به يکى از دوستان گفتم : «خاموشى را از اين رو برگزيده ام که :

     در سخن گفتن ، زشت و زيبا بر زبان مى آيد، و چشم بدانديشان فقط بر سخن زشت مى افتد.»
    

     دوستم پاسخ داد: « آن خوشتر که دشمن بد انديش يکباره کور گردد، تا چشمانش را نتواند باز کند»1 (زيرا نيکى را نيز بدى جلوه مى دهد.)
    

 هنر به چشم عداوت ، بزرگتر عيب است

گل است سعدى و در چشم دشمنان خار است

نور گيتى فروز چشمه هور2       زشت باشد به چشم موشک کور3

1- به گفته خاقانى : هر ذليلى که حق عزيز کند   گر عزيزيش ننگرى منگر
2- هور: خورشيد.
3- موشک کور: اشاره به شب پره است .