا قسمت چشمان عطش خیزم کن
تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران
سید حمیدرضا برقعی
علل محدود بودن اطلاعات تاریخی درباره امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395گفتاری از دکتر رجبی دوانی
دکتر محمدحسین رجبی دوانی، پژوهشگر و کارشناس تاریخ اسلام در گفتاری، علل محدود بودن اطلاعات ما دربارهی شخصیت و سیرهی آن حضرت را بررسی میکند:
امام هادی علیهالسلام طبق نقلی در سال ۲۱۲ و طبق نقلی دیگر در سال ۲۱۴ هجری قمری در یکی از روستاهای اطراف مدینه متولد شدند. ایشان در سال ۲۲۰ و در پی شهادت امام جواد علیهالسلام در سن ۶ یا ۸ سالگی به امامت رسیدند. حدود بیستویک سال در مدینه بودند و سپس با توجه به نامهنگاریهای بریحه -امامجماعت حرم- با متوکل خلیفهی عباسی و توصیهی او که: «اگر به حرمین نیاز داری، علی بن محمد را از آنجا بیرون ببر که او مردم را به خود میخواند و عدهی بسیاری از او تبعیت کردهاند» و با توجه به گزارشهایی که از ارتباط امام با وکلایشان در مدینه داشتند، به دستور خلیفه ایشان را به سامرا منتقل کردند. حضرت حدود بیستویک سال در آنجا تحت کنترل مأموران خلفای عباسی زندگی کردند تا اینکه طبق نقلی در سوم ماه رجب سال ۲۵۴ هجری قمری و در سن حدود ۴۲ سالگی به شهادت رسیدند.
اعتراف جنیدی
درست است که امام هادی علیهالسلام در سن هشت یا شش سالگی به امامت رسیدند، اما با توجه به سابقهای که از به امامت رسیدن امام جواد علیهالسلام در همین سنین وجود داشت، این مسأله در زمان امام هادی علیهالسلام با چالش جدی مواجه نشد. در زمان امام جواد علیهالسلام بحثها و تزلزلاتی برای بسیاری از رجال شیعه دربارهی امامت ایشان پیش آمد، اما بهمرور و با روشن شدن زوایای امر و یقین آنان به عصمت امام و اینکه امامِ خردسال، پاسخگوی معضلات و سؤالات و مشکلات مردم بود، در همان زمان این مسأله در بین شیعیان حل شد. به همین خاطر امامت امام هادی علیهالسلام در این سنین برای شیعیان پذیرفتهشده بود و تقریباً عموم شیعیان پس از شهادت امام جواد علیهالسلام امامت امام هادی علیهالسلام را پذیرفتند و آن مشکلات سابق دیگر به وجود نیامد.
مداحی شهادت امام هادی علیه السلام با نوای حاج میثم مطیعی
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395
گفت:« سُرّ من رَای»، ترجمان «سامرا»ست. من ولی دلم گرفت، این حرم چه آشناست (روضه)
|
17.45 MB
|
دانلود |
ای که نام پاک تو، گشته رمز عاشقی (شعری الهام گرفته از زیارت جامعه کبیره) (واحد)
|
9.96 MB
|
دانلود |
بالاتری ز مدح و ثنا ایها النقی (ع) (واحد)
|
3.36 MB
|
دانلود |
یا امام هادی مدد (شور)
|
4.66 MB
|
دانلود |
یک بهانه دست خدا بدهید
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395
گفتاری از حجتالاسلاموالمسلمین فاطمینیا
معرفت مراتب دارد. در بین اصحاب خود امیرالمؤمنین هم، ابن عباس یک شاگرد بود، کمیل یک شاگرد بود، عمّار یاسر یک شاگرد بود و میثم تمّار هم یک شاگرد. یا رسول خدا در بین اصحابشان آیا با همه یکسان برخورد میکردند؟ همهشان را میشناختند و به اندازهی ظرفیتشان با آنها حرف میزدند. شتربانی به امام صادق سلاماللهعلیه میگوید که یک نصیحتی بکنید. حضرت میفرماید: «عَلَیْکَ بِالصِّدْقِ الْحَدیثِ»؛ وقتی حرف میزنی راست بگو. خوب این حرف بزرگی است، ولی ساده است.
خلاصه شناخت مراتب دارد. «اللّهم عرّفنی حجّتک» یعنی ما اجمالاً بدانیم حضرت هادی علیهالسلام امام است و معصوم است و متصل به غیب. این معرفت اجمالی است اما دربارهی معرفت ابعاد شخصیتی ایشان، من بارها به دوستان گفتهام که ما حتی شاگردان اینها را نمیتوانیم بشناسیم.
حضرت امام صادق علیهالسلام میفرمایند: