استاد حوزه گفت: مشکل وهابيون، نه مسئله زيارت است و نه مسئله شفاعت؛ بلکه هدف آنان شکستن اساس اهل‌بيت(ع) است که پيامبر(ص) آن را هم‌ رديف با قرآن و عِدل آن قرار داده است.

چوبي كه مسلمانان در طول تاريخ 1400 ساله خود خوردند، از كج‌فكري‌ها، بي‌بصيرتي ها و انحرافات بوده است.

آیت الله علوی بروجردی  در گفت و گو با خبرگزاری حوزه با اشاره به  روز هشتم شوال  که یادآور واقعه‌ بسيار تلخ تخريب قبور مطهر ائمه بقيع(ع) در مدينه اظهار داشت: داستان تخريب قبور، در تاريخ اسلام سابقه دارد و نکته ای که باید در ابتدا به آن اشاره کرد این است که در دوران اوليه، دو قبر به طور ويژه مورد هجمه واقع شدند که نخست قبر مطهر اميرالمؤمنين (ع) در نجف و ديگري قبر مطهر سيدالشهدا(ع) در كربلا بوده است.

وی با بیان این که حضرت علي(ع) چه پيش از شهادت و چه بعد از آن، مورد دشمني و هجمه گسترده‌اي قرار داشتند، اظهار داشت: جريان خوارج و دشمني هاي آنان با حضرت امیر(ع) از يک سو و کينه و دشمني بني‌اميه با آن حضرت از سوي ديگر، ایشان را مورد تکفير شديد قرار داد؛ به گونه‌اي که به مدت شصت سال به طور رسمي بر سر منابر، آن حضرت سب مي‌شدند.

این استاد حوزه ادامه داد: امام علی(ع) مسائل آينده را پيش‌بيني کرده بودند؛ از اين‌رو در وصيت خود اعلام داشتند كه قبر ايشان مخفي باشد و كسي از آن آگاه نباشد و روايات مختلفي در اين زمينه وجود دارد.

آیت الله علوی بروجردی ابراز داشت: در روايتي آمده است که شب هنگام، چهار تابوت از چهارگوشه كوفه بيرون رفت تا حتي سمت و سوي محل دفن این امام همام نیز مشخص نباشد؛ ازاين‌رو قبر اميرالمؤمنين(ع) در شهر نجف، مدت‌ها مخفي بود.

وی افزود: همچنین در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است که در سفري همراه با پدرم به بياباني رسيديم و در آنجا پدرم كناري نشست و شروع كرد به اظهار ادب و گريه كردن. پرسيدم اينجا كجاست؟ فرمودند: قبر جدمان علي‌بن‌ابي‌طالب(ع) است. اين قبر جز براي افرادي خاص، همچون امام صادق(ع) مخفي بود و در زمان هارون‌الرشيد آشکار شد؛ يعني در تمام دوران بني‌اميه قبر حضرت امیر(ع) مخفي بود.

این استاد حوزه با اشاره به داستان کشف قبر اميرالمؤمنين(ع)، خاطرنشان ساخت: آن گونه که در كتاب‌هاي اهل سنت نقل شده، داستان از اين قرار است كه روزي هارون‌الرشيد براي شكار به بيرون بغداد رفته و آهويي را دنبال كرده بودند تا اينکه با صحنه‌ شگفتي مواجه شدند. ديدند که اين حيوان به‌جاي اينکه فرار کند، در نقطه اي نشست و هرچه به او نزديك مي‌ شدند، با آرامش و بدون هيچ وحشتي نشسته بود و حرکت نمي‌کرد. هارون به اطرافيانش گفت: اينجا خصوصيتي دارد که اين حيوان اين گونه مؤدب نشسته است. او به اينجا پناه آورده است. ازاين‌رو پيرمردان آن منطقه را آوردند و درباره آن محل از آنان پرس‌وجو کردند. آنان گفتند: از پدرانمان شنيديم كه قبر اميرالمؤمنين علي‌بن‌ابي‌طالب(ع) در اين منطقه است و بعدها نیز همين مطلب را از حضرت موسي‌بن‌جعفر(ع) هم استفسار كردند. پس از آن، بنايي در همان زمان بر روي قبر ساخته شد؛ اما متوكل عباسي چون مي ديد که قبر آن حضرت ملجأ و پناهگاه شيعيان است و مردم به زيارت آن مي‌روند، آن بنا را تخريب کرد و از بين برد.

صفحات: 1· 2