« فصل اشک | ارزش نماز بی روح » |
بهترین آفریده
نوشته شده توسطرحیمی 19ام مرداد, 1398
حضرت موسی عرض کرد:
خدایا بهترین خلق خود که ترا عبادت و بندگی میکند به من بنمایان.
خداوند وحی کرد: برو نزد دهی بر ساحل دریا، آن شخص را خواهی یافت.
موسی به آن مکان رسید، مردی را یافت به مرض جذام و پیسی مبتلا بود، خداوند را تسبیح میکند.
موسی از جبرئیل پرسید:
آن مردی که از خدا خواستم کجاست؟
گفت: همین مرد مریض است،
الان من مأمورم چشم های او را بگیرم،
تو گوش بده چه می گوید.
به اشاره جبرئیل دو چشم آن مرد بیرون آمد و بر صورتش افتاد.
گفت:
بارالها تا خواستی، از چشم بهره مندم کردی و اینک خواستی که آنرا از من بگیری،
ای کسی که به من نیک می کنی و صله می رسانی.
موسی فرمود:
ای بنده خدا من مردی مستجاب الدعوه هستم اگر دوست داری دعا کنم تا خدا دیده گانت را به تو برگرداند؟
گفت: نمی خواهم، زیرا خدا برایم خواست و من راضی به رضای او هستم. .
حضرت موسی فرمود:
شنیدم میگفتی: ای نیکو کننده و صله رساننده! منظورت چیست؟
گفت: در این آبادی غیر از من کسی خدا را نمی شناسد و یا پرستش نمیکند (چه بر و صلهای بالاتر که مرا با خود آشنا کرده است.)
موسی با تعجب از او گذشت و گفت: این عابدترین خلق خدا در دنیاست.
تفسیر نمونه ج 5 ص 373
فرم در حال بارگذاری ...