دانلود رایگان نرم افزار اندرویدی نهج البلاغه نور

نرم افزار نهج البلاغه نور در بستر اندروید برای حامل های همراه (تلفن همراه و تبلت) تولید و به صورت رایگان برای عموم مردم عرضه شد.

محتوا
• ترجمه فارسی (حسین انصاریان)
• شرح پیام امیر المومنین (آیت الله العظمی مکارم شیرازی)
• نهج البلاغه موضوعی - فهرست موضوعی (عباس عزیزی)

محتوای قابل دانلود
• ترجمه انگلیسی (سید علیرضا)
• شرح منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (میرزا حبیب اله خویی)
• فهرست موضوعی تصنیف نهج البلاغه به زبان عربی (لبیب بیضون)

برخی امکانات و قابلیت ها
• رابط کاربری سه زبانه
• وضوح و کیفیت بالای متن نهج البلاغه
• امکان مشاهده ترجمه همزمان
• امکان پرش به شرح مرتبط با هر قطعه از متن
• قابلیت ایجاد لیست علاقه مندی ها (favorite)
• فهرست خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار
• قابلیت جستجو در متن نهج البلاغه، ترجمه، شرح و حتی حاشیه های نوشته شده توسط کاربر
• قابلیت اشتراک گذاری متن،ترجمه و شروح
• قابلیت دانلود رایگان و نمایش ترجمه به چند زبان ( فارسی، انگلیسی و…) فرض در نرم افزار موجود است
• قابلیت دانلود رایگان و نمایش شرح های مختلف
• قابلیت دانلود رایگان و نمایش فهرست های موضوعی مختلف
• قابلیت یادداشت گذاری در متن به همراه قابلیت نمایش یا عدم نمایش نماد یادداشت
• انتقال صفحه به صفحه با استفاده از دکمه و نوار پیمایش
• قابلیت تغییر اندازه قلم درتمام محیط نرم افزار
• بروزرساني خودکار نرم افزار
• امکان پرش به متن از فهرست های مختلف
• امکان تغییر پوسته نرم افزار
• راهنمایی تصویری گویا
• قابل نصب بر روی اندروید ۲.۳ به بالا

روایت کرده است احمد بن حنبل در مسند و احمد بیهقی در صحیح خود از رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله وسلم} که هر که خواهد نظر کند به سوی نوح علیه السلام در عزم او، و به سوی ابراهیم علیه السلام در حلم او، و به سوی موسی علیه السلام در زیرکی او، و به سوی عیسی علیه السلام در زهد او، پس نظر کند به سوی علی علیه السلام.

مؤلف گوید: فخر رازی این حدیث را در اربعین از احمد بیهقی در فضائل الصحابه به این نحو روایت کرده است:

هر که خواهد نظر کند به سوی آدم علیه السلام در علم او، و به سوی نوح علیه السلام در تقوی او، و به سوی ابراهیم علیه السلام در خلت او، و به سوی موسی علیه السلام در هیبت او، و به سوی عیسی علیه السلام در عبادت او، نظر کند به سوی علی بن ابی‏طالب ^{علیه السلام.}

پس از جانب شیعه گفته است: ظاهر حدیث دلالت می‏کند بر آن که علی علیه السلام مساوی آن پیغمبران است در آن صفات، و شک نیست که آن‏ها افضل از ابوبکر بوده ‏اند و از سایر صحابه، و مساوی افضل افضل است. پس علی باید افضل از ایشان باشد.
در حلیه روایت کرده است که حضرت ^{رسول صلی الله علیه و آله وسلم} فرمود: هر که خواهد زندگانی کند به روش زندگانی من، و بمیرد به روش مردن من، و ساکن شود در جنت عدن که پروردگار من او را کشته است، پس باید موالات کند با علی بعد از من، و دوستی کند با دوست او، و پیروی کند امامان بعد از مرا. به درستی که ایشان عترت من‏اند و از طینت من خلق شده ‏اند و فهم و علم مرا به ایشان داده ‏اند. پس وای بر آن‏ها که تکذیب ایشان کنند بعد از من امت من، و قطع کنند در حق ایشان صله مرا. خدا شفاعت مرا به ایشان نرساند.

احمد در مسند روایت کرده است که حضرت رسول ^{صلی الله علیه و آله وسلم فرمود} و خطاب کرد :

یا علی که نظر کردن بر روی تو عبادت است.

تو سید و سروری در دنیا و آخرت.

هر که تو را دوست دارد، مرا دوست داشته. و دوست من دوست خداست.

و دشمن تو دشمن من است. و دشمن من دشمن خداست.

وای بر کسی که تو را دشمن دارد.

_{منبع:گزیده حق الیقین/ علامه محمد باقر مجلسی}

مجموعه‌ای از بهترین سرودهای مداحان محمود کریمی، مجید بنی فاطمه، میثم مطیعی و امیر عباسی در وصف حضرت امیرالمومنین و عید سعید غدیر خم آماده دریافت است.

حاج محمود کریمی:

سرود (شد ورد ما دمادم علی علی)

بزرگترین عید زمین، عید غدیره

حاج میثم مطیعی:

چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی (مدح)

رأیت أباحسن؟ فکیف رأیته؟ (مدح)

جز مهر علی در دل من خانه ندارد (مدح)

دارو ندار دل من ولای حیدره، زندگیم نذر فاتح خیبره (سرود)

حاج سید مجید بنی فاطمه:

مدح امیرالمومنین (بعد از این ناقص است دین بی ولای علی ولی الله)

-کار مولاست اگر خدا پرستم

چه کسی دیده هفت عالم را به یک نفر بدهند؟ (شعرخوانی)

حاج امیر عباسی:

شیعه مولا چهره خندان است، جشن میلاد شاه مردان است

با من چه کرده ای ساقی، دیوانه و خرابم من

غدير در آثار اسلامي ما به “عيدالله‌الاكبر “، “يوم العهد المعهود “ و “يوم الميثاق المأخوذ “ تعبير شده است. اين تعبيرات كه نشان دهنده‌ي تأكيد و اهتمامي خاص به اين روز شريف است، خصوصيتش در مسأله‌ي ولايت است. آن عاملي كه در اسلام ضامن اجراي احكام است، حكومت اسلامي و حاكميت احكام قرآن است.

غدیر در سیره اهل بیت علیهم السلام

فاطمه زهرا سلام الله علیها برمزارحمزه سید الشهداء (احد)

روزى در احد بر مزار عموى پدرش «حمزه سیدالشهداء» ایستاده بود و عزادارى مى‏كرد. محمود بن ‏لبید فرصت را غنیمت ‏شمرده، پس ازعزادارى پرسید: اى دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، آیا براى امامت و زعامت على بن ‏ابى‏طالب علیه السلام از سخنان پیامبرخدا صلی الله علیه و آله دلیلى به یاد دارى؟

فاطمه(سلام الله علیها) فرمود:

«و اعجبا انسیتم یوم غدیر خم؟… اشهد الله تعالى لقد سمعته یقول: على خیر من اخلفه فیكم و هو الامام و الخلیفة بعدى و سبطاى و تسعة من صلب الحسین، ائمة ابرار، لئن اتبعتموهم وجدتموهم هادین مهدیین و لئن خالفتموهم لیكون الاختلاف فیكم الى یوم القیامة.»

«شفگتا! آیا حادثه عظیم غدیر خم را فراموش كرده‏ اید؟…

خدا را گواه مى‏گیرم كه خود شنیدم آن بزرگوار مى‏ فرمود: على بهترین كسى است كه او را در میان شما جانشین خود قرار مى‏دهم، على [علیه السلام] امام و خلیفه بعد از من است. دو فرزندم حسن و حسین[علیهما السلام] و نه نفر از فرزندان حسین[علیه السلام] پیشوایان و امامانى پاك و نیك‏اند. اگر از آنان اطاعت كنید، شما را هدایت ‏خواهند كرد و اگر با آنها مخالفت ورزید، تا روز قیامت تفرقه و اختلاف در میانتان حاكم خواهد بود.»

_{(بحارالانوار، ج‏۳۶، ص‏۳۵۳ – ۳۵۴/ اسمى المناقب، علامه شمس‏الدین ابن‏جزرى، ص ۳۲/ نهج الحیاه، ص ۳۸)}

ادامه »

وَقَالَ(عليه السلام) وَمَدَحَهُ قَوْمٌ فِي وَجْهِهِ اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي، وَأَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ وَاغْفِرْ لَنَا مَا لاَ يَعْلَمُونَ. ^{حکمت 100 نهج البلاغه}

گروهى در برابر امام(عليه السلام) او را مدح كردند. امام(عليه السلام) فرمود:

خداوندا! تو به من از خودم آگاه ترى و من آگاه تر به خودم از آنها هستم. خداوند! ما را بهتر از آنچه آنها گمان مى كنند قرار ده و آنچه را نمى دانند بر ما ببخش.

شرح و تفسير

در برابر مداحان

اين كلام حكمت آميز را امام(عليه السلام) زمانى فرموده كه گروهى او را در مقابلش ستودند، فرمود:

«خداوندا! تو به من از خودم آگاه ترى و من آگاه تر به خودم از آنها هستم»;

(وَمَدَحَهُ قَوْمٌ فِي وَجْهِهِ، فَقَالَ: اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي، وَأَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ).

سپس افزود:

«خداوند! ما را بهتر از آنچه آنها گمان مى كنند قرار ده و آنچه را نمى دانند بر ما ببخش»;

اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ، وَاغْفِرْ لَنَا مَا لاَ يَعْلَمُونَ.

از جمله امورى كه در روايات اسلامى از آن به شدت نهى شده، مدح و ستايش افراد در برابر خود آنهاست، از اين رو در روايات ديگرى مدح و ستايش نوعى ذبح شمرده شده است. در روايتى از پيغمبر(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «إذا مَدَحْتَ أخاكَ فى وَجْهِهِ فَكَأنَّما أمْرَرْتَ عَلى حِلْقِهِ الْمُوسى; هنگامى كه برادرت را در برابرش مدح و ستايش كنى مانند اين است كه كارد بر گلويش مى كشى». در حديثى از امام على بن ابى طالب(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود:

«أجْهَلُ النّاسِ الْمُغْتَرُّ بِقَوْلِ مادِح مُتَمَلَّق يُحْسِنُ لَهُ الْقَبيحُ وَ يُبَغِّضة إلَيْهِ النَّصيحُ;

نادان ترين مردم كسى است كه به گفته ستايش كننده اى كه از راه تملق زشتى ها را در نظرش زيبا و زيبايى ها را مبغوض مى دارد، مغرور شود».

اگر در آثار زيان بار مدح و ستايش هاى افراطى و تملق آميز خوب بينديشيم خواهيم ديد كه اثرات آن فوق العاده مخرب است; از يك سو انسان را مغرور مى كند و همين غرور مانع راه تكامل او مى شود و از سوى ديگر عيوب و نقايص خود را نمى بيند، بلكه گاه آنها را حسن مى شمرد و در مقام اصلاح خويشتن بر نمى آيد و از سوى سوم، غالبا به مداحان علاقه پيدا مى كند در حالى كه آنان خواسته هاى نامشروعى دارند و او به انجام خواسته هاى نامشروعشان كشيده مى شود و عمل خود را به نوعى توجيه مى كند. در اينجا سؤال معروفى است كه چگونه امام(عليه السلام) با آن مقام عصمت اعتراف به نقص يا گناه در خويشتن مى كند و از خدا آمرزش مى طلبد؟

بعضى در جواب اين گونه تعبيرات و تعابير ديگرى كه در دعاها آمده و امامان معصوم(عليهم السلام) با تمام وجودشان از خداوند طلب آمرزش مى كنند مى گويند، اين گونه سخنان همه به عنوان سرمشق براى مردم است و خودشان به آن نيازى نداشتند. اين توجيه، توجيه صحيحى به نظر نمى رسد و با لحن دعاها سازگار نيست، به خصوص اين كه از رواياتى استفاده مى شود آنان هنگام خواندن اين دعاها اشك مى ريختند و به خود مى پيچيدند و بى تابى داشتند. جمع ديگر معتقدند كه اينها همه به سبب ترك اولى هايى است كه انجام داده اند. معناى ترك اولى اين نيست كه ـ نعوذ بالله ـ خلافى انجام شده باشد، بلكه ممكن است از مستحب مهم ترى به مستحب كمترى منتقل شده باشند; مثلا اگر كسى در اطراف خانه اش دو مسجد باشد يكى دورتر و پرجمعيت و ديگرى نزديك تر و كم جمعيت به يقين جماعت پر جمعيت تر از جماعت كم جمعيت تر ثوابش بيشتر است حال اگر در جماعت دوم شركت كند با اين كه كار مستحب مهمى انجام داده ولى ترك اولى اى هم از او سر زده كه در جماعت پرجمعيت تر شركت نكرده است. اين گونه اعمال براى افراد معمولى و حتى كسانى كه در مسير سير و سلوك الى الله اند عيب و نقص نيست ولى پيامبران و امامان معصوم آن را براى خود نوعى گناه مى شمردند و از آن استغفار مى كردند. گاه ممكن است تمام كوشش خود را انجام مى دادند و باز هم اعمال خود را لايق مقام پروردگار نمى ديدند و از آن استغفار مى كردند; مانند كسى كه ميهمان بسيار محترمى پيدا مى كند و آخرين تلاش خود را براى پذيرايى به خرج مى دهد و بعد مى گويد: از اين كه توان بيش از اين نداشتم عذر خواهى مى كنم و شرمنده ام. اساساً، معصومان(عليهم السلام) با توجه به عظمت مقام پروردگار عبادات خود را لايق او نديده و مى گفتند: «وَما عَبَدْناكَ حَقَّ عِبادَتِكَ».

از امام صادق علیه السلام نقل شده که رسول خدا فرمود:

ای علی! در تو موردی مانند عیسی بن مریم هستی.

خدا فرمود: «وَ إِن مّنْ أَهْلِ الْکتبِ إِلَّا لَیؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یوْمَ الْقِیمَةِ یکونُ عَلَیهِمْ شَهِیدًا^[1]

از اهل کتاب، کسی نیست مگر آن که پیش از مرگ خود حتماً به عیسی ایمان می آورد و روز قیامت بر آنان شاهد خواهد بود».

ای علی! کسی که بر عیسی بن مریم افترا می بست، پیش از مرگ بدو ایمان می آورد و سخن حق را درباره مسیح خواهد گفت؛ امّا سودی به حالش ندارد. تو مانند مسیحی. دشمنت نمی میرد، مگر آن که هنگام مرگ، تو را می بیند. بر او خشمگین و ناراحت خواهی بود، مگر پس از آن که حق تو را بپذیرد و درباره ات سخن حق بگوید و ولایتت را بپذیرد؛ امّا سودی به حالش ندارد. ولی دوستدارت هنگام مرگ تو را می بیند و شفیعش خواهی بود و بدو مژده بهشتی داده و نور چشمش می گردی.^[2]

پی نوشت ها:

[1]سوره نساء، آيه 159.

[2]تفسير فرات كوفى، ص 116؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج 6، ص 194.

منبع : مشکینی، علی، کشکول حکمت، ص277

اگر همه انسان ها گرد هم بیایند تا حقیقت مسأله غدیر را درک کنند، نخواهند توانست.

رسالت پیامبران الهی در روز غدیر کامل شد. دین اسلام بدون ولایت و امامت ناقص است. اسلام برای کامل شدن نیاز به بیان ولایت و امامت دارد.

قرآن ناطق کسی است که روح کتاب آسمانی در او خلاصه می شود. برای درک واقعه غدیر نیاز به استدلال و منطق قرانی است و باید در این رابطه به عقل کل، مراجعه کرد و بدون عقل کامل، نمی شود مسأله غدیر را فهمید.

این روز به اندازه ای عظمت دارد که باید در حد خود گرامی داشته شود و باید دانست که غدیر و ولایت بر اساس معیار کل عالم و حساب و کتاب الاهی شناخته می شود.

فهم غدیر و مفهوم ناب آن امری دشوار است. آن کس که به صورت کامل بر حقیقت غدیر آگاه است، خدای متعال است و ما انسان ها برای درک صحیح جایگاه غدیر، نیازمند مراجعه به قرآن هستیم.

اهمیت و درجه عید غدیر نسبت به اعیاد دیگری همچون عید فطر و عید قربان نسبت افضل است به فاضل و این امر نشان از جایگاه والای غدیر و امامت و ولایت در اسلام دارد.

اسلام برای کامل شدن نیاز به بیان ولایت و امامت دارد و بدون بیان ولایت ناقص است. با توجه به آیه «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی»^{[مائده/ 3]} که در روز غدیر بر پیامبر نازل شد، معلوم می شود دین الهی در روز عید غدیر و با اعلان ولایت امیرالمومنین علیه السلام تکمیل شده و رسالت پیامبران الاهی نیز در همین روز کامل گردید. در روز عید غدیر حجت خداوند بر همه افراد تمام شد.

شناخت و درک شخصیت وجودی حضرت علی علیه السلام کار بسیار مشکلی است که اگر بخواهیم این شخصیت را بشناسیم، کار بسیار مشکلی پیش رو داریم و این مسأله چنین است که بخواهیم به قدر پشه ای از دریای بیکران امیرمؤمنان علیه السلام آب برداریم.

قرآن کریم کامل کننده کتاب های آسمانی پیش از خود است. این کتاب آسمانی نیازمند مفسری آگاه و جامع است و عید امامت و ولایت در روز غدیر به نوعی تکمیل کننده، کتاب های آسمانی است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله پس از انجام مراسم حج ، دستور یافت که از مکه بیرون رود و مردمان را نیز دعوت کرد که از مکه خارج شوند.سپس آنان را در زمین جُحفه کنار برکه‌ی خم جمع نمود و پس از ادای نماز ظهر و عصر در روز دوشنبه 18 ذی الحجة(سال ده هجری) دستور داد منبری ساختند و سایه بانی کشیدند.حضرت بر فراز آن قرار گرفت و حضرت علی علیه‌ السلام در سمت راست او ایستاد و بیش از یک ساعت سخنرانی کرد و پس از سخنرانی ، مردمان با حضرت رسول و علی علیه‌ السلام بیعت کردند و این مراسم سه روز به طول انجامید. این نرم‌افزار در بردارنده‌ی خطبه‌های پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله در روز غدیر است. کلیه خطبه‌ها شامل متن عربی، قرائت به زبان عربی ،ترجمه فارسی و انگلیسی می‌باشد.

حجم نرم افزار: 26.47 مگابایت

دانلود فایل

در این نوشتار، به بررسی فضایل و نقش تاریخی امام علی علیه السلام در دوران صدر اسلام و بخصوص مساله امامت از منظر سه منبع معتبر تاریخ اسلام (سیره ابن هشام، تاریخ طبری و تاریخ ابن اثیر) می پردازیم . این فضایل و نقش تاریخی حضرت، در سه مرحله زمانی (از کودکی امام تا بعثت رسول خدا صلی الله علیه و آله، از دوران بعثت تا هجرت پیامبر و از دوران هجرت تا رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله) مورد پژوهش و تطبیق قرار گرفته است .

نتیجه بررسی حاضر، دستیابی به پاسخ این سؤال است که آیا مورخان مذکور همه حقایق مربوط به علی علیه السلام را نوشته اند یا نه؟ و اگر نتوانسته اند، چرا؟ به احتمال قریب به یقین محدودیتهای سیاسی - عقیدتی، مورخان منابع مذکور را، از ذکر بعضی حقایق تاریخ اسلام باز داشته است .

در کتب تاریخ اسلام، ماجرای خشکسالی و سختی و تنگدستی ناشی از آن در قبیله قریش ذکر شده (1) و آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله و عمویش عباس تصمیم گرفتند به خاطر کمک به ابوطالب، دو تن از فرزندان وی را نزد خود آورده از آنها نگهداری کنند; پس پیامبر صلی الله علیه و آله علی علیه السلام، و عباس و جعفر را انتخاب کرد . حضرت علی علیه السلام تا زمان بعثت، در خانه پیامبر صلی الله علیه و آله بود . بعضی از مورخان، این امر را از الطاف الهی بر حضرت علی علیه السلام شمرده اند . (2)

علی علیه السلام در سایه همنشینی و همنفسی با پیامبر صلی الله علیه و آله و تحت توجهات و تعالیم ایشان ، دوران رشد و بالندگی خود را با کسب فضایل معنوی و اخلاقی از سیره نبوی طی کرد . این امر پس از بعثت رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز ادامه داشت ; لذا ایشان به عنوان اولین مرد مسلمان، پشت سر پیامبر به نماز ایستاد و در تمام مراحل نبوت، یک لحظه از یاری و پشتیبانی رسول خدا سستی و غفلت نکرد . تاریخ اسلام سرشار از فداکاریها و شجاعتها و دلاوریهای آن حضرت است . تمامی این فضایل و نیز کسب مقام دامادی پیامبر صلی الله علیه و آله که حاکی از علاقه و محبت ایشان بود، بدون شک حسادت برخی را برانگیخت; اینان تا زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله، جرات علنی کردن دشمنی و حسد خود را نداشتند; اما پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله، دشمنی های پنهان، آشکار و علنی گشت . حوادث تاسف انگیز تاریخ اسلام پس از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه و آله از جمله مساله جانشینی و خلافت رسول خدا و خانه نشین کردن بیست و پنج ساله حضرت علی علیه السلام ، گواه این مطلب است; لذا کتمان حقایق و فضایل حضرت علی علیه السلام از سوی مخالفان و معاندان وی، امری طبیعی و بدیهی بود . در این میان، تلاش مورخان با انصاف و بدون غرض، در ثبت فضایل و ذکر روایات در خصوص ایشان، قابل تقدیر است . هرچند که فشار سیاسی حکومتهای وقت، مانع از ذکر تمامی حقایق می شد .

ادامه »

خانواده خمیرمایه و سنگ بنای جامعه بزرگ انسانی است. حکمت الهی بنابر فطرت و آفرینش انسانها طوری نظام مند آفریده شده است که برای رشد و شکوفایی و رسیدن به آرامش و امنیت روانی نیاز به تشکیل خانواده منوط گشته است. در رابطه با زندگی امیر المؤمنین علی علیه السلام و برترین بانوی عالم حضرت فاطمه (علیهاالسلام) که برترین اسوه و الگو مردمان در همه ی اعصار می باشند خانواده اهمیت و جایگاه ممتازی را به خود اختصاص داده است. از این رو ما در این فراز به شمارش و تبیین عوامل تحکیم خانواده می پردازیم :

1. تعاون و همکاری و تقسیم کار

در یک خانواده منسجم، پویا و اعتدال گرا هر یک از اعضاء در کارها و رفع سختی ها و مشکلات با هم دیگر مشارکت و همکاری دارند. ضروری ترین عامل در استواری هر کانون انسانی، (تقسیم کار) است و در تعیین چگونگی تقسیم کار، بیش از هر چیز می باید به استعدادهای تکوینی مرد و زن نظر داشت و چنین دقت نظری بدون بهره گیری از افق برتر وحی امکان پذیر نخواهد بود.از سویی علی بن ابی طالب علیه السلام در خانه با همسرش زهرا سلام الله علیها همکاری می کرد. کار خانه را زهرا به اختیار خودش انتخاب کرده و علی علیه السلام به او تحمیل نمی کند. در عین حال علی علیه السلام می خواهد فشاری بر همسر عزیزش وارد نیاید (و در کارها به او کمک می کند).

هنگامی که رسول خدا (ص) پیشنهاد تقسیم کار در منزل امام علی علیه السلام را می دهند، حضرت فاطمه سلام الله علیها مسرور شده و رضایت خویش را این گونه ابراز می نمایند: «فَلَا یَعْلَمُ مَا دَاخَلَنِی مِنَ السُّرُورِ إِلَّا اللَّهُ بِإِکْفَائِی رَسُولُ اللَّهِ ص تَحَمُّلَ رِقَابِ الرِّجَال ؛جز خدا کسی نمی داند که از این تقسیم کار [کار منزل برعهده زهرا سلام الله علیها و تدبیر امور بیرون بر عهده علی علیه السلام] تا چه اندازه مسرور و خوشحال شدم ، چرا که رسول خدا مرا از انجام کارهایی که مربوط به مردان است، بازداشت.»

2. پراکندن محبّت

خانه ای که جوّ حاکم بر آن سرشار از محبت، عاطفه، تفاهم، آرامش و احترام باشد، افراد متعادل و با شخصیت رشد یافته ای ، سر بر می آورند. اما خانه ای که روح فرزندان خود را از کینه توزی، تغذیه می کند که اساس آنها ترس و خشم است. چنین خانواده ای کاروانهایی از افرد منحرف و جنایتکار به سوی جامعه سرازیر می کند. اگر نیک بنگریم خواهیم دید که آن خانه ی گلی و خشتی که علی و فاطمه (صلوات ا… علیهم) در آن زیسته اند و فرزندانی چون جوانان اهل بهشت ، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) را تربیت نموده اند، در سایه ی محبت الهی و عطر الفت و پاکدامنی بوده که بوی آن هنوز هم انسانها را شیفته ی خود می سازد. پس محبت مانند آبی است که به گیاه می رسد، اگر نباشد گیاه می خشکد و اگر بیش از حدّ شود ریشة گیاه می گندد و خراب می شود و گیاه می خشکد.

قرآن کریم محبّت نسبت به یکدیگر را این گونه سفارش می نماید: « إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛آنان که ایمان آورده اند و شایسته ها انجام داده اند خداوند بخشایشگر برایشان دوستی قرار می دهد. و یا در آیه ای دیگر به محبت و علاقه بین همسران تاکید شده است. «وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَة ؛«در میان شما با همسرانتان دوستی قرار داد و مهر افکند». و به قول مولانا جلال الدین رومی؛ از محبت تلخها شیرین شود ازمحبت مِسها زریّن شود.

ادامه »