اگر کسی به آن اندازه نرسیده که بین خیر و شر خودش فرق بگذارد، سفیه است؛

 می فرمایند:

 هرکس از راه رسمی که ابراهیم برای شما آورده روی بگرداند، سفیه است؛

 

ما می گوییم سبک عقل.

 حجت‌الاسلام محمدعلی جاودان از اساتید برجسته اخلاق هستند که در طی دوران زندگی و تحصیل حوزویشان از محضر اساتید برجسته‌ای از جمله آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله حق‌شناس و علامه عسکری بهره‌مند شده اند.

 

عاقبت کسانی که تقوا را مراعات کردند

 در آیه 35 سوره مبارکه رعد می فرماید: «مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ » مثال آن باغ هایی که به متقیان وعده داده شده است؛ جنت یعنی باغ هایی که زمین هایش پوشیده است؛ هیچ جا زمین خالی در آن باغ پیدا نمی کنید؛ هرچه هست از درخت و گل و گیاه پوشیده است؛ زیر این درختان نهرهای جاری است.

 «أُكُلُهَا دَائِمٌ » این یعنی چه؟ یعنی دائم می خورند؟ مگر مرغ و خروس است؟ «وَظِلُّهَا» سایه درختان آنجا همیشگی است؛ «تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوا» این عاقبت آنهاست که تقوا را مراعات کرده اند؛ مراقب چشم شان بوده اند؛ مراقب گوششان بوده اند؛ مراقب زبان شان بوده اند؛ هر غذایی را نخورده اند؛ هرجا غذا نخوردند؛ ببینید هر غذایی را نخوردند و هرجایی غذا نخوردند.

 «وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ» پایان کار کافران آتش است؛ در آیه فرمود: «مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ» مثال آن بهشتی که به متقیان وعده داده شده است؛ مثال است؛ داریم برای شما مثال می زنیم؛ این یک تفسیر مساله است؛ واقعیت بهشت را نمی شود گفت؛ شما نمی توانید بفهمید و ما نمی توانیم بگوییم؛ مثالش را برایتان می گوییم.

 

انسان بخشش خدا را حس می کند

 «مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ» یک نهرهایی هست که در آنها آب جاری است؛ «وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ» نهرهایی است که در آنها شیر جاریست و اصلا مزه این شیر عوض نمی شود؛ «وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ» یک نهرهایی است که از شراب است؛ «لذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ» آنها که از آن می نوشند به یک لذت می رسند؛ «وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى» یک نهرهایی است که از عسل مصفا است؛ هیچ مومی در آن نیست.

 «وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ» برای ایشان یعنی برای متقون از همه انواع میوه ها هست؛ «وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ» آمرزش الهی؛ این را دیگر باید حس کرد؛ آن آب خوردنی است؛ اما مغفرت که خوردنی نیست؛ انسان بخشش خدا را حس می کند؛ آن حس چقدر لذت بخش است؟ نمی دانیم.

صفحات: 1· 2

از دعاهای مردم ایران

دکترت گفت بهتری آقا

کوری چشم دشمنان حسود

تاهمیشه تو رهبری آقا

نذر کرده ام برای بهبودت

اشک های محرم و صفرم

سایه ات مستدام آقا جان

ای فدای تو پدر و مادرم

سلامتی تو ای مولا

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

به گزارش بخش خبر سایت دفتر امور تربیت اخلاقی به نقل از خبرگزاری حوزه ، جمعی از طلاب علوم دینی حوزه علمیه نجف اشرف در دیدار با حضرت آیت‌الله سیستانی از ایشان خواستند در آستانه زندگی علمی جدید خود، آنها را در مسیر دنیوی و اخروی نصیحت کند.

این دیدار همزمان بود با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سید مرتضی کشمیری داماد معظم له و وکیل ایشان که با دقت به فرمایشات و توصیه های آیت الله سیستانی به طلاب گوش فرا داد و سخنان ایشان را با برخی تصرفات و اضافات بدین صورت خلاصه نمود:

*شوق و عشق

اولین توصیه ایشان شوق و عشق است که اساس موفقیت هر گونه فعالیت دینی یا دنیوی به ویژه برای طلاب است؛ چرا که راه طلاب راهی پر رنج و مشقت است و اگر طلبه عاشق باشد و بخواهد به مراتب بالای علمی دست یابد، با تلاش و کوشش به آن دست می یابد و علما و مجتهدان شیعه نیز با همین عشق و شوق به مقامات عالی و معارف علمی و تالیفات متعدد دست یافته اند.

*اخلاص

دوم: داشتن اخلاص و نیت تقرب به خداوند در علم آموزی است و اینکه هدف طلبه از درس خواند رضای خداوند سبحان و هدایت مؤمنان و عمل به این آیه باشد که فرمود:

«فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ».

*فراگیری زبان عربی

سوم: ضرورت فراگیری دروس حوزه به زبان عربی و انتخاب اساتید عرب زبان؛ چرا که زبان عربی زبان قرآن و احادیث شریف و روایات اهل بیت علیهم السلام است و این متون لحن و زبان ویژه ای دارد که فقط کسی میتواند آن را بفهمد که زبان عربی را بشناسد و موضوعات دروس نیز همگی عربی است. البته این منافاتی با تحصیل طلاب غیر عرب ندارد؛ چرا که آنها میتوانند ابتدا زبان عربی را فرا بگیرند همانند نظام موجود در دانشگاه ها برای کسانی که میخواهد در رشته هایی مانند پزشکی و مهندسی تحصیل کنند که آنها نیز باید ابتدا زبان انگلیسی یا زبان ویژه آن دانش را فرا بگیرند.

*حضور در کلاس

چهارم: طلبه باید در درس حاضر شده و پیش از آن با دقت مطالعه کند تا زمانی که استاد درس خود را ارائه کرد، نقاط مبهم درس برای او روشن شود و اگر هم سؤالی داشت از استاد بپرسد. همچنین بهتر این است که طلبه برای جا افتادن مطلب در ذهن خود، شرح استاد را بنویسد.

*مباحثه

پنجم: ضرورت مباحثه پس از هر درس برای جا افتادن درس در ذهن (چرا که درس یک بار و تکرار هزاربار).

*احترام

ششم: ضرورت احترام به استاد و اگر زمانی استاد بنا بر مطالعات طلبه مطلبی را اشتباه بیان کرد، مقتضای ادب این است که بگوید آیا به نظر شما اگر این گونه معنا کنیم مناسب تر نیست؟ و بدین ترتیب مطلب صحیح روشن میشود.

*تواضع

هفتم: ضرورت فروتنی علما در برابر طلاب همان گونه که طلاب نیز باید در برابر استاد خود فروتن باشند.

*پرهیز از حزب‌گرایی

هشتم: پرهیز از گرایش های حزبی سیاسی و پرهیز از بازی های سیاسی زیرا پرداختن به این امور، طلبه را از تحصیل باز میدارد و به وادی هایی وارد میسازد که در این مرحله به آن نیازی ندارد.

*تهذیب نفس

نهم: طلبه باید به تهذیب نفس و اخلاق خود بپردازد و به آنچه میگوید عمل کند؛ چرا که مردم اگر عالمی را ببینند که وارسته و با اخلاق نیست و به آنچه میگوید عمل نمیکند، از او پیروی نمیکنند بلکه از او انتقاد هم میکنند و معلم مردم ابتدا باید خود را تربیت کند.

*همنشینی با خوبان

دهم: طلبه باید با کسانی نشست و برخاست کند که بر دانش و تقوای او بیفزاید که شاعر میگوید:

صاحب أخا ثقة تحظی بصحبته     فالطبع مکتسب من کل مصحوب

کالریح آخذة مما تمر به           نتنا من النتن او طیبا من الطیب

با افراد مورد اعتماد همنشینی کن که از همنشینی آنها بهره ای ببری

که سرشت انسان از هر همنشینی تاثیر میپذیرد

همانند باد که از هر چه بر آن میگذرد بهره ای برمیدارد

اگر بر تعفن بگذرد بدبو و اگر بر عطر بگذرد خوشبو میشود

یازدهم: باید بدانیم که تمام اعمال ما بر ولی خدا یعنی امام زمان عرضه میشود، پس هر انسانی باید چنان رفتار کند که امامش از او راضی باشد که خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: «وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ».

*پرهیز از غیبت

دوازدهم: پرهیز از بدگویی و غیبت دیگران حتی اگر سزاوار بدگویی باشند و همچنین پرهیز از مداحی اشخاص و زیاده روی در این کار و توصیف آنها به صفاتی فراتر از حد آنها، زیرا مبالغه در مدح دیگران امری نکوهیده است و موجب تضعیف شخصیت مداح میشود.

*تاکید بر حفظ قرآن

سیزدهم: شایسته است طلبه در روزهای تعطیل به اندازه ای که میتواند به حفظ قرآن و تدبر در آیات آن بپردازد که قرآن نیز ما را ترغیب کرده که در آیات آن تدبر کنیم و انسان میتواند در این تدبر خود از یک تفسیر مختصر(مانند تفسیر شبر) نیز کمک بگیرد تا با قرآن بیشتر آشنا شود و از سوی دیگر به مطالعه کتاب های مفید و معتبر هم بپردازد.

*قدر عمر را بدانید

چهاردهم: طلبه باید مراقب باشد حتی یک لحظه از وقت جوانی خود را به هدر ندهد چرا که انسان هرچه بزرگ تر میشود حافظه و ذهن او ضعیف تر میشود بنا براین طلبه باید از تمام لحظات عمر خود بهره ببرد که در روایت آمده: ( پنج چیز را قبل از پنج چیز غنیمت دان: جوانی پیش از پیری، سلامتی پیش از بیماری، دارایی پیش از فقر، فراغت پیش از اشتغال و زندگی پیش از مرگ).

منبع: اداره تربیت اخلاقی حوزه

 

باید توجه داشت که

میان زن و شوهر توافق اخلاقی صد در صد محال است

زیرا سلیقه‌ها، عقیده‌ها و پرورش‌ها با هم تفاوت دارد.

حضرت آیت‌الله مظاهری:

ناسازگاری زن و شوهر مرگ تدریجی است

 رییس حوزه علمیه اصفهان با اشاره به این‌که اسلام به صبر متقابل زن و شوهر تأکید می‌کند،‌ عفو و گذشتن از خود را راه حل اختلافات زن و شوهر دانست و ناسازگاری همسران در خانه را نوعی مرگ تدریجی خواند. به گزارش رسا حضرت آیت‌الله حسین مظاهری، رییس حوزه علمیه اصفهان، سه‌شنبه 25 تیرماه پس از نماز ظهر و عصر در ادامه جلسات اخلاقی ماه مبارک رمضان در مسجد حکیم با اشاره به اهمیت صبر خانوادگی گفت: صبر خانوادگی و صبر و زن و شوهر از صبر در اجتناب در گناه و صبر در عبادت مشکل‌تر است.
وی اظهار کرد: تربیت فرزندان وابسته به صبر در خانه است، نباید هم گفت که تقصیر دیگری است، موضوع تقصیر و عدم تقصیر نیست، بلکه موضوع این است که ما شیعه هستیم و باید صبر در خانواده زنده باشد.

 

میان زن و شوهر توافق اخلاقی صد در صد محال است

 حضرت آیت‌الله مظاهری با تأکید بر این‌که این‌که صبر زن در برابر شوهر و صبر متقابل پدر و مادر نیز از جایگاه ویژه‌ای برخودار است، گفت: باید توجه داشت که میان زن و شوهر توافق اخلاقی صد در صد محال است زیرا سلیقه‌ها، عقیده‌ها و پرورش‌ها با هم تفاوت دارد.

 استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان این‌که اگر اختلافات در میان زن و شوهر باقی بماند، دیگر نمی‌توان نام آن را زندگی نهاد، بلکه مرگ تدریجی است، ادامه داد: زندگی زمانی زندگی و حیات طیب می‌شود که اختلاف میان زن و شوهر وجود نداشته باشد و به جای اختلاف محبت حکم‌فرما شود.

 وی اظهار کرد: در میان زن و شوهر باید از 50 درصد تا 70 درصد توافق اخلاقی باشد، و کمبود آن را با ایثار و از خودگذشتگی جبران کنند، ایثار و فداکاری باشند، بدون حساب و کتاب وارد بهشت می‌شوند، خداوند نیز ازخودگذشتگی، ایثار و عفو را در قرآن تأکید کرده است.

 

اختلاف زن و شوهر یک نوع مرگ تدریجی است

 وی تلطف، مهربانی، گذشت را عاملی مهم در زندگی خواند و گفت: مردی که با زن خود نمی‌سازند تنها این نیست که زن و بچه‌اش را ناراحت کند، بلکه ابتدا خود را اذیت و ناراحت می‌کند و در درون خود جهنمی ایجاد می‌کنند، سپس به زن و فرزندان خود می‌رسد.

 رییس حوزه علمیه اصفهان گفت:

ناسازگاری زن با شوهر و شوهر با زن، لجاجت و خودسری، دلخوری از یکدیگر، مرگ تدریجی است، قرآن در این باره تأکیدات فراوان دارد و خاطرنشان می‌کند که میان زن و شوهر به صورت دو طرفه عفو، گذشت باشد.

 وی گفت: زن و مرد کینه‌توز مانند شتر وارد صف محشر می‌شوند، قرآن می‌فرماید کینه‌توزی در میان خانواده نباید باشد و حتی قرآن از این پیش‌تر می‌رود و می‌گوید اگر فردی از زن و شوهر اشتباه کرد، دیگری باید او را ببخشد تا زندگی آنان بهشت شود.

 حضرت آیت‌الله مظاهری با اشاره به این‌که گاه دیده می‌شود که زن و شوهر از نظر فقر و امکانات دنیایی و حتی شخصیت پایین هستند، اما دارای زندگی خوش و خرم هستند، ابراز کرد: این زندگی در واقع یک حیات طیب است که در مقابل مرگ تدریجی قرار می‌گیرد.

 

بداخلاقی در خانه فشار قبر را به دنبال دارد

 وی ادامه داد: گاه نیز دیده می‌شود که زن و شوهر از نظر مال‌داری، اولاد و شخصیت اجتماعی دارای امکانات فراوانی هستند، اما خانه برای آنان جهنم است و هم خود و هم فرزندان آنان می‌سوزند و فرزندان آنان به دلیل اختلافات عقده‌ای می‌شوند.

 استاد اخلاق حوزه علمیه با تصریح این نکته که در برخی مواقع مال، زیبایی و شخصیت اجتماعی و مانند آن هیچ کاری را پیش نمی‌برد و اختلاف همچنان باقی است، گفت: معاذ شخصیتی است که در خانه بداخلاق بود و به همین دلیل پیامبر صلی الله علیه و آله در تشییع جنازه او شرکت کرد و گفت قبر او را چنان فشار داد، که همه استخوان‌های وی له می‌شود.
وی بیان کرد: اگر زن همه مسائل را رعایت کند، نجیب، عفیف،‌ مقدس و اهل مستحبات باشد، اما اگر بداخلاق باشد و نیش داشته باشد، ممکن است به بهشت برود اما دچار فشار قبر می‌شود، بعضی اوقات دست خود او نیست اما چون روی اخلاق کار نکرده است، زبانش نیش دارد.

 حضرت آیت‌الله مظاهری با اشاره به این‌که گاه زن و مرد در اثر روزه‌داری هنگام افطار دعوا به راه می‌اندازند، ادامه داد:

این دعوا و داد بر سر همسر مار و عقرب می‌شوند، این مار و عقرب به زندگی زن و شوهر می‌افتاد و این مار و عقرب در قبر نیز همراه آنان خواهد بود.

 وی ادامه داد: گاه انسان در حالی که حواسش نیست برای خودش مار و عقرب درست می‌کند، گاه خانم عصبانی می‌شود یا شوهر بی‌دلیل عصبانی می‌شود، اگر این توافق اخلاقی با گذشت و ایثار نباشد، زندگی مرگ تدریجی است و جهنم را در همین دنیا برای خود فراهم می‌کند تا به جهنم موعود وارد شود.

 

صبر در اختلافات نیازمند مردانگی و پا گذاشتن بر روی نفس است

 استاد درس خارج حوزه علمیه ابراز کرد: قران در آیات فراوانی ایثار و گذشت را راجع به همه به ویژه زن و شوهر گوش‌زد می‌کند،‌ اختلافات از «من، من» سرچشمه می‌گیرد، از این سرچشمه می‌گیرد که فرد می‌خواهد حرف خود را به کرسی بنشاند.

 وی خاطرنشان کرد: اگر در میان زن و شوهر اختلاف واقع شد، قهر کردن، بی‌محلی و بی‌اعتنایی گناه بزرگی است، حتی در برخی روایات گفته شده است اگر این قهر کردن ادامه یابد، فرد از دایره اسلام بیرون می‌رود زیرا در مسلمان قهر و بی‌محلی راه ندارد.

 حضرت آیت‌الله مظاهری با تأکید به این‌که از میان برداشتن اختلافات مردانگی می‌خواهد، گفت: فرد اگر بهشت می‌خواهد باید مرد باشد، مردانگی به این است که اگر دیگری بدی کرد، فرد به جای او خوبی کند، با همین مردانگی است که بهشت نصیب انسان می‌شود.

 وی ابراز کرد: ما باید شباهت به خداوند داشته باشیم، ما به خداوند بسیار بدی می‌کنیم، در یک روزه گرفتن بسیار نق نق می‌کنیم، اما پرودگار عالم نعمت‌های ظاهری و باطنی خود را برای ما فرستاده است و در برابر بدی ما نیکی می‌کند.

 استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: ما انسان‌های بدی در برابر خداوند و امام زمان(عج) هستیم، ما با رفتار و کردارمان امام زمان(عج) را ناراحت می‌کنیم، اما ایشان واسطه فیض هستند و همه نعمت‌های مادی و معنوی ما از ایشان است و اگر ما شیعه هستیم باید یک در میلیون شبیه امام زمان(عج) شویم

 

تیتر آنلاین

«محشور شدن ما با حضرت آقا به سال 61 برمی‌گردد که ایشان رییس جمهور بودند و من مسئولیت حفاظت سپاه را برعهده داشتم.»

از طرف سپاه، علی شمخانی به عنوان جانشین فرمانده کل و مسئول اطلاعات نیز در جلسات شورای امنیت کشور شرکت می‌کردند.

«در همین جلسات بود که بنده نیز گاهی برای گزارش حفاظت از شخصیت ها شرکت داشتم و حضرت آقا از همانجا ما را شناختند و زمانی هم که ایشان برای سرکشی به مناطق جنگی می‌رفتند، بنده ایشان را همراهی می‌کردم.»

آنچه در زیر می‌خوانید، خاطراتی است شنیدنی که فرمانده سابق سپاه ولی امر با لهجه شیرین شیرازی در حالی که در برخی دقایق با بغض همراه بود، با حضور در خبرگزاری فارس تعریف کرد.

«سردار محمدحسین نجات» شاید مهمترین مسئولیت خود را در سال 79 برعهده گرفت: «فرماندهی سپاه ولی امر» که مسئولیت آن، حفاظت از بیت رهبری است و به مدت 10 سال در این مسئولیت ماند.

اگرچه بیشتر «نجات» را یک چهره امنیتی و به دور از رسانه می‌شناسند، اما او با روی خوش به درخواست ما پاسخ مثبت داد و به بیان برخی خاطرات و ناگفته ها از 10 سال زندگی نزدیک با رهبر معظم انقلاب پرداخت.

* نماز عید در پادگان گُلف

یک مرتبه بعد از پذیرش قطعنامه -درست خاطرم نیست که عید فطر بود یا عید قربان- عراق مجددا حمله‌ای کرده بود و حضرت «آقا» برای سرکشی به پادگان گُلف* آمدند.

جالب است که «آقا» حتی در این وضعیت هم نماز عید را حذف نکردند و به همراه دیگر پاسدارها که حدود 20 نفر بودند، نماز جماعت خواندند و وقتی بنده رسیدم، ایشان در حال خواندن خطبه‌ها بودند.

* پادگان گُلف (منتظران شهادت) در اهواز در دوران دفاع مقدس به عنوان مرکز فرماندهی جنگ، محورهای عملیاتی خوزستان را اداره می‌کرد.

این ستاد در سال 1359 فعال شد. تشکیل اتاق جنگ و فعال شدن اطلاعات و عملیات، اعزام نیرو تشکیل واحدهای جنگ و حضور مسئولین نظام از مشخصات اصلی پادگان منتظران شهادت (گُلف) بوده است. گُلف تا پایان جنگ به عنوان پایگاه فرماندهی و هدایت جنگ مورد استفاده قرار می‌گرفت.

* وقتی پنیر کوپنی تمام شد

زندگی «آقا» یک زندگی معمولی است.

یکی از برادرها که محافظ ایشان بود، تعریف می‌کرد در زمانی که اجناس کوپنی بود، هیچ وقت در منزل ایشان ما مثلا پنیر غیر از کوپنی ندیدیم.


همراه با رهبر انقلاب در مزار شهدای کرمان - اردیبهشت 84

یک مرتبه یکی از آقازاده‌ها که فکر می‌کنم آقا میثم بود، آمدند تا با محافظ‌ها صبحانه‌ بخورد. وقتی آمدند دنبال ایشان، «آقا» فرمودند ایشان (فرزندشان) به نان و پنیر علاقه دارند و چون پنیر کوپنی منزل ما هم تمام شده، آمده‌ است با شما نان و پنیر بخورد.

صفحات: 1· 2

---

آیت‌الله العظمی بروجردی(ره) وصیت کرده بودند:

قبر من در مسیر رفت و آمد زائران حضرت معصومه(س) قرار گیرد تا قبرم به خاک پای آنان متبرک شود.

---

آیت الله سید جواد علوی بروجردی، همزمان با فرارسیدن میلاد باسعادت کریمه اهل بیت(ع)، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با اشاره به این که وجود مقدس حضرت معصومه(س) در لسان ائمه اطهار(ع)، موقعيت ممتاز و ويژه‌اي داشته است، اظهار داشت: امام صادق(ع) پيش از ولادت آن بانوي گرانقدر، به اصحابش فرمودند “پاره تن من در قم دفن خواهد شد و نام او فاطمه است".

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: امام هادي(ع) نيز زيارت‌نامه براي ايشان ايراد فرمودند که ظاهراً تنها زيارت نامه منصوصي است كه از امامان معصوم(ع) دربارة امام‌زاده ها صادر شده است.

وی با اشاره به فرازی از سخنان امام هادی(ع) در اين زيارت‌نامه «یا فاطِمَةُ اِشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ فَاِنَّ لَكِ عِنْدَاللهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْن…»، ابراز داشت:

اين سخن يك فقيه و عالم نيست؛ بلکه سخن امام معصوم(ع) است و باید به این نکته اشاره کرد که شخصيت حضرت فاطمه معصومه(س) آنچنان بالا و والاست كه امام هادي(ع) چنين تعبيري درباره ايشان به کار برده اند.

*چرا به قم «حرم اهل بیت(ع)» می گویند؟

آیت الله علوی بروجردی با بیان این که دربارة فضيلت زيارت ايشان روايات متعددي وارد شده و ائمه(ع) اهتمام و عنايت ويژه‌اي به این بانوی بزرگوار داشتند، خاطرنشان ساخت:

دلیل نامیدن قم به نام حرم اهل بیت(ع)، وجود حضرت فاطمه معصومه(س) است.

امام صادق(ع) تعبیر فوق العاده ای درباره حضرت و قم دارند و مي‌فرمايند:

«إِنَ لِلّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَةُ وَ إِنَ لِلرَّسُولِ (ص) حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِينَهُ وَ إِنَ لِأَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ(ع) حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَهُ وَ إِنَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَهٌ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهَا امْرَأَهٌ مِنْ أَوْلَادِي تُسَمَّي فَاطِمَةَ فَمَنْ زَارَهَا وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَةُ / خداوند حرمي دارد كه مكه است و رسول خدا حرمي دارد كه مدينه است و براي اميرالمؤمنين حرمي ديگر است كه كوفه است و براي ما اهل‌بيت حرمي ديگر است كه آن شهر قم است و به زودي بانويي از اولاد من در آن دفن مي شود كه نامش فاطمه است. پس هر كه او را زيارت كند بهشت بر وي واجب مي شود».

صفحات: 1· 2

---

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در پاسخ به سئوالات متعدد مقلدان خود احکام روربط حلال و حرام زنان و مردان در مجامع عمومی، آموزشی خصوصی و اداری را تشریح نموده اند

---

به گزارش خبر گزاری حوزه متن سئوالات و پاسخ های این مرجع تقلید به شرخ ذیل است

 

*آیاپوشاندن پا از مچ تا انگشتان در مقابل نامحرم براي زن واجب است ؟

بلي زن در مقابل نامحرم بايد روي پاها را هم بپوشاند.

*سلام بر نامحرم چه حكمي دارد؟

در محيط‎هاي جمعي سلام بر جمع مانعي ندارد؛ ولي بهتر است از سلام‎هاي خصوصي كه نوعاً زمينه ساز فتنه است، اجتناب شود

*آيا رعايت حجاب در مقابل پسر خاله و پسر عمو لازم است، اگر چه مسن‎تر از خودم و جاي پدرم باشند؟

پسر عمه، پسر خاله، پسر دايي و پسر عمو همه نامحرم هستند و رعايت حجاب در برابر آن‎ها واجب و ترك آن گناه است؛ و بالا بودن سن آنان موجب تغيير حكم نيست.

*آيا مي‎توانيم با دختر نامحرمي، صيغه خواهر و برادري بخوانيم، و مثل خواهر و برادر با هم رفتار كنيم؟

خير، صيغه خواهر و برادري با نامحرم مشروع نيست، آنچه موجب محرميت مي‎شود، انجام عقد ازدواج بصورت دائم يا موقت، با رعايت شرائط مربوطه است.

*با توجّه به اين‎كه كلاس‎هاي دانشجويان دختر و پسر با هم برگزار مي‎شود، طبعاً ناخودآگاه چشم آدم به دختران نامحرم مي‎افتد، حكم آن چيست؟

نگاه غير عمدي و بدون قصد لذت اشكال ندارد.

* شنيده‎ام كه مي‎گويند گريم جزء آرايش حساب نمي‎شود، آيا اين مطلب درست است، و گريم كردن جايز است؟

گريم ـ اگر همراه كار حرامي نباشد ـ اشكال ندارد. بنابراين، گريم مردان به وسيله مردان يا زنان به وسيله زنان اشكال ندارد.

امّا اگر گريم زن يا مرد به وسيله نامحرم صورت بگيرد، جايز نيست. نكته ديگر آن كه هر جا «گريم» به عنوان آرايش يا آرايش و تغيير چهره براي خانم‎ها باشد، بايد از نامحرم پوشانده شود؛ امّا اگر صرفاً براي تغيير چهره باشد، احوط پوشاندن آن از نامحرم است.

* در جلسات عقد و عروسي كه داماد وارد مي‎شود، تكليف خانم‎هايي كه با او نامحرم هستند چيست؟

در مقابل داماد و ساير نامحرمان بايد رعايت حجاب كامل را بنمايند و فرقي بين مجلس عروسي و ساير موارد نيست.

* عكس‎هايي كه در كودكي (قبل از تكليف) گرفته‎ايم و مسلماً بدون حجاب و… بوده، الان كه بزرگ شده‎ايم، اگر نامحرم ببيند ـ مثلاً پسر خاله يا شوهر عمه و… آيا اشكال شرعي دارد؟

اگر نامحرم بدون قصد لذت به عكس‎ها نگاه كند مانعي ندارد و شما هم تكليفي نداريد.

* در عقدها و عروسي‎ها كه معمولاً خانم‎ها با لباس‎هاي ويژه آن مراسم شركت دارند و در اكثر مواقع نيز لباس‎ها، بدن نما است و فيلمبرداري صورت مي‎گيرد تكليف ما چيست؟

اگر مي‎دانيد يا احتمال مي‎دهيد كه در آينده اين فيلم‎ها توسط افراد نامحرم مشاهده مي‎گردد لازم است حجاب كامل خود را موقع فيلمبرداري مراعات كنيد و اگر نمي‎توانيد، از واقع شدن در مقابل دوربين فيلمبرداري خودداري نماييد.

* استفاده از كرم‎هاي چرب كننده، مرطوب كننده، ضد آفتاب و… بر روي دست و صورت، اگر به منظور محافظت از پوست بكار برده شود ولو اين‎كه خوشبو باشد و يا باعث سفيد و روشن شدن پوست شوند؛ چه حكمي دارد؟

اگر آرايش و زينت محسوب نشود، و بوي خوش آن موجب التذاذ و تحريك نامحرم نگردد اشكال ندارد.

ولي در هر صورت بنابر احتياط واجب، صورت را از نامحرم بپوشاند.

*در خانواده ما رسم است كه در ميهماني‎ها همه بستگان با يكديگر دست مي‎دهند. دست‌دادن بدون‌قصد لذت چه صورت دارد؟

دست دادن با نامحرم، اگر چه از بستگان نزديك مثل پسر دايي و پسر عمو باشند، حتي بدون قصد لذت هم جايز نيست. لازم است آن‎ها را با احكام شرعي آشنا سازيد.

*آيا دايي يا عموي جوان مي‎تواند دختر خواهر يا دختر برادر خود را كه جوان است، ببوسد؟

اگر قصد لذت شهواني و ريبه در كار نباشد، اشكال ندارد.

*نگاه كردن به استاد مرد براي بهتر فهميدن درس چگونه است؟

نگاه به صورت و گردن و دست‎هاي مرد نامحرم كه معمولا نمي‎پوشانند، بدون قصد لذت و ريبه اشكال ندارد.

* آيا پوشيدن لباس تنگ و كوتاه براي خانم‎ها جايز است؟

لباس خانم‎ها در مقابل نامحرم، بايد اولاً بدن را بپوشاند و ثانياً بنحوي نباشد كه موجب تحريك نامحرم گردد، و برجستگي‎هاي بدن در آن ظاهر باشد.

*لبخند زدن هنگام صحبت با نامحرم چه حكمي دارد؟

لبخند زدن و هر كاري كه در معرض تهييج نامحرم است، جايز نيست، و در حديث آمده كه هزار سال حبس در آخرت مجازات يك كلمه شوخي با نامحرم است.

* معاينات پزشكي كه مستلزم لمس و نظر به نامحرم است چه صورت دارد؟

در صورت نبودن پزشك مماثل،به مقدار ضرورت اشكال ندارد.

* دانشجوي پرستاري هستم. در موقع كار در بيمارستان گاهي دستم با دست همكاران نامحرم تماس پيدا مي‎كند. با اين كه قصد و غرضي در كار نيست و كوشش خود را براي عدم تماس انجام مي‎دهم، آيا مرتكب گناه مي‎شوم؟

اگر در اثناي كار، دستتان به طور اتفاقي با همكارانتان تماس پيدا كند، اشكال ندارد؛ ولي چنانچه بدانيد اين عمل به طور مكرر ـ هر چند ناخودآگاه ـ انجام مي‎گيرد، لازم است از دستكش و مانند آن استفاده كنيد.

* اگر كسي با نگاه كردن يا لمس دختران غير بالغ لذت ببرد، چه صورت دارد؟

حرام است.

*آيا لازم است حجاب را براي توريست‎ها الزامي كنيم؟

افراد توريست، از جهت حكم فقهي حجاب، تابع دين خود هستند؛ لكن همان گونه كه ملزم به رعايت ديگر قوانين كشور هستند نبايد اجازه داده شود بر خلاف ارزش‎هاي ديني و فرهنگي كشور اقدام كنند، و موجب اشاعه فساد و ابتذال اخلاقي شوند.

*آيا پوشيدن لباس آستين كوتاه براي آقايان جايز است؟

چنانچه مرد بداند زنان با قصد لذت به دستانش نگاه مي‎كنند، احتياط واجب پوشاندن آن است..

*آيا لباس خانم‎ها حتماً بايد سياه باشد؟

پوشيدن لباس سياه واجب نيست بلكه ملاك آن است كه لباس خانم‎ها بايد به رنگي نباشد كه خلاف متعارف، و موجب جلب توجّه نامحرم گردد.

*آيا پوشيدن جوراب براي خانم‎ها لازم است؟

بلي، خانم‎ها در برابر نامحرم بايد روي پاي خود را بپوشانند و در اين جهت فرقي بين حال نماز و غير نماز نيست.

*ظاهر شدن خانم‎ها با مانتوهاي تنگ، در بيرون منزل چه حكمي دارد؟

رفت وآمد خانم‎ها درمقابل نامحرم با لباسي‌كه برجستگي‎هاي بدن آنها را مشخص كند يا معرضيت براي فساد داشته باشد، جايز نيست.

*با توجّه به اين‎كه كلاس‎هاي دانشجويان دختر و پسر با هم برگزار مي‎شود، طبعاً ناخودآگاه چشم آدم به دختران نامحرم مي‎افتد، حكم آن چيست؟

نگاه غير عمدي و بدون قصد لذت اشكال ندارد.

*آيا نگاه كردن به عكس‎هاي زنان و مردان غير مسلمان كه در كتاب‎هاي درسي به صورت نيمه عريان وجود دارد، جايز است؟

اگر با قصد لذت نباشد و مفسده‎اي هم به دنبال نداشته باشد، اشكال ندارد.

*آيا نگاه كردن به دست و صورت و موهاي زنان كفار جايز است؟

در صورتي كه قصد لذت و خوف از وقوع در حرام نباشد، نگاه به دست و صورت و جاهايي از بدنشان كه عادت در نپوشاندن آن دارند، اشكال ندارد.

*نگاه به نامزدم كه بعداً قصد ازدواج با او را دارم، چه صورت دارد؟

تا صيغه عقد دائم يا موقّت خوانده نشده، نامزد با نامحرمان ديگر تفاوتي ندارد، و نگاه به او با قصد لذت و شهوت، جايز نيست.

منبع:حوزه نیوز

«طلبه بايد با دعا، با ذكر و با مناجات انس پيدا كند.

طلبه بايد زندگى خود را يك زندگى دينىِ محض بكند.

طلبه بايد دل خود را پاك و صاف كند، تا وقتى در مقابل انوار معرفت و توفيقات الهى قرار گرفت، تلألؤ پيدا كند؛

برادران! بدون اينها نمى‌شود. ما كسانى را داشتيم كه از لحاظ علمى، مراتب بالايى هم داشتند و مغزشان قوى بود؛ اما دل و روحشان ضعيف و آسيب‌پذير بود. وقتى اين‌جا آن بنيه‌ى معنوى و دينى ساخته نشود، آن‌جا كه پاى مقام و امكانات مادّى به ميان مى‌آيد، انسان مى‌لرزد؛ آن‌جا كه پاى فداكارى به ميان مى‌آيد، انسان مى‌لرزد و نمى‌تواند جلو برود؛ آن وقت چه‌طور مى‌شود يك ملت و يك مجموعه را هدايت كرد؟

بايد عمل كنيم، تا بتوانيم اثر بگذاريم».