نگاهی به کتاب «غیبت» شیخ طوسی

     کتاب الغیبه از بهترین و مهمترین و کاملترین منابع شیعه در مورد مسئله غیبت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف است.شیخ طوسى در نگارش این اثر ارزشمند و گرانبها شیوه‏هایى نو و ابتکارى به کار گرفته و به تمام جوانب غیبت امام زمان اشاره نموده و با استدلال به قرآن و روایات پیامبر و ائمه معصومین علیهم‏السلام و حکم عقل به پاسخ گویى شبهات و اشکالات مخالفین پرداخته است.
روايات بسيارى درباره غيبت امام آخر شيعيان در مجامع حديثى شيعه وارد شده و نویسندگان متعددی در طول تاریخ تلاش نموده اند تا به گونه های مختلف و متفاوتی این احادیث را جمع آوری کنند. این امر علاوه بر آنکه اهتمام ائمه طاهرین علیهم‏السلام برای آماده سازی شیعیان با مواجهه با غیبت را نشان می دهد، شاگردان مکتب اهل‏بیت و مدافعان حریم اعتقادی شیعه را نیز بر آن داشت که به تألیف رساله و کتاب در تبیین و توضیح مسأله غیبت اقدام نمایند؛ به گونه‏ای که حتی می‏توان کتاب‏هایی را با عنوان یا موضوع غیبت امام زمان، قبل از تولد ایشان سراغ گرفت. همچنین است کتاب‏هایی که در زمان غیبت صغرا و به ‏ویژه در سال‏های آغازین آن تألیف شده است: مانند کتاب الغیبة ابواسحق ابراهیم بن اسحاق احمدی نهاوندی (م269ق) و نیز کتاب الغیبة نعمانی (م حدود 360ق).

     گفتنی است که آنچه غیبت نویسان در نوشتن این کتاب‏ها بیشتر به آن توجه داشته‏اند، همان رفع حیرت و سرگردانی شیعیان بوده است؛ چنان‏که نعمانی در بیان انگیزه‏اش از تألیف کتاب الغیبة همین مطلب را بیان داشته است.

     تا این‏که نوبت به شیخ ‏الطائفه ابوجعفر محمّد بن حسن طوسی (م460ق) می ‏رسد که قوی‏ترین براهین عقلی و نقلی را بر وجود امام دوازدهم، غیبت و ظهور ایشان در کتابی با عنوان الغیبة فراهم آورده است.

صفحات: 1· 2