وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ^{(سوره ابراهیم آيه 5)}

و در حقيقت موسى را با آيات خود فرستاديم [و به او فرموديم] كه قوم خود را از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آور و روزهاى خدا را به آنان يادآورى كن كه قطعا در اين [يادآورى] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست.

1- راه نجات مردم از ظلمات، یاد قهر وقدرت خدا نسبت به ستمگران و توجّه به الطاف اونسبت به گذشتگان است. «ذكّرهم بایّام اللَّه»

2- توجّه به تاریخ، زمینه ‏ى صبر و شكر را در انسان به وجود مى‏آورد. یادآورى مصیبت‏ها وتلخى‏ هاى گذشته و برطرف شدن آنها، انسان را به شكر وادار مى‏كند. و توجّه به پایدارى امّت‏ها و پیروزى آنان، آدمى را به صبر و مقاومت دعوت مى‏كند. «ان فى ذلك لایات لكل صبار شكور»

3- همه‏ ى روزها روز خداست، امّا روز تجلّى قدرت خداوند حساب دیگرى دارد. (تجلّى قدرت او در قهر بر كفّار و تجلّى لطف او بر مؤمنین.) «ایّام اللَّه»

4- هرگونه جشن یا سوگوارى و مراسم ویژه‏ اى كه بزرگداشت ایام ‏اللَّه باشد جایز است. «ذكّرهم بایّام اللَّه» (بر خلاف نظر فرقه‏ ى منحرف وهّابیّت)