زمان بارش باران، یکی از زمان هایی است که توصیه شده است برای اجابت نیاز ها به درگاه خداوند، دعا خوانده شود.

هنگام نزول باران، درهای رحمت خداوند باز می شود. از این رو می گویند در این زمان، دعا اجابت می شود و یکی از زمان هایی است که توصیه شده است برای اجابت نیاز ها به درگاه خداوند، دعا خوانده شود.

خداوند در سوره فرقان آیه 46 فرموده است:

وَ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُورا"؛

و او کسى است که بادها را پیش از (باران) رحمت، به بشارت فرستاد.- و از آسمان آب پاک‏ کننده فرو فرستادیم.

که یکی از آیاتی است که دلالت بر استجابت دعا به هنگام باران می کند.

همچنیبن در سوره روم آیه 46 آمده است :«

وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ یُرْسِلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ وَ لِیُذیقَکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ"؛

و از نشانه های او است که بادها را مژده دهنده مى‏فرستد تا شما را از رحمت خویش بچشاند.»

امام صادق علیه السلام فرمود: سه وقت است که در آن، حجاب و مانعی از جانب خداوند برای استجابت دعا نیست: دعا بعد از نماز واجب، هنگام فرود آمدن باران، ظاهر شدن نشانه‏اى از نشانه‏هاى قدرت پروردگار در زمین که بر خلاف طبیعت و عادت باشد.*

در روایتی امام صادق علیه السلام به نقل از پدرشان می فرماید: «علی علیه السلام در اولین بارانی که در هر سال می بارید در زیر آن قرار می گرفت تا سر و ریش و لباسش خیس می شد، وقتی از حضرت می خواستند زیر سقف یا سایبانی، برای پرهیز از خیس شدن، بروند، می فرمود: این آبی است که به عرش خداوند نزدیک است.»**

همچنین توصیه شده است هنگام بارش باران این دعا خوانده شود:

«الحمد للَّه الّذي ينزل الغيث من السّماء، و ينشر رحمته لعباده، اللّهمّ لك الحمد عدد كلّ قطرة نزلت من السّماء منذ كانت، و عدد كلّ قطرة تنزل منها ما دامت، اللّهمّ اجعلها صيّبا هيّنا، و غيثا نافعا، و مطرا موافقا، مباركا في أوله و آخره، و بدءه و عاقبته و مهبطه و مجراه، و مغيظه و مسيله و مستقرّه، و ما ينشأ عليه و ما ينبت به، و اجعله سببا للأمن و العافية برحمتك يا أرحم الراحمين».

«هر ستايشى مخصوص خداوندى است كه باران را از آسمان نازل كرده و رحمتش را بر مردم مى‏ گستراند. خداوندا، سپاس تو را به تعداد هر قطره باران كه از ابتدا تا كنون نازل شده و به تعداد هر قطره كه در آينده از آسمان نازل خواهد شد، خداوندا، اين بارش را فراوان و گوارا و بارانى سودمند و مناسب قرار ده، بركت را در اول و آخر آن، آغاز و انجامش، محل نزول و محل جريانش، و محل فرو رفتن آن و محل گرد آمدنش، و آنچه بر آن مى‏ رويد و بوسيله آن رشد مى ‏كند، قرار ده. و آن را به سبب رحمت خود موجب امنيت و تندرستى و فرجام نيك قرار ده، اى مهربانترين مهربانان».***

* شیخ طوسی، الأمالی، ص 280، انتشارات دار الثقافة، قم، 1414 ق

**بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 337، بنیاد بعثت، تهران، 1416 ق

***الآداب الدينية للخزانة المعينية / ترجمه عابدى، ص:255

باشگاه خبرنگاران جوان؛