الان ژست روشنفکری در همدردی با فرانسوی های ازما بهترون ،حسابی داغ شده است

ما مدام در حال شعار دادن هستیم…

فکر میکنیم اگر هرچه بیشتر در شعار دادن اصرار داشته باشیم
باکلاس تر جلوه می کنیم…

اما وقتی که پای عمل به میان میآید
آبروی شعارها و ژست روشنفکریمان میرود…

مثلا می گوییم جان انسان، حقوق بشر و…

بعد از حملات دیشب فرانسه، ژست همدردی گرفته ایم

خب باشد…

قبول…

انسان بی گناه را نباید کشت…
تروریسم بد است…

اما دو روز پیش در منطقه ضاحیه لبنان…
در مسجد امام حسین(ع) هنگام مراسم دعای کمیل همین عملیاتهای تروریستی، توسط همین داعشی ها انجام شد…

مسول امنیتی حزب الله پسرش در آغوشش بود که آن انتحاری ملعون خود را منفجر کرد و پدر و پسر باهم شهید شدند…
تکه تکه شدند…

کلی زن و کودک و جوان شهید شدند…

اصلا هر روز در خاورمیانه دارند جان میدهند…

خب نکند که در قرن21 هم هنوز عده ای فکر میکنند رنگ صورت اروپایی ها از بقیه سفیدتر است…

نکند آن فرانسوی را آدم تر میدانیم تا آن لبنانی و سوری و عراقی و یمنی را….

نکند که چون آنها عرب هستند
و اینها اهل خیابان شانزلیزه هستند پس بهترند…

کاش قدری بین شعار و عمل ما همخوانی بود…

چرا حتی یک پیام تسلیت هم برای هزاران نفری که با حمایت همین دولت فرانسه در منطقه کشته میشوند ندادیم و نمیدهیم…

این تناقض ها آبروی شعارهایی که میدهیم را می برد…