حجت الاسلام قرائتی:

همه ما با كلمه محراب آشنا هستیم، این كلمه در قرآن نیز درباره محلّ نماز زكریّا علیه السلام آمده است. «هو قائم یصلّى فى المحراب» (آل‏‌عمران،38-39)

محراب در لغت یعنى محلّ حرب و جنگ، پس نماز و حضور در محرابِ عبادت، قیام براى جنگ با ابلیس است.

اگر انسان هر روز چند بار در محلى قرار بگیرد كه نامش محل جنگ باشد، جنگ با هوس‏ ها و شیطان‏ ها و طاغوت‏ ها، القاى این كلمه چه تأثیرى در فرد و جامعه دارد؟

بگذریم كه امروز به خاطر فرهنگ غلط، محراب‏ ها را تزیین مى‏ كنند و گل‏ بوته‏ هاى كاشى‏ كارى ‏ها، صحنه را درست به عكس كرده و به جاى فرار شیطان جولانگاه او قرار داده است.

‼️روزى پیامبر صلى الله علیه و آله به فاطمه ‏علیها السلام فرمود:

این پرده را از جلو دید من بردار، زیرا گلِ روى این پارچه، در حال نماز توجّه مرا از بین مى ‏برد.

ولى ما امروز مبلغ سنگینى خرج مى‏ كنیم تا محراب را با انواع كاشى تزیین كنیم.

نمى‏ دانم چرا به اسم شعائر مذهبى و هنر معمارى، از متن اسلام دور مى‏ شویم؟

اسلام هر چه عمیق ولى بى آلایش معرفى شود جاذبه بیشترى خواهد داشت. ما با این همه تزیینات چند نفر را به مسجد جذب كرده‏ ایم و اگر بودجه این تشریفات را صرف نیازهاى ضرورى جوانان كنیم چقدر جذب خواهیم كرد؟

منبع:کتاب 114 نکته درباره‌ی نماز