بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

 وَمِنْهُمْ مَنْ يؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ^{(يونس/40)}

ترجمه فارسی:

و از آنان کسي است که بدان ايمان مي‏آورد و از آنان کسي است که بدان ايمان نمي‏آورد و پروردگار تو به [حال] فسادگران داناتر است ^{(یونس/40)}

ترجمه انگلیسی:

Of them there are some who believe therein, and some who do not: and thy Lord knoweth best those who are out for mischief. (یونس/40)

ترجمه فرانسوی:

 Certains d’entre eux y croient, et d’autres n’y croient pas. Et ton Seigneur connaît le mieux les fauteurs de désordre.(یونس/40)

ترجمه سوئدی:

Det finns bland ditt folk de som kommer att tro [på din förkunnelse] och det finns de som inte kommer att tro; din Herre vet bäst vilka de är som stör ordningen och sprider fördärv [på jorden] (یونس/40)

ترجمه روسی:

 И в сих есть такие, которые веруют в него, и есть в них такие, которые не веруют в него. Господь твой вполне знает этих распространителей нечестия. (یونس/40)

 ترجمه چینی:

 他們中有信它的，有不信它的。你的主是知道作惡者的。.(یونس/40)

 ترجمه ژاپنی:

 かれらの中，ある者はそれ（クルアーン）を信じ，またある者はそれを信じない。あなたの主は，犯罪者を最もよく知っておられる。 .(یونس/40)

نکته ها:

تفسیر نور:

1- انسان داراى اختیار است، نه آنكه مجبور باشد. «منهم من یؤمن به و منهم من لایؤمن به»

2- بى‏ ایمانى و فساد، ملازم یكدیگرند. هم گناه مانع ایمان است و هم بى‏ ایمانى انگیزه‏ ى فساد مى‏شود. «لایؤمن به…المفسدین»

3- انسان، زیر نظر پروردگار است. «ربّك اعلم بالمفسدین»

تفسیر المیزان:

تقسیم امت اسلام به دو گروه:

ایمان آورندگان و ایمان نیاورندگان .در این آیه شریفه امت اسلام را به دو قسم تقسیم کرده، یکى آنهایى که به قرآن ایمان مى‏ آورند، و دیگرى آنهایى که ایمان نمى‏آورند. آن گاه از آن دسته که ایمان نمى‏آورند بطور کنایه تعبیر کرده به «مفسدین»، در نتیجه از این تعبیر این معنا به دست مى‏آید کسانى که تکذیب مى‏کنند آنچه را که در قرآن است بدین جهت تکذیب مى‏کنند که مفسد هستند.
بنا بر این، آیه شریفه در صدد بیان حال این امت است، که بعضى از آنان ایمان مى‏آورند و بعضى کفر مى‏ورزند، و اینکه کفر آنان که کفر مى‏ورزند ناشى از رذیله افساد است. 

توضیح : و اما اینکه بعضى از مفسرین (تفسیر المنار، ج 11، ص 380) در تفسیر این آیه گفته‏اند منظور این است که: «امت تو مانند ستمکاران از امت‏هاى گذشته نیستند، که به جز عده قلیلى پیامبران خود را تکذیب کردند و به عذاب انقراض مبتلا شدند، بلکه امت تو بعد از تو دو طائفه خواهند شد، یک طائفه زود به قرآن ایمان خواهند آورد، و طائفه‏اى دیگر تا ابد ایمان نخواهند آورد» معنایى است که به هیچ وجه از آیه استفاده نمى‏شود._{(منبع : ترجمه المیزان، ج:‏10، ص: 96)}

تفسیر المیزان - خلاصه
(و منهم من یؤمن به و منهم من لا یؤمن به و ربک اعلم بالمفسدین ):(و بعضی از ایشان به قرآن ایمان می آورند و بعضی از آنها به آن ایمان نمی آورند و خداوند به احوال مفسدان داناتر است )،در این آیه امت اسلام را به دو گروه تقسیم نموده ، اول ):آنهایی که به قرآن ایمان می آورند، و گروه دوم ): کسانی که به قرآن ایمان نمی آورند و خداوند این گروه دوم را به کنایه (مفسد)نامیده است ، پس کسانی که قرآن را تکذیب می کنند، علت تکذیبشان این است که افرادی مفسد هستند و قصدشان ایجاد فساد می باشد.

تفسیر مجمع البیان
در این آیه شریفه از آینده خبر مى دهد، و روشنگرى مى کند که در میان همین تکذیب کنندگان آیات خدا و مخالفان قرآن - که آن را از سوى خدا نمى دانند - کسانى نیز هستند که در آینده به آن ایمان آورده و به آسمانى بودن آن گواهى خواهند داد، و برخى نیز در حال کفر و بیداد خواهند مرد. در این مورد مى فرماید:

وَمِنْهُمْ مَنْ یُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَّنْ لایُؤْمِنُ بِهِ

و برخى از آنان که روح حق جویى در ژرفاى جانشان نمرده است سرانجام به قرآن ایمان خواهند آورد، در حالى که گروهى دیگر همچنان در حق ستیزى خویش اصرار ورزیده و به آن ایمان نخواهند آورد. با این بیان منظور آیه شریفه این است که خداى فرزانه بدان جهت آنان را به کیفر بیدادشان نابود نمى کند و به آنان مهلت مى دهد که مصلحت در مهلت به آنان وماندن آنان است.

و به باور پاره اى نیز منظور آیه این است که برخى از شرک گرایان به قرآن ایمان آورده و آسمانى بودن آن را گواهى مى نمایند، جز اینکه در مورد آن کینه و عناد مى ورزند و بر خلاف آگاهى و عقیده خود در مورد آسمانى بودن آن، همچنان به حق ستیزى و مخالفت با آن ادامه مى دهند. و پاره اى نیز همچنان در مورد آسمانى بودن آن در کام شکّ و تردید خواهند بود. با این بیان گویى آیه شریفه مى فرماید: برخى از شرک گرایان، حق ستیز و کینه جو هستند و برخى نیز در کام تردید و شک.

وَرَبُّکَ اَعْلَمُ بِالْمُفْسِدینَ.

و پروردگارت بر حال و روز کسى که به تبهکارى خود ادامه مى دهد آگاه تر و داناتر است و آنان را بهتر مى شناسد.

تفسیر کشاف
ومنهم من یؤمن به ) یصدق به فی نفسه ، ویعلم أنه حق ، ولکنه یعاند بالتکذیب . ومنهم من یشک فیه لایصدق به ، أو یکون للاستقبال ، أی : ومنهم من سیؤمن به ومنهم من سیصر (وربک أعلم بالمفسدین ) بالمعاندین ، أو المصرین .

برگزیده تفسیر نمونه
در این آیه اشاره به دو گروه عظیم مشرکان کرده، مى‏گوید: اینها همگى به این حال باقى نمى‏مانند بلکه «گروهى از آنان (که روح حق طلبى در وجودشان نمرده است سر انجام) به این قرآن ایمان مى‏آورند، در حالى که گروهى دیگر (همچنان در جهل و لجاجت پافشارى کرده و) ایمان نخواهند آورد» (وَ مِنْهُمْ مَنْ یُؤْمِنُ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ لا یُؤْمِنُ بِهِ).
روشن است که این گروه مردم، افراد فاسد و مفسدى هستند و به همین دلیل در پایان آیه مى‏فرماید: «پروردگار تو مفسدان را بهتر مى‏شناسد» (وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِینَ).
اشاره به این که افرادى که زیر بار حق نمى‏روند، در فاسد کردن نظام جامعه نقش مؤثرى دارند.

منبع: تدبر