هالیوود در مقابل سبک زندگی دینی؛

آیا مشکل هالیوود، اسلام و مسلمانان است؟ به نظر می رسد فرار از سبک زندگی دینی و دین مدارانه در غرب عامل اصلی در تخریب چهره پیامبران الهی باشد. این مطلب سعی دارد تخریب سایر پیامبران الهی توسط هالیوود را بررسی کرده و برای اولین بار این مسئله را کدگشایی کند.

مقدمه

مساله اهانت به اولیاء و پیامبران الهی و مقدسات ادیان توحیدی امری تازه و جدید نیست. اهانت، استهزاء و تکذیب سه شیوه رایج در میان اقوام سابق در مقابله با هدایت پیامبران بوده است. اهانت به پیامبران و دروغ گو، ساحر، مجنون، قدرت طلب و سفیه و… خواندن آنان از جمله روش های رایج در میان امت های گمراه گذشته و دشمنان پیامبران بوده است.

در اين بين رسانه هاي غربي به خصوص سينما و تلويزيون نقش توهين و تحريف رسالت پيامبران را عهده دار بوده و هر از گاهي مصاديقي از اين كاركرد رسانه‌اي در غرب و حتي داخل جهان اسلام ديده مي‌شود. تهيه فيلم هاي انحرافي مصائب مسيح (ع)، آخرين وسوسه هاي مسيح (ع)، مصاحبه با محمد (ص)، فتنه، ده فرمان و فيلم سراسر توهين آميز “برائت از مسلمين” … همه و همه نشان از رويكرد انحرافي، سياسي و شريعت زداي رسانه هاي غربي است. در اين نوشتار به گوشه اي از سناريوهاي رسانه‌اي و تصويرسازي غرب عليه پيامبران به خصوص نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم اشاره خواهيم كرد.

وجود صحنه هاي طولاني شکنجه مسيح يکي از تم هاي ثابت فيلم هاي هاليوودي است. گويا لذتي وصف ناشدني در ايذاي پيامبران وجود دارد. هاليوود آيينه تمام عيار تفکر اومانيستي نسبت به پيامبران در كنار اهانت دولت هاي غربي، صنعت هاليوود نيز در برهه‌هاي مختلف با كمك حاميان صهيونيست و ضد دين خود، تقريبا تمامي پيامبران اولوالعزم را زير سؤال برده و با سناريوهاي مختلف چه در قالب انيميشن و چه در قالب فيلم سينمايي، اهانت‌هاي مختلفي را نسبت به اين فرستادگان الهي روا داشت است. در واقع در اينگونه آثار تلاش شده است از آغاز با مخدوش کردن تاريخچه پيامبري، آنان را از سطح عالمان علوم الهي و مبلّغان شريعت به سطح انساني عادي تنزّل دهند و بعد از القاي اين مقدمه، بنابر اهداف سياسي، اجتماعي و فرهنگي خود روايت‌هاي مختلفي نسبت به پيامبران الهي بيان داشته اند که از متن اصلي کتب مقدس دور بوده و حتي ضد آن بوده است. در يك فيلم شاهديم که فرستاده خداوند انساني نادان و جاهل قلمداد مي شود، در فيلم ديگر رسول الهي در نقش يك نجار ساده و پير قلمداد مي‌شود، در جاي ديگر با پيامبري هوس ران و شهوت پرست روبروييم و حتي ريشه خشونت و اعمال تروريستي از زندگي پيامبران نشأت مي گيرد.   برخي فيلم‌هاي توهين آميز نسبت به پيامبران الهي در فيلم‌هاي ساخت آمريکا، ايتاليا و آلمان، زندگي و تاريخ پيامبران بيشتر از آنکه جنبه‌اي واقعي داشته باشند بر محور تحريفات انجيل و يا تحريفات آگاهانه جهان سياست ساخته شده و ويژگي‌هاي شخصيتي و تاريخي پيامبران به وضوح دگرگون مي‌گردند. اين فيلم‌ها معمولاً دچار تحريفات و ويژگي‌هايي چون عدم برنامه تبليغي پيامبران، ساده‌لوحي و عرفي بودن آنان و شبهه افکني در نظام ديني آنان است. شخصيت پيامبراني چون حضرت موسي، حضرت ابراهيم، حضرت ارمياي نبي و حضرت نوح دچار نوعي شکاکيت دکارتي و ترديد ديني است. اگرچه مسأله زنان و ماجراي عشق‌هاي زميني نيز در اين آثار خود بحث جداگانه و مفصلي را مي‌طلبد؛ لکن آنچه در اين فيلم ها به نظر مهم و انحرافي جلوه مي کند، وجود نگاه تقدس زدا، شريعت زدا و غيرالهي معرفي کردن رسولان الهي است. شخصيت پيامبران الهي در فيلم‌هاي ساخت هاليوود و دنياي غرب کاملاً منطبق با ديدگاه اومانيستي امروز است و در آثار آمريکائي از حدّ و اندازه يک انسان معمولي فراتر نمي‌رود.   فيلم ده فرمان: (1956) The Ten Commandments فيلم ده فرمان با دو نسخه متفاوت ساخته شده است اما هردو اثر با کارگرداني مشترک يک فيلمساز و هدفي مشخص توليد شده است،  در فيلم ده فرمان ساخته “سيسيل بي دميل” موسي يك انسان است پس بايد تمام ‌آرزوها و كنش‌هاي فردي يك انسان آن هم از نوع غربي را دارا باشد؛ موساي هاليوود در برابر فرعون تعظيم مي‌كند و بر دست او بوسه مي‌زند، او گرفتار عشق خواهرزاده فرعون شده، همچون ديگر انسان‌ها مجذوب زيبايي او مي‌گردد و بعدها دلباختة دختر بزرگ حضرت شعيب مي‌شود؛ او از دختران شعيب روي نمي‌گرداند و حياي ديني ندارد چون يك انسان است و در حوزة مدركات، احساسات،‌ جوشش عشق و تمنيات با ديگران تفاوتي ندارد، در واقع چرا خوشگذراني نكند در حالي‌ كه قلب و جسمش به اين كار رضايت مي‌دهند و مسلّماً بر طبق تفكر غربي حيا و ايمان مفاهيمي انتزاعي‌اند و موسي هم هنوز گرفتار شكاكيت خويش است.

صفحات: 1· 2