جهان به راستی چشمان خود را به روی رخدادهای یمن بسته است؛

این کم آب ترین و فقیرترین کشور جهان که اکنون بیش از دو سال است زیربمباران های رژیم عربستان سعودی قرار دارد، دچار همه گیری وبا شده و هزاران نفر از مردم این کشور درگیر این بیماری مهلک شده اند. از سوی دیگر کمبود دارو و مواد غذایی نیز شرایط زجرآوری را برای مردم به ویژه کودکان بی گناه یمنی پدیده آورده است. در ادامه به تصاویر رویترز از سوءتغذیه وحشتناک در میان کودکان یمنی توجه کنید.

گفتنی است این تصاویر ممکن است برای عده ای ناراحت کننده باشد.

...

شفقنا

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی گفت:

در هر زمان و زمین فرصت برای کریم شدن هست اما دهه کرامت، دهه پربرکتی است انسان می‌تواند مشق کرامت بکند مخصوصاً این چهار ماه یعنی ذیقعده و ذیحجه و محرم این سه ماه متصل‌اند.

این مرجع تقلید در جلسه درس اخلاق خود در حسینیه احمدآباد شهرستان دماوند با اشاره به عظمت دهه کرامت، به بیان ویژگی‌های بندگان مخلص پرداخت و اظهار داشت:

راه فرشته‌شدن برای همگان فراهم است، اگر به ما گفتند سالروز میلاد حضرت فاطمه معصومه تا میلاد وجود مبارک امام هشتم عليه السلام دهه کرامت است؛ یعنی در این دهه می‌توان فرشته شد، چون کرامت در شناسنامه ملائکه است.

...

او در خصوص ویژگی های فرشتگان از منظر قرآن کریم بیان کرد: وقتی ذات اقدس اله فرشته‌ها را معرفی می‌کند در سوره مبارکه انبیاء می‌فرماید:

﴿ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ ٭ لاَ یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ ﴾، خداوند فرشته را بندگان کریم می‌داند و معرّفی این کرامت را به این دو عنصر محوری قرار می‌دهد که نه اهل افراط‌ اند نه اهل تفریط‌ اند، این جمله نورانی

﴿ لاَ یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ ﴾  این به منزله حدّ تامّ کرامت است

﴿ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ ﴾ چون

﴿لاَ یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ ﴾ نه جلو بیفتند نه دنبال، این اصل اول که ذات اقدس الهی در سوره انبیاء فرشته‌ها را به عنوان بندگان مکرّم معرفی می‌کند.

آیت الله جوادی آملی ادامه داد: اصل دوم اینکه در زیارت جامعه وجود مبارک امام هادی(سلام الله علیهم اجمعین) ائمه اهل بیت را به عنوان عباد مُکرم معرفی می‌کند، در زیارت جامعه که در هر مشهدی از مشاهد مشرّفه می‌شود این زیارت‌ها را قرائت کرد به بارگاه ملکوتی ائمه(علیهم السلام) عرض می‌کنیم:

«السلام علیک یا عباد الله»! این عباد مکرّم در زیارت جامعه وصف ائمه(علیهم السلام) است یعنی اینها هم ﴿ لاَ یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ ﴾؛ ای کسانی که بندگان مکرّم الهی هستید.

او اذعان داشت: اصل سوم آن است که این زیارت‌ها درس کرامت به ما می‌دهد؛ یعنی می‌توان به مقام کرامت و به مقام فرشتگان رسید، البته فرشته‌ها درجاتی دارند برخی عاملان عرش الهی‌اند، بعضی در قلب پیغمبر(ص) جای دارند برخی هم جزء مدبّرات امرند این‌طور نیست که همه ملائکه در یک رشته باشند.

این مرجع تقلید با تکیه بر آیات و روایات به مسئله خلیفه الله بودن انسان اشاره کرد و گفت: اصل چهارم آن است که ذات اقدس الهی انسان‌ها را به عنوان بندگان کریم معرفی کرد ﴿ لقد کرّمنا بنی آدم ﴾ اگر کسی فرزند آدم بود، فرزند خلیفهالله بود و خلافت را به ارث برد او هم سهمی از کرامت دارد اینکه خدای سبحان می‌فرماید: ﴿ لقد کرّمنا بنی ادم ﴾ برای آن است که انسان ذاتاً کریم نیست ولی وقتی به مقام خلیفه الله رسید، کریم شد. اگر خدا در قرآن کریم انسان‌ها را، جامعه انسانی و دینی را، جامعه کریم معرفی کرد چون این انسان، خلیفه الله است یک؛ الله هم ذاتاً کریم است دو؛ هر خلیفه‌ای باید حرف مستخلف‌عنه را بزند سه؛ حرف او را در حوزه استخلافی خود پیاده کند چهار؛ می‌شود کریم! اگر کسی معاذ الله این امور اربعه را رعایت نکرد و  نان خلافت را خورد، حرف خودش را زد، امضای از طرف او را محترم شمرد ولی کار خودش را انجام داد این خود را می‌پرستد نه الله را.

او در پایان به مسئله اربعین‌گیری و تهذیب نفس و ممانعت از گناه در ماه‌های حرام پرداخت و اظهار داشت: در هر زمان و زمین فرصت برای کریم شدن هست اما این دهه، دهه پربرکتی است انسان می‌تواند مشق کرامت بکند مخصوصاً این چهار ماه یعنی ذیقعده و ذیحجه و محرم این سه ماه متصل‌اند و ماه رجب که ماه منفصل است اینها اشهر حُرُم‌اند ماه‌های حرام‌اند، ماه‌های حرام کارهای خیر ثوابش دو چندان است خدای ناکرده گناه کیفرش دو چندان است اینکه می‌بینید دیه در ماه حرام بیشتر از ماه‌های دیگر است برای همین جهت است. اینکه فرمودند اربعین کلیمی چلّه بگیرید برای همین است که این‌قدر روابط علمی بین قلب بشر با خالق قلب و مقلّب‌القلوب هست که ده‌ها مسئله ممکن است در قلب انسان القا بشود. حرف تازه‌ای که انبیا آوردند این است که اگر کسی تقوا را از دست داد علم خاصّ از آن ناحیه را هم از دست می‌دهد! یعنی اگر کسی طهارت و پاکی را و امنیت و امانت را از دست داد برخی از علومی که از آن راه نصیب بشر می‌شود را از دست می‌دهد.

شفقنا

نوای لای لالایی گل رویا تو این شبای دنیا خیلی غریبه آقا….

لای لالایی گل زیبا مهتاب اومده بالا موقع خوابه حالا

لای لالایی گل رویا تواین شبای دنیا خیلی غریبه آقا

لای لالایی گل بارون وقتی که نیست آقامون غمی نداره درمون

لای لالایی گل لاله اشک چشما زلاله دیگه خوشی محاله

کاش زود تموم شن شبهای غیبت

زودتر سحر شه این شام غربت

لای لالایی شب نوره تو دلی که پرشوره آرزوی ظهوره

لای لالایی گل میخک دعا کن ای عروسک با دوتا دست کوچک

لای لالایی گل الماس بپیچه غرق احساس دوباره شمیم یاس

باز با دوتا چشم بسته دعا کن دلشکسته برای ماه خسته

تنهای تنهاست تو این زمونه

رنگین کمونه هفت آسمونه

لای لالایی گل پونه آقامون مهربونه دلش یه آسمونه

لای آقا روشن راهش فدای روی ماهش خدا باشه پناهش

لای لالایی گل شبنم میگه یه سپیده دم الا یا اهل العالم

لای لالایی گل نرگس کجایی گل نرگس کی میای گل نرگس

کاشکی بتابی خورشید ایمان

ای جان جانان مهدی دوران

شفقنا

رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند:

«هر گاه کسی را دیدید که اهل مسجد است به ایمان او گواهی دهید زیرا خداوند می فرماید: «تنها آنان که به خداوند ایمان دارند مساجد را آباد می کنند.»

مساجد، کانون های مقدسی اند که به انسان آرامش روانی می دهند، خدا را به یاد می آورند، محل عبادت و نماز و نیایش اند و در روایات از مسجد به عنوان «خانه خدا در زمین»، «محبوب ترین قسمت شهرها»، «خانه پارسایان» و… یاد شده است.

رفت و آمد به مسجد مایه خیر و برکت در زندگی است، ورود به مسجد و حضور در مساجد آداب و احکام خاصی دارد که در کتاب های فقهی آمده و همه، نشان دهنده جایگاه والای معنوی آن و نقش تربیتی و سازنده این عبادتگاه است. خود ما هم این تاثیر را در زندگی مسجدیان می بینیم.

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند:

«هر کس که به مساجد رفت وآمد داشته باشد به یکی از این امور هشتگانه دست می یابد:

1. یافتن برادر ایمانی که در مسیر خدا از او بهره می گیرد؛

2.دانشی تازه؛

3. فهم و درک آیه ای از آیات قرآن؛

4. شنیدن سخنی هدایتگر و راهنما؛ 

5. رحمتی از پروردگار که مورد انتظار است؛

6. شنیدن سخنی که او را از گمراهی وهلاکت باز می دارد

7. ترک گناه به سبب خداترسی؛

8. ترک گناه به سبب حیا از برادران دینی.(۱)

رفتن به مسجد علاوه بر انجام عبادت و نماز، هم زیارت خانه خداست و هم شرکت در نماز جماعت است، هم حضور در مجالس دینی و شنیدن موعظه و سخنرانی، هم باخبر شدن از وضع و حال برادران مسلمان، هم تعاون و وحدت و همبستگی و هم تعظیم شعائر دینی است و برکات اجتماعی و فواید سیاسی و اجتماعی دیگری هم دارد.

در طول تاریخ همیشه مساجد کانون تجمع ها و نماد همبستگی دینی و خاستگاه حرکت های اجتماعی و مبارزات مردمی و مرکز علم آموزی و تلاش های فرهنگی بوده است. امروز هم اگر مسجد، آن طور که شایسته است مدیریت شود و هیئت امناء و خادم و موذن و امام جماعت و… برنامه خوب داشته باشند، یکی از پایگاه های مهم اجتماعی و فرهنگی برای نشر حقایق و مقابله با مفاسد و خنثی کردن توطئه های تفرقه انگیز است.

قیام حضرت مهدی علیه السلام نیز از مسجدالحرام و از کنار کعبه مقدس خواهد بود و ندای «یااهل العالم» آن حضرت(عج) از کنار خانه خدا به گوش جهانیان خواهد رسید.

مساجد باید آباد باشد. آبادی مسجد هم تنها به ساختمان باشکوه و فرش های زیبا و گنبد و گلدسته و تجهیزات آن نیست، بلکه به حضور پرشور مردم و اجتماعات اثرگذار، نقش آفرینی در جهت دهی دینی و اخلاقی مردم است.

پیامبر خدا صل الله علیه و آله فرمودند:

«المَساجِدُ سُوقٌ مِن اَسواق ِالآخِرَهِ قِراها المغفِرهُ و تُحفَتُها الجَنه؛

مساجد بازاری از بازارهای آخرت است، پذیرایی آن آمرزش و هدیه آن بهشت است.»(۲)

مسجدی بودن مایه افتخار و شرافت یک مسلمان است. چه محرومند آنان که از مسجد بیگانه اند و فرصت حضور در این مکان مقدس را نمی یابند.

رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند:

«هر گاه کسی را دیدید که اهل مسجد است به ایمان او گواهی دهید زیرا خداوند می فرماید: «تنها آنان که به خداوند ایمان دارند مساجد را آباد می کنند.» (۳)

و این اشاره به آیه ۱۸ سوره توبه است که می فرماید:

«إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ؛

تنها کسانی مساجد خدا را آباد می کنند که به خدا و روز قیامت ایمان دارند.»

و از این حدیث، این نکته هم فهمیده می شود که آبادی واقعی یک مسجد به حضور مومنان در مساجد و عبادت خداوند در آن است و در روایات هم آمده که مساجد غریب که کسی به آنها مراجعه نمی کند روز قیامت از دست مردم شکایت می کنند.

هم خودمان اهل باشیم هم فرزندان خود را مسجدی بار بیاوریم تا مورد عنایت خدای متعال قرار بگیریم.

پی نوشت ها:
۱٫من لایحضره الفقیه، ج۱، ص ۲۳۷
۲٫ امالی، شیخ طوسی،ص۱۴۵
۳٫ مستدرک الوسایل ،ج۳، ص۳۶۲

*«زندگی مهدوی(اخلاق و صفات منتظران)»، نوشته جواد محدثی

بشارت های قرآنی درباره آخرزمان

ایمان به ظهور حضرت مهدى(عج) و جهانگیر شدن دین اسلام به آیات متعددى از قرآن مجید و متواترترین روایات استناد دارد که هر مسلمان معتقد به قرآن و رسالت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله باید به این ظهور، ایمان راسخ و ثابت داشته باشد.

ادیان آسمانى شرط قبول اعمال صالح را ایمان به غیب مى‌دانند و تعدیل اخلاق و تکمیل و تکامل فضایل انسانى را وابسته به آن مى‌شمارند و اصولاً دعوت پیغمبران و رهبران آسمانى در نفوسى تأثیر شایسته دارد که احتمال وجود عالم غیب و امور ماوراء این عالم محسوس را بدهند، ایمان به ظهور مهدى و مصلح آخرالزمان نیز از جمله مطالب غیبى است که پیامبر اعظم اسلام از آن خبر داده و تصدیق او واجب است، روزى خواهد آمد که این حوادث و انقلابات عجیبى که پیغمبر صلی الله علیه و آله و قرآن از آن خبر داده‌اند واقع مى‌شود و روزى هم چنانچه قرآن خبر داده و پیامبر و اوصیاى آن حضرت در ضمن صدها روایات مژده داده‌اند، مصلح آخر الزمان ظهور مى‌کند و اسلام جهانگیر خواهد شد.

آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی در کتاب «نوید امن و امان؛ پیرامون غیبت و ظهور حضرت صاحب الزمان(عج)» درباره بشارت‌های قرآن در خصوص آخرالزمان این چنین می‌نویسند:

یکى از مسائل و امورى که فرق اسلام بر آن، اجتماع و اتفاق کرده‌اند، ظهور مهدى اهل بیت حضرت قائم آل محمد(عج) در آخرالزمان است که همه متفق الکلمه انتظار یک قیام روحانى جهانى و ظهور مصلحى را مى‌کشند که عدالت اجتماعى و نظام جهان را بر اساس ایمان به خدا و احکام دین اسلام برقرار سازد و دنیا را از چنگال ستمکاران و جباران نجات بخشد و پرچم عزیز اسلام را در تمام نقاط به اهتزاز درآورد.

دانلود کناب با فرمت PDF

دانلود کناب با فرمت EPUB

...

همه چشم به‌راهند و انتظار دارند که شایسته‌ترین فرزندان پیغمبر قیام کرده، آیین توحید و رسم برادرى و مساوات اسلامى را زنده کرده بشر را از نعمت آسایش بهره‌مند سازد و موجبات تفرقه و محرومیّت و ناکامى را از میان بردارد،‌ این وعده الهى است و تخلف‌پذیر نیست. دنیا به طرف آن عصر درخشان در حرکت است، سیر زمان، گردش دوران هر دم بشر را به چنین روزگارى نزدیک‌تر مى‌سازد.

ایمان به ظهور حضرت مهدى(عج) و جهانگیر شدن دین اسلام به آیات متعددى از قرآن مجید و متواترترین روایات و قوى‌ترین اجماعات اتکاء و استناد دارد که هر مسلمان معتقد به قرآن و رسالت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله باید به این ظهور، ایمان راسخ و ثابت داشته باشد،‌ خداوند در قرآن مجید در آیات کریمه متعددى تشکیل یک حکومت جهانى اسلامى، بسط دین اسلام، غلبه آن بر کلیه ادیان، زمامدارى صلحاء و ارباب لیاقت را وعده فرموده است که از آن جمله این آیات است:

«وَ قٰاتِلُوهُمْ حَتّٰى لاٰ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ اَلدِّینُ کُلُّهُ لِلّٰهِ»؛

با کافران جهاد کنید تا در زمین فتنه و فسادى نماند و آیین همه دین خدا شود.

«هُوَ اَلَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدىٰ وَ دِینِ اَلْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّینِ کُلِّهِ»؛

او است خدایى که رسول خود را با دین حق به هدایت خلق فرستاد تا بر همه ادیان عالم او را تسلط و برترى دهد.

«یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اَللّٰهِ بِأَفْوٰاهِهِمْ وَ یَأْبَى اَللّٰهُ إِلاّٰ أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ»؛

کافران مى‌خواهند که نور خدا را با نفس تیره و گفتار جاهلانه خود خاموش کنند، ولى خدا نمى‌گذارد، تا آنکه نور خود را به منتهاى ظهور و حد اعلاى کمال برساند.

«یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اَللّٰهِ بِأَفْوٰاهِهِمْ وَ اَللّٰهُ مُتِمُّ نُورِهِ»؛

کافران مى‌خواهند تا نور خدا را با گفتار باطل و طعن مسخره خاموش کنند، البته خدا نور خود را تمام و کامل مى‌کند.

«وَ یُرِیدُ اَللّٰهُ أَنْ یُحِقَّ اَلْحَقَّ بِکَلِمٰاتِهِ وَ یَقْطَعَ دٰابِرَ اَلْکٰافِرِینَ»؛

و خدا مى‌خواست که صدق سخنان حق را ثابت گردانده و ریشۀ کافران را از بیخ و بن برکند.

«وَ قُلْ جٰاءَ اَلْحَقُّ وَ زَهَقَ اَلْبٰاطِلُ إِنَّ اَلْبٰاطِلَ کٰانَ زَهُوقاً»؛

بگو که حق آمد و باطل را نابود ساخت که باطل خود لایق محو و نابودى است.

«وَ لَقَدْ کَتَبْنٰا فِی اَلزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ اَلذِّکْرِ أَنَّ اَلْأَرْضَ یَرِثُهٰا عِبٰادِیَ اَلصّٰالِحُونَ»؛

ما بعد از تورات در زبور نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد.

«وَعَدَ اَللّٰهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی اَلْأَرْضِ»؛

خداوند وعده فرموده، به کسانى از شما که نیکوکار شود، در زمین خلافت دهد.

«وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنٰا لِعِبٰادِنَا اَلْمُرْسَلِینَ إِنَّهُمْ لَهُمُ اَلْمَنْصُورُونَ وَ إِنَّ جُنْدَنٰا لَهُمُ اَلْغٰالِبُونَ»؛

همانا عهد ما درباره بندگانى که به رسالت فرستادیم سبقت رفته است که البته آنها بر کافران فتح و پیروزى یابند و سپاهیان ما غالبند.

«إِنّٰا لَنَنْصُرُ رُسُلَنٰا وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا فِی اَلْحَیٰاةِ اَلدُّنْیٰا»؛

ما البته رسولان خود و کسانى که ایمان آورند در حیات دنیا نصرت و ظفر مى‌دهیم.

«کَتَبَ اَللّٰهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِی إِنَّ اَللّٰهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ»؛

خدا حتم گردانیده که البته من و رسولانم غالب مى‌شویم که خداوند قوى و مقتدر است.

و آیات دیگرى که تأویل آن‌ها هنگام ظهور حضرت ولى عصر(عج) آشکار شود، دلالت دارند بر غلبه اسلام بر سایر ادیان و غلبه اهل حق بر اهل باطل و حتمى بودن غلبه انبیاء و اتمام نور خدا که این معانى به طور مطلق تا حال ظاهر نشده و این آیات تحقق آن را در آخر الزمان بشارت مى‌دهد،‌ خداوند وعده داده که البته پیغمبران را غالب سازد و یارى کند و معلوم است که این نصرت و غلبه فقط نصرت و غلبه در آخرت نیست، براى اینکه مى‌فرماید: «فِی اَلْحَیٰاةِ اَلدُّنْیٰا» و نصرت و غلبه انبیا بر قوم خودشان و پیشرفت کار آنها در عصر خودشان هم نیست، زیرا دعوت بسیارى از پیغمبران در قومشان اثر نبخشید بلکه بعضى از آن‌ها کشته شدند.

این نصرت و غلبه، نصرت و غلبه مقصد و هدف و دعوت آن‌ها است که بر طبق ظاهر آیات مقید به مرتبه‌اى نیست بلکه نصرت و غلبه مطلق است، همچنین است اتمام نور که معنى اینکه خدا نور خود را در مقابل آن‌هایى که مى‌خواهند نور او را خاموش کنند و مانع از پیشرفت اسلام شوند تمام مى‌گرداند این است که دین را جلو مى‌برد و بر قلمرو اسلام مى‌افزاید و اتمام آن وقتى است که اسلام تمام جهان را بگیرد.

چنانکه معنى استخلاف و جانشینى مؤمنین در زمین و وارث شدن آن‌ها زمین را نیز استخلاف در تمام زمین و واث شدن کره ارض است که براى امام زمان(عج) و یاران و اصحاب آن حضرت حاصل مى‌شود، معناى غلبه حق بر باطل بطور اطلاق هم غیر از این نیست که به تمام معنى حق بر باطل پیروز شود و اگر از جهت حجت و برهان غالب باشد (با اینکه به این معنى همیشه غالب است) ولى در ظاهر غالب نباشد غلبه مطلق نیست و ظاهر این آیات غلبه مطلق است.

و اما آیه «لِیُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّینِ کُلِّهِ» که دلالتش بر غلبه اسلام واضح است و مؤید مستفاد از این آیات است روایاتى که در این خصوص از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است، مثل «لیدخلنّ هذا الّدین على ما دخل علیه اللّیل»؛ البته این دین در هر کجا که شب داخل شده باشد داخل مى‌شود و شاید نکته اینکه فرمود: «على ما دخل علیه اللّیل» و نفرمود: «على ما دخل علیه الیوم أو الشّمس» تشبیه دین به آفتاب باشد که همان طور که روز آفتاب در هر کجا که شب رفته باشد وارد مى‌شود، خورشید عالمتاب اسلام نیز به تمام اماکن پرتو افکن خواهد شد و تاریکى کفر و شرک و ضلالت را نابود خواهد ساخت، همان طور که آفتاب، تاریکى شب را از میان مى‌برد.

  فرهنگ نیوز

کتاب الکترونیک “شگفتی ها و عجایب دنیا بعد از ظهور امام زمان (عج)” به تشریح اوصاف و ویژگی های حضرت بقیة الله و علائم و شرایط زندگی در حکومت مهدوی می پردازد.

کتاب شگفتی ها و عجایب دنیا در بعد از ظهور امام زمان علیه السلام (به همراه اوصاف و ویژگی های خاص آن حضرت) نوشته حسین طبرسی نوری در سال 1385 توسط انتشارات شمیم گل نرگس به چاپ رسیده است.

ازجمله سرفصل های این کتاب می توان به عناوین : 

آخرین وصایت حجّت در روی زمین، داشتن علامتی مانند علامت ختم نبوّت حضرت رسول علیه السلام ، از بین رفتن وحشی گری و نفرت از میان حیوانات؛ حاضر بودن جمعی از مردگان در رکاب امام زمان علیه السلام ؛ خارج شدن گنجها و ذخیره های زمین؛ زیاد شدن باران و درختان میوه و سایر نعمتهای زمین؛ کامل شدن عقل مردم و به آخرین حدّ خود رسیدن علوم؛ابر مخصوص حضرت قائم علیه السلام که در آن رعد و برق است؛ برداشته شدن تقیّه و ترس از کفّار و مشرکان و منافقان، جایز نبودن هفت تکبیر بر جنازه احدی بعد از حضرت علی علیه السلام جز بر جنازه حضرت قائم علیه السلام و موضوعات دیگر اشاره کرد.

 کتاب الکترونیک “شگفتی ها و عجایب دنیا بعد از ظهور امام زمان (عج)”

دانلود کتاب

 رمز فایل : www.yjc.ir

امام علی علیه السلام فرمودند: 

...

سؤال: ما چگونه منتظرانى هستیم؟

پاسخ: برخى از منتظران فقط با تکرار این جمله «آقا! در ظهورت شتاب کن»، خود را منتظر مى دانند!

برخى دیگر، انتظار را فقط در خواندن دعاى «ندبه» و زیارت «آل یاسین» و مانند آن خلاصه کرده اند.
برخى علاوه بر این، به مسجد مقدّس جمکران نیز مشرّف مى شوند، و همین را کافى مى دانند!

این گونه تفسیرها از انتظار سبب مى شود که وقتى چنین روایات پرمعنایى را مى بینیم تعجّب مى کنیم و از خود مى پرسیم: «که چطور ثواب یک دعا، با تلاش مجاهدى که در خون خود غلطیده برابر است؟!». امّا اگر انتظار را به آماده سازى مردم سراسر جهان براى ظهور آن حضرت تفسیر کنیم، انتظار معادل جهاد بلکه گاهى ابعاد گسترده تر دارد!

2ـ بُعد بیرونى انتظار همان تفسیر اوّل بود; امّا بُعد درونى انتظار جهاد با نفس است، ما باید خود را بسازیم و آماده کنیم. چون او مجرى عدالت است، من اگر ظالم باشم چگونه مى توانم منتظر ظهور او باشم. او طیّب و طاهر است، من اگر آلوده باشم چگونه مدعى انتظار اویم و … . بنابراین انتظار واقعى در صورتى تحقّق مى یابد که جهاد با نفس را انجام دهیم و چنان ساخته شویم که لایق سربازى آن حضرت گردیم. روشن است که جهاد با نفس به مراتب سخت تر از جهاد با دشمن است، به همین جهت حضرت رسول (صلى الله علیه وآله) در آن حدیث مشهور خطاب به مسلمانانى که از جنگى سخت برگشته بودند فرمود:

«مَرْحَباً بِقَوْم قَضَوْا اَلْجِهادَ الاَْصْغَرَ وَ بَقِىَ عَلَیْهِمُ الْجِهادُ الاَْکْبَرَ، قالُوا: وَ مَا الْجِهادُ الاَْکْبَرُ؟ قالَ: اَلْجِهادُ مَعَ النَّفْسِ»(3).

نتیجه این که انتظار باید در بعد درونى و بیرونى آن براى مردم تفسیر شود تا به صورت بى محتوى در نیاید و در محدوده دعا خلاصه نشود. اگر ما در انتظار مهمان محترمى باشیم، چه مى کنیم؟ هم خود را تمیز مى کنیم و هم خانه تکانى مى نماییم. آیا منتظران امام زمان ـ عجل الله فرجه ـ نباید خانه تکانى کنند؟!.

پی نوشت:
1. بحار الانوار، جلد 10، صفحه 104.
2. نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 252.
3. میزان الحکمة، باب 586، حدیث 2741، (جلد 2، صفحه 140).

وارث