آیت‌الله حائری شیرازی در حال سبزی پاک کردن

عروسک های مصنوعی در سکوت قبح زدایی می‌کنند

 بیرجند- استفاده از مانکن‌ها و تبلیغ پوشش‌های غربی تابلوی تهاجم فرهنگی دشمن پشت ویترین مغازه‌ها است که اخیراً در سطح بازارهای خراسان جنوبی در حال افزایش است.

مقوله حجاب از دیرباز مورد تاکید و توصیه بزرگان، پیامبران و کتب مقدس الهی بوده است. آن‌گونه که در تعاریف هم آمده، حجاب تنها به معنی انداختن چادری بر سر دختران و یا روسری بر سر کودکان نیست بلکه معانی فراتر از این را دارد.

 مردم بر این باور غلط هستند که باید حجاب را در پوشش داشته و تنها مختص بانوان است، غافل از اینکه حجاب واقعی، پرده انداختن بر خانه دل، رو گرفتن از نامحرم بوده و مرد و زن نیز مکلف به رعایت این امر خطیر هستند.

این روزها اگر چه حجاب بر برخی دل‌ها رخنه کرده اما ترویج به بی‌حجابی همانند موریانه و در چهره‌ای متفاوت در جایی دیگر نیز سرباز کرده است.

کافی است مدت‌زمانی نیم‌ساعته را در بازارها قدم بزنی. بی‌هیچ دغدغه‌ای برای خرید، هدفت تنها دیدن باشد. به‌خوبی تماشا کن و آنگاه به دَه و یا بیست سال گذشته بازگرد …زمانی که همین بازار تنها محلی برای عرضه محصولات ایرانی بود. مانکن‌های غربی را به خود ندیده و مدل های عجیب و غریبی را در خود احساس نکرده بود.

 دود مه آلود سپند در ورودی و خروجی بازار به مشام می‌خورد و گاه‌وبیگاه صدای آواز پیرمردی که در دنیای خود اما برای دیگران نغمه‌سرایی می‌کرد، دلت را با شادی و دهانت را با عطر خوش صلوات عجین می‌ساخت.

این روزها ویترین مغازه‌ها تصویری دیگر را به نمایش گذاشته است. گویی برنامه‌ریزی دشمن در این مکان به‌خوبی پیاده شده است و چه نیکو گفته‌اند: «این روزها دشمن برای جنگ با ایران به دنبال اسلحه و موشک نیست چرا که به دنبال برداشتن حجاب است.»

ادامه »

حتما شما هم مانتوها و لباس هایی که روی آنها با حروف انگلیسی بزرگ «queen» و «king» حک شده است را دیده‌اید.

ماجرای این لباس ها چیست و چرا این همه در بازار مشتری پیدا کرده است؟

«keep calm and carry on» احتمالا این عبارت برای شما آشنا باشد و اگر بر روی مانتوهای دخترانه و تیشرت های پسرانه آن را ندیده باشید، حتما در شبکه های اجتماعی با موج طنز آن روبه‌رو شده‌اید؛ اما احتمالا ندانید که این عبارت تاریخچه‌ای به قدمت جنگ جهانی دوم دارد. مثل هر مدِ تازه واردی که بدون شناخت وارد کشور می‌شود و سریع فراگیر می‌شد، این مد و لباس هم خیلی زود پخش شد تا جایی که به اشتباه im queen بر تن پسرها نشست و king شد طرح روی مانتوهای دخترانه! حالا اصل این جمله یعنی چه و از کجا آمده است؟ آیا این جمله هم مثل هزاران عبارات لاتین است که بدسلیقگیِ برخی آن را مهمان لباس‌ها ما کرده یا پشت آن قصه‌ای وجود دارد؟

 

پیام صلح پادشاه انگلیس در خیابان‌های تهران!

«kcco» مخفف عبارتی است که این روزها روی لباس برخی دختر پسرهای تهرانی و حتی شهرستانی نقش بسته و اگر از هر کدام از آنها معنای این پیام را بپرسید، شاید خیلی معنی آن را به درستی ندانند. ماجرا از این قرار است که در دوران جنگ جهانی دوم، دستگاه تبلیغاتی دولت انگلیس مجموعه‌ای پوستر طراحی و توزیع می‌کند که در آنها پیام هایی از طرف جورج ششم پادشاه این کشور، با هدف روحیه دادن به مردم و سربازانِ در حال جنگ حک شده است. بالای این پوسترها هم به نشانه پادشاه انگلیس، عکس یک تاج سلطنتی طراحی شده است. پوسترهای اول و دوم این مجموعه پوستر ۲۰تایی چاپ و در سطح گسترده‌ای هم توزیع می‌شود؛ اما سومین پوستر این مجموعه هیچ وقت رسانه‌ای نمی‌شود؛ چرا که برای زمانی پیش‌بینی شده بود که خاک انگلیس اشغال شده باشد تا این پوستر به سربازان روحیه برای ادامه دادن بدهد. پوستری که روی آن نوشته شده بود: «آرام باشید و ادامه دهید.»

پوستر اول و دوم این مجموعه با این پیام‌ها: «آزادی در خطر است، با هرچه می‌توانید از آن دفاع کنید.» و «شجاعت شما، خوشرویی شما و ثبات قدم شما برای ما پیروزی می‌آورد.»

موج kcco در جهان

سالها بعد زن و شوهری که در  یک کتابفروشی کار می‌کردند، یکی از این پوسترها را در جعبه‌ای از کتابهای قدیمی پیدا می‌کنند و از آن خوششان می‌آید. آنها پوستر را قاب کرده و روی دیوار کتابفروشی خود نصب می‌کنند. در سالهای بعد آنها فهمیدند که مشتریان هم به این پوستر علاقه‌مند هستند و برخی می‌خواهند آن را بخرند، پس شروع به چاپ از روی این پوستر کردند.از سال ۲۰۰۰ به بعد این پوستر به طرز چشمگیری در دنیا معروف می‌شود و اخبار تلویزیونی و مقاله‌های مطبوعات این جمله را نقل می‌کنند. رواج این پوسترها به نحوی بود که جمله اول آن نوشته می شد و بقیه آن به سلیقه فرد بستگی داشت. مثلا می توانی بنویسی آرام باش و قهوه بخور یا آرام باش؛ امروز تولد من است، آرام باشید من یک ملکه هستم و غیره.

الان با گذشت سال ها از این اتفاق، هنوز تب «آرام باشید» پایین نیامده و در دنیا طرفداران خود را دارد. جالب است بدانید حتی سایتی با همین عنوان وجود دارد که این امکان را به مشتری‌های خود می‌دهد که روی هر کالایی به سلیقه خود جمله مورد نظرش را بعد از «آرام باش» حک کند.

مانتوهای عجیب و غریب از کجا وارد ایران می‌شوند؟

سالهاست که از رواج این مد در اروپا می‌گذرد و موج آن تازه به کشور ما رسیده است. طبق گفته یک تولیدکننده مانتو، در روزهای پایانی سال گذشته تمام این مانتوها وارداتی بودند که بعد از مدتی در بازار با اقبال روبه‌رو شدند. تولیدکنندگان هم با توجه به ذائقه مردم، محصولات خود را بر این اساس سمت و سو دادند و پس از مدتی خود هم شروع به تولید کردند و هر کدام به سلیقه خود جمله روی مانتوها، را عوض کردند و در این میان برخی جمله اصلی را حذف و queen و king را به فرض آخرین مد اروپا روی لباس‌ها حک کردند و برخی هم هم با خیال ملکه و شاهزاده بودن این لباس‌ها را بر تن کردند! برای همین بعید نیست روی تیشرت‌های مردانه هم کلمه «ملکه هستم» را ببینید.

 

باز هم به گفته یکی از تولیدکنندگان، از دلایلی که این مانتوها شایع شده‌اند، عدم برخورد جدی و ممیزی برای تولیدکنندگان است. پیش از این اداره کل اماکن عمومی نیروی انتظامی نسبت به تولید چنین لباس‌هایی واکنش نشان می‌داد؛ اما الان با توجه به بلند بودن این مانتوها و همچنین حساسیت روی مقوله گشت ارشاد، نظارت و سختگیری کمتری روی این تولیدکنندگان اعمال می‌شود همین باعث می‌شود در خیابان‌ها با مانتوهایی شبیه به بیلبوردهای تبلیغاتی روبه‌رو شویم. مانتوهایی که با هزینه‌های ناچیزی، صاحبان خود را ملکه‌ می‌کنند!

منبع: مهر

"text-align: justify;"> 

 

زوج‌هایی که برای مدت زمان طولانی بعد از ازدواج قصد بچه‌دار شدن ندارند، می‌توانند با افزایش آگاهی تصمیمی درست در این زمینه اتخاذ کنند.

 

 برخی زوج‌ها به علل پایین بودن سن، عدم ثبات وضعیت مالی و اقتصادی، ابتلا به برخی بیماری‌ها یا مشکلات دیگر ممکن است در ابتدای زندگی تا چند سال قصد بچه‌دار شدن نداشته باشند و زمانی به خود بیایند که امکان پدر و مادر شدن‌شان کم یا بسیار دشوار ‌شود.

گاهی اوقات یکی از طرفین در ازدواج میلی به بچه‌دار شدن ندارد به همین دلیل بهتر است قبل از ازدواج و در صحبت‌های نهایی این موضوع بررسی شود. البته گاهی برخی زوج‌ها با هم به توافق می‌رسند که تا پایان زندگی یا دست کم مدتی طولانی بچه‌دار نشوند که بهتر است نسبت به عواقب این تصمیم خود آگاهی پیدا کنند.

 

 

چرا بعضی‌ها دوست ندارند بچه‌دار شوند؟

گاهی اوقات برخی زوج‌ها به علت عدم رضایت از زندگی مشترک و شریک زندگی‌شان میل به بچه‌دار شدن را از دست می‌دهند که بهتر است در چنین شرایطی با کمک یکدیگر، خانواده و مراجعه به مشاور این مشکل را ریشه کن کنند.

 

علاوه بر این، برخی مشکلات و اختلالات روحی نیز می‌تواند میل به پدر و مادر شدن را به شدت کاهش دهد؛ به عنوان مثال، بیماری افسردگی، اختلالات روحی و جسمی شدید و همچنین خاطرات تلخ دوران کودکی نیز به این مشکل دامن می‌زند. در چنین شرایطی مشورت با یک مشاور می‌تواند بهترین گزینه باشد.

 

در این بین، برخی از افراد نیز به علت عدم پایبندی و وفاداری به شریک زندگی، بچه‌دار شدن را مانند سرعت‌گیری بر سر خوش‌گذارنی‌ها و وابستگی‌های خود به زندگی قلمداد می‌کنند و از آن سر باز می‌زنند.

ادامه »

حجت الاسلام پناهیان:

صهیونیست ها این را فهمیدند که اگر سمت عقایدتان بیایند با پاسخ های محکم تو دهانشان خواهید زد چون عقاید دلایل محکمی دارند و فطرت انسان از عقاید حمایت می کند.

آنها فهمیده اند اگر دست به عقاید مردم بزنند پس زده خواهند شد اما برای اینکه ملت ها را برده ی خود کنند با سبک زندگی آنها کار دارند.

یک چیزی که در سبک زندگی ضد فرهنگ ماست، نباید به فرهنگ خودمان بیاوریم ما باید سبک خودمان زندگی کنیم،

ادامه »

آیا چون دزدان میلیاردی در جامعه وجود دارند پس کیف قاپ ها را رهایشان کنیم؟ یا چون در جامعه قاتل وجود دارد، ما مجاز هستیم که مثلا دست یک نفر را بشکنیم؟ شاید یک کیف قاپی، در کل جامعه تأثیری نداشته باشد اما برای همان یک نفری که مالش را از دست داده بسیار رنج آور خواهد بود.

n style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif; font-size: small; color: #000000;">برخی از بانوان، شل حجابی خود را اینطور توجیه می کنند که چون بسیاری از زنان، بدحجاب تر از ما هستند؛ بنابراین پوشش و آرایش ما که چند درجه از بدحجاب ها کمتر است اصلاً به چشم مردان نمی آید و آن ها را تحت تأثیر قرار نمی دهد. آن ها معتقدند این سطح پوشش و آرایش در جامعه ما عادی شده است، بنابراین این موضوع مجوزی شده است تا برخی بانوان علی رغم اعتقاداتی که دارند از آرایش و پوشش های نادرست استفاده کنند.

 

فرض کنید بدحجابی گناه کوچکی باشد…

 بیرون بودن چند سانتی متر از موهای رنگ کرده، پیدا بودن ساق دست ها، لاک زدن، پوشیدن مانتوی تنگ و استفاده از شلوارهای چسبان، با توجه به وضعیت پوشش امروز، در نظر بسیاری از بانوان شاید چندان قبحی نداشته باشد. شاید همه ی این ها به نظر شخصی ما گناهی نباشد و تأثیر منفی بر مردان نداشته باشد. اما هر یک به تنهایی بخشی از دستور الهی را زمین می گذارد، در واقع با کوچک دانستن هر یک از این امور، یک امر الهی را سبک انگاشته ایم.

 گناه به معنی خلاف است و در اسلام هر کاری که بر خلاف فرمان خدا باشد، گناه است. سرپیچی از فرمان خداوند هر اندازه در ظاهر کوچک باشد؛ ولی چون در پیشگاه عظمت الهی واقع می شود، بزرگ است. از پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) روایت شده که فرمودند:

«به کوچکی گناه منگرید، بلکه به بزرگی کسی بنگرید که نسبت به او گستاخی کرده اید. _{(بحارالانوار، ج ۷۷، س ۱۶۸)}

ادامه »

«هر كس كه در روز بسيار گرم براى خدا روزه بگيرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را می ‏گمارد تا دست‏ به چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار كند.»

ماه رمضان

با نزدیک شدن ماه رمضان خانواده های متعهد و با ایمان تمهیداتی را برای ورود به این ماه در نظر می گیرند. مخصوصا کسانی که دختران و پسران تازه مکلف شده دارند. در این شرایط هم می بایست به نوع تغذیه خانواده در این ماه اهمیت داد و هم به فضای معنوی حاکم در خانواده، تا همه ی اعضای خانواده بتوانند حداکثر استفاده را از این ماه ببرند.در اهمیت این ماه همین بس که رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمودند: « درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می ‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.» (بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۴)

یک خانه تکانی کوچک داشته باشید

سعی کنید قبل از ماه رمضان خانه را بطور کلی تمیز و مرتب نمایید. یه این ترتیب در ماه رمضان فقط وقت خود را صرف کارهای روزمره می نمایید و زمان بیشتری برای عبادت و اعمال مخصوص این ماه خواهید داشت.

خریدهایتان را قبلا انجام دهید

بهتر است خرید های ضروری تا یک ماه آینده را قبل از ماه مبارک انجام دهید. این کار چند مزیت دارد. یکی اینکه با زبان روزه کمتر بیرون از خانه می روید و روزه داری را راحت تر سپری می کنید. دیگر اینکه هیچ لحظه و ساعتی از این ماه که پر از خیر و برکت است را در فروشگاه ها و مغازه ها از دست ندهید و بتوانید کمال استفاده معنوی را ببرید، وقت برای خرید کردن بسیار است اما ماه رمضان فقط یک بار در سال اتفاق می افتد.

ادامه »

اگر همین ماه مبارک رمضان مسلمین خودشان را به‌طور جمعی به ضیافت خدا وارد کرده بودند و تزکیه کرده بودند، تصفیه کرده بودند خودشان را، ممکن نبود زیر بار ظلم بروند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه،  ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی، بهار قرآن و ماه تزکیه روح و جان در راه است و به شرط توفیق و حیات و عافیت تا دو روز دیگر وارد این میهمانی عاشقانه می‌شویم. به همین مناسبت ره‌توشه‌هایی ناب از بیانات و سبک زندگی پیر جماران، امام خمینی(ره) در این ماه مبارک ، تقدیم خوانندگان عزیز می‌شود.

 

شهر امامان

اکنون در آستانه شهر‌الله و مقام ضیافت‌الله هستیم و من خود اقرار دارم که لایق این ضیافت نیستم. شهر شعبان‌المعظم که شهر امامان است در شرف گذشتن و ما خود را نتوانستیم مهیا کنیم برای شهر‌الله. دعاها را گاهی با لقلقه لسان خواندم و از آنها چیزی حاصل نشد در این آخر شهر عرض می‌کنم اَللهُمَ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فِیما مَضی مِنْ شَعبانَ فَاغْفِرلَنا فِیما بَقِی مِنه از رحمت حق تعالی مایوس نیستم و مباش در دنیا [مباد] روزی که گناهان به آنجا رسد که از رحمت حق مایوس شویم.(صحیفه امام، ج 20، ص253، اردیبهشت 66)

اصلاح باطن و تهذیب نفس

این ماه مبارک با آن همه برکاتی که دارد، ما نمی‌توانیم از عهده شکر یکی‌اش برآییم ولی باید کوشش کنیم که در این ماه مبارک رمضان که بر ما گذشت، اگر حالی پیدا شد، این حال را تا ماه رمضان دیگر نگه داریم و اگر حالی پیدا نشد متأسف باشیم و کوشش کنیم که پیدا کنیم. این هیاهوها همه رفتنی است، تمام شدنی است، آنچه که هست آنی است که پیش خود ماست، آن باقی است و با ماست و ما باید کوشش کنیم که باطن خودمان را اصلاح کنیم.(صحیفه امام، ج 20، ص53، خرداد ماه 65)

و از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان، ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده‌اند و دنبالش عمل کرده‌اند و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خودمان عمل نکردیم. امیدوارم که ان‌شاءالله این ماه مبارک رمضان به همه شما مبارک باشد. و مبارک بودن به این است که بنابراین بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید.(صحیفه امام، ج 18، ص 480، خرداد63)

مائده های آسمانی

در این ماه فرق داشته باشیم با سایر ماه‌ها و دنبال این باشیم که ان‌شاءالله «لیلهًْ‌القدر» را دریابیم، برکات «لیلهًْ‌القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همه سعادت عالم در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همه شب‌های عالم بالاتر است، این را بتوانیم ادراک بکنیم، درک بکنیم، خداوند ان‌شاءالله، شماها را توفیق بدهد که با سلامت و سعادت وارد در «ضیافت‌الله» بشوید و از آن مائده‌های آسمانی که قرآن و ادعیه است ان‌شاءالله همه مان مستفیض بشویم و با یک روح سالمی وارد بشویم و «لیلهًْ‌القدر» [را] هم دریابیم، سَلامُ هِی حَتی مَطْلَعِ الفَجْرِ.(صحیفه امام، ج 13، ص 36، تیر 59)

ارزش دعا

این دعاهایی که در ماه‌ها هست، در روزها هست، خصوصاً، در ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، اینها انسان را همچو تقویت روحی می‌کند ـ اگر کسی اهلش باشد، ماها که نیستیم ـ همچو تقویت روحی می‌کند و همچو راه را برای انسان باز می‌کند و نور‌افکن است برای اینکه، این بشر را از این ظلمت‌ها بیرون بیاورد و وارد نور بکند که معجزه‌آساست. به این دعاها عنایت بکنید.(صحیفه امام، ج 13، ص 21، تیر ماه 59)

دعوت به مهمانی خدا

در این ماه مبارک خودتان را تعریف کنید به قوت‌های روحانی. در یک حدیثی است که پیغمبر اکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد، آمد.

در ضمنش می‌فرمایند که دُعیتُم اِلی ضیافَت‌الله. ضیافت‌های خدا با ضیافت‌های مردم این است فرقش که وقتی شما را یک اشخاصی دعوت بکنند به یک مهمانی، وقتی بروید در آن مهمانی به حسب فراخور حال، یک چیزهایی برای خوردنی و یک چیزهایی برای تفریح و این چیزهاست.
ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه‌اش روزه است، آن ضیافت خداست؛ یک شعبه‌اش روزه است و یک امر مهمش که مائده غیبی و آسمانی است قرآن است. شما دعوت شده‌اید به مهمانی خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید. مهماندار شما، شما را وادار کرده است به اینکه روزه بگیرید. این راه‌هایی که به دنیا باز است و شهوات است، اینها را سدش کنید تا مهیا بشوید برای لیلهًْ‌القدر. ماه شعبان مقدمه است برای ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند برای ورود در ماه مبارک رمضان و در «ضیافت‌الله».(صحیفه امام، ج 13‍ ص 30‍، تیر 59)

ترک مشتهیات در ضیافت الهی

این ضیافت، همه‌اش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل خوردنی‌ها، نوشیدنی‌ها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضا می‌کند. خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست؛ ترک هواها، ترک خودی‌ها، ترک منی‌ها، منیت‌ها. اینها همه در این میهمانخانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافتخانه یا نه، استفاده کردیم و از این ضیافت الهی یا نه.

البته حساب امثال من با کرام‌الکاتبین است.

اما من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات می‌رسد و خصوصاً، طبقه جوان عرض می‌کنم که آیا در این مهمانخانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوی چشم پوشیدید؟ یا اینکه مثل من هستید؟ (صحیفه امام، ج 13، ص 36، تیر 59)

تزکیه و ترک ظلم و انظلام

اگر همین ماه مبارک رمضان مسلمین خودشان را طور جمعی به ضیافت خدا وارد کرده بودند و تزکیه کرده بودند، تصفیه کرده بودند خودشان را، ممکن نبود زیر بار ظلم بروند. زیر بار ظلم رفتن مثل ـ ظلم ـ ظلم کردن، هر دواش از ناحیه عدم تزکیه است؛ قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّی، در نماز عید، این سوره را مستحب است بخوانند. امر به تزکیه و ذکر الله، ذکر اسم الله: قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّی و ذَکَرَ اسْمُ رَبِهِ فَصَلّی. تزکیه، ذکر اسم الله و صلوهًْ، اینها مراتبی است، اگر ما به این رسیده بودیم، نه حال انفعالی پیدا می‌کردیم برای پذیرش ظلم و نه ظالم بودیم. همه از این است که تزکیه نشدیم.(صحیفه امام، ج 18، ص 449، تیر 63)

خوف از سلب عنایت خدا

من خوف این را دارم که در این ماه مبارک رمضان که ماه تهذیب نفس است و همه را خدا به ضیافت خودش دعوت کرده است، ما با صاحب خانه کاری بکنیم که عنایتش از ما برگردد.(صحیفه امام، ج 18، ص 476، خرداد 63)

امیدواری به کسب توشه یکساله

ماه مبارک به منزله یک ساعتی است که کوکش بکنند و خودکار تا مدتی که این کوک است باشد. این ماه مبارک باید این جور باشد که مردم را تا ماه مبارک دیگر حفظ کند، بعد ماه مبارک دیگر بیاید از سر گرفته بشود و این برای این است که باید ما در این ضیافت وارد شده باشیم و من امیدوارم که وارد شده باشیم.(صحیفه امام، ج 21، ص 47، اردیبهشت 67)

روزهای بلند را روزه بودند

امام چهارده سال نجف بودند. از تمام بچه‌ها دور بودند، هوای به آن گرمی نجف را تحمل می‌کردند و در آنجا روزهایی به آن بلندی را روزه می‌گرفتند. کارگر منزلشان صبح که می‌آمد گلایه می‌کرد و می‌گفت: «خانم، من سینی غذای آقا را که می‌برم، اصلاً وقتی برمی‌گردانم احساس نمی‌کنم از این سینی غذایی خورده شده است؛ شاید یک کمی مثلاً یک نصفه کتلت خورده‌اند.» آقا با این شرایط روز به آن بلندی نجف را روزه می‌گرفتند.(صدیقه مصطفوی، مجله سروش، شماره 476)

خواندن قرآن

در خود ماه رمضان امام مرتب قرآن می‌خواند حالا اکثر وقت‌ها مثلاً ما می‌رفتیم روزنامه ببریم برای ایشان می‌دیدیم امام نشسته‌اند روی آن نیمکت خودشان و آن شمد هم انداخته‌اند روی پایشان و چهار زانو نشسته‌اند و دارند قرآن می‌خوانند، از قول مرحوم حاج‌احمد آقا، امام بعضی روزها 5 جزء یا 4 جزء قرآن می‌خواند، نه یک جزء، ما می‌گوییم یک جزء بخوانیم، اما حاج احمد آقا می‌گفت امام روزی 4 تا 5 جزء قرآن می‌خواند، این قدر امام مقید بودند به قرآن خواندن یا مثلاً اعمال دیگر.(سید رحیم میریان)

حضرت امام به نقل از نزدیکانشان

برای ماه‌های ویژه‌ای چون ماه مبارک برنامه‌ای خاص داشتند. به طوری که در این ماه عزیز شعر نمی‌خواندند، نمی‌سرودند و به آن گوش هم نمی‌کردند. اساساً دگرگونی خاصی را متناسب با این ماه مبارک در زندگی خود ایجاد می‌کردند، به گونه‌ای که این ماه را سراسر به تلاوت قرآن مجید و انجام مستحبات مربوط به ماه مبارک رمضان سپری می‌کردند.(حجت‌الاسلام علی اکبر آشتیانی، پاسدار اسلام، شماره 93)

جدیت در عبادات
وقتی حضرت امام در ماه مبارک رمضان در فصل گرمای نجف اشرف برای نماز جماعت ظهر و عصر با زبان روزه به مدرسه مرحوم آیت‌الله بروجردی تشریف می‌آوردند، هر روز، اول هشت رکعت نوافل ظهر را می‌خواندند و بعد نماز ظهر را با اذان و اقامه نسبتاً طولانی می‌خواندند و بعد از تعقیبات نماز ظهر، هشت رکعت نوافل عصر را می‌خواندند و بعد نماز عصر را با اذان و اقامه، مانند نماز ظهر می‌خواندند و بعد از تعقیبات تشریف می‌بردند. این کار در آن سن و هوای گرم و آن حال روزه، کار آسانی نبود که حتی جوان‌ها موفق به آن بشوند، اما امام، با اقبال تمام اینگونه جدیت در عبادات داشتند.(آیت‌الله قدیری، جمهوری اسلامی، خرداد 70)

برنامه خاص
امام علاوه بر انجام تمام اعمال عبادی ماه رمضان یک برنامه خاص خودش را داشت، زمان بیشتری قرآن می‌خواندند. فکر می‌کنم حتی تا این اواخر ماهی سه قرآن را که حتماً ختم می‌کردند‍، فرمش هم به این شکل بود که سه نقطه سه تا قرآن داشتند، آن قسمتی که صبح برای کار می‌رفتند آن قسمتی که عصر بود و یا قسمت سر‌شب سه تا قرآن بود که از هر سه می‌خواندند هر جا بودند یک جزء قرآن می‌خواندند در نتیجه ماه رمضان که تمام می‌شد سه تا قرآن ختم کرده بودند، این اواخر حتی با این همه گرفتاری‌ها و مشاغلی که داشتند، تمام از کاری که در مفاتیح هست آنها را انجام می‌دادند. امام شبها دعای افتتاح می‌خواندند، دعای سحر را معمولاً می‌خواندند و خیلی هم توصیه می‌کردند و بیشتر ابوحمزه را هم می‌خواندند، گاهی وقت‌ها به ما می‌گفتند اگر ابوحمزه زیاد هست می‌توانید دو تا سه قسمت کنید و در دو یا سه شب تمام بشود. اگر یک شب نتوانستید تمام کنید عیبی ندارد ولی این دعا را بخوانید.(فاطمه طباطبایی)

روزه‌های قضا شده
ایشان مقید بودند و حکم ایشان هم این بود که روزه‌های قضا شده حتماً باید تا ماه رمضان بعدی گرفته بشود و نباید هیچ کدام آن بماند. به همین جهت هر چند تا را که به واسطه مسافرت تابستان خورده شده بود حتماً در زمستان خودشان مدیریت می‌کردند و به شکلی اداره می‌کردند که بچه‌ها روزه‌هایی را که در تابستان نگرفته‌اند، در زمستان بگیرند.(فرشته اعرابی)

ما جوان‌ها تاب نافله را نداشتیم
من در ماه مبارک رمضان همانند سایر ماه‌ها نماز ظهر و عصر را با امام در مسجد شیخ واقع در بازار نجف به‌جا می‌آوردم، ولی نماز مغرب و عشا را با آیت‌الله آقای سیدعبدالاعلی سبزواری می‌خواندم. زیرا امام با آن کهولت سن و ضعف حتی در ایامی که ماه مبارک مصادف با گرمای سوزان در روزهای بلند تابستان بود، مقید به انجام نافله مغرب و عشا بودند. در حالی که ما با اینکه جوان بودیم و تاب مقاومت بیشتری داشتیم، مایل بودیم هر چه زودتر نماز مغرب و عشا را بدون نافله به اتمام برسانیم و به افطار برسیم.(حجت‌الاسلام و‌المسلمین سیدمجتبی رودباری ـ برداشت‌هایی از سیره امام، ج3، صص 98 و 99)

این مسجد را باید احیا کرد
امام در یکی از سفرهایشان به محلات که مصادف بود با ماه رمضان در مسجدی دور‌افتاده، متروک و بسیار کوچک که بیش از یک اتاق گلی نداشت به اقامه جماعت می‌پرداختند. این در حالی بود که عده‌ای از علما به ایشان پیشنهاد کردند که در مسجد جامع شهر اقامه جماعت بفرمایند. اما آن بزرگوار قبول نکرده و فرمودند: «در مسجد جامع کسی هست که اقامه جماعت کند ولی در این مسجد کسی نیست که اقامه جماعت کند، لذا این مسجد را باید احیا کرد.»(حجت‌الاسلام والمسلمین توسلی، مجله حوزه، شماره 45، ص 52)

خود ماه رمضان، کاری است
سرّ این معنا که امام ملاقات‌های خودشان را در ماه مبارک رمضان تعطیل می‌کردند این بود که بیشتر به دعا و قرآن و خلاصه به خودشان برسند. امام می‌فرمودند: «خود ماه رمضان کاری است».(حجت‌الاسلام والمسلمین توسلی، مجله حوزه، شماره 45)

چند ختم قرآن بخوانید
امام هر سال چند روز قبل از ماه مبارک رمضان دستور می‌دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مدّنظر مبارکشان بود قرائت شود.(حجت‌الاسلام والمسلمین رحیمیان، برداشت‌هایی از سیره امام خمینی، ج3)

حرمت رمضان
دکترها به خاطر بیماری امام به ایشان اجازه نمی‌دادند که روزه بگیرد، از همان سال 60 که امام آمدند به جماران و در بیمارستان قلب بودند و سکته کرده بودند، دیگر روزه را دکتر برای امام ممنوع کرده بودند، و امام هم خیلی مقید به این بودند که دستور دکتر را اجرا کنند. امام با اینکه حاج عیسی برای ایشان غذا درست می‌کرد، روزها برای امام که مثلاً بنا بود مرغی درست کنند چون ضعیف شده بودند، امام اول ماه رمضان که می‌شد ممنوع می‌کرد و می‌گفت دیگر آش درست نکنید، اصلاً دیگر درست نکنید، یعنی امام با اینکه روزه نبود اگر شما 2 روز هم پهلوی امام بودید، 5 روز هم پهلوی امام بودید نمی‌فهمیدید که امام روزه نیست این قدر مخفیانه افطار می‌کردند، و عمل می‌کردند که شما نمی‌فهمیدید که امام روزه هستند یا نیستند لذا امام اول ماه رمضان که می‌شد دستور می‌دادند که دیگر غذا درست نکنید، لذا هر چه در خانه بود، همان را به صورت مخفیانه می‌خوردند و هیچ مشخص نمی‌شد که امام روزه نیستند.(سید رحیم میریان)

اهمیت روزه
تابستان حدود چهل سال پیش در قم ساکن بودیم. در آن موقع آب که بود و پنکه یا کولری هم نداشتیم و همه جا خیلی گرم بود. در چله تابستان ماه مبارک رمضان شروع شد و خواهر بزرگم که خیلی ضعیف و لاغر بود، نه ساله شد و باید روزه می‌گرفت. او پس از افطار کردن اولین روزه‌اش به آقا گفت: من فردا روزه نمی‌گیرم. آقا می‌بینند که علناً نمی‌توانند او را به روزه گرفتن مجبور نماید زیرا ممکن است روزه‌اش را بخورد و قبح روزه خوردن برایش از بین برود. از این‌رو بلافاصله دنبال یکی از دوستانشان فرستادند و گفتند: فلانی می‌خواهم همین امشب اینها را به تهران برسانی، و ما دیروقت به تهران رسیدیم. بعد آقا گفته بودند: من دیدم این بچه نمی‌تواند روزه بگیرد و می‌خورد و اهمیت روزه برایش از بین می‌رود، گفتم از قم برود که اگر یک روز به او گفتم روزه بگیر، بداند که باید روزه بگیرد نه اینکه بگوید می‌گیرم و بعد هم برود بخورد.(زهرا مصطفوی)

شب‌های قدر
برای امام شب‌‎های قدر و غیر قدر آن قدر فرقی نداشت. یعنی امام هر شب برایش شب قدر بود، امام آن شب‌های قدر چون برنامه آن زیادتر است، لذا امام از همان سر شب خوابش خیلی کم می‌شد، مثلاً امام هر شب ساعت20/10 دقیقه می‌خوابیدند، آن شب هم سر ساعت20/10 دقیقه می‌خوابیدند اما از آن طرف یک ساعت تا دو ساعت که می‌خوابیدند بلند می‌شدند و مشغول عبادت و مشغول مناجات می‌شدند و دعاهای شب‌های قدر را می‌خواندند و قرآن سر می‌گرفتند و مناجات می‌کردند و گریه و زاری می‌کردند تا صبح می‌شد و قرآن قبل از نماز و نماز صبح را می‌خواندند و بعد می‌خوابیدند.(سید رحیم میریان)

فطریه
امام در این اواخر به خاطر کسالت قلبی که داشتند و به آن مبتلا شده بودند به دستور طبیب بود و مقید هم بودند که به دستور طبیب عمل بکنند و لذا اگر ایامی روزه نگرفتند به خاطر کسالت بود ولی مقید بودند قبل از اینکه سال برسد بلافاصله کفاره‌های روزه را پرداخت می‌کردند و من یادم هست در هر شب عید فطری که می‌شد امام دستور می‌دادند و من را احضار می‌کردند و بلافاصله اول غروب آفتاب در شب عید فطر که می‌شد به من پولی پرداخت می‌کردند و می‌فرمودند این پول فطریه من و کسانی که نان‌خور من هستند و می‌فرمودند که این تا فردا به فقرا داده بشود، لذا من تا قبل از ظهر عید فطر به دستور امام، فطریه حضرت امام را به فقرای همین جماران پرداخت می‌کردم، مقید بودند که اول غروب روز آخر ماه که می‌شد کنار می‌گذاشتند حتی فطریه خودشان را. (سید رحیم میریان)

برنامۀ جامع و کامل و هدفمند، انسان را از تحیّر نجات می دهد. این ثمرۀ برنامه است. انسانی که زندگی او دارای برنامه باشد این برنامه، او را از تحیّر نجات می دهد.

 انسانی که زندگی اش بی برنامه باشد، مرتب دچار تحیّر می شود. به عبارت عامیانه عرض کنم مبتلا به درد ” چه کنم، چه کنم ” مبتلا می شود.

دستورالعملی قابل اعتناست که اولاً مستند به قرآن باشد و ثانیاً علاوه بر قرآن مستند بر اساس روایات معصومین باشد.

چنین دستورالعمل برای ما قابل اعتنا است. ما در قرآن دستورالعمل داریم، ما ذیل قرآن روایات معصومین علیه‌السلام، کامل ترین و جامع ترین دستورات سلوک را داریم. با این دستورات ما نیازی به دستورات دیگر از ناحیۀ غیر نداریم.

 دستورالعمل و برنامۀ زندگی باید به قول معصوم مستند باشد.

برنامه طبق قرآن است و ذیل روایات معصومین علیهم السلام. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب به ابوذر فرمودند: این دستورالعمل هایی که به تو می دهم و برنامه هایی که پیش رویت می گذارم، تمام راه های اصلی و غیر در آن است. عمل کن!

 

_{منبع:وارث/بخشی از سخنرانی حجت الاسلام مؤمنی در هیئت محبان فاطمة الزهرا سلام الله علیها}

همسرم را دوست دارم اما می دانم پوشش او در جامعه مورد رضای خداوند نیست. می دانم که نسبت به آن وظیفه ای دارم اما نمی دانم باید چه کنم! نمی دانم چطور باید او را متقاعد نمایم که جلوی نامحرم پوشیده باشد و آرایش نکند.

همسرم را دوست دارم اما می دانم پوشش او در جامعه مورد رضای خداوند نیست. می دانم که نسبت به آن وظیفه ای دارم اما نمی دانم باید چه کنم! نمی دانم چطور باید او را متقاعد نمایم که در جلوی نامحرم پوشیده باشد و آرایش نکند.

در شرایط آشفته ی حجاب و حیای کنونی که حتی برخی مردان از همسر خود می خواهند که حجاب را کنار بگذارند و همرنگ جریان بی حجابی که در جامعه رشد کرده پوشش خود را تغییر دهند؛ بسیاری از مردان هستند که از پوشش غیر اسلامی همسر خود احساس نا امنی می کنند و در عین علاقه به همسرشان دوست دارند که آن ها پوشش بهتری داشته باشند که هم رضای الهی را جلب نمایند و هم حریم خانواده خود را عفیف تر و دور از دسترس بددلان حفظ کنند.

آنچه که از روایات برمی آید این است که مرد باید نسبت به حجاب و عفاف زنان خانواده ی خود حساس باشد و در مواردی بر آن ها نظارت داشته باشد. قرآن کریم در آیه ۶ سوره ی تحریم می فرماید: «یا ایها الناس قوا انفسکم و اهلیکم نارا … ای مردم خود و زن و فرزندانتان را از آتش جهنم حفظ کنید…» پس لازم است که هر مرد و زن، افراد خانواده خود را به کارهای خوب و وظایف شرعی راهنمایی کند و از کارهای ناشایست و حرام باز دارند.

رعایت حجاب نیز شرعاً واجب است و اگر همسر یا دختر خانواده حدود آن را رعایت نکند؛ وظیفه مرد از نظر شرعی این است که او را نصیحت کند و با محبت و روی خوش و از روی مدارا او را به رعایت حجاب تشویق نماید و این برخواسته از غیرت مرد است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیز فرمودند: زنی که از خانه اش در حالی که خود را آراسته و بزک کرده و عطر زده خارج گردد، و شوهرش به این کار راضی باشد، برای هر گامی که آن زن در بیرون از خانه بر می دارد؛ خانه ای در دوزخ برای شوهرش ساخته می شود.^{(بحارالانوار ج ۱۰۳،ص ۲۴۹)}

در اینجا چند راهکار که برای تشویق همسرتان به حجاب می توانید استفاده کنید ارائه می کنیم:

۱- به اهل بیت علیهم السلام توسل داشته باشید: قبل از هر کار ابتدا براى دستیابى به توفیق هدایت همسرتان بسوی حجاب به ائمه اطهار(علیهم السلام) متوسل شوید و آن ها را در پیشگاه خداوند واسطه کنید که خداوند توفیق چنین عملی را به شما عطا فرماید.

ادامه »