« نماهنگ بلای دوری از قرآن | ماه رمضان ماه تقوا، اخلاق و استغفار +دانلود کلیپ » |
مجموعه پوستر ادعیه روزهای ماه رمضان+ متن،ترجمه+فایل صوتی
نوشته شده توسطرحیمی 31ام اردیبهشت, 1397از ابن عباس روايت كرده اند: كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله براى روزه هر روز ماه مبارك رمضان فضيلت بسيار بيان فرمود و برای هر روز دعاى مخصوصى با فضيلت و ثواب بسيار براى آن ذكر كرد كه ما به بيان اصل دعا اكتفا میكنيم:
مؤلف گويد: تقديم و تأخير دعاها و عبارات هر يك را در كتاب هاى متعدّد دعا مختلف ذكر كرده اند، چون روايت مربوط به اين دعاها را معتبر نمى دانم، متعرض تقديم و تأخير اصل دعاها و عبارات آنها نشدم.
كفعمى دعاى روز بيست وهفتم را در روز بيست ونهم ذكر نموده و موافق مذهب شيعه خواندن دعاى روز بيست وهفتم در روز بيست وسم دور نيست كه مناسب تر باشد.
روز اول:
اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ
دستگیرا! تا پرتو تاب تو بر من تابیدن دارد از لغزش برکنارم و تا شعله ای از عشق تو در من انگیختن دارد از گناه بیزارم تو اما اگر عنایت خویش از من برگیری به تاریکی هراسناکی باز می گردم که دیگر یارای گام زدنم نباشد
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ رَحْمَةَ الْأَيْتَامِ وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ وَ إِفْشَاءَ السَّلامِ وَ صُحْبَةَ الْكِرَامِ بِطَوْلِكَ يَا مَلْجَأَ الْآمِلِينَ
نان برکت زندگی ماست و پاس آن نشان بندگی ما سفره خوان پرصفای نعمت تو است و نهی نَماندن ان نِمادی از کرامت تو گستراندن بساط طعام بهره ای است که تو ان را رازانی داری و فراخوان خاص و عام آیینی که تو پسندیده اش شماری…
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ لَدَيْكَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ إِلَيْكَ بِإِحْسَانِكَ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ
s="Box-Download Box-Downloada">خدايا مرا در اين ماه از توكل كنندگان، و از رستگاران نزد خود، و از مقرّبان درگاهت قرار بده، به احسانت اى هدف جويندگان.
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ فِيهِ الْإِحْسَانَ وَ كَرِّهْ إِلَيَّ فِيهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ وَ حَرِّمْ عَلَيَّ فِيهِ السَّخَطَ وَ النِّيرَانَ بِعَوْنِكَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ
خداى در اين ماه نيكى را پسنديده من گردان، و نادرستي ها و نافرماني ها را مورد كراهت من قرار ده، و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان به يارى ات اى فريادرس دادخواهان.
آنکه یاری طلبد و کمک خواهد و از هیچ زاویه صدایی نشنود، این تویی که غبار اندوه از رخسار غم زده اش برگیری و او را در آستان بلند خویش بپذیری
اللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِي فِيهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ وَ احْمِلْنِي فِيهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّي فِيهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِكَ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِينَ
رمضان برای من بنده ماه خودسازی است و برای تو آفریننده ماه بنده نوازی رمضان برای من ماه خوردن ها و آشامیدنی ها اندک و راز و نیازهای بسیار است و برای تو ماه بخششهای و دهشهای پرشمار
گرودنه ی بازی روزگار است و هزار رنگ و.و هزار گردش چرخ ی پرپیچ و تاب زندگی است و هزار شکل و هزار چرخش آنکه از تو نگسست و دل به تو بست و بر زورق پرامیدئ تو نشست و از این گرداب هولناک برست.
اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِي فِيهِ بِالْعَثَرَاتِ وَ أَقِلْنِي فِيهِ مِنَ الْخَطَايَا وَ الْهَفَوَاتِ وَ لا تَجْعَلْنِي فِيهِ غَرَضاً لِلْبَلايَا وَ الْآفَاتِ بِعِزَّتِكَ يَا عِزَّ الْمُسْلِمِينَ
خدايا مرا در اين ماه بر لغزش ها سرزنش مكن، و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار، و هدف بلاها و آفات قرار مده، به عزّتت اى عزّت مسلمانان
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ طَاعَةَ الْخَاشِعِينَ وَ اشْرَحْ فِيهِ صَدْرِي بِإِنَابَةِ الْمُخْبِتِينَ بِأَمَانِكَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ
رمضان به نیمه رسید ماه نیایش و بخشش به نیمه رسید و روزه دار با امیدهای بسیار به آستان معشوق خویش شتافت
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى [فِي ] دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ
اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ وَ اقْضِ لِي فِيهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ يَا مَنْ لا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ وَ السُّؤَالِ يَا عَالِماً بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ
سحرگاهان که روزنه های آسمانت باز است من بی کس را با تو تنها راز و نیاز است امروز نگاهی از سر لطف به این بنده ی زار و نالان انداز و تاریک خانه ی جانم را با اجابت دعایم چراغان کن.
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِي فِيهِ لِبَرَكَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِيهِ قَلْبِي بِضِيَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِكُلِّ أَعْضَائِي إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِكَ يَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ
خدايا مرا در اين ماه به بركت هاى سحرهايش آگاه كن، و دلم را با روشنايى انوارش روشنى بخش، و تمام اعضايم را به پيروى آثارش بگمار، به نروت اى نوربخش دلهاى عارفان.
سحر آنگاه که با تیغ رخشان خود در پرده ی سیاه شب شکاف اندازد و به روشنای خیره کننده ی خود نازد پنچره هایی از بهشت بر مردمان باز می شود و دست نیازمند مومنان به درگاه خدای بی مثالشان باز
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِيهِ حَظِّي مِنْ بَرَكَاتِهِ وَ سَهِّلْ سَبِيلِي إِلَى خَيْرَاتِهِ وَ لا تَحْرِمْنِي قَبُولَ حَسَنَاتِهِ يَا هَادِيا إِلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ
امروز هم مانند هر روز خیراتی از سرچشمه نعمت به آدمیان می رسد و در وجود انسانها سرای می گزیند نعمت گسترا! بخت امروز مرا فزون تر کن و برکت خویش بر من بیش
َّاللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّي فِيهِ أَبْوَابَ النِّيرَانِ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ يَا مُنْزِلَ السَّكِينَةِ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ
رمضان را باغ باغ پیمودم و امروز به بوستان بیستم رسیدم از هر باغ گلی چیدم جانم صفا گرفت و مشامم طراوت روحم تازگی یافت و کامم حلاوت
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ دَلِيلاً وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ عَلَيَّ سَبِيلاً وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِي مَنْزِلاً وَ مَقِيلاً يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ الطَّالِبِينَ
به رسم سنتی که آموخته ام خود را هم دوش بندگان پاکت پنداشتم و دوش را تا سحر زنده داشتم و قرآن بر سر گذاشتم و در عزای بزرگ رهنمایی که خویش و خویشان در راه تو داد دوش تا سپیده به سوگ نشستم و با او برای پیمودن راهش پیمان بستم
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ فَضْلِكَ وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ فِيهِ بَرَكَاتِكَ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِكَ وَ أَسْكِنِّي فِيهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِكَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ
از تو خواهم که مرا در میانه های مینوی مانایت جای دهی و مرا در بهشت خویش بنشانی و جوی های روان و سایه سار گستره ی فردوس را به من بنمایی
اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي فِيهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الْعُيُوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبِي فِيهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ يَا مُقِيلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ
گنه پوشا! امروز خود را چنان می بینم که پاییز از من رخت بربسته و برگ های خزانی من فرو ریخته وعیبهایم را با برف سفید رحمت تو شسته ام
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِيهِ مَا يُرْضِيكَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا يُؤْذِيكَ وَ أَسْأَلُكَ التَّوْفِيقَ فِيهِ لِأَنْ أُطِيعَكَ وَ لا أَعْصِيَكَ يَا جَوَادَ السَّائِلِينَ
امیدواری ما به تو چندان که نه از یک راه و دو راه که از فراوان راهها خشنودی تو را توان یافت و بنده نوازی ات آن گونه است مه خود راه خشنودی خویش را به بنده ات می نمایانی و او را به مقام امن خود می کشانی
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ
و انسان تا آن هنگام دیر باور است که مرز حب و بغضش آشکار باشد چون خواسته ام که با دوستانت دوستی ورزم و آیین و منش آنان را چراغ راه خویش سازم تنها نیمی از راه را پیودم اکنون خواهم خواست که با دشمنانت نیز از سر دشمنی برخیزم و هماره با آنان بستیزم که اگر جنین کنم به ساحل رسیده ورسته ام;
اللَّهُمَّ اجْعَلْ سَعْيِي فِيهِ مَشْكُوراً وَ ذَنْبِي فِيهِ مَغْفُوراً وَ عَمَلِي فِيهِ مَقْبُولاً وَ عَيْبِي فِيهِ مَسْتُوراً يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ
معبودا که نامت امیدآفرین است و پیامت نویدبخش، ما را دریاب که تو از هر که گمان بریم شنواتری و خواسته های ما را زودتر به بوته ی اجابت می بری
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ صَيِّرْ أُمُورِي فِيهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْيُسْرِ وَ اقْبَلْ مَعَاذِيرِي وَ حُطَّ عَنِّيَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ يَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِينَ
از آنگاه که قران را فرو فرستادی و قدر را به ما شناساندی م هزار ماه را در کلمه ای و یک شب را در کلمه ای سنگین تر نشاندی تاکنون هنوز راز این شب که هیج خودش نیز برای ما خاکیان ناپیداست تو خود رویای این شب های نورانی را در دلمان نهادی و نیک شبهای ان را نشانمان ندادی
روزهای رمضانی همه رحمانی و شبهایش همه روحانی از بندکان همه نیایش و از خدا همه آمرزش از روزه داران همه خواهش و از پروردگار همه بخشش
اللَّهُمَّ غَشِّنِي فِيهِ بِالرَّحْمَةِ وَ ارْزُقْنِي فِيهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ وَ طَهِّرْ قَلْبِي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ يَا رَحِيما بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ
دل به سیاهی می زند آنگاه که در دلم تهمت درغلتد مگر آنکه تو خود با زلال خویش شست و شویش دهی بنده ی مومن هماره در زیر قطر ه های نقره های باران تو است و آسوده در سایه ساران تو.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.
اگر نهالی کاشته ام و آن را به خوبی داشته ام و از ان میوه ها برداشته ام شاخسارانش را به مدد ریشه های در هم تنیده اش استوار دار و میوه هایش را به برکت سبزی پیشه اش برقرار
سلام احسنت التماس دعا
فرم در حال بارگذاری ...