ادامه »

و زنی محو تماشاست ز بالای بلندی…!

” الفِ ” قامتِ او ، ” دال ” و

همه هستی او در کف گودال

و سپس آه که الشمرُ…!

دانلود عصر یک جمعه دلگیر با صدای میثم مطیعی + متن و دانلود فیلم و صوت

و این بحر طویل است…

…

قلمم گوشه دفتر غزل ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق بیچارهء دلدادهء دلسوخته ارباب ندارد…تو کجایی؟

تو کجایی شده ام باز هوایی،شده ام باز هوایی…

گریه کن ،گریه و خون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را

و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم،

و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است،

به گستردگی ساحل نیل است،

و این بحر طویل است

و ببخشید که این مخمل خون بر تن تبدار حروف است که این روضهء مکشوف لهوف است،

عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است،

و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ،

ولی حیف که ارباب «قتبل العبرات» است،

ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است،

ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنه ی یار است

و زنی محو تماشاست زبالای بلندی، الف قامت او دال

و همه هستی او در کف گودال

و سپس آه که «الشّمرُ …»

خدایا چه بگویم

«که شکستند سبو را وبریدند …»

دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی،

تو خودت کرب و بلایی،

قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی،

تو کجایی … تو کجایی…

قسمتی از بحر طویل /” سید حمیدرضا برقعی “

الف قامت “ارباب” که بر می داری
این “رباب” است که می ماند و تنهایی او

 صفا و محبّت متقابل رباب و حسين علیه السلام فوق‏ العاده زياد بود و هيچ يک فراق يکديگر را تحمّل نمي‏ کردند.

ادامه »

تود خودت گفتی خودم میخرمت

غم نخور کرب و بلا می برمت

 در حوادث سیاسی واجتماعی انسانهای ضعیف،مردد و فرصت طلب از مرکز حق جدا میشوند.

 کاری که امام کردند، در درجه اول، زنده نگه‌داشتن حادثه‌ی کربلا بود، که همه‌ی عوامل می‌خواست آن را از بین ببرد. اینکه امروز ما نام امام حسین و کربلا را می‌آوریم، به برکت امام سجاد علیه السلام است. اگر ایشان همت نمی‌کردند، امروز ماجرای امام حسین علیه السلام یک ماجرای کهنه‌ی تمام شده در تاریخ بود. آن بزرگوار، این حادثه را زنده نگه داشت.

 در درجه دوم، چیدن یک پایه – یک قاعده – برای تشیع بود؛ چون شیعه بعد از قضیه‌ی کربلا، بکلی از هم پاشیده بود. آدم‌های میانه‌ حال، ضعیف و ترسو، از خود، بی‌خود شده بودند. آن‌هایی هم که شیعه بودند، خیلی‌هایشان در دل، از تشیع توبه کردند و یک عده معدود ماندند. امام سجاد علیه السلام توانست یک قاعده‌ی مستحکم اعتقادی و فکری درست کند و این معارف را بتدریج جمع کند.

ارتداد مردم پس از عاشورا

 آن روایتی که بنده، مکرر در جاهای مختلف خوانده‌ام که “ارتد‌الناس بعد الحسین الا ثلاثه” یا “اربعة"، یا “خمسة” – پنج نفر را اسم می‌آورد – مال امام صادق است علیه السلام است؛ که بعد از امام حسین علیه السلام و حادثه کربلا، مردم برگشتند؛ یعنی آن‌هایی که حتی در خانه‌ی اهل بیت علیه السلام هم بودند، بر اثر ترس برگشتند! یعنی وقتی یک حادثه‌ی اجتماعی یا سیاسی پیش می‌آید، آدمهای ضعیف و متوسط، آدمهای مردد و یا فرصت‌طلب، همه بتدریج از آن مرکز جتدا میشوند و یک عده‌ی خاص میمانند: “قل‌الدیانون".

 این عده‌ی خاص، بهترینهایشان، ابتدا در کربلا و بعد در ماجرای “توابین” شهید شدند؛ متوسطها ماندند. متوسطها هم برگشتند. فقط چندتایی ماندند که یکی از آن‌ها، همین “ابوخالد ‌الکابلی” است؛ یکی “یحیی‌بن أم طویل” استغ همچنین ” جبیربن مطعم". اینها چند نفر از کسانی هستند که قرص و محکم ماندند. آن‌وقت حضرت، این معارف را به وسیله‌ی همین عده‌ی اندک، آهسته آهسته توسعه دادند.

 بعد امام صادق علیه السلام میفرمایند:

 “ثم ان‌الناس لحقوا و کثروا".

 بعد مردم ملحق گردیدند و هی زیاد شدند؛ دایره‌ی تشیع، گسترش پیدا کرد. این، کار امام سجاد علیه السلام است. یعنی اگر زحمات سی و چند ساله‌ی حضرت نبود، ما دیگر امام صادق علیه السلام نداشتیم که حالا بخواهد بیاید، مثلا معارف اهل بیت علیه السلام را بیان کرد. آن بزرگوار، پایه را در واقع یک‌بار دیگر محکم کرد؛ دیگران آمدند و آن را تکثیرش کردند، بالا بردند، یا مثلا توسعه دادند. این کار امام سجاد علیه السلام است.

 منبع: برگزیده کتاب «آفتاب در مصاف» صفحه 553 تا 554

            دود این شهر مرا از نفس انداخته است

                                                      به هوای حرم کرب و بلا محتاجم

حجت الاسلام دارستانی: 

 شب عاشورا سید الشهدا علیه السلام نگاهی به آسمان کردند و گفتند:

بعد از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله سه امام بزرگوار به تربیّت دو سپاه برای کربلا پرداختند. نزدیک پنجاه سال، امیر المومنین علیه السلام و کریم اهل بیت و سید الشهدا علیه السلام دست به دست هم دادند که دو سپاه بی نظیر و بی بدیل را برای کربلا تربیت کنند.

  1- سپاه تا غروب عاشورا با 72 مرد قوی و بصیر و باغیرت، با امامت سید الشهدا علیه السلام و علمداری اباالفضل العباس و لشگری از قاسم و علی اکبر و …

  2- سپاه از غروب عاشورا با 84 زن و بچه ی بی پناه، با امامت زین العابدین علیه السلام و علمداری زینب کبری سلام الله علیها و لشگری از رباب و رقیه و …

 هر دو سپاه بی نظیرند و نمیشود گفت: کدام سپاه مهم تر است؟ وزن هر دو سنگین است و وقتی کنار هم قرار می دهیم اگر هر کدام نباشد سپاه دیگر می خوابد.

 آن شخصی که گفت: کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود یعنی سپاه دوم. 

شب عاشورا سید الشهدا علیه السلام نگاهی به آسمان کردند و گفتند: ای آسمان یارانی مثل من ندیدی و نخواهی دید، نه اصحاب و نه اهل بیت، هر دو سپاه بی نظیرند. از آدم تا خاتم بشر دیگر مثل این دو سپاه نمی آید. از همه قشنگ تر اینکه شب عاشورا به هر دو سپاه مرخصی دادند و سیدالشهدا به هر دو سپاه گفتند: از این سرزمین بروید، دشمنان مرا می خواهند و من هستم. در نگاه ما امام قوی مطلق است یعنی بی نیاز از ما است باید این 72 تن و 84 نفر تهی و خالص شوند چرا که امام هیچ نیازی به آن ها ندارد و آن ها سرتاپا نیازمند امام هستند.

ادامه »

 شما در معرض بزرگترین نعمت هستید؛ این نعمت را از دست ندهید!

متن کلیپ:

شما در معرض بزرگترین نعمت هستید؛ «نعمت اباعبدالله الحسین علیه السلام »، این نعمت را از دست ندهید!

در این محرم، مدام دورِ خیمۀ اباعبدالله الحسین علیه السلام بگرد، به خودت بپیچ و بگو: «خدایا! آخر من چطور باید از تو تشکر کنم؟! من مثل مادر بچه‌مرده برای حسین فاطمه گریه می‌کنم! می‌سوزم! دوستش دارم! من چطور تشکر کنم؟!»

یک محرم، ده روز از خدا تشکر کن! یک‌بار سجدۀ شکر به‌جا بیاور! یک‌بار! بگو: «خدایا ممنونت هستم که به من حسین علیه السلام داده‌ای»

شما در عمر خودت-تابه‌حال- لیترها گریه کرده‌ای. می‌فرماید: «قیمت این گریۀ تو این‌طور است که یک قطره‌اش! بهشت بر انسان واجب می‌شود؛ یک قطره‌اش!»

نسبت به نعمت اباعبدالله الحسین علیه السلام سراسر شکر باش، این نعمت نعمتِ کمی نیست! این نعمت محبت اباعبدالله الحسین علیه السلام را ساده نگیر…

بیان معنوی

دانلودمداحی شبهای جمعه میگیرم هواتو  با نوای حاج امیر عباسی

متن شعر شب های جمعه می گیرم هواتو

شب های جمعه می گیرم هواتو
اشک غریبی می ریزم براتو

بیچاره اون که حرم رو ندیده
بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه امون از غریبی، صبوری
آه چه جوری بسازم با دوری

شاه کرامت کجا تو کجا من؟
این کربلایت چه ها کرده با من

اشکای زهرا تو صحرا برا تو
شب های جمعه صبوری برا من

بیچاره اون که حرم رو ندیده
بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه حرم باز پر از بوی سیبه
آه خدایا حسینم غریبه

در ایام محرم ، صفر و عزاداری امام حسین(علیه السلام) حضور کودکان در هیئت های مذهبی و مجالس روضه به یکی از دغدغه های اصلی مادران تبدیل می شود.

 مادران بچه دار و مراسم عزاداری

 خیلی از آنها به خاطر کودکانشان ترجیح می دهند در خانه بمانند، برخی دیگر دست در دست فرزندانشان به هیئت می روند و عده ای نیز دلشان می خواهد در این مراسم ها شرکت کنند ولی از برخوردهای اطرافیان نگران هستند. اگر شما نیز با چنین مسائلی مواجه هستید بهتر است به راهکارهای دکتر فروغ نیلچی زاده، استاد حوزه و دانشگاه و مشاور خانواده توجه کنید تا با استفاده از این روش ها بتوانید از برنامه های معنوی محرم امسال بهره ببرید.

ظرفیت کودک تان را بشناسید

 مادران باید تا سن ۷ سالگی یعنی تا پایان سن سیادت فرزندان، برنامه شرکت در مراسم مذهبی ، خصوصا عزاداری را مطابق با اندازه تحمل و ظرفیت فرزند خود پیش بینی و تنظیم کنند. یعنی اگر فرزند شما بعد از حدود ۲۰دقیقه شروع به ابراز خستگی، سروصدا، بازیگوشی می کند، شما باید برای خود تعریف کنید که «من در این مراسم فقط برای ۲۰دقیقه حضور پیدا می کنم.» توجه داشته باشید که ظرفیت کودکان با ظرفیت ما خیلی متفاوت است؛ زود خسته می شوند و نیازهای عادی برای آنها پیش می آید.

ادامه »