اللهم إن الشيطان قد شمت بنآ إذ شايعناه على معصيتک

بار خدايا، اگر بخواهى بر ما ببخشى از سر فضل مى بخشى،

و اگر بخواهى ما را به عذاب مبتلا کنى از سر عدل مبتلا مى کنى،

الهى به رسم احسان، عفوت را نصيب ما کن،

و به آئين چشم پوشى ما را از عذاب برهان، که ما را طاقت عدل تو نيست،

و بدون عفوت براى هيچ يک از ما آزادى ميسّر نيست،

اى بى نيازترين بى نيازها،

اينک ما بندگان توايم بر درگاهت، و من نيازمندترين نيازمندان به توام،

پس تهي دستى ما را به توانگريت چاره کن، و رشته اميد ما را با منع کردن لطفت قطع مکن، که اگر چنين کنى، کسى را که از رحمتت نيکبختى خواسته بدبخت کرده‏اى، و آن را که از فضلت عطا خواسته محروم نموده‏اى، در اين حال از پيشگاهت به سوى چه کسى رو کنيم؟

و از درِ رحمتت به کجا رويم؟ 

پاک و منزهى، ما از آن درماندگانيم که قبول دعاى آنان را واجب کرده ‏اى، و از آن گرفتارانيم که رفع گرفتارى را به ايشان وعده داده‏ اى. و شبيه ترين چيزها به خواسته تو، و سزاوارترين کار به بزرگوارى تو، رحمت آوردن بر کسى است که از تو رحمت خواهد، و به فرياد رسيدن کسى است که به تو فريادرسى کرده، پس بر زارى ما نزد خود رحمت آر، و به خاطر اينکه خود را در پيشگاهت به خاک افکنده‏ايم به فريادمان رس.

الهى، شيطان، ما را چون در نافرمانيت او را همراهى کرديم سرزنش مى کند،

پس بر محمد و آلش درود فرست، و اکنون که شيطان را به خاطر تو واگذاشتيم و از طرف او به سوى تو روى آورديم وى را به سرزنش ما شاد مکن.

اللهم إن تشأ تعف عنا فبفضلک وإن تشأ تعذبنا فبعدلک فسهل لنا عفوک بمنک وأجرنا من عذابک بتجاوزک فإنه لا طاقة لنا بعدلک ولا نجاة لأحد منا دون عفوک يا غني الاغنيآء ها نحن عبادک بين يديک وأنا أفقر الفقرآء إليک فاجبر فاقتنا بوسعک ولا تقطع رجاءنا بمنعک فتکون قد أشقيت من استسعد بک وحرمت من استرفد فضلک فإلى من حينئذ منقلبنا عنک؟ وإلى أين مذهبنا عن بابک؟ سبحانک نحن المضطرون الذين أوجبت إجابتهم وأهل السوء الذين وعدت الکشف عنهم وأشبه الاشيآء بمشيتک وأولى الامور بک في عظمتک رحمة من استرحمک وغوث من استغاث بک فارحم تضرعنآ إليک وأغننآ إذ طرحنآ أنفسنا بين يديک اللهم إن الشيطان قد شمت بنآ إذ شايعناه على معصيتک فصل على محمد وآله ولا تشمته بنا بعد ترکنآ إياه لک ورغبتنا عنه إليک