کتاب «آداب رفتار با دختران‏» اثری از خانم معصومه حیدری پیرامون موضوع نحوه رفتار با دختران است که «حوزه نیوز» منتخبی از این نکات را در شماره های گوناگون تقدیم علاقمندان می نماید.

محبت :

 

قدرى بر محبت كردن ، از نشانه هاى بارز انسان صالح مومن است . بلكه مومن بدان اندازه انسان است كه قدرت محبت نسبت به ديگران را دارد.

محبت خالصى كه نه چشم انتظار پاداشى دارد نه تشكر و نه هدفش از آن ، كسب چيزى است ، محبت به خاطر خدا و در راه خدا. عظمت نفسانى از درون و غناى نفسى لبريز از محبت مردم و عطابخش ، زيرا از چنان منبع بزرگى سرچشمه مى گيرد كه تمام شدنى نيست ، سرچشمه مملو و فياض ‍ محبت الهى .

علامت محبتش به مردم اين است كه براى مردم خير و خوبى مى خواهد و آنان را به خير و نيكى دعوت مى كند. براى اين طبق صفات و نشانيهاى هميشگيش امر به معروف و نهى از منكر مى كند كه دوست دارد آنان را به راه راست هدايت كند و خير و نيكى را برايشان خواستار است ، نه براى اين است كه بر آنان تسلط پيدا كند و يا به راهى سوقشان دهد كه از او اطاعت كنند.

والدين محترم محبت بدون سرچشمه نيست و بدون هدف نيز سودى ندراد. محبت به دختران بايد بدون منت و خالصانه باشد و اين خود بهترين راه براى نزديك شدن شما به دختران مى باشد زيرا توسط محبت فاصله ها كمتر مى شود و شرط اول محبت ، شناخت روحيات دختران است و اولين قدم براى ايجاد محبت شناخت يكديگر و روحيات طرفين است .

 

دختران نيازمند و تشنه محبت هستند

انسان هر قدر هم كه بزرگ باشد، چه از نظر سن و يا مقام ، باز از تنهائى گريزان است ، احتياج به دوستى صميمى و يكرنگ دارد، دوست دارد علاقه خود را براى كسى كه نسبت به وى علاقمند است صرف كند، بشرط آنكه طرف او واقعا به وى علاقمند باشد.

خلاصه آنكه در فضاى معادلات و معيارها بطور كلى دگرگون مى شود، و انسان به جهات ساختمان روحى خود مثل يك ماهى مى ماند كه در فضاى محبت ، نشاط مى يابد و رشد مى كند، خطاها، سختى ها، كمبودها، مرضها، همه و همه جلوه ديگرى دارند، توگوئى اكسيرى است كه اگر به سخت ترين مشكلات زده شود آن را راخت و زيبا مى كند.

افسوس كه قدر اين گوهر و ارتباط آن در زندگى خانوادگى و اجتماعى ناشناخته است .

انسان تشنه محبت است ، اگر آب زلال محبتى از كسى يافت با تمام وجود به او علاقمند مى شود و انس مى گيرد و گرنه به ناچار وقتى آب زلال و شيرين نبود به آب شور هم بسنده مى كند.

 

كيفيت محبت و ابعاد آن

هر انسانى بر حسب بافت روحى و عقائد و ارزش هاى مسلط و يا مهمى كه دارد، مسائل و امورى براى او اهميت مى يابد و به نسبت شدت و ضعف شكل گيرى روح و فكر او نسبت به امور مختلف ، از خود عكس العمل نشان مى دهد، انتظار اينكه اگر كسى به چيزى يا انسانى ، علاقه داشت تحت هر شرائطى و هر شكلى محبت را حفظ كند، بدون در نظر گرفتن ارزشهاى مهم و مسلط روحى و فكرى وى ، جاهلانه است .

هميشه اين طور نيست كه محبتها بر طبق بايدها باشد، بلكه برعكس درصد كمى از محبتها در آن درجه كه بايد باشد هست.

دخترى كه از پدر و مادر و در محيط خانه از لحاظ محبت اشباع شده در جوانى احساس محروميت و بى پناهى نمى كند تا در مقابل چند جمله مودت آميز يك جوان غرضران خود را ببازد و آينده خويش را تباه سازد.

والدين گرامى دختران بايد از محبت اشباع شوند تا روانى شاد و دلى با نشاط داشته باشند و خوشبين و خوش قلب و با اعتماد باشند.

 

محبت عامل پيوند دو دل

همه مردم تشنه دوستى و محبتند. دوست دارند محبوب ديگران باشند. دل انسان به محبت زنده است .كسى بداند محبوب كسى نيست خودش را بى كس و تنها مى شمارد و هميشه پژمرده و افسرده است .

دختران نيز تشنه عشق و محبت اند و بايد از محبتهاى بى شائبه پدر و مادر برخوردار شوند.يك دختر انتظار دارد به او محبت كرده و از صميم قلب دوستش بدارند و همچنين اولين چيزى كه مى تواند اختلافات بين والدين و دختران را از بين ببرد محبت است .

مهربانى و اظهار محبت واقعا اعجاز مى كند، زيرا محبت يك پيوند دو طرفه است .

 

والدين وظيفه دارند مزرعه دل دختران را با محبت و مهر آبيارى كنند چرا كه محبت و علاقه درخواست طبيعى اوست و از راه آن چشمش به دنياى آينده بايد روشن گردد و راه زندگى را در دل او زنده مى سازد. ديديم كه محبت ضرورى زندگى دختران است و اهميتش از اينجا معلوم مى شود كه براى رسيدن به مرحله محبت اجتماع ناگزير است از مرحله محبت خانوادگى عبور كند.

ابراز محبت به طرق مختلفى انجام پذير است كه بهترين آن در بغل گفتن و نوازش كردن و بوسيدن است ، اين امر مايه جلب محبت و اطمينان دختر از زندگى مى شود و از امنيت خاطر بيشتر استفاده خواهد كرد، راز توصيه اسلام كه فرزندانتان را ببوسيد از اينجا كشف مى شود.

محبت از طريق ديگر ابراز عنايت از راه سخن گفتن با صداى ملايم و دلپذير و آهنگ و كلام موزون است ، لوح دل دختر چون آينه اى صاف و منزه است و چه بهتر كه مملو از احساسات پاك و عواطف انسانى باشد.

ميزان محبت بايد به حدى باشد كه تمام زواياى زندگى دختر را در بر گيرد و روشن كند و به مقدارى باشد كه رشد كافى جسمى و روانى او را تضمين و او را فردى سالم و متعادل تحويل جامعه دهد.

دين مقدس اسلام نيز به محبت كردن سفارش كرده و در اين باره احاديثى وجود دارد از باب نمونه :

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمايد: با كودكان محبت كنيد به ناتوانيشان رحمت آريد، اگر وعده اى داديد وفا كنيد، آنها چنين مى پندارند كه روزى آنان به دست شماست .

در حديث ديگرى مى فرمايد: هر كس فرزندش را ببوسد خدا حسنه اى در نامه عملش نويسد، كسى كه رحم نكند رحمش نمى كنند.

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هنگامى كه پدر به صورت فرزند بنگرد و مسرور شود ثواب بنده آزاد كردن دارد، گفتند: يا رسول الله گر چه سيصد و شصت بار بنگرد؟ فرمود: الله اكبر.

نگاه پدر به صورت فرزند عبادت است .

با فرزندان به لطف و احسان رفتار كنيد.

فرزندانتان را زياد ببوسيد كه به هر بوسه اى يك درجه در بهشت داريد .

به علاوه مستحب است در محبت و نيكى فرقى بين فرزندان نگذارد و جز به علم و ادب يكى را بر ديگرى ترجيح ندهد.

 

محبت عامل تربيت

از جمله مسائلى كه در مورد تعليم و تربيت اسلامى مطرح است مسئله محبت و نقطه مقابل آن خشونت است . البته نقطه مقابل محبت معمولا بغض است ، ولى اثر محبت احسان و نرمى است و نقطه و اثر بغض قهرا خشونت است و سخت گيرى .

انسان را بايد دوست داشت به خاطر انسانيت نه به خاطر هيكلش ، انسانيت را بايد دوست داشت .

انسان تشنه محبت مى باشد، محبت حياتبخش دلهاست . هر كسى نفس ‍ خودش را دوست دارد و دلش مى خواهد محبوب ديگران باشد، احساس ‍ محبوبيت دل را شادمان مى گرداند.

كسى كه بداند محبوب كسى نيست خودش را در اين جهان پر آشوب تنها و بى كس مى شمارد، بدين جهت ، هميشه پژمرده و افسرده خواهد بود. با احساس محبوبيت مى تواند آرام و راحت به رشد و نمو خويش ادامه دهد و در صفات عالى انسانيت تكامل يابد. محبت ريشه اخلاق نيك است . در پرتو محبت مى توان احساسات و عواطف را به خوبى پرورش داد و از او انسانى شايسته ساخت .

اما كسى كه در محيط سرد و بى عاطفه پرورش يافته و از پدر و مادر مهر و محبت نديده يك انسان راضى و طبيعى نخواهد بود. كسى كه طعم محبت را نچشيده چگونه مى تواند آن را نثار ديگران سازد. از يك چنين انسان محرومى نمى توان توقع بشر دوستى داشت .

دين مقدس اسلامى كه به مسائل تربيتى كاملا عنايت داشته و در مورد محبت سفارشهاى فراوانى به عمل آورده كه در كتابهاى حديث موجود است ، از باب نمونه :

امام صادق عليه السلام فرمود:

خدا بنده اش را به واسطه شدت محبتى كه نسبت به فرزندش دارد مورد رحمت قرار خواهد داد.

خداوند بزرگ به حضرت موسى عليه السلام فرمود:

محبت اطفال بهترين اعمال است ، زيرا آفرينش آنها بر خداپرستى و توحيد است ، اگر در كودكى بميرد داخل بهشت مى شوند.

مردى به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم گفت : تا كنون كودكى را نبوسيده ام ، وقتى رفت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به اصحابش ‍ فرمود: به نظر من اين مرد اهل دوزخ است.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: كسى كه به كودكان مهربانى و به بزرگسالان احترام نكند از ما نيست .

حضرت على عليه السلام به هنگام وصيت فرمود: با كودكان مهربانى كن و بزرگان را احترام بگذار.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: كودكان را دوست بداريد و با آنها مهربانى كنيد.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

فرزندانتان را زياد ببوسيد، زيرا به واسطه هر بوسه اى درجه شما در بهشت بالا مى رود.

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم به هنگام بامداد دست نوازش بر سر فرزندان و فرزندزادگانش مى كشيد.

 

عوامل محبت در احاديث اسلامى

1. ايمان محور محبت:

من احب لله و ابغض لله و اعطى لله فهو ممن كمل ايمانه

امام صادق عليه السلام فرمود:

هر كس به خاطر خدا دوست بدارد و به خاطر خدا دشمن بدارد و به خاطر خدا عطا كند، از كسانى است كه ايمانش كامل شده است .

امام باقر عليه السلام فرمود:

اگر خواستى بدانى در تو خيرى هست ، به دلت نگاه كن ، اگر اهل طاعت خدا، فرمانبرداران را دوست دارد و از اهل معصيت خدا بدش مى آيد، در تو خيرى هست و خداوند تو را دوست دارد و اگر از اهل اطاعت بدش ‍ مى آيد و از اهل معصيت خشنود است ، در تو خيرى نيست و خداوند از تو ناخوشنود است و (بدان) كه هر كسى با دوست خود خواهد بود (يعنى در قيامت دوست با دوست است).

و فرمود: هر كسى كه معيار محبت و دشمنى او دين نباشد دين ندارد.

2. محبت، محبت مى آورد:

بالتودد تتاءكد المحبة

حضرت على عليه السلام فرمود: با دوستى ، محبت محكم مى شود، يعنى براى پيدا كردن دوست ، دوست كردن همسر و ديگران از خودتان شروع كنيد، سعى كنيد دوستى كنيد تا او هم با شما دوست شود.

3. توجه و حضور قلب به خدا:

امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه در نماز، دل به خدا دهد، خداوند رو به او كند، دلهاى مومنين را هم به دوستى با او مى گرداند، بعد از آنكه خدا او را دوست مى دارد.

4. احسان و نيكى محبت مى آورد:

بالاحسان تملك القلوب

حضرت على عليه السلام فرمود: با احسان و خدمت ، دلها را مى شود مالك شد.

و در حديث ديگرى فرمود:

با احسان و نيكى مى شود افراد را خريد و بنده كرد.

آرى فطرت و سرشت انسان به گونه اى است كه وقتى به او احسان شود، مجذوب مى شود و انس مى گيرد.

5. سلام كنيد و محبت ايجاد نمائيد:

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

سوگند به نام آنكه جانم دست اوست ، به بهشت وارد نمى شويد تا ايمان بياوريد و ايمان نمى آوريد تا با يكديگر دوست باشيد، آيا نمى خواهيد شما را به كارى راهنمايى كنم كه اگر انجام دهيد، با هم دوست شويد؟ (براى ايجاد محبت ) به يكديگر آشكارا سلام كنيد.

و حضرت على عليه السلام فرمود:

زبانت را به سخن ملايم و سلام كردن عادت بده تا دوستانت زياد شوند و دشمنانت اندك گردد.

6. اظهار محبت، محبت مى آورد:

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمايد:

مرد وقتى به زنش بگويد دوستت دارم ، اين سخن هرگز از دل او بيرون نمى رود.

مردى به امام باقر عليه السلام عرض كرد: من فلانى را دوست دارم ، حضرت فرمود: او را از اين دوستى آگاه كن ، كه براى دوام دوستى موثرتر و در الفت بهتر است .

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

وقتى كسى را دوست مى داريد محبت خويش را اظهار كنيد، اظهار محبت صلح و صفا به وجود مى آورد و شما را به هم نزديك مى سازد.

7. صورت گشاده و خندان :

حسن البشر اول العطاء و اسهل السخاء

حضرت على عليه السلام مى فرمايد: رخسار نيكو اولين هديه و راحت ترين بخشش است .

و فرمود:

صورت گشاده و باز تو، اول نيكى توست و دلالت بر بزرگوارى تو مى كند.

و فرمود:

صورت باز آتش دشمنى را خاموش مى كند.

و باز فرمود:

صورت باز و گشاده ريسمان محبت است و فرمود: كار نيك و صورت باز، محبت مى آورد و انسان را به بهشت مى رساند.

و فرمود: صورت گشاده ، روش هر آزاده است .

 

8. خوش آمد گوئى و محبت:

حضرت على عليه السلام فرمود:

روى باز و گشاده و بخشش و نيكى و خوش آمد گفتن ، موجب دوستى مردم است .

 

9. دست دادن ، محبت مى آورد:

تصافحوا فان المصافحة تزيد فى المودة

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: به يكديگر دست بدهيد كه محبت را زياد مى كند.

حضرت امام صادق عليه السلام فرمود:

به يكديگر دست بدهيد كه كينه را از بين مى برد.

10. هديه دادن دوستى آفرين است:

تهادوا تحابوا

امام صادق عليه السلام فرمود: به يكديگر هديه دهيد، تا دوست هم شويد، چرا كه هديه كينه را از بين مى برد.

حضرت على عليه السلام فرمود:

هديه محبت مى آورد، و فرمود: هيچ چيز مثل هديه ، فرمانروا را ملايم و خشم را بيرون و رانده شده را متمايل و كارهاى سخت را آسان و بديها را دور نمى كند.

نكته مهم در هديه و اهميت آن به اظهار محبت و دوستى است ، نه ارزش ‍ مادى آن ، بنابراين در هديه توقعات را كنار بگذاريد و ارزش واقعى آن را در نظر بگيريد تا دوستان شما و خود شما بتوانيد همواره به يكديگر هديه اى هر چند اندك به نشان دوستى تقديم كنيد، متأسفانه اين ابراز دوستى ، در نزد بعضى به خاطر توقعات نابجا تبديل به وسيله كدورت مى شود و بجاى تشكر و دريافت پيام هديه ، به خاطر مسائل مادى از يكديگر دلخور مى شوند.

امام صادق عليه السلام فرمود: محبوب ترين برادرانم ، كسى است كه عيب هاى مرا به من هديه دهد.

حضرت على عليه السلام فرمود: چه خوب هديه اى است ، موعظه .

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

هيچ مسلمانى براى برادرش ، هديه اى بهتر از سخن حكيمانه كه يا هدايتش را زياد كند، يا از هلاكت دورش كند، نداده است .

 

11. معاشرت نيكو:

حسن العشرة تستديم المودة

حضرت على عليه السلام فرمود: معاشرت نيكو، دوستى را دوام مى بخشد.

البته تأثیر معاشرت نيكو و رعايت اخلاق در خانواده و برخورد دوستانه ، مسأله اى كاملا روشن است .

 

12. خوش اخلاق باشيد:

حسن الخلق يورث المحبة

حضرت على عليه السلام فرمود: خوش اخلاق بودن دوستى مى آورد.

و فرمود: سه چيز محبت مى آورد، خوش اخلاقى ، ملايمت نيكو و تواضع .

 

13. ملايمت و نرم خوئى:

بالرفق و التودد يحببك القلوب

امام باقر عليه السلام فرمود: با ملايمت و دوستى ، دلها تو را دوست مى دارد.

 

14. خوش گمانى، محبت مى آورد:

من حسن ظنه بالناس حاز منهم المحبة

حضرت على عليه السلام فرمود: هر كس به مردم خوش گمان باشد به محبت آنها دست مى يابد.

 

15. بى نيازى از ديگران و محبت:

حضرت على عليه السلام فرمود:

خود را محبوب مردم كن ، با بى رغبتى به آنچه در دست آنهاست ، تا به محبت آنها برسى .

مردى نزد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آمد، از حضرت سوالاتى كرد از جمله پرسيد: چه كنم تا مردم مرا دوست بدارند، حضرت فرمود: به مردم نيكى كن و چشم به داشته آنها نداشته باش و به آن طمع نكن تا تو را دوست بدارند.

 

16. سخاوت، محبت آور است :

السخاء يزرع المحبة

حضرت على عليه السلام فرمود: سخاوت ، محبت را مى روياند.

 

امام صادق عليه السلام به معلى فرمود:

خودت را با رسيدگى به برادرانت محبوب گردان؛ همانا خداوند محبت را در بخشش و دشمنى را در امساك و ندادن قرار داده است .

 

17. سكوت و محبت:

ان الصمت يكسب المحبة

امام هفتم يا هشتم فرمود: سكوت محبت مى آورد، سكوت راهنماى هر چيزى است .

زيرا بيشترين اسباب دشمنى از سخن گفتن است و از آنجا كه حركت دادن زبان كارى آسان است ، بسيارى با سخن سبك و نسنجيده آبروى خود را مى برند و خود را نزد مردم و خدا سبك مى كنند.

 

18. سخن زيبا و محبت :

حضرت سجاد عليه السلام فرمود:

سخن زيبا، دارائى را زياد و روزى را افزايش مى دهد، اجل را به عقب مى اندازد و انسان را نزد خانواده محبوب و وارد بهشت مى كند.

 

19. تواضع ، محبت مى آورد:

ثمرة التواضع المحبة

حضرت على عليه السلام فرمود: نتيجه تواضع و فروتنى، دوستى است و فرمود: سه چيز محبت مى آورد: خوش اخلاقى ، ملايمت نيكو و تواضع .

 

20. سه عامل محبت :

امام باقر عليه السلام فرمود:

سه چيز محبت مى آورد، قرض ، تواضع و بخشش .

و در اين ميان بايد از عوامل مهمى مثل ايمان ، محبت ، احسان ، صورت باز و خندان ، هديه دادن ، اخلاق خوب ، شيرين زبانى و بى نيازى و كم توقعى و تواضع ، بيشتر استفاده نمود.

 

- آفات محبت

محبت نظير قانون جاذبه در اين جهان است همانطورى كه اين جهان پابرجاست روى قانون جاذبه ، خانه و خانواده پابرجاست روى محبت و رحمت ، اين جهان از ذره يعنى اتم تا كهكشانها همه و همه به واسطه قانون جاذبه پابرجاست ، اگر يك لحظه قانون جاذبه از جهان برداشته شود نظم آن به هم مى خورد و به طور كلى جهان طبيعت نابود مى شود همچنين است محبت در خانه ، اگر در خانه محبت نباشد نابود شدنى است ، اگر محبت در خانه نباشد آن خانواده از هم پاشيده مى شود و بايد بگويم خانه اى كه در آن محبت نيست همانند قبرى است كه در آن عذاب باشد، خانه اى كه در آن محبت نباشد زندگى حقيقى در آن نيست بلكه مردگى است ، مرگ تدريجى است آنهم تواءم با شكنجه ، لذا از الطاف پروردگار عالم اين است كه وقتى تشكيل خانواده شد محبت طبيعى را عنايت مى كند رحمت و دلسوزى طبيعى را عنايت مى كند.

1. تند خوئى :

اول چيزى كه محبت را از خانه بيرون مى برد و شيشه محبت را مى شكند تند خوئى است . اختلاف ، تندى ، پرخاشگرى شيشه محبت را زود مى شكند.

 

2. فحش و كتك :

اگر يكى از والدين به فرزند خود فحش دهد ولو تقصيرى داشته باشد خدا از او قهر مى كند، حضرت زهرا عليهاالسلام و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم و ائمه طاهرين از او قهر مى كنند و از طرفى اين فحش به صورت بدى مجسم مى شود و رفيق او در عالم برزخ است و در قيامت رسوا است ، رفيق انسان است در قبر و مونس انسان است در برزخ و محشر.

 

3. زخم زبان :

ديگر زخم زبان است كه شيشه محبت را مى شكند و گناهش به اندازه اى بزرگ است كه امام صادق عليه السلام مى فرمايد: پروردگار عالم فرموده است :

من اهان لى وليا فقد ارصد لمجاربتى

هر كه به يكى از دوستان من اهانت كند به تحقيق به جنگ با من كمين كرده است .

اگر كسى به ولى من توهين كند مثل اين است كه با خدا جنگ كرده است و پروردگار عالم فرموده است كه هر كس با من بجنگد با او مى جنگم و معلوم است كه خدا با كسى بجنگد دنيا و آخرتش به كجا مى رسد.

آنچه كه بايد پدر و مادر به آن توجه داشته باشند اين است كه زخم زبان زدن به دختر و او را كوچك كردن مخصوصا در مقابل ديگران ، ديگرى را به رخ همديگر كشيدن ، به اندازه اى ضربه به محبت مى زند كه بعضى اوقات مبدل به نفرت مى شود، مبدل به قساوت و سنگدلى مى شود و زندگى سخت و خانه مثل قبر تواءم با شكنجه مى شود، بنابراين تقاضا دارم تند نباشيد.

 

4. خودپسندى :

از ديگر چيزهايى كه محبت را از بين مى برد منيت و خودپسندى است .

خودپسندى ، تكبر، خود محورى به اندازه اى خطرناك است كه قرآن شريف مى فرمايد: اگر كسى خودشنيد باشد، اگر كسى العياذبالله خودمحور و متكبر باشد افعال و صفات رذيه اش در هويت و ذات او اثر مى گذارد و يك آدم خودپسند و سركشى مى شود و به اندازه اى سركش مى شود كه در روز قيامت در مقابل خدا هم خودپسندى مى كند، در مقابل خدا هم سركشى مى كند.

خودپسندى شاخه هاى بدى دارد كه هر شاخه اى ميوه اى تلخ دارد كه از جمله آنها اين است كه محبت را از دل ديگران مى برد.

 

5. تبعيض ناروا:

از جمله چيزهايى كه سلب محبت مى كند و بايد خيلى مواظب باشيم تفاوت گذاردن بين افراد است . از پدرها تقاضا دارم تفاوت بين بچه ها نگذاريد. بعضى اوقات مى بينيم كه يك مادر نفهم دخترش را خيلى دوست دارد به اندازه اى كه مى فهماند كه من دخترم را بهتر از برادرش دوست دارم . اول نتيجه اين برخورد اين است كه محبت اين مادر از دل پسرش بيرون مى رود. اين يك گناه بزرگ است اما گناه بزرگتر اين است كه بين اين خواهر و برادر اختلاف مى افتد و اگر اختلاف بين دو خواهر، دو برادر، برادر و خواهر بيفتد رفع كردن آن كار مشكلى است و هر چه اختلافشان طول بكشد به همان اندازه كه اينها گناه مى كنند مادر هم گناه مى كند، پدر هم گناه مى كند.

لذا خانم ها مواظب باشند بچه ها را به يك اندازه نوازش كنند اگر اين پسر بچه را ببوسد دختر بچه خود را هم ببوسد. شما وقتى وارد خانه شديد اگر يك بچه شيرين زبان داريد مواظب باشيد او را جنايتكار نكنيد و بدبختش ‍ نكنيد، وقتى جلو مى آيند هر دو را بغل بگيريد، هر دو را روى زانو بنشانيد.

 

 

منبع: وارث