روایت حجت الاسلام صدیقی از توصیه مهم میرزا جواد آقا ملکی(ره)

حجت الاسلام و المسلمین صدیقی گفت: نباید با روزه گرفتن حس کنیم که کار خاصی انجام داده‌ایم بلکه عمل و عبادتی درست است که خجالتمان در برابر حضرت حق را افزایش دهد.

ذکر از نظر روایات و آیات عبارت است از دل دادن به خداوند متعال و اهل ذکر نیز کسی است که در نتیجه خلوت کردن با پروردگار آرامش به دست می‌آورد.

وی گفت: کسانی که اهل ذکر هستند نسبت به خداوند خشیت دارند خشیت با خوف متفاوت است خشیت به معنای این است که کسی را آن‌چنان بزرگ می‌دانی که عظمتش تو را می‌گیرد و در نهایت حالت شیفتگی و ذوب شدن در برابر این عظمت پیدا می‌کنی.

صدیقی ادامه داد: اگر عالمی را دیدید که دل در گرو حق تعالی داده است این عالم می‌تواند مرجع تقلید باشد اما کسی که آیه و روایات می‌داند اما بصیرت لازم را ندارد و ارتباط دلی با خداوند برقرار نکرده است این فرد نمی‌تواند مرجع و پایگاه مناسبی باشد.

امام جمعه موقت تهران، تصریح کرد: ما در کل دو نوع طلبه داریم یکی کسی است که به دنبال علم می‌رود تا مولا شود اما یک وقت عالمی داریم که علمش مانند نمازش است این فرد علم را بر خود واجب کرده چون می‌داند علم آدرس است.

وی با بیان این که عالم می‌تواند آدرس را با علم خود بیابد، گفت: این فرد با علم دین یاد می‌گیرد علم راه بندگی خداست هرچند راه معرفت تنها درس خواندن نیست. بلکه باید به این علم جهت داد اگر کسی بنده بود معرفت پیدا می‌کند و آن زمان علمش نیز یک مرحله از بندگی خواهد شد و آن زمان این فرد حلال و حرام و فضائل اخلاقی را رعایت می‌کند.

این استاد اخلاق گفت: خودسازی نیز مراحلی دارد که گفته می‌شود چهار مرحله خودسازی تجلیه، تخلیه، تحلیه و فناست تخلیه به معنای آن است که انسان باید برای رسیدن به خداوند قلب خود را جلا بدهد و در این رابطه علومی مانند احکام و اخلاق فرابگیرد تخلیه نیز به معنای دور کردن حجاب‌ها و خلوت کردن دل با خداست.

وی افزود: تحلیه نیز به معنای منقش کردن دل به نقش کمال و جمال حضرت مهدی(عج) است و به تعبیر دقیق‎تر به معنای الگو گرفتن از امام زمان می‌باشد وقتی این مراحل به خوبی صورت گرفت فنا شدن در یار قطعی خواهد شد و در این زمان است که غیر از او دیگر کسی را نمی‌خواهد.

امام جمعه موقت تهران با اشاره به این که ماه رمضان فرصت مناسبی برای به دست آوردن تقواست، اظهار کرد: البته به شرطی که با غفلت روزه نگیریم نباید جوری باشد که فکر کنیم باید خداوند در مقابل روزه ‌مان به ما چیزی بدهد، عبادت وقتی عبادت است که در مقابل خداوند انسان خجالتش بیشتر شود.

حجت الاسلام صدیقی بیان داشت: رئیس اهل ذکر امام زمان(عج) است ایشان در برابر ذات حق تعالی دارای خشیت فراوان بوده و مضطر است بنابراین کسی هم که به حضرت مهدی(عج) دل بدهد در حقیقت به خداوند دل داده است، دل نیز باید خدایی شود و اوج بگیرد تا به امام زمان(عج) برسد.

وی گفت: عکس خداوند در آیینه وجود حضرت مهدی(عج) است جان و قلب انسان نیز مانند آیینه‌ای است که متأسفانه تعلقات کثیره پوششی برای این آیینه می‌شود و مانند هزاران پرده جلوی دیدن آیینه را می‌گیرد.

این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: روزی یاران امام صادق(ع) می‌بینند که ایشان بر روی خاک نشسته و به شدت گریه می‌کنند آن‌ها نیز از شدت گریه امام به گریه می‌افتند بعد از آن که امام صادق آرامتر می‌شوند از ایشان دلیل این گریه را می‌پرسند امام(ع) می فرمایند در صحیفه جدم امام علی(ع) زمان غیبت فرزندم مهدی(ع) را دیدم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: آقا میرزا جواد آقا ملکی می گوید که سه کار است که شیعه باید هر روز آن را انجام دهد که این سه کار

خواندن دعای عهد،

خواندن و هدیه کردن سه بار توحید به امام زمان(عج)

و همچنین خواندن دعای فرج(اللهم عرفنی بنفسک) است.

منبع: صدای شیعه

---

استاد حوزه گفت: مشکل وهابيون، نه مسئله زيارت است و نه مسئله شفاعت؛ بلکه هدف آنان شکستن اساس اهل‌بيت(ع) است که پيامبر(ص) آن را هم‌ رديف با قرآن و عِدل آن قرار داده است.

چوبي كه مسلمانان در طول تاريخ 1400 ساله خود خوردند، از كج‌فكري‌ها، بي‌بصيرتي ها و انحرافات بوده است.

---

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آیت الله علوی بروجردی  در گفت و گو با خبرگزاری حوزه با اشاره به  روز هشتم شوال  که یادآور واقعه‌ بسيار تلخ تخريب قبور مطهر ائمه بقيع(ع) در مدينه اظهار داشت: داستان تخريب قبور، در تاريخ اسلام سابقه دارد و نکته ای که باید در ابتدا به آن اشاره کرد این است که در دوران اوليه، دو قبر به طور ويژه مورد هجمه واقع شدند که نخست قبر مطهر اميرالمؤمنين (ع) در نجف و ديگري قبر مطهر سيدالشهدا(ع) در كربلا بوده است.

وی با بیان این که حضرت علي(ع) چه پيش از شهادت و چه بعد از آن، مورد دشمني و هجمه گسترده‌اي قرار داشتند، اظهار داشت: جريان خوارج و دشمني هاي آنان با حضرت امیر(ع) از يک سو و کينه و دشمني بني‌اميه با آن حضرت از سوي ديگر، ایشان را مورد تکفير شديد قرار داد؛ به گونه‌اي که به مدت شصت سال به طور رسمي بر سر منابر، آن حضرت سب مي‌شدند.

این استاد حوزه ادامه داد: امام علی(ع) مسائل آينده را پيش‌بيني کرده بودند؛ از اين‌رو در وصيت خود اعلام داشتند كه قبر ايشان مخفي باشد و كسي از آن آگاه نباشد و روايات مختلفي در اين زمينه وجود دارد.

آیت الله علوی بروجردی ابراز داشت: در روايتي آمده است که شب هنگام، چهار تابوت از چهارگوشه كوفه بيرون رفت تا حتي سمت و سوي محل دفن این امام همام نیز مشخص نباشد؛ ازاين‌رو قبر اميرالمؤمنين(ع) در شهر نجف، مدت‌ها مخفي بود.

وی افزود: همچنین در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است که در سفري همراه با پدرم به بياباني رسيديم و در آنجا پدرم كناري نشست و شروع كرد به اظهار ادب و گريه كردن. پرسيدم اينجا كجاست؟ فرمودند: قبر جدمان علي‌بن‌ابي‌طالب(ع) است. اين قبر جز براي افرادي خاص، همچون امام صادق(ع) مخفي بود و در زمان هارون‌الرشيد آشکار شد؛ يعني در تمام دوران بني‌اميه قبر حضرت امیر(ع) مخفي بود.

این استاد حوزه با اشاره به داستان کشف قبر اميرالمؤمنين(ع)، خاطرنشان ساخت: آن گونه که در كتاب‌هاي اهل سنت نقل شده، داستان از اين قرار است كه روزي هارون‌الرشيد براي شكار به بيرون بغداد رفته و آهويي را دنبال كرده بودند تا اينکه با صحنه‌ شگفتي مواجه شدند. ديدند که اين حيوان به‌جاي اينکه فرار کند، در نقطه اي نشست و هرچه به او نزديك مي‌ شدند، با آرامش و بدون هيچ وحشتي نشسته بود و حرکت نمي‌کرد. هارون به اطرافيانش گفت: اينجا خصوصيتي دارد که اين حيوان اين گونه مؤدب نشسته است. او به اينجا پناه آورده است. ازاين‌رو پيرمردان آن منطقه را آوردند و درباره آن محل از آنان پرس‌وجو کردند. آنان گفتند: از پدرانمان شنيديم كه قبر اميرالمؤمنين علي‌بن‌ابي‌طالب(ع) در اين منطقه است و بعدها نیز همين مطلب را از حضرت موسي‌بن‌جعفر(ع) هم استفسار كردند. پس از آن، بنايي در همان زمان بر روي قبر ساخته شد؛ اما متوكل عباسي چون مي ديد که قبر آن حضرت ملجأ و پناهگاه شيعيان است و مردم به زيارت آن مي‌روند، آن بنا را تخريب کرد و از بين برد.

صفحات: 1· 2

توفيق زن بيش از مرد است و اگر انسان تنزل كند، حداقل بايد بگويد زن همانند مرد است. زيرا ‏تقريباً شش سال قبل از اين كه مرد، مكلف شود، زن را ذات اقدس اله به حضور پذيرفته است.

حضرت آیت‌ الله العظمی جوادی‌آملی در پاسخ راز به تکلیف رسیدن دختران قبل از پسران را شریح کردند.

متن سوال و پاسخ معظم‌له به شرح ذیل است.

*توفیق زن بیش از مرد است

توفيق زن بيش از مرد است و اگر انسان تنزل كند، حداقل بايد بگويد زن همانند مرد است. زيرا ‏تقريباً شش سال قبل از اين كه مرد، مكلف شود، زن را ذات اقدس اله به حضور پذيرفته است. زن ‏همين كه از نُه سالگى گذشت و وارد دهمين سال زندگى‎ ‎شد، خدا او را به حضور مى ‏پذيرد و با او ‏سخن مى ‏گويد و روزه را بر او واجب مى‏ كند، مناجات‌هاى او را به عنوان دستور مستحب شرعى ‏گوش مى ‏دهد. آن هنگام كه مرد به عنوان يك نوجوان در حال بازى کودکانه است، زن مشغول راز و نياز ‏و نماز است. شش سال زمينه ‏سازى كردن، از دوران نوجوانى او را به حضور پذيرفتن، نماز را كه ‏عمود دين است بر او واجب كردن، روزه را كه سپر دين است و حج را كه وفد الى ‏اللَّه است و ‏مهمانان در آن سفر به ضيافتگاه خداوند مى‏ روند، بر زن واجب كردن، اينها همه نشانه آن است كه ‏زن براى دريافت فضائل، شايسته ‏تر از مرد است. و اگر اين منطق درست تبيين و اجرا گردد، نتيجتاً ‏معلوم خواهد شد كه زن بالاتر از مرد و لااقل همتاى مرد است.

*یک دستورالعمل

‏ ‎ ‎زن گرچه ممكن است در طى دوران عادت از برخى از عبادت محروم باشد اما تمامى آن‏ها ‏جبران ‏پذير است، زيرا قضاى روزه‏ ها را به جا مى ‏آورد و براى نماز اگر وضو بگيرد و در مصلّاى خود رو به ‏قبله بنشيند، و به مقدار نماز، ذكر بگويد ثواب نماز را مى ‏برد. همان گونه كه اگر مسافرى پس از ‏خواندن دو ركعت واجب، سى يا چهل بار تسبيحات اربعه را تكرار كند، جبران آن دو ركعت ساقط ‏شده را خواهد كرد.

پس اين گونه از فضائل جبران‏ پذير است.‏ ‎ ‎عمده آن است كه مرد وقتى پانزده سالگى را تمام نمود و وارد شانزدهمين سال زندگى شد، ‏شايستگى خطاب الهى را كسب مى ‏نمايد و قبل از آن چنين لياقتى ندارد، زيرا بلوغ، زمينه تشرف به ‏مقام عبوديت است‎.‎ ‎‎

*جشن تکلیف

درباره يكى از علماى شيعه، ابن طاووس - رضوان اللَّه عليه - نقل شده است كه روز بلوغش ‏را جشن گرفت، او وقتى از پانزده سالگى وارد شانزدهمين سال زندگى شد دوستان و آشنايان خود ‏را به شكرانه اين كه من نَمُردم و سنّ من به حدّى رسيد كه خداى سبحان با من سخن گفت و از ‏من تكليف طلب كرد، جشن گرفت چون انسان‎ ‎تا قبل از بلوغ، مورد خطاب تكليفى خدا نيست، و به ‏هنگام بلوغ لياقت مى‏ يابد كه مورد خطاب خداى سبحان واقع شود. - اما این که آيا اين جشن، در اسلام ‏مشروعيت دارد و جزو سنن هست يا نه؟ مسأله‏ اى جداگانه است، كسى به قصد ورودِ سنّت اقدام ‏به برگزارى اين مراسم نمى‏ كند، بلكه اين جشن را به شكرانه يك نعمت برگزار مى‏ نمايد. و شايد ‏مرحوم سيد ابن طاووس، زير پوشش اطلاقات اوليه كه هر نعمتى به شما رسيده است حق‏ شناس و ‏شاكر باشيد، اين چنين عملى را انجام داده است‎- .‎ ‎ ‎بر اين اساس، بلوغ يك شرافت است. آنها كه اهل عرفان هستند، مى ‏گويند ما مشرَّف شديم نه ‏مكلّف، چون زحمت و مشقتى در كار نيست، بلكه شرف در كار است. لذا در مناجات‏ الذاكرين امام ‏سجاد (ع) مى ‏خوانيم «يا من ذكره شرف» اى خدايى كه نام تو مايه ‏شرافت است.‏ ‎ ‎اگر كسى به جايى برسد كه ذكر خدا گويد و در سايه اين ذكر، به ياد خدا باشد و خدا هم به ياد او ‏باشد، شرافتى نصيب او گرديده است، و این است که زن شش سال قبل از مرد به اين شرافت مى ‏رسد.

اگر ‏چنانچه به اين نكته دقت شود، قبل از اين كه مرد به راه بيفتد و در صراط مستقيم گام بردارد، زن ‏بخش زيادى از اين راه را طى كرده است. بنابراين هم آن محروميت‏ هايى كه زن در دوران عادت دارد ‏قابل جبران است و هم شش سال قبل از مرد، از همه مزايايى كه مرد محروم است برخوردار ‏مى‏ شود.‏

*دلایل جبران محرومیت از عبادات

‎ ‎در پايان عمر نيز براى زنان غير سادات پس از سن پنجاه سالگى سخن از ايام محروميت نيست ‏و در اين مدت محروميت نيز اولاً، ايام عادت محدود و چند روز بيشتر نيست. ثانياً، آنها كه باردارند و ‏توفيق حمل امانت را دارند نيز محروميت از عبادت شامل آنها نمى‏ شود، چون غالباً عادت با حمل ‏جمع نمى‏ شود. ثالثاً، مدت شش سالى كه زن قبل از بلوغ مرد، بالغ مى ‏شود، همه نقص‏ ها را ‏ترميم مى ‏كند. بنابراين اگر نقصانى در ايمان باشد، علت آن هم نقص در عبادت باشد، نه تنها قابل ‏جبران است، بلكه اگر زن به اين فكر بيفتد كه دوران شش ساله را مغتنم شمارد، عظمتى فزون تر نيز ‏خواهد يافت.‏‎ ‎از آنچه گفته شد روشن مى‏ شود سِرّ بيان حضرت امير - سلام‏ اللَّه عليه - در نهج ‏البلاغه كه در ‏وصف زن خطاب به امام مجتبى عليه السلام مى ‏فرمايد‎:‎ ‎ »‎فاِنّ المرأة ريحانة وليست بقهرمانة»(1).‏ ‎ ‎يعنى اين كه زن ريحان است، بايد او را زودتر از مرد، تحت تربيت و تكليف قرار داد، در غير اين ‏صورت ضايع مى ‏شود. روايتى ديگر نيز از حضرت صادق - سلام ‏اللَّه عليه - نقل شده است كه ‏مى‏ فرمايد:‏ ‎ »‎من اتّخذ امرأة فليكرمها فانّما امرأة أحدكم لعبة فمن اتّخذها فلا يضيّعها»(2).‏ ‎ ‎مراد از لعب در روايت، بازيچه و اسباب‏ بازى نيست، بلكه يعنى، زن ريحانه است، اين ريحانه را ‏ضايع نكنيد. اسلام به اولياى مدرسه و منزل دستور مى ‏دهد كه به دخترها بيش از پسرها رسيدگى ‏كنيد. اگر تكليف بر دختر، شش سال قبل از پسر شروع مى ‏شود بنابراين اولياى منزل و مدرسه ‏مسؤوليت شان نسبت به دخترها بيش از پسرهاست‎ ‎ ‎روى اين تحليل، معلوم مى ‏شود زن براى نماز و راز و نياز، زودتر از مرد آمادگى پيدا مى‏ كند و اگر‎ ‎احياناً راه‌هاى عاطفى، زمينه ‏هاى انحراف را پيش روى زن قرار دهد، تكاليف عبادى آن راه‌ها را تعديل ‏مى‏ كند تا مبادا به انحراف برود‎.‎
منابع:
‏(1) نهج البلاغه، نامه 31.‏ ‏(2) بحارالانوار، ج103، ص224.‏ ‏(زن در آئينه جلال و جمال، صفحات 379 ـ 382.)‏

مرکز ملی پاسخگویی به مسائل شرعی

بسمه تعالي
با سلام و احترام
و آرزوي قبولي طاعات و عبادات
به میمنت ماه مبارک رمضان و میلاد پر برکت کریم اهل بیت، مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، در راستای پاسخگویی به مسائل شرعی و دینی، اقدام به تهیه و انتشار نرم افزار موبایلی احکام روزه، نسخه اندروید، مطابق با فتاوای مقام معظم رهبری(مدظله) نموده که انتظار می رود با توجه به گسترش روز افزون استفاده از تلفن همراه و قابل دسترس بودن آن به عنوان یکی از کلیدی ترین ابزار مورد استفاده مردم، این نرم افزار بتواند دسترسی آسانی را به برخی از سوالات شرعی مرتبط با روزه که بیشتر مبتلا به مردم بزرگوار می باشد، فراهم کند.
این نرم افزار در چهارده شاخه با عناوین معنای روزه، انواع روزه، شرایط وجوب روزه، راه های ثبوت اول ماه، نیت روزه، مبطلات روزه، احکام پزشکی روزه، احکام بانوان، احکام روزه مسافر، زکات فطره، روزه قضا، روزه استجاری، و کفاره روزه دسته بندی شده و با قابلیت مطالعه و جستجو عرضه شده است.

دانلود نرم افزار

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به مسائل دینی

بزرگی به ما نوشته بود: مراقب باشید کار حرام انجام ندهید، کار واجب انجام بدهید. مراقبت یعنی همین، آنچه از ما خواستند، این است.

شرح حدیث خارج فقه رهبرمعظم انقلاب

حدیث:

فی الکافی، عن الثمّالی، قال: … انهّا لتَرفعُ الخَمیل و تضَع الشریفِ و توُردِ اقواماً الی النار غداً فَفی هذا مُعتبَرٌ و مُختبَر و زَواجِرُ لمِنتبَهِ.[1

ترجمه:

[دنیا] انسان پست را بلندمرتبه کرده و انسان شریف را خوار می‌گرداند و اقوامی را در آینده به جهنم وارد می‌سازد. در این مطلب، عبرتی و آزمونی و بازدارنده‌ای برای اهل بصیرت و خرد است.

شرح:

دنبالۀ فرمایش مکتوب امام سجاد (ع) است که ابی حمزۀ ثمالی نقل می کند. ضمیر انهّا به دنیا برمی‌گردد، خمیل یعنی آدمِ غیرمعروف منزوی، خاملُ الذکر یعنی: کسی که شناخته نمی‌شود، او را نمی‌شناسند، ناگهان می‌بینید یک انسان گمنام را حوادث دنیا و صُروف دهر بالا می‌آورد! گاهی به عکس، یک انسان شریف را که در جامعه شرافتی دارد، احترامی دارد، او را پایین می‌آورد! همۀ اینها خلاف قواعد متعارفی است که انسان در ذهن خود برای امور جاری فرض می‌کند، اما دنیا این کار را می‌کند، طبیعت دنیا این است. از اینها بالاتر این است که یک مردمی را، گروه‌هایی را فردا به سمت آتش می‌کشاند!

جاذبه‌های چرب و شیرینِ دنیا، افرادی را چنان گرفتار می کند که سرنوشتشان آتش است. نتیجه این است که ما اگر موقعیتی داریم، مقام و جایگاهی داریم، اسمی و اعتباری داریم، تصور نکنیم این یک امر دائمی و تضمین شده است. وقتی که این تصور را نکردیم، چکار می‌کنیم؟ آنجا هر قدمی که می‌خواهیم برداریم، مراقبت می‌کنیم که درست برداریم. وقتی انسان خاطرش جمع بود، همین طور چشمش را روی هم می‌گذارد، فرض کنید یک جادۀ آسفالتۀ اتوبانِ عریضی است، شما هم پشت فرمان نشسته اید، اصلاً احتیاج به نگاه‌کردن نیست. چون جاده صاف است، اما اگر احتمال دادید که نه، جاده هموار نیست، بی مانع نیست، طبعا چشم را باز می‌کنید، مراقبت می‌کنید.

این، یعنی تقوا، تقوا یعنی بازکردن چشم، جمع کردن حواس، مراقب بودن پیش پا که ناگهان لغزشی پیدا نکنید، ناگهان ضربه‌ای نخورید! نکتۀ مهم اینجاست. حال که می‌خواهیم مراقب باشیم، از چه حیث مراقبت بکنیم؟

گاهی انسان مراقب کارهایش است که مبادا خلاف نظر زید باشد، مبادا امر زید زمین بماند. گاهی تقوای انسان یا آن مراقبتی که انسان می‌کند، به ملاحظۀ هوس‌ها و شهوات نفسیِ خودش است؛ مبادا طوری عمل بکنم که درآمدم کم بشود! یا دوستی که به من اطمینان کرده، پولش را در اختیار من گذاشته، نسبت به من بدبین بشود! این تقواها به درد نمی خورد، اینها همه‌اش مظاهر دنیاست.

آنچه لازم است، تقوَی الله است، تقوَی الله یعنی: در همۀ امور انسان مراقبت کند در هر قدمی که می‌خواهد بردارد. ببیند واقعا این کار مورد رضای خدا هست یا نیست؟ البته به ما دستور ندادند وسواس به خرج بدهیم، شبهه‌های کوچک را قوی بگیریم، جای جریان اصول و عمل به امارات عقلائی و این حرفهاست، یعنی شرع مقدس زندگی را بر انسان سخت نکرده است. عرض کردیم بزرگی به ما نوشته بود: مراقب باشید کار حرام انجام ندهید، کار واجب انجام بدهید. مراقبت یعنی همین، آنچه از ما خواستند، این است. این چیزهایی که گفتیم، از صروف دهر و حوادث دنیا و ثابت نبودنِ جریان زندگی در این عالم و این تغییر و تبدیل‌ها، در اینها اعتباری است برای انسان که انسان عبرت بگیرد، جای آزمایش است و هشدارهایی هست، نه برای غافل، بلکه برای کسی که بیدار باشد، حواسش جمع باشد، یک اشارۀ کوچک، او را متوجه می‌کند.

منبع: ویژه نامه ضیافت- مشرق نیوز در ماه مبارک رمضان، روزانه، شرح یکی از احادیث اخلاقی مقام معظم رهبری که در ابتدای درس خارج معظم‌له مطرح می‌شود را برای مخاطبین منتشر می‌کند.

---

[1] . الشافی، صفحه 845.

توسلات و توجهاتتان را به پروردگار بيشتر كنيد.

نوافل - مخصوصا نافله‌ى شب - وسيله‌ى مهمى است. شما ببينيد كه خداوند متعال در سوره‌ى مزمل با پيامبر خودش چگونه حرف مى‌زند. بعد از آن‌كه او را به برخاستن در شب و تضرع در نيمه‌ى شب امر مى‌كند، مى‌فرمايد:

«انا سنلقى عليك قولا ثقيلا». البته قيام او با قيام امثال ما فرق مى‌كند؛ طبعا آن ثقلى كه بر دوش آن بزرگوار بود، با ثقلهايى كه بر دوش لاغر و ضعيف ما هست، فرق مى‌كند؛ به همان نسبت، خود ما هم كوچك و ضعيفيم و همان تمرين براى ما هم لازم است. من در زندگى امام بزرگوارمان ^{(رضوان‌الله‌تعالى‌عليه)} اين را يافتم كه وقتى بار عظيمى بدون سابقه بر دوش او قرار مى‌گرفت، با اتصال و ارتباط معنوى و قلبى، خودش را تقويت مى‌كرد. در اين اواخر، معمولا ايشان در ماه رمضان با كسى ملاقات نمى‌كردند. من بعد از ماه رمضان كه ايشان را زيارت مى‌كردم، بوضوح مى‌ديدم كه نورانى‌تر شده‌اند؛ به خاطر همين نورانيت بود كه ايشان تا آخرين ماههاى عمرشان مثل كوه ايستاده بودند. سن پيرى معمولا فصل ضعف و انحطاط جسمى و روحى در انسان است؛ ولى جوان از لحاظ روحى و جسمى - هر دو - قوى است؛ اما اين را بايستى به خداى متعال وصل كند، تا در او هيچ چيزى نفوذ نكند. به‌هرحال، در اين مبارزه‌ى عظيمى كه در مقابل شماست و بايد آن را ادامه بدهيد، من تقويت جانب معنوى را واجب مى‌دانم.

بيانات در ديدار با اعضاى كادر مركزى جنبش انقلابى حزب‌الله لبنان 12/12/1370

«ألَم یَعلَم بأنَّ اللهَ یَری» آیا نمی دانید كه خداوند می بیند(علق/14)

امام خمینی می فرمایند:انسان باید همواره به این نکته توجه داشته باشد که خداوند در هر حالی شاهد و ناظر اعمال و کارهای او است. اگر انسان متوجه باشد که خداوند همه‌جا وجود دارد و در هر حالی اورا می بیند، گناه نمی کند و دائماً مراقب کارهای خودش است. حضرت امام خمینی می­فرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید.[صحیفه نور،انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، 1362، جلد 13، ص234]
انسان عارف، عالم را محضر خدا و او را شاهد، حاضر و ناظر بر جمیع امور می داند. چنین اعتقادی، نه تنها مانع از انجام گناه و خلاف از انسان می شود؛ بلکه سبب آسان شدن تحمّل سختی ها و مصیبتها نیز می‌گردد. روایت شده که مردی خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: می خواهم گناه نکنم ولی نمی توانم، مرا موعظه‌ای کن (تا مانع صدور گناه از من شود). امام فرمود: پنج کار انجام بده و بعد از آن، هرچه خواستی گناه کن (وگرنه دست از گناه بکش).
1. روزی خدا را نخور و بعد هرچه خواستی گناه کن. «فاوّلُ ذلک: لا تَأکُل رزقَ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
2. از ولایت خدا خارج شو و سپس هرچه خواستی گناه کن. «والثانی: اُخرُج مِن ولایهِ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
3. جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و بعد هرچه خواستی گناه کن. «والثالث: اُطلُب موضِعاً لایَراکَ واذنِب ما شِئتَ.»
4. آنگاه که ملک‌الموت برای قبض روح تو آمد، اگر می توانی او را از خود دور کن و از دستش نجات پیدا کن، برو و هرچه می خواهی گناه کن. «والرّابع: اذا جاءَ مَلکُ الموتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فَادفَعهُ عن نفسِکَ واذنِب ما شِئتَ.»
5. وقتی مأمور جهنّم خواست تو را وارد جهنّم کند اگر می توانی داخل نشو و هر چه می خواهی گناه کن. «والخَامس: إذا أدخلکَ مالک فی النّارِ فلا تَدخل فی النّارِ واذنِب ما شِئتَ.»[بحار الانوار، ج75، ص126]

منبع : دفتر امور فرهنگی معاونت تهذیب

در مقام ادعا همه خدا را دوست دارند، اما می توان با انجام آزمایش هایی میزان محبت خود را نسبت به خدا بسنجیم؛ یک راه این که هر اندازه انسان به خدا خدمت کند و خود را به زحمت بیندازد نه تنها خسته نشود بلکه لذت ببرد.

 

 

 

 

به گزارش بخش خبر سایت دفتر امور تربینت اخلاقی به نقل از خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) شب گذشته در دفتر مقام معظم رهبری با بیان این که همه می گویند خدا را دوست دارند و برای او عظمت قائل هستند، اظهار داشت: هرکس خود می تواند میزان محبتش را نسبت به خداوند بیازماید.

وی افزود: از آثار محبت این است که انسان دوست دارد به محبوبش خدمت کند و با افزایش میزان محبت این احساس تا جایی شدت پیدا می کند که محب دوست دارد هر چه دارد را به محبوب بدهد در چنین حالتی اگر یک روز با محبوب خود ارتباط نداشته باشد احساس کمبود می کند؛ آیا ما واقعا نسبت به خدا و ائمه اطهار(ع) این گونه هستیم؟ اگر یک روز زیارت امام حسین(ع) را نخوانیم چنین حسی به ما دست می دهد؟

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: می دانیم که انجام برخی کارها امام زمان(عج) را خرسند می کند، آیا با ترک آن کارها ناراحت می شویم؟ حتی می دانیم که حضرت از برخی اعمال ما ناخرسند است اما باز کوتاهی می کنیم؛ بزرگ ترین لذت برای محب واقعی این است که احساس کند محبوش از او راضی است.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: ابتدا باید ببینیم خود در چه مرتبه ای از محبت الهی هستیم و بعد ببینیم برای تعالی و رشد چه کارهایی می شود کرد در مرحله بعدی شاید بتوانیم اندکی درک کنیم که دوستان واقعی خدا تا چه حد بودند و به کجا رسیدند.

آیت مصباح یزدی در تشریح راه های سنجش میزان محبت الهی به تشریح روایتی از امام علی(ع) پرداخت و ابراز داشت: یکی از علامت های این که انسان واقعا خدا را بیشتر دوست دارد یا دیگران را این است که دلش می خواهد برای محبوش زحمت بکشد و از این کار لذت می برد؛ مادر برای فرزندش بی خوابی می کشد اما باز لذت می برد.

راحت طلبان دلشان از محبت خدا تهی است

وی گفت: کسانی که دلشان از محبت خدا تهی است دنبال راحتی هستند؛ انسان تنبل می خواهد از زیر کار در برود، درس را سنبل کند، کارش را به گردن دیگران بیندازد اما اگر محبت داشته باشد برای جلب محبت محبوبش تلاش می کند؛ کسی که محبت ندارد حداکثر به خواندن یک نماز واجب اکتفا می کند، در زبان می گوید خدا و ائمه(ع) را دوست دارم اما پای کار که می رسد شانه خالی می کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: امام علی(ع) می فرماید ای آدمی زاد فکر نکن می توانی بی زحمت به مقامات عالی دست پیدا کنی؛ برخی زحمت فکر کردن و یا مطالعه را تحمل می کنند اما تحمل کار را ندارد؛ برایش سخت است که بخواهند شب برود در خانه فقیری را بزند یا قدمی برای هدایت کسی بردارد و یا برای حل مشکل کسی دوندگی کند.

عضو جامعه مدرسین افزود: حضرت می فرماید حق هم سنگین و هم تلخ است؛ یعنی اگر می خواهی به مقامات عالی برسی باید هم بار آن را تحمل کنی و هم باید زحمت بکشی و تخلی اش را به جان بخری.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) گفت: در روایتی دیگر امیرالمؤمنین(ع) در پاسخ به یک عرب بادیه نشین پایین ترین مرتبه محبین خدا را برمی شمرند؛ البته این آثار در جایی است که محبت الهی در عمق دل فرد نفوذ کرده است و شامل محبت های سطحی نمی شود.

آثار نازل ترین میزان محبت الهی

آیت الله مصباح یزدی در تبیین روایت ابراز داشت: محب خدا ارزشی برای خدمات و طاعت های خود قائل نیست و هرچه در این راه تلاش می کند باز آن را کم می داند؛ عبادت های طولانی اش پیش چشمش کوچک ناچیزند؛ محب واقعی گناه خود را هر اندازه که کوچک باشد بزرگ می شمارد تا جایی که از خجالت نمی تواند در درگاه الهی سر بلند کند.

وی ادامه داد: چنین فردی نه تنها گناه خود را بزرگ می شمارد بلکه تصورش این است که در عالم هیچ کس نباید مثل من مؤاخذه شود؛ یعنی همه گناهشان در قابل آمرزش است اما من آنقدر بدم که نباید بخشیده شوم انگار مؤاخذه مخصوص من است؛ نهایت و اوج محبت آن است که انسان فانی در محبوب شود و چیزی برای خود قائل نباشد.

عضو جامعه مدرسین حوزه با بیان این که محبین واقعی حتی مکروهات را انجام نمی دهند، گفت: مکروه یعنی چیزهایی که مورد کراهت خدا است؛ کسی که ادعای محبت خدا را دارد باید از انجام مکروهات نیز ناراحت شود و نباید کاری کند که مورد پسند خدا نیست.

استاد اخلاق حوزه در توضیح ادامه روایت بیان داشت: آن عرب حالش منقلب شد و غش کرد بعد از مدتی به هوش آمد و پرسید آیا از این درجه بالاتر نیز وجود دارد؟ حضرت فرمود بله، 70 درجه بالاتر از آن است که فاصله هرکدام نسبت به درجه پایین تر از خود مانند فاصله ما با افراد عادی است.

اولین قدم برای رسیدن به محبت خدا دل بریدن از دنیا است

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) در بیان این که چگونه می  شود وارد وادی محبت شد، گفت: امام صادق(ع) می فرماید اگر دل مؤمن از دنیا خالی شد یعنی هیچ دلبستگی ای به لذایذ دنیا نداشت، علوّ پیدا می کند و شیرینی محبت خدا را می چشد؛ چنین شخصی حالش غیر عادی می شود به گونه ای که دیگران فکر می کنند دیوانه شده، مثلا این که یک دفعه گریه می کند و یا می خندد به نحوی که نمی تواند جلوی خودش را بگیرد.

آیت الله مصباح یزدی افزود: مردم خیال می کنند او عقلش را از دست داده اما حقیقت آن است که محبت خدا آن چنان در قلبش جای گرفته که برای چیز دیگری جایی باقی نمانده است؛ به غیر از خدا نمی تواند به چیز دیگری توجه داشته باشد و همواره خدا خدا می کند.

خدا تا چه اندازه ما را دوست دارد

وی با اشاره به آیات«یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ»«فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ»«رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» گفت: محبت باید دو طرفه باشد، محب دوست دارد بداند محبوبش چقدر او را دوست دارد و نظرش در مورد او چیست؟ امام علی(ع) می فرماید اگر می خواهی منزلت خود را در نزد خدا درک کنی، خوب دقت کن که خدا در دل تو چه جایگاهی دارد.

عضو جامعه مدرسین در پاسخ به این پرسش که چگونه می توان میزان منزلت خدا در دل را فهمید؟ بیان داشت: هرگاه انسان دایر مدار میان دو کار شد که یکی از آنها دنیوی و مورد پسند دل است و دیگری کار اخروی که خدا می پسندد، می تواند خود را امتحان کند و ببیند کدام را ترجیح می دهد.

استاد اخلاق حوزه افزود: مثلا اگر در حال تماشای یک فیلم مورد علاقه خود هستیم و ناگهان اذان گفته شد، در آن لحظه دوست داریم ادامه فیلم را ببینیم و یا این که آن را رها می کنیم و سراغ نماز می رویم؛ حضرت می فرماید هرکس در چنین شرایطی قرار گرفت اگر کار اخروی را مقدم داشت معلوم می شود خدا را دوست دارد اما اگر کار دنیوی را مقدم کرد معلوم است که برای خدا جایگاهی قائل نیست و خواست خداوند برایش ارزشی ندارد.

برنامه‌ريزي‌هاي جامع متناسب با سياست‌هاي جمعيّتي انجام گيرد/ اهميّت مقوله جمعيّت در اقتدار ملّي و پیشرفت و ضرورت جبران كاهش نرخ رشد جمعيّت/رفع موانع ازدواج، تسهيل و ترويج تشكيل خانواده و تربيت نسل صالح و كارآمد.

به گزارش  پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری،  حضرت آیت الله خامنه ای سیاست های کلی «جمعیّت» را که براساس بند یک اصل 110 قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده است، ابلاغ کردند.

متن ابلاغیه رهبر انقلاب به رؤسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به شرح زیر است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

با عنايت به اهميّت مقوله جمعيّت در اقتدار ملّي؛ و با توجه به پويندگي، بالندگي و جواني جمعيّت كنوني كشور به عنوان يك فرصت و امتياز؛ و در جهت جبران كاهش نرخ رشد جمعيّت و نرخ باروري در سال‌هاي گذشته، سياست‌هاي كلي جمعيّت ابلاغ مي‌گردد. با در نظر داشتن نقش ايجابي عامل جمعيّت در پيشرفت كشور، لازم است برنامه‌ريزي‌هاي جامع براي رشد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور متناسب با سياست‌هاي جمعيّتي انجام گيرد. همچنين ضروري است با هماهنگي و تقسيم كار بين اركان نظام و دستگاه‌هاي ذيربط در اين زمينه، اقدامات لازم با دقّت، سرعت و قوّت صورت گيرد و نتايج رصد مستمر اجراي سياست‌ها گزارش شود.

سيّدعلي خامنه‌اي

30/اردیبهشت/1393

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم

«سياست‌هاي كلي جمعيّت»

1- ارتقاء پويايي، بالندگي و جواني جمعيّت با افزايش نرخ باروري به بيش از سطح جانشيني.

2- رفع موانع ازدواج، تسهيل و ترويج تشكيل خانواده و افزايش فرزند، كاهش سن ازدواج و حمايت از زوج‌هاي جوان و توانمندسازي آنان در تأمين هزينه‌هاي زندگي و تربيت نسل صالح و كارآمد.

3- اختصاص تسهيلات مناسب براي مادران بويژه در دوره بارداري و شيردهي و پوشش بيمه‌اي هزينه‌هاي زايمان و درمان ناباروري مردان و زنان و تقويت نهادها و مؤسسات حمايتي ذي‌ربط.

4- تحكيم بنيان و پايداري خانواده با اصلاح و تكميل آموزش‌هاي عمومي در باره اصالت كانون خانواده و فرزند پروري و با تأكيد بر آموزش‌ مهارت‌هاي زندگي و ارتباطي و ارائه خدمات مشاوره‌اي بر مبناي فرهنگ و ارزش‌هاي اسلامي- ايراني و توسعه و تقويت نظام تأمين اجتماعي، خدمات بهداشتي و درماني و مراقبت‌هاي پزشكي در جهت سلامت باروري و فرزندآوري.

5- ترويج و نهادينه‌سازي سبك زندگي اسلامي- ايراني و مقابله با ابعاد نامطلوب سبك زندگي غربي.

6- ارتقاء اميد به زندگي، تأمين سلامت و تغذيه سالم جمعيّت و پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي، بويژه اعتياد، سوانح، آلودگي‌هاي زيست محيطي و بيماري‌ها.

7- فرهنگ سازي براي احترام و تكريم سالمندان و ايجاد شرايط لازم براي تأمين سلامت و نگهداري آنان در خانواده و پيش‌بيني ساز و كار لازم براي بهره‌مندي از تجارب و توانمندي‌هاي سالمندان در عرصه‌هاي مناسب.

8- توانمندسازي جمعيّت در سن كار با فرهنگ سازي و اصلاح، تقويت و سازگار كردن نظامات تربيتي و آموزش‌هاي عمومي، كارآفريني، فني ـ حرفه‌اي و تخصصي با نيازهاي جامعه و استعدادها و علايق آنان در جهت ايجاد اشتغال مؤثر و مولّد.

9- باز توزيع فضايي و جغرافيايي جمعيّت، متناسب با ظرفيت زيستي با تأكيد بر تأمين آب با هدف توزيع متعادل و كاهش فشار جمعيّتي.

10- حفظ و جذب جمعيّت در روستاها و مناطق مرزي و كم تراكم و ايجاد مراكز جديد جمعيّتي بويژه در جزاير و سواحل خليج فارس و درياي عمان از طريق توسعه شبكه‌هاي زيربنايي، حمايت و تشويق سرمايه‌گذاري و ايجاد فضاي كسب و كار با درآمد كافي.

11- مديريت مهاجرت به داخل و خارج هماهنگ با سياست‌هاي كلي جمعيّت با تدوين و اجراي ساز و كارهاي مناسب.

12- تشويق ايرانيان خارج از كشور براي حضور و سرمايه گذاري، و بهره‌گيري از ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي آنان.

13- تقويت مؤلفه‌هاي هويت‌بخش ملي (ايراني، اسلامي، انقلابي) و ارتقاء وفاق و همگرايي اجتماعي در پهنه سرزميني بويژه در ميان مرزنشينان ؛ و ايرانيان خارج از كشور.

14- رصد مستمر سياست‌هاي جمعيّتي در ابعاد كمّي و كيفي با ايجاد ساز و كار مناسب و تدوين شاخص‌هاي بومي توسعه انساني و انجام پژوهش‌هاي جمعيّتي و توسعه انساني.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در آستانه فرا رسیدن ماه رجب توصیه‌های رهبر انقلاب اسلامی برای استفاده بیشتر از فرصت معنوی این ماه را در قالب کلیپ صوتی «شست‌وشویی کن و آنگه به خرابات خرام…»منتشر می‌کند.

سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در این صوت می‌شنوید:
لازم میدانم برادران و خواهران عزیز را، مخصوصاً جوانها را توجه بدهم به اهمیت ماه رجب. از این مناسبتها و از این خصوصیاتِ مربوط به ایام و شهور نمیشود به‌آسانى صرفنظر کرد. بزرگان و اهل معنا و اهل  سلوک، ماه رجب را مقدمه‌ى ماه رمضان دانسته‌اند. ماه رجب، ماه شعبان، یک آمادگاهى است براى اینکه انسان در ماه مبارک رمضان - که ماه ضیافت الهى است - بتواند با آمادگى وارد شود. آمادگى به چیست؟ در درجه‌ى اول، آمادگى به توجه و حضور قلب است؛ خود را در محضر علم الهى دانستن، در محضر خدا دانستن - «سبحان من احصى کلّ شى‌ء علمه»(۱) - همه‌ى حالات خود را، حرکات خود را، نیّات خود را، خطورات قلبى خود را در معرض و محضر علم الهى دانستن؛ در درجه‌ى اول، این مهم است؛ و اگر این حاصل شد، آن وقت توجه ما به کارهایمان، به حرفهایمان، به رفت‌وآمدهایمان، به سکوتمان، به گفتنمان، بیشتر خواهد شد؛ توجه میکنیم که چه میگوئیم، کجا میرویم، چه اقدامى میکنیم، علیه چه‌کسى حرف میزنیم، به نفع چه‌کسى حرف میزنیم. وقتى انسان خود را در محضر الهى دانست، بیشتر متوجه کارها و حرکات و رفتار خود میشود. عمده‌ى اشکالات ما به خاطر غفلتى است که از رفتار و اعمالِ خودمان میکنیم. وقتى انسان از حال غفلت خارج شود، توجه کند که دارد دیده میشود، محاسبه میشود - «انّا کنّا نستنسخ ما کنتم تعملون»(۲) - همه‌ى حرکات او، کارهاى او در محضر پروردگار است، طبعاً مراعات میکند. با این حالت، با یک طهارتى، با یک نزاهت و پاکیزگى‌اى، انسان وارد ماه رمضان شود - «شستشوئى کن و آنگه به خرابات خرام»؛ شستشوکرده وارد ماه رمضان شود - آن وقت در محضر ضیافت الهى حداکثر بهره را خواهد برد. ماه رجب را با این چشم نگاه کنید.
دیدار اقشار مختلف مردم ۱۳۹۲/۲/۲۵

برای دریافت فایل ، با توجه به سرعت اینترنت خود ، یکی از سه لینک روبرو را کلیک نمایید:

کیفیت خوب 4/37 MB دریافت

کیفیت متوسط 1/86 MB دریافت

کیفیت پایین 1/47 MB دریافت