مداحی حاج منصور ارضی اولین شب مراسم عزاداری حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)

دریافت فیلم مراسم: mp۴ ۳۴mb مدت : ۰۹:۲۸

۲۰ /اسفند/ ۱۳۹4

 روایت ۷۵ روز یا ۹۵ روز؟

 ابوالفرج اصفهانی ـ که زیدی‌مذهب است ـ در کتاب مقاتل‌الطالبیّین راجع به زمان وفات حضرت فاطمه علیهاالسلام اقوال متعددی را نقل می‌کند، و آخرین آنها را شش ماه بعد از رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌ و آله‌ و سلم، و اولین آنها را چهلم حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم که تقریباً هشتم ربیع‌الثانی است، ذکر می‌کند.^۱

ادامه »

علت تأکید حضرت زهرا علیهاالسلام در این وصیت مهمّ خود به علی علیه‌السلام که:

«إِدْفِنی لَیلاً؛ مرا شبانه دفن کن»^۱

و اینکه راضی نیستم کسانی که به من ظلم کرده‌اند در تشییع جنازه‌ام حاضر شوند،

و اگر توانایی عمل به آن را نداری، به زبیر وصیت کنم؛ زیرا او هم با من خویش است

و هم توانایی آن را دارد؛ تمام اینها برای اعلام جدایی و نارضایتی از دستگاه حاکمه و طبلِ مخالفتی بود که صدای آن تا روز قیامت برای مسلمان و کافر ثابت و باقی است،

و بیانگر آن است که چه ظلم‌هایی بر آن حضرت روا داشتند و دومی درِ خانه او را آتش زد، با اینکه به او گفتند:

«إِنّ فیها فاطِمَةَ؛ فاطمه علیهاالسلام در خانه است.

و او گفت:

«وَ إِنْ؛ هر چند فاطمه علیهالسلام در خانه باشد، آتش بزنید».^۲

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۱

۱. مستدرک‌الوسائل، ج۲، ص۲۹۰ و ۳۰۵؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۷۹؛ ج۷۸، ص۳۹۰؛ ج۱۰۰، ص۱۸۵.
۲. بحارالانوار، ج۲۸، ص۳۵۶.

مرا به خانه زهرای مهربان ببرید

به خاک بوسی آن قبر بی نشان ببرید

اگر نشانی شهر مدینه را بلدید

کبوتر دل ما را به آشیان ببرید

کجاست آن درِ آتش گرفته تا که مرا

برای جامه دریدن به سوی آن ببرید؟

مرا اگر شَوَم از دست، برنگردانید

به روی دست بگیرید و بی امان ببرید

کجاست آن جگر شرحه شرحه تا که مرا

به سوی سنگ مزارش، کِشان کِشان ببرید؟

مداحی “دلم خون‌شده پریشون‌شده” را با نوای سید مجید بنی فاطمه در ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می‌شنوید.

دانلود

 خانه داری شغل شریفی است که کمتر به ارزش آن توجه شده است. این جستار بنا دارد ضمن تبیین ارزش خانه داری به اهمیت حضور زن در اجتماع به تأسی از حضرت صدیقه اطهر (سلام الله علیها)، همراه با ایفای نقش های فردی و اجتماعی دیگر بپردازد.

مقدمه

 خانه داری برای زنان از بایسته های زندگی و از ویژگی های زنان شایسته است؛ در اینکه خانه داری یکی از وظایف بسیار مهم هر زن متأهل است، تردیدی وجود ندارد؛ اما کیفیت خانه داری به گونه ای که زن بتواند بین وظایف و تکالیف دیگرش با خانه داری جمع کند، یعنی مدیریت زن در منزل فراگیر باشد و هیچ یک از افراد خانه و مسائل و وظایف مربوط به بیرون از منزل نیز مغفول عنه نباشد، هنری ارزشمند است. صدیقه ی کبری (سلام الله علیها)، که جامع همه ی فضائل است به عنوان اسوه ی خانه داری فرا روی زنان خانه دار قرار گرفته است.

1. خانه داری در اسلام

خانه داری از منظر اسلام شغل بسیار شریف و ارزشمندی است. پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامی که بین علی و فاطمه (علیهما السلام)، تقسیم وظایف کرد، فرمود: «کارهای بیرون از خانه مانند آوردن آب و مواد غذایی سهم علی (علیه السلام)، و کارهای درون خانه مانند آشپزی و نظافت منزل سهم فاطمه (سلام الله علیها) است.» فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود: «خدا می داند چقدر از این تقسیم کار شادمان شدم که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سختی کار بیرون را از عهده ی من برداشت.»[1]

 در ارزش معنوی زحماتی که زن در خانه می کشد، همین بس که در روایت آمده است: «زنی که به خاطر اصلاح امور منزل شیئی (اثاثیه ای) را جا به جا کند، خداوند به او نظر رحمت می کند و کسی که خدا به او نظر رحمت کند، دیگر عذابش نمی کند.»[2]

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین سیما بقیة الله فی الارضین و اللعن علی اعدائهم الی یوم الدین

فراتر از عقول
به مناسبت فردا، امروز باید در فهم یک حدیث متمرکز بشویم. روایت زیاد است و اهل روایت هم بسیارند. آنچه کم است، درایت است. هم درایت کم است و هم اهل درایت. روایات اهل بیت عصمتعليهم السلام از جهت علوّ مطالب و فراتر بودن آنها از رسیدن عقول و أفکار، درک و درایتش در غایت صعوبت و اشکال است و این قضیه برهانی است. یعنی غیر از این ممکن نیست بشود، «جلّ جناب الحقّ أن يکون شريعة لکل وارد».( )
حق مطلب این است که جناب حقّ و ما یَرجِعُ الی الحق المطلق، أرفع و أعلی از نیل عقول است. منتهی به مقتضای قاعده میسور، باید در مطالب بحث کرد.
معرفت فاطمۀ زهرا عليهاالسلام ادراک لیلة القدر
عَنْ أبِی عَبْدِاللّٰه عَلیهِ السَّلام أنَّهُ قَالَ: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ، اللَّيْلَةُ فَاطِمَةُ».
این متن روایت است و بحث در هر جمله‌ای محتاج به وقتی دامنه‌دار است. دنبال این مطلب که «اللَّيْلَةُ فَاطِمَةُ» فرمود: «فَمَنْ عَرَفَ فَاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِهَا فَقَدْ أَدْرَکَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ»؛ کسی که برسد به این معرفت، ولی به حقّ المعرفة، آن شب قدری را که در دسترس احدی نیست، درک خواهد کرد. دنبال این جمله می‌فرماید: «إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّ الْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا»؛( ) [به راستی او فاطمه عليهاالسلام نامیده شده است، چه این‌که خلق از معرفت او بازداشته شده‌اند.]
این چه جنابی است که برتر از آن است که خلق او را بشناسند؟ ما باید در این مطلب تعقل کنیم، و اینجا جایی است که أعاظم بشریّت و انسانیت؛ یعنی افکار نابی که به منتهی درجۀ رشد رسیدند، باید تأمل کنند که مسأله چیست؟

ادامه »

ادامه »