قرآن کریم می فرماید:

الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ ^[1]

آنان که به غیب ایمان آورند و نماز را برپای دارند و از آن چه به ایشان روزی داده ایم انفاق کنند.^[2]

مراد از غیب در آیات ابتدایی سوره بقره

الم* ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ* الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ [3](ال م* این کتاب- که هیچ تردیدی در آن نیست- روشنگر راه پرهیزگاران است* آنان که به غیب ایمان آورند و نماز را برپای دارند و از آن چه به ایشان روزی داده ایم انفاق کنند.)

تفسیر آیه

1.عن یحیی بن[أبی] القاسم، قال: سألت الصّادق علیه السّلام عن قول اللّه عزّ و جلّ: الم* ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ* الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ فقال: «المتّقون شیعة علی علیه السّلام، و الغیب فهو الحجّة [الغائب ]. و شاهد ذلک قوله تعالی: وَ یقُولُونَ: لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیةٌ مِنْ رَبِّهِ؟ فَقُلْ: إِنَّمَا الْغَیبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا، إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ.»^[4]

ابن بابویه گوید: حدیث گفت ما را علی بن احمد بن محمّد دقّاق رضی اللّه عنه، وی گفت: حدیث آورد ما را محمّد بن ابی عبد اللّه کوفی، که گفت: حدیث آورد ما را موسی بن عمران نخعی، از عمویش حسین بن یزید، از علی بن ابی حمزه، از یحیی بن[ابی] القاسم که گفت: از امام صادق علیه السّلام درباره ی این فرموده ی خدای- عزّ و جلّ-:(ال م* این کتاب- که هیچ تردیدی در آن نیست- روشنگر راه پرهیزگاران است* آنان که به غیب ایمان آوردند)

پرسیدم. حضرت صادق علیه السّلام فرمود: «(این) متّقیان شیعیان علی علیه السّلام اند و غیب همان حجّ [غایب] است. گواه آن، فرموده خدای- تعالی- است:

(و (کافران) گویند: چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی شود؟

بگو: همانا غیب مخصوص خداست. پس منتظر باشید که ما نیز از منتظران ایم).»

2.عن داود بن کثیر الرّقّی، عن أبی عبد اللّه علیه السّلام فی قول اللّه عزّ و جلّ: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ قال: «من آمن بقیام القائم أنّه حقّ.»^[5]

گوید: حدیث آورد ما را محمّد بن موسی بن متوکل رضی اللّه عنه و گفت: حدیث گفت ما را محمّد بن یحیی عطّار؛ وی گفت: حدیث آورد ما را احمد بن محمّد بن عیسی، از عمر بن عبد العزیز، از چند تن از اصحابمان، از داوود بن کثیر رقّی، از حضرت أبی عبد اللّه امام صادق علیه السّلام. آن حضرت درباره ی فرموده ی خدای- عزّ و جلّ-:(آنان که به غیب ایمان آورند) فرمود:

«هرکس ایمان آورد که قیام قائم علیه السّلام حق است.»

3.عن جابر بن عبد اللّه الأنصاری، عن رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله سلم فی حدیث یذکر فیه الأئمّة الاثنی عشر و فیهم القائم علیه السّلام، قال: قال رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و سلم:

«طوبی للصّابرین فی غیبته! طوبی للمتّقین علی محجّتهم! أولئک من وصفهم اللّه فی کتابه فقال:

الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ ثمّ قال: أُولئِک حِزْبُ اللَّهِ، أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [6].»[7] نیز از هموست که به سند خود از جابر بن عبد اللّه انصاری، از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلم- در حدیثی که امامان دوازده گانه و در میان آنان قائم علیه السّلام را یاد فرموده- چنین آورده است:(جابر) گوید: رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلم فرمود:

«خوشا به حال صبرکنندگان در زمان غیبت او! خوشا به حال کسانی که بر محبّتشان پای برجا می مانند! آن هایند که خداوند در کتاب خویش چنین وصف شان فرمود:(آنان که به غیب ایمان آورند) سپس فرمود:(آنان حزب خدایند. آگاه باشید که حزب خداوند همان پیروزان اند).»

منبع : بحرانی، سیمای حضرت مهدی در قرآن، ص 7.

پی نوشت ها:

[1]. بقره/2- 4.

[2] بقره/ 3.

[3]. بقره/2- 4.

[4] . كمال الدّين 2: 340- 34

[5] . كمال الدّين 2: 340

[6] . مجادله/23.

[7] . كفاية الأثر، 60.