ادامه »

یهودی‌های مدینه در معرض اسلام بودند اما نمی‌دانستند با این پیامبر و دعوت او چه کنند؟

آمدند گفتند:

یا رسول الله! معنای آیۀ «النَّبِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» این است که ما هرچه در بیاوریم شما صاحبش می‌شوید؟

آیه نازل شد «النَّبِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» ^{(احزاب/6)} پیامبر صاحبِ مردم است، صاحبِ دارایی‌های مردم است، نسبت به آنها اولی است؛ نسبت به خودشان، برای همه چیزشان اولی است. معنای این آیه این است که پیامبر صلی الله علیه و آله «صاحب ‌اختیار» آنها است. «النَّبِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» حتی صاحب ‌اختیارتر از خودشان.

یهودی‌های مدینه در معرض اسلام بودند و می‌خواستند مسلمان شوند، نمی‌دانستند با این دعوت و با این پیامبر چه کنند؟

آمدند گفتند: یا رسول الله! معنای این آیه این است که ما هرچه در بیاوریم شما صاحب می‌شوید؟! «النَّبِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند:

معنای این آیه این هست ولی منظور این آیه این نیست.

گفتند: پس منظور چیست؟

فرمود: منظورش این است که پیامبر صاحب ‌اختیار شما است، شما هرچه درآمد به‌دست آوردی، می‌روی خرج می‌کنی و زندگی می‌کنی. پیامبر آنها را از تو نمی‌گیرد. اما هرجا کم آوردی پیغمبر هست، تو بی‌صاحب نیستی، برایت جبران می‌کند.

ادامه »

پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَالِهِ وَ سَلَّمَ می فرماید:

الدُّنْیا دَارُ مَنْ لَا دَارَ لَهُ وَ مَالُ مَنْ لَا مَالَ لَهُ لَهَا یجْمَعُ مَنْ لَا عَقْلَ لَهُ وَ عَلَیهَا یعَادِی مَنْ لَا عِلْمَ لَهُ وَ عَلَیهَا یحْسُدُ مَنْ لَا ثِقَةَ لَهُ وَ لَهَا یسْعَی مَنْ لَا یقِینَ لَهُ_{[مجموعه ورام، جلد1، صفحه 130]}

رسول اکرم ^{صلّی الله علَیه و آله و سلَّم} فرمودند:

دنیا خانه کسی است که خانه ندارد و ثروت و مال کسی است که ثروت و مال ندارد. کسی که عقل و خرد ندارد، دنیا را برای خودِ دنیا جمع می­ کند و کسانی که علم و آگاهی ندارند، برای دنیا، نزاع و دشمنی می­کنند. کسانی که به خداوند اعتماد ندارند، بر سر دنیا حسد می­ ورزند و کسانی برای خودِ دنیا و به دست آوردن آن سعی و تلاش می کنند که معاد و آخرت را باور ندارند.

شرح حدیث

انسانی که خانۀ آخرت را از دست داده است، دنیا را به عنوان خانۀ خود قرار داده و از آن بیرون نمی ­رود. کسی که خانۀ آخرت را دارد، در خانۀ اجاره ­ای دنیا نمی ­نشیند و انسانی که دستش از سرمایه و ثروت اخروی خالی است، امور مادی دنیایی را سرمایه خود می­ داند که می­ گذارد و می­ رود و کسی که از عقل و خرد بی ­بهره است، به دنبال جمع کردن همین امور دنیایی برای خود دنیا است، نه برای بهره بردن از امور دنیایی برای روزی که باید حساب آن را پس بدهد که از کجا آورده و در چه راهی خرج کرده است. انسان ­هایی که نادان هستند، بر سر همین امور دنیایی با یکدیگر به نزاع و دشمنی می ­پردازند اما هر دو آنها دنیا را می ­گذارند و می­روند. آن هم برای کسانی که برایشان فاتحه هم نخواهند خواند. اینها بر سر همین دنیا حسد، یعنی آرزوی زوال نعمت برای دیگران را دارند. این انسان­ ها اعتماد و اتکای به خداوند نداشته و باور و یقین به معاد و آخرت هم ندارند.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی

 رسول خدا (صلی الله علیه وآله) سه راهکار در خصوص سه خصلتی که امت بعد از ایشان به آن دچار می شوند را ارائه دادند.

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) إِنَّمَا أَتَخَوَّفُ عَلَى أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي ثَلَاثَ خِصَالٍ أَنْ يَتَأَوَّلُوا الْقُرْآنَ عَلَى غَيْرِ تَأْوِيلِهِ أَوْ يَتَّبِعُوا زَلَّةَ الْعَالِمِ أَوْ يَظْهَرَ فِيهِمُ الْمَالُ حَتَّى يَطْغَوْا وَ يَبْطَرُوا وَ سَأُنَبِّئُكُمُ الْمَخْرَجَ مِنْ ذَلِكَ أَمَّا الْقُرْآنُ فَاعْمَلُوا بِمُحْكَمِهِ وَ آمِنُوا بِمُتَشَابِهِهِ وَ أَمَّا الْعَالِمُ فَانْتَظِرُوا فَيْئَتَهُ وَ لَا تَتَّبِعُوا زَلَّتَهُ وَ أَمَّا الْمَالُ فَإِنَّ الْمَخْرَجَ مِنْهُ شُكْرُ النِّعْمَةِ وَ أَدَاءُ حَقِّهِ.

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

بعد از خودم از امت خويش از سه چيز مى ‏ترسم؛ قرآن را بر خلاف تاويل نمايند؛ یا لغزش عالم را پیگيرى كنند؛ یا مال ‏دار شوند و در نتيجه طغيان و سركشى نمايند.

اينك شما را آگاه مى ‏كنم كه چگونه از اين خصلت ‏ها رها گرديد؛

اما در مورد قرآن، به محكمات آن عمل کنیدو به متشابهات آن ايمان بياوريد؛

اما در مورد عالم بايد منتظر باشيد كه او از لغزش خود باز گردد و از لغزش او پيروى نكنيد؛

ولى در مورد مال بايد با شكر و سپاس و اداء حق آن، خود را خلاص كنيد.

الخصال، ج‏1، ص: 165-164

_{منبع: خبرگزاری «حوزه»}

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

به نام خداوند بخشاينده مهربان

سبحان الّذى اسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام الى المسجد الاقصى الّذى باركنا حوله لنريه من آياتنا انّه هو السّميع البصير^{(اسراء/1)}

پاك و منزه است خدائى كه در مبارك شبى بنده خود (محمد) ^{(صلى اللّه عليه و آله و سلم)} را از مسجد حرام(مكه معظمه) به مسجد اقصائى كه پيرامونش را(به قدوم خاصان خود) مبارك ساخت، سير داد تا آيات خود را به او بنماياند كه همانا خداوند شنوا و بيناست.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: من در مکه بودم که جبرییل نزد من آمد و گفت: «ای محمد! برخیز». برخاستم و کنار در رفتم. ناگاه جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را در آنجا دیدم. جبرئیل، مرکبی به نام «براق» نزد من آورد و به من گفت: «سوار شو». بر براق سوار شدم و از مکه بیرون رفتم. به بیت المقدس رسیدم. هنگامی که به بیت المقدس رسیدم، فرشتگان از آسمان نزد من به زمین فرود آمدند و مرا به داشتن مقام و منزلت ارجمند در پیشگاه خداوند مژده دادند. آنگاه در بیت المقدس نماز خواندم…

یکی از معجزات علمی و عملی پیامبر اعظم ^{صلی الله علیه و آله} که به تصریح قرآن کریم در سایه عبودیت آن حضرت رخ داده، «معراج» است که در اولین آیه سورة اسرا و آیات هشتم تا هجدهم سورة نجم می توان اشاراتی را دربارة آن مشاهده کرد. آغاز ماجرا در سورة اسرا چنین آمده است:

پاک و منزه است خدایی که بنده اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجد الاقصی برد که گرداگردش را پربرکت ساختیم، تا نشانه های خود را به او نشان دهیم. او شنوا و بیناست.

البته آن گونه که از روایات برمی آید معراج ضمن دو مرحله انجام شده است در مرحله اول همان گونه که در آیه فوق مشاهده کردیم ایشان را شبانه از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی سیر می دهند و پس از آن تا آسمان هفتم و تا جایی صعود می کنند که احدی جز خداوند متعال حضور نداشته است و تمام این ماجرا در بیداری بوده و بنابر نظر اکثر علمای شیعه با همین بدن جسمانی اتفاق افتاده و نه در خواب یا با روح زیرا معراج صرفاً روحانی فضیلت چندانی را برای ایشان اثبات نمی کند و چنان عظمتی را که مورد تأکید و روایات است بر نمی تابد.

مرحله دوم معراج در سورة نجم چنین توصیف شده است:

سپس [پیامبر صلی الله علیه و آله در شب معراج] نزدیک و نزدیک تر شد، تا آنکه فاصله او [با مقام قرب خاص خدا] به اندازه طول دو کمان یا کمتر بود. در اینجا، خداوند آنچه را وحی کردنی بود، به بنده اش وحی کرد. آنچه را دید، انکار نکرد. آیا با او دربارة آنچه دید، مجادله و ستیز می کنید؟ و بار دیگر نیز او را نزدیک سدرةالمنتهی که بهشت جاویدان در آنجاست، دیده است. در آن هنگام که چیزی (شکوه و نور خیره کننده ای) سدرةالمنتهی را پوشانده بود. چشم او هرگز منحرف نشدو طغیان نکرد. (آنچه را دید، واقعیت بود) او در شب معراج، برخی نشانه های بزرگ پروردگارش را دید.

هر چند روایات دربارة معراج آنقدر متعدد است که به حد تواتر رسیده و مورد قبول همگان می باشد لیکن راجع به زمان، مکان و تعداد دفعات وقوع آن میان محدثان، مورخان و مفسران اختلاف نظر وجود دارد:

ـ زمان اولین معراج را بهتر است نه ماه یا دوسال پیش از ولادت حضرت زهرا(س) بدانیم زیرا حضرت محمد صلی الله علیه و آله روزی در جواب یکی از همسران خود که از شدت محبت به فرزندشان گله کرده بود، تشکیل نطفه ایشان را در آسمان و شب معراج خوانده اند.3

ـ مکان آن نیز خانه حضرت خدیجه(سلام الله علیها) خانة ام هانی خواهر حضرت علی(علیه السلام)، شعب ابی طالب، و مسجدالحرام در کنار کعبه گفته شده است.

ـ آن گونه که از ظاهر روایات برمی آید، احتمالاً معراج بیش از دو مرتبه و طی دفعات متعدد اتفاق افتاده که یکی از آنها بسیار شاخص و معروف شده که گفته شده این معراج در شب هفدهم ماه رمضان سال دهم بعثت اتفاق افتاده است.4

ادامه »

رسول خدا صلی الله علیه وآله در حدیثی چهار عامل زیاد کننده رزق و روزی را بیان کردند.

قَالَ (صلی الله علیه و آله):

أَرْبَعٌ تَزِيدُ فِي الرِّزْقِ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ وَ كَفُّ الْأَذَى وَ قِلَّةُ الضَّجَرِ.

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: چهار چيز، رزق را زياد مي كند؛

۱- خوش خُلقى

۲- خوش سلوكى با همسايگان

۳- خودداری از اذيّت مردم

۴- بي قرارى نکردن در غم و اندوه.

معدن الجواهر، ص: 39

وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ

… و به خاطر شما باران فرو مى‏ريزد.

گل نكند جلوه در جوار محمد

رونق گل مى‏برد، عذار محمد

گل شود افسرده از خزان ولیكن

نیست ‏خزان از پى بهار محمد

سایه ندارد ولى تمام خلایق

سایه نشینند در جوار محمد

سایه ندارد ولى به عالم امكان

سایه فكنده است، اقتدار محمد

سایه نمى‏ماند از فروغ جمالش

هاله نور است در كنار محمد

شمس رخش همجوار زلف سیه ‏فام

آیت و اللیل و النهار محمد

تا كه بماند اثر ز نكهت مویش

خاك حسین است‏ یادگار محمد

تربت‏خوشبوى كربلاى معلاست

یك اثر از موى مُشكبار محمد

رایت فتحش به اهتزاز درآمد

دست ‏خدا بود چون كه یار محمد

من چه بگویم (حسان) به مدح و ثنایش

بس بُوَدش مدحِ كردگار محمد

حبیب الله چایچیان(حسان)

گلچینی از بهترین مدیحه‌سرایی‌ و مولودی‌خوانی مداحان اهل بیت(علیهم السلام) را در وصف پیامبر مهربانی‌ها و امام جعفر صادق(علیه السلام) :

حاج محمود کریمی:

آسمانها غرق نور شهر مکه در سرور
  سلام ای هستی ، هستی محمد
ای شور تو در دل ها مولا یا ابا الزهرا
خبرت تا که از آن طاق معلی افتاد
عرشیان امشب زمین را لاله باران می کنند
امشب شب عشقه شب عشق نگاره

حاج میثم مطیعی:

صلوات بر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
لب نگار که باشد رطب حرام بود (مدح)

حاج امیر عباسی:

یاز مکه شفق احمد سر زد، مرغ دل به سر کویش پر زد(سرود)

حاج حسین سیب سرخی:

بهار اومد نگار اومد
هیچ کس غیر شما علت ایجادم نیست

حاج سید مهدی میرداماد:

ضربان دلم یا رسول الله همه آب و گلم یا رسول الله
به عشق تمثیل اومد ، وعده ی انجیل اومد ، یا رسول الله
ذکر خدا ذکر ملک صلی علی محمد و آله و سلم
شده هفده ربیع ، ان شاء الله همچین شبی ، ذکر یاعلی بگیریم توی مسجد النبی - سرود
در عرض سماء جلوه ی توحید مبارک - مدح حضرت رسول صل الله علیه و آله و سلم دانلود
ای عشق لم یزلی ، اهلی من العسلی - سرود

منبع: باشگاه خبرنگاران

دانلود با لینک مستقیم:

کیفیت عالی با حجم ۵٫۳۴ مگابایت

کیفیت خوب با حجم ۱٫۳۵ مگابایت

متن شعر:

گفتی که یک دیار
هرگز به ظلم و جور نمی‌ماند (برپا و) استوار!
والا پیامبر (پیام‌دار)
محمد
آنگاه،
تمثیل‌ وار کشیدی
عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار!
والا پیامبر (پیام‌دار)
محمد
در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا،
دیرینه ای محمد
جا هست بیش و کم،
آزاده را که تیغ کشیده ا‌ست بر ستم

گلواژه تفکر

مسأله تفکر و تدبر از اموری است که درسیره نبوی درخشش خاصی دارد و تجلی این درخشش برکسی پوشیده نیست در مورد سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله پیرامون تفکر، روایات متعددی نقل شده در میان روایات، ماجرای جالبی آمده که مربوط به تفکر حضرت در دل شب با توجه به آیات 190 تا 194 سورة آل عمران است. امام صادق علیه السلام می فرماید : بعد از نزول این آیات، سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله این چنین بود وقتی که برای نماز شب از خواب بر می خواست به آسمان نگاه می کرد و این آیات را تلاوت می کرد«ان فی خلق السموات والارض[1] یتفکرون فی خلق السموات و…»[2] سپس وضو می گرفت و مشغول نماز شب می شد و این عمل را در شب سه مرحله تکرار می کرد و به آسمان خیره می شد و این آیات را می خواند و در خلقت زمین و آسمان و راه سعادت و کمال انسان و حرکت به سوی رب العالمین می اندیشید و با عشق و محبت، مردم را دعوت به تفکرمی کرد. و چگونگی قدم نهادن در صراط مستقیم را به مردم می آموخت.[3]

ادامه »