قال الله تعالي:«وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْكاً»

هر كس از یاد خداوند روی بگرداند، زندگی سخت و دشواری خواهد داشت.

دوری از یاد خدا زندگی را دشوار و یاد خداوند زندگی را برای انسان با نشاط می‎سازد. این نشاط در زندگی ناشی از آرامش روانی است كه با یاد خدا حاصل می‎شود خداوند می‎فرماید:

«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»

همانا با یاد خدا دلها آرامش می‎یابد.

تبیین روان شناختی این مسأله آن است كه یاد و ذكر خدا فرد را از امیال و تكانشهایی كه برای او استرس و فشار روانی ایجاد می‎كند، باز می‎دارد و سبب می‎شود كه به جای توجه صِرف به لذت‎های دنیوی به تقویت رابطه با خدا و تقرُّب به او توجه كند. بروز مشكلات برای چنین فردی وی را از هدف اصلی باز نمی‎دارد و چون خود را در مسیر رشد و تكامل معنوی احساس می‎كند، از زندگی لذت می‎برد. بنابراین یكی از راه‎های اصلی دستیابی به نشاط بیشتر در زندگی آن است كه همیشه و در هر حال به یاد خدا باشیم.