حضرت آیةالله‌ شیخ محمدتقی آملی‌ قدس‌سره :

  مقام رضا از ثمرات محبت است؛ وقتی بنده نسبت به خداوند محبت و علاقه پیدا می‌کند، از او راضی می‌شود و این خصوصیت منحصر در رضایت به پروردگار نیست بلکه هر کس به هر چه که محبت پیدا کند، قهراً افعال و اقوال محبوب در نظر او پسندیده می‌شود؛ زیرا اساس خلقت عالم روی محبت است و خداوند نیز ضمن یک حدیث قدسی می‌فرماید: «کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لکی أعرف.» ….  مقام رضا از ثمرات محبت است؛ وقتی بنده نسبت به خداوند محبت و علاقه پیدا می‌کند، از او راضی می‌شود و این خصوصیت منحصر در رضایت به پروردگار نیست بلکه هر کس به هر چه که محبت پیدا کند، قهراً افعال و اقوال محبوب در نظر او پسندیده می‌شود؛ زیرا اساس خلقت عالم روی محبت است و خداوند نیز ضمن یک حدیث قدسی می‌فرماید: «کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لکی أعرف.»

اگر انسان به چیزی و کسی علاقه‌مند شد و حاکم بین او و دیگری محبت بشود، آن‌وقت تمام متعلقات محبوب نزد او مقبول و دوست داشتنی می‌شود؛ مثلاً افراد چون نسبت به خانه خود علاقه‌مند هستند طبیعتاً آن محلی را که خانه در آن واقع شده را دوست دارد، حتی آن شهر را دوست دارد. بنابراین رضایت و دوستی به آن محل و آن شهر به‌واسطه علاقه‌مندی به محبوب می‌باشد که عبارت است از خانه. این محبت و دوستی چنان‌چه شدت یابد، سالک به آن مقام می‌رسد و آن یک حالت جذبه‌ای است که با قلب انسان اختلاط پیدا می‌کند. فعل هر شخصی به مثابه عکس آن شخص است؛ یعنی همان‌طور که ما در عکس، وجه صاحب عکس را می‌بینیم، همان‌طور در فعل هر فاعل، مقام فاعلیت او را مشاهده می‌کنیم. پس اگر کسی شخصی را دوست دارد، قهراً فعل او را نیز دوست دارد و هرچه از محبوب صادر شود را می‌پسندد.

نتیجه سخن این‌که اگر بنده نسبت به حق متعال محبت و عشق بورزد، تمام کارهای خداوند نزد او مرضی و محبوب می‌گردد و از آن‌ها راضی و خشنود می‌باشد. این همان مقام رضا است که اگر در قلب ما چنین میوه‌ای به ثمر برسد، هیچ وقت با او سر چون و چرا نخواهیم داشت و به هر چه می‌فرماید خشنودیم. این مقام بسیار ارج و ارزش دارد؛ زیرا هر طاعتی را که انسان به جا می‌آورد، به جهت اجر و مزد است و خداوند هم طبق وعده‌هایش از حور و قصور و اشجار و انهار به او عطا می‌کند؛ اما ثواب رضای بنده از حق و افعال حق، جز مقام رضا نیست که خداوند آن‌را در قلب بنده‌اش به ودیعه می‌نهد و آن فوق همه مقامات است و شاهد این مطلب آیه: «وعدالله المؤمنین و المؤمنات جنّات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها و مساکن طیّبة فی جنّات عدن رضوان من الله اکبر ذلک هو الفوز العظیم». (توبه/72)

منبع: افق حوزه/تهیه و تنظیم: علی‌اکبر بخشی