در آستانه‌ی ایام برگزاری انتخابات و در ایام سالروز عملیات خیبر، هزاران نفر از مردم شهر نجف‌آباد، صبح امروز (چهارشنبه) با حضور در حسینیه‌ی امام خمینی تهران با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.

گزیده بیانات معظم له در دیدار مردم نجف‌آباد بشرح ذیل می باشد:

 در انتخابات سعی کنید کار را درست و با دقت و بصیرت انجام دهید تا هم خدا راضی باشد و هم به احتمال زیاد نتیجه خوب باشد/ بشناسید و انتخاب کنید/ آن‌جایی که نمی‌شناسید هم نگویید رأی نمی‌دهم، بروید سراغ کسانی که به دین و تعهد آنها اعتماد دارید.

اسلام طرفدار راه وسط و میانه است اما وسط از نظر قرآن مقابل تندرو نیست، مقابل انحراف است/ تند رفتن در صراط مستقیم چیز بدی نیست/ منظور دشمن از تندرو کسانی است که در انقلاب مصمم‌ترند، حزب‌اللهی‌ها را می‌گویند و میانه‌رو را کسی می‌دانند که در برابر آنها تسلیم باشد.
از ادبیات سیاسی دشمن استفاده نکنیم/ دشمنان انقلاب از روز اول تعبیر «تندرو» و «میانه‌رو» را استفاده کردند/ از نظر آنها از همه تندروتر، امام بزرگوار بود؛ امروز هم بنده‌ی حقیر را از همه تندروتر می‌دانند.

همه باید مراقب نفوذ باشند/ وقتی می‌بینید دشمن برای ایجاد دودستگی از شما تعریف می‌کند بی‌درنگ ابراز بیزاری کنید/ شما که می‌دانید دشمن قصد تفرقه دارد، نگذارید/ امام گفتند وقتی دشمن از شما تعریف می‌کند، ببینید چه اشتباهی کرده‌اید/ برگردیم به کلام امام.

آمریکا بعد از مذاکرات یک نقشه برای منطقه دارد و یک نقشه برای ایران/ این برای ما روشن شده/ برای داخل، دشمن از نفوذی‌ها استفاده می‌کند/نفوذی حتماً این نیست که از دشمن پول گرفته باشد/ امام فرمودند گاهی حرف دشمن با چند واسطه از دهان آدم موجه شنیده می‌شود.

ملت ایران مجلسی می‌خواهد که علاج درد مردم را بشناسد/ مجلس متدین، متعهد و شجاعی که فریب ترفند دشمن را نخورد/ مجلسی که به عزت و استقلال اهمیت دهد و مقابل طمع قدرت‌هایی که دستشان از ایران کوتاه شده و می‌خواهند برگردند بایستد/ مجلسی که دولت را موظف به اقتصاد درون‌زا کند.

یکی از ترفندهای دشمن در انتخابات که در اینجا تکرار می‌کنند ایجاد دوقطبی دروغینی مانند مجلس «دولتی» و «ضد دولتی» است/ ملت نه مجلس دولتی می‌خواهد نه ضد دولتی؛ ملت، مجلس شجاع و متدینی می‌خواهد که با وظایفش آشنا باشد و مرعوب آمریکا نباشد.

انتخابات در کشور ما قدبرافراشتن ملی است/ ملت با انتخابات، در برابر دشمن سینه سپر می‌کند و عرض اندام می‌کند/ وقتی دشمن مشاهده می‌کند که بعد از ۳۷ سال، با این همه فشار و تحریم‌های ظالمانه و تبلیغات غرض‌آلود و خسارت‌بار نتوانسته است مانع از بیعت مردم با نظام شود، عظمت انقلاب در چشم او هیبت پیدا می‌کند.

قنوت در همه نمازهاى روزانه و نافله هاى آنها ، بلكه در تمامى نافله ها حتّى نماز شفع ، مستحب است و اين استحباب در نمازهاى واجبى كه بلند خوانده مى شوند بويژه نماز صبح ، وتر و جمعه ، مورد تأكيد ، و فتوا به وجوب آن در نمازهاى واجب و يا نمازهاى واجبى كه بلند خوانده مى شوند ضعيف است .

قنوت در هر نماز ، يك مرتبه و پيش از ركوع ركعت دوم به جا آورده مى شود و در نماز وتر نيز پيش از ركوع است . تنها نماز عيد فطر و عيد قربان ، در ركعت اوّل ، پنج قنوت و در ركعت دوم ، چهار قنوت دارد و نيز نماز آيات دو قنوت : يكى پيش از ركوع پنجم و يكى پيش از ركوع دهم (و بعيد نيست كه در آن نيز پنج قنوت مستحب باشد ، در هر دو ركوع ، يك قنوت) و نيز در نماز جمعه كه دو قنوت مستحب است : در ركعت اوّل ، پيش از ركوع و در ركعت دوم ، پس از آن .

در قنوت ، بالا آوردن دست ها لازم نيست و ذكر مخصوصى ندارد ؛ بلكه جايز است هر ذكر و دعا و مناجات و درخواست حاجتى كه بر زبان رفت ، گفته شود و كمترين اندازه آن ، پنج يا سه مرتبه «سبحان اللَّه» يا سه مرتبه «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» يا سه مرتبه «الحمدللَّه» است و بلكه يك بار «سبحان اللَّه» يا همين ذكرهايى كه نام برده شد ، كافى است ، همان گونه كه مى توان به صلوات بر پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و خاندانش بسنده كرد و يا به دعايى مانند «اللّهمَّ اغفر لي ؛ خدايا! مرا بيامرز» و مانند آن .

و بهتر است كه جامع ستايش خداوند متعال ، صلوات و درود بر پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و خاندانش ، و طلب مغفرت براى خود و مردان و زنان با ايمان باشد . [۱]

العروة الوثقى : ج ۲ ص ۶۰۷ .

_{منبع : شناخت‌نامه نماز جلد اوّل سال انتشار : 1392 از صفحه 384 تا صفحه 385}

آگاه باشید که نیکان خاندان من و پاک ترین تبار من, در کوچکی خردمندترین مردم، و در بزرگی داناترین ایشان هستند؛ پس به آنها نیاموزید که ایشان از شما داناترند.

عن النبي (صلی الله علیه و آله و سلم):

ألا إنَّ أبرارَ عِترَتی وأطائِبَ أرومَتی اعلَمُ النّاسِ صِغارَاً وأعلَمُ النّاسِ کِبارَاً؛ فَلا تُعَلِّموهمُ فَإنَّهُم أعلَمُ مِنکُم^[۱]؛

آگاه باشید که نیکان خاندان من و پاک­ترین تبار من, در کوچکی خردمندترین مردم، و در بزرگی داناترین ایشان هستند؛ پس به آنها نیاموزید که ایشان از شما داناترند.

تمسّک به اهل‌بیت علیهم السلام؛ تنها راه نجات

جهان اسلام، برای حل مشکلات اساسی خود، هیچ راهی جز تمسک به اهل‌بیت علیهم السلام ندارد:

بِمُوالاتِکُم تَمَّتِ الکَلِمَةُ وعَظُمَتِ النِّعمَةُ وَائتَلَفَتِ الفُرقَةُ.[۲]

به واسطۀ دوستی شماست که کلمۀ (توحید) کامل گشت، و نعمت تمام شد و جدایی به اتحاد انجامید.

موالات اهل‌بیت علیهم السلام و تمسک به ایشان، تنها راه یکپارچگی جهان اسلام و پیروزی بر دشمنان این آیین آسمانی است. در موسم حج، که مسلمانان باید بیش از هر زمان دیگر، در اندیشۀ حل مشکلات خود و یافتن راه نجات خود باشند، یاد اهل‌بیت علیهم السلام و توجه به آثار و برکات تمسک به اهل‌بیت علیهم السلام اولویت بیشتری دارد.

آثار تمسّک به اهل‌بیت علیهم السلام

دربارۀ موضوع مرجعیت علمی اهل‌بیت علیهم السلام و دلایل و فواید و آثار مرجعیت علمی اهل‌بیت علیهم السلام برای جهانیان است، سخن بسیار است.

در مجموع، بر اساس پژوهش‌های سامان‌یافته، دربارۀ تفسیر واژۀ اهل‌بیت، هفتاد طریق به پیامبر اسلام وجود دارد و در همۀ این طرق، تفسیر اهل‌بیت منطبق با همان تفسیری است که پیروان اهل‌بیت دارند كه در این میان چهل طریق از اهل سنت و سی طریق از شیعه است.

بخش مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السلام در کتاب اهل بیت در قرآن و حدیث دارای چهار فصل است:
فصل اول دربارۀ ویژگی­های اهل‌بیت در دانش است، که این ویژگی­ها به طور نمایه‌ای، در این رساله آمده است و عبارت­اند از: «خزنة علم الله»، «عیبة علم الله»، «ورثة علم الانبیاء»، «اعلم الناس»، «الراسخون فی العلم» و «معدن العلم».

فصل دوم دربارۀ ابواب علوم اهل‌بیت است که در روایات آمده است و عبارت‌اند از: «علم الکتاب»، «تأویل القرآن»، «اسم الله الاعظم»، «جمیع اللغات»، «منطق الطیر و کل دابّة»، «ما کان و ما یکون»، «المنایا و البلایا» و «ما فی الارض و السماء».

فصل سوم دربارۀ مبادی علوم اهل‌بیت است که خود اهل‌بیت این را بیان کرده‌اند، كه عبارت‌اند از: «اصول العلم»، «کتاب الامام علی»، «کتاب الجفر»، «کتاب الجامعه»، «مصحف فاطمه» و «الالهام».

فصل چهارم دربارۀ صفت علوم اهل‌بیت است که این هم چند باب دارد که باب اول: «یعلمون اذا شاؤوا»، باب دوم: «یبسط لهم العلم و یقبض عنهم»، و فصل سوم: «یزداد علمهم» است كه توضیح هر یک از این زمینه‌ها فرصت بیشتری را می‌طلبد که با فرصت این جلسه تناسبی ندارد.

مرجعیت سیاسی اهل‌بیت علیهم السلام

مسئلۀ مهم این است که تا زمانی‌كه مرجعیت سیاسی اهل‌بیت علیهم السلام تحقق پیدا نکند، جهان نمی‌تواند از اقیانوس بی‌کران علم اهل‌بیت علیهم السلام و مرجعیت علمی ایشان بهره ببرد.

مرجعیت سیاسی اهل‌بیت علیهم السلام و دولت ایشان، مقدمۀ بهره‌گیری جهان از مرجعیت علمی ایشان است و دولت كریمۀ جمهوری اسلامی ایران، به فضل خدا، مقدمۀ حکومت جهانی اسلام است. این دولت دولت اهل‌بیت و مقدمۀ دولت جهانی اهل‌بیت علیهم السلام، به رهبری ولی عصر، امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه) است:

اللَّهُمَّ إنّا نَرغَبُ إلَیکَ في دَولَةٍ کَریمَةٍ؛ تُعِزُّ بِهَا الإسلامَ وأهلَهُ وتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَأهلَهُ.

خداوندا, ما از تو خواهان دولت کریمه هستیم, که اسلام و مسلمانان را با آن عزت دهی و نفاق و منافقان را ذلیل کنی.

...

دولت کریمۀ اهل‌بیت علیهم السلام

این روایت، در دو منبع از منابع اهل‌سنت آمده روایتی است که رسول گرامی اسلام (ص) از جبرئیل نقل می‌کند كه در بخشی از آن می‌خوانیم:

وأنَّ ذلِکَ الظُّلمَ یَبقی حَتّی إذا قامَ قائِمُهُم وعَلَت کَلِمَتُهُم وَاجْتَمَعَتِ الاُمَّةُ عَلی مَحَبَّتِهِم وکانَ الشّانِئُ لَهُم قَلیلاً والکارِهُ لَهُم ذَلیلاً وکَثُرَ المادِحُ لَهُم. وذلِکَ حینَ تَغَیَّرَتِ البِلادُ وضَعُفَ العِبادُ والیَأسُ مِنَ الفَرَجِ فَعِندَ ذلکَ یَظهَرُ القائِمُ المَهدِیُّ مِنْ وُلدِی بِقَومٍ یُظهِرُ اللهُ الحَقَّ بِهِم ویُخمِدُ الباطِلَ بأسیافِهِم ویَتبَعُهُمُ النّاسُ راغباً إلَیهم أو خائِفاً.[۳]

و این ستم همچنان ادامه می­یابد تا آنکه قائم آنان (اهل‌بیت) قیام کند و کارشان بالا گیرد و امّت بر محبّت و دوستی ایشان هم‌داستان شوند و دشمنانشان اندک شود و کسانی که آنان را ناخوش می‌دارند، به ذلّت افتند و ستایندگانشان زیاد شوند. و این زمانی است که شهرها دیگرگون شود و بندگان ناتوان گردند و امیدی به فرج و گشایش باقی نمانَد.

در این زمان, مهدی قائم از نسل من، به همراه عده­ای، ظهور کند که خداوند به واسطۀ آنان، حق را رو می­آورد و با شمشیرهای ایشان، باطل را درهم می‌شکند و مردم, داوطلبانه یا از ترس, از ایشان پیروی می­کنند.

در چنین شرایطی، آن بزرگوار، با زمینه‌سازی جمعیتی که خداوند، حق را به دست آن­ها غالب می­کند، ظهور می‌كند و ما خیلی امیدوار هستیم که این جمعیت، که در این روایت به آن اشاره شده و در روایات دیگری[۴] هم بدان اشارت رفته است، دولت کریمۀ جمهوری اسلامی ایران و مردم مسلمان و پیروان اهل‌بیت علیهم السلام در ایران اسلامی باشند.

[۱]. اهل‌بیتدر قرآن و حدیث, ج ۱، ص ۲۶۲، ح ۳۸۰.

[۲]. همان, ج ۲، ص ۵۵۸، ح ۸۲۶.

[۳]. اهل‌بیتدر قرآن و حدیث, ج ۲، ص ۷۵۴، ح ۱۱۷۱.

[۴]. ر.ک: میزان الحکمه, ج ۲، ص ۱۴۹, عنوان «الثورة, انقلاب».

منبع : سخن نامه حج جلد اول

کسانی که به دنبال مادام العمر شدن ریاست جمهوری آقای هاشمی هستند؟

دانلود پیش بینی انتخابات ۷ اسفند در سخنان استاد حسن عباسی

در واقع، انتخابات 7 اسفند، فراتر از انتخاب افراد برای عضویت در مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، انتخاب بین دو مسیر برای آینده کشور است و از این رو ، اهمیت خاص و راهبردی دارد. آنچه نتیجه انتخابات و فراتر از آن، آینده ایران را رقم می زند، “تعداد رأی دهندگان” است به گونه ای که نتیجه انتخابات را می توان از میزان حضور مردم، حدس زد.

انتخابات 7 اسفند در حالی از راه می رسد که یک جریان، چشم امید به “حضور بسیار گسترده مردم” در انتخابات دارد و جریان دیگر، آرزو می کند که حضور مردم در انتخابات حداقلی باشد تا بتواند به مدد رأی دهندگان سنتی، مجلس را در دست گیرد.

در واقع، انتخابات 7 اسفند، فراتر از انتخاب افراد برای عضویت در مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، انتخاب بین دو مسیر برای آینده کشور است و از این رو ، اهمیت خاص و راهبردی دارد.

آنچه نتیجه انتخابات و فراتر از آن، آینده ایران را رقم می زند، “تعداد رأی دهندگان” است به گونه ای که نتیجه انتخابات را می توان از میزان حضور مردم، حدس زد.

از این رو، جا دارد در این روزهای آخر منتهی به انتخابات، چند نکته را با یکدیگر مرور کنیم و دیگران را نیز بدان تشویق نماییم تا در فردای 7 اسفند و سال های بعد از آن، حسرت و حرص نخوریم.

1 - حتماً در انتخابات شرکت کنیم و اطرافیان مان را نیز دعوت به حضور کنیم

جملاتی مانند “مگر اوضاع چه فرقی می کند؟” ، “این ها همه مثل هم هستند” و … نیز بهانه هایی بنی اسرائیلی برای شانه خالی کردن از مسؤولیت است.

بله؛ ممکن است افراد آرمانی ما در بین کاندیداها حضور نداشته باشند ولی واقعاً آیا فرقی بین شان نیست؟ مثلاً بین روحانی و جلیلی - دو کاندیدای رقیب در انتخابات ریاست جمهوری گذشته - فرقی نبود و روی کار آمدن هر کدام شان، دو آینده متفاوت رقم نمی زد؟ آیا محمدرضا عارف با مرتضی آقاتهرانی و کوچک زاده فرق ندارد؟ ندیدن این تفاوت ها و نتایج حاصل از روی کار آمدن، تجاهل نیست؟!
به راستی، ما به جز گام های کوچکی مانند شرکت در انتخابات ، چه راه حل عملی برای اصلاح آرام و طولانی مدت امور داریم؟!

2 - لیستی رأی دهیم

ممکن است در لیست ها، نام افرادی باشد که شخصاً نمی شناسیم شان اما قواعد بازی سیاسی ایجاب می کند که اگر به تهیه کنندگان فهرست و سرلیست اعتماد داریم، این اعتماد را به سایر افراد نیز تسری دهیم چرا که وقتی لیستی رأی می دهیم، فراتر از افراد، داریم به یک خط فکری و جریان سیاسی رأی می دهیم.

...

3 - لیست را کامل بنویسیم

اگر لیستی رأی می دهیم، نام تمام اعضای لیست را بنویسیم. هر جای خالی، در واقع تقدیم یک کرسی به جریان رقیب است.
این گونه نباشد که فقط چند نفر بالای لیست را بنویسیم و بقیه را رها کنیم و بدین ترتیب، افرادی از لیست رقیب بالا بیایند.
طولانی ترین لیست ها در تهران است (30 نفر برای مجلس شورای اسلامی و 16 نفر برای مجلس خبرگان) و نوشتن نام 46 نفر، تنها حدود 5 دقیقه طول می کشد.
اختصاص 5 دقیقه برای وطن، حداقل کاری است که می توانیم برای آینده فرزندان مان انجام دهیم.

4 - لیست را همراه خودمان ببریم

حفظ کردن نام همه کاندیداها، به ویژه در شهرهای پر نماینده، کار راحتی نیست. از حالا، لیست مورد نظر را تهیه کنیم و موقع رأی دادن همراه داشته باشیم.
خیلی ها درست لحظه نوشتن رأی یادشان می آید که لیست مورد را به یاد ندارند!
فهرست نصب شده در محل اخذ رأی نیز نه بر اساس لیست های سیاسی که به ترتیب حروف الفباست و جالب این که عده ای از همان ابتدای فهرست الفبایی، شروع به نوشتن اسم افراد می کنند!
ضمناً مراقب لیست های جعلی احتمالی باشیم و لیست مورد نظر خود را از منابع معتبر تهیه نماییم.

5 - تا ظهر رأی دهیم

سعی کنیم قبل از ظهر رأی دهیم. هم شعبه های رأی گیری خلوت است و هم خیال مان راحت می شود که اگر تا عصر و شب کاری برای مان پیش آمد، رأی مان را داده ایم. جای ریسک نیست.

6 - شناسنامه مان دم دست باشد

از وقتی که کارت ملی باب شده، کمتر با شناسنامه سر و کار داریم و شاید خیلی هایمان یادمان نباشد که شناسنامه مان را کجا گذاشته ایم. از حالا سراغ شناسنامه هایمان برویم تا مبادا در روز انتخابات، پیدایش نکنیم. باز هم جای ریسک نیست.

7 - حواس مان به برگ رأی و صندوق ها باشد

کمتر اتفاق می افتد ولی چون دو انتخابات خبرگان و مجلس شورای اسلامی، همزمان است، ممکن است اشتباه کنیم و در برگه رأی خبرگان نام مجلسی ها را بنویسیم و بالعکس.
همچنین حواس مان باشد که صندوق های هر کدام نیز جداست و رأی خبرگان را در صندوق خبرگان و رأی مجلس شورای اسلامی را در صندوق خودش بیندازیم.

7 اسفند نزدیک است و همه ما می توانیم بعدها افتخار کنیم که در انتخاب مسیر جدید کشور، سهیم بوده ایم. ما در این روز با تعیین این که ، چه افراد و جریانی باشند و چه افراد و جریانی نباشند، آینده فرزندان مان را رقم می زنیم.

منبع : عصر ایران

به مناسبت فتح بصره به دست مبارك علي(علیه السلام) در جنگ جمل(36ق)

بعد از موعظه‌هاى عمار و فرمایشات حضرت امیر‏ علیه السلام در دهم جمادى‌الاول جنگى که زبیریان شروع کرده بودند، ادامه یافت و از ۲۰ هزار لشکر جنگی علی علیه السلام ۵ هزار نفر شهید شدند و از لشکر جمل که ۳۰ هزار نفر بودند، ۱۳ هزار نفر کشته شدند.

دهم جمادی‌الأول سال 36 هجری مصادف است با جنگ جمل که فتح بصره و نصرت خداوند متعال بر امیرالمؤمنین علیه السلام را نیز به دنبال داشت، با توجه به اینکه «جَمَل» به شتر نر گفته می‌شود و از آنجایی که در این جنگ، عایشه‌ بر شتری‌ به‌ نام‌ عسکر سوار شده‌ بود این‌ جنگ‌، جنگ جمل‌ نام‌ گرفت‌.

این نوشتار گذر کوتاهی است بر چگونگی شکل گیری جنگ جمل و بیان ادله و علل به وجود آمدن آن، از دو دیدگاه اصحاب جمل و امام علی علیه السلام که برای آگاهی عموم علاقه‌مندان ذکر می‌شود.

حدود سه ماه بیشتر از بیعت با امیرمؤمنان على علیه السلام نگذشته بود که تحمل عدالت آن حضرت بر گروهى از مستکبران، سخت و ناگوار آمد و مخالفت‌ها از سوى آنان شروع شد. معاویه در شام پرچم مخالفت را بر افراشت و حاضر به پذیرش بیعت نبود و براى رویارویی با حضرت آماده جنگ مى‌شد. على علیه السلام به فرمانداران خود در سه شهر کوفه، بصره و مصر نامه نوشت تا نیروهاى جنگى خود را براى مقابله با معاویه اعزام کنند.

در همین حین نیز طلحه و زبیر به بهانه انجام دادن عمره از مدینه خارج و راهى مکه شدند و در مکه، عایشه را که از بیعت با آن حضرت ناراضى بود با خویش همراه کرده و به عنوان هوادارى از خون عثمان به سمت «بصره» حرکت کردند.

...

قرائن به خوبى گواهى مى‌داد که آن‌ها نه در فکر خوانخواهى عثمان بودند و نه دلسوزى براى اسلام، زیرا قاتلان عثمان در بصره نبودند. همچنین لازمه هوادارى از «عثمان» مخالفت با امیرمؤمنان علیه السلام نبود، علاوه بر این طلحه نیز خود از سران مبارزان علیه عثمان بود. بنابراین روشن است که هدف آن‌ها از پیمان شکنى به دلیل اینکه با على علیه السلام بیعت کرده بودند، رسیدن به جاه و مقام بود.

عبدالله بن عامر که قبلاً عامل عثمان در بصره بود و از طرف امام علی علیه السلام عزل شده بود، به مکه آمد و شترى که دویست دینار خریده بود را براى عایشه آورد و به طرف بصره حرکت کردند تا به این شهر رسیدند. پس از ورود، به خانه «عثمان بن حنیف» نماینده امیرالمؤمنین علیه السلام ریخته، او را اسیر کردند و بسیار کتکش زدند.

علی علیه السلام براى مقابله با آن‌ها به طرف بصره حرکت کردند. در این جنگ همراه حضرت امیر علیه السلام ، امام حسن و امام حسین‏ علیهماالسلام و همچنین محمد حنفیه و عبداللَّه بن جعفر و اولاد عقیل و عده‏اى از جوانان بنى‏هاشم همراه با عمار و ابوایوب انصارى و عده‏اى از مهاجر و انصار بودند. 80 نفر از اصحاب بدر، 250 نفر از کسانى که با پیامبر صلی الله علیه و آله در بیعت شجره شرکت کرده بودند و 1500 نفر از سایر اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله شرکت کردند.

حضرت علی علیه السلام «مسلم مجاشعى» را همراه با قرآنى فرستادند که بصریان را به حکم قرآن بخواند، ولى آن‌ها مسلم را هدف تیر قرار داده و شهید کردند. بعد از موعظه‏‌هاى عمار و فرمایشات امیرالمؤمنین‏ علیه السلام در دهم جمادى الاولى جنگى را که عایشه شروع کرده بود ادامه دادند و حضرت امیر علیه السلام در مقام مقابله با آن‌ها برآمدند. در این جنگ از لشکر علی علیه السلام که 20 هزار مرد جنگى بودند پنج هزار نفر شهید شدند، و از لشکر عایشه که 30 هزار نفر بودند 13 هزار نفر کشته شدند.

سرانجام که پیروزى نصیب لشکر امیرالمؤمنین علیه السلام شد، حضرت کنار هودج عایشه آمدند و فرمودند: «اى حمیرا، پیامبر تو را امر کرده بود که به جنگ من بیرون آیى؟ آیا تو را امر نفرمود که در خانه خود بنشینى و بیرون نیایى؟ به خدا سوگند، انصاف ندارند آن‌هایی که زنان خود را پشت پرده پنهان داشته و تو را بیرون آوردند». محمد بن ابو‏بکر خواهرش را از هودج بیرون کشید. حضرت علی علیه السلام دستور داد او را به خانه صفیه دختر حارث بن ابى‏طلحه ببرند و بعد او را به مکه و از مکه به مدینه فرستاد.

در این جنگ زید بن صوحان که از بزرگان لشکر و شیعیان امیرالمؤمنین‏ علیه السلام بود شهید شد و آن حضرت بالاى سرش آمده، فرمودند: «اى زید، خدا رحمتت کند که تعلقات دنیوى تو اندک بود، و امداد تو در دین بسیار بود».

در این جنگ به گفته بعضى 10 هزار نفر و به روایتى 17 هزار نفر از طرفین کشته شدند و با این ضایعه عظیم نخستین مخالفت جدى، درهم شکسته شد و مسئولیت آن برگردن آتش افروزان جنگ قرار گرفت.

* چرا اصحاب جمل با على علیه السلام جنگ کردند

براى بررسى علل وقوع جنگ جمل لازم است که نگاهی بر ادله‏ طرفین درگیر در این جنگ داشته باشیم.

امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه 172 نهج البلاغه می‌فرمایند: «بیرون شدند و حرمِ رسول خدا صلی الله علیه و آله را با خود به این سو و آن سو کشاندند، چنانکه کنیزکی را به هنگام خرید کشانند». از این سخن حضرت چنین برمی‌آید که طلحه و زبیر از جایگاه همسر پیامبر صلی الله علیه و آله سوء استفاده کرده، او را ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی و مطامع دنیوی خود قرار دادند.

الف: علل جنگ جمل از دیدگاه اصحاب جمل:

1. در فرازهایى از خطبه‏هاى موجود میان عایشه و طلحه، مهم‌ترین علت جنگ جمل خونخواهى عثمان بیان شده است. همچنین این عده على علیه السلام را مسئول قتل عثمان مى‏دانستند!

2. برخى از علماى معتزله معتقدند که عایشه و یارانش، قصد امر به معروف و نهى از منکر داشته‏اند.

3. طلحه، علت دیگرى را که در واقع در راستاى علت قبلى است، ذکر مى‏کند و آن هم اصلاح امت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و رواج طاعت الهى است.

4. خلافت و رهبرى على علیه السلام مطابق با رویه‏ خلفاى سابق نبوده، پس مشروعیت نداشته است.

5. على علیه السلام در کارهایش با طلحه و زبیر مشورت نمى‏ کرد.

ب: علل جنگ از دیدگاه حضرت علی علیه السلام و یارانش:

1. قدرت‏طلبى طلحه و زبیر: امیرالمؤمنین على علیه السلام در خطبه‏ 148 نهج‌البلاغه مى‏فرمایند: هر کدام از طلحه و زبیر امیدوار است حکومت را به دست آورد.

2. عهد و پیمان شکنى: على علیه السلام در بیاناتى ضمن اعلان آماده‌باش براى جنگ، این دو را متهم به پیمان شکنى کردند.

3.کینه و کدورت دیرینه: این نکته قابل انکار نیست که کینه‌هایی نسبت به علی علیه السلام وجود داشته است. که امیرالمؤمنین علیه السلام ریشه‏هاى آن را چنین برمى‏شمرد:

-اختصاص اخوت پیامبر صلی الله علیه و آله به على علیه السلام

-برترى على علیه السلام بر ابوبکر

-مسدود نشدن «باب على» به مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله

-دادن پرچم فتح خیبر به دست على علیه السلام

همچنین طلحه و زبیر امیدوار بودند که على با آن‌ها در امور مشورت کرده و بخشى از حکومت را به آن‌ها واگذار کند که هیچ کدام تحقق نیافت و موجب عناد با على علیه السلام شد.

4. نفاق: دورویى، از دیگر عللی بود که على علیه السلام به آن اشاره کرده است.

5. از بین بردن امنیت جامعه اسلامى: مصداق بارز این علت، حمله‏ اصحاب جمل در بصره به خزانه بیت‌المال و کشتن عده‏اى از مردم بود.

6. سرپوش گذاشتن بر عملکرد خویش: در این رابطه امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه 137 نهج البلاغه مى‏فرمایند: آن‌ها انتقام خونى را مى‏خواهند که خود ریخته‏اند.

و نیز مضمون همین سخن را حضرت علیه السلام در خطبه‏ 137 نهج‌البلاغه آورده‏اند که: آن‌ها انتقام خونى را مى‏خواهند که خود ریخته‌اند. با این اوصاف حضرت مى‏فرمایند: طلحه خود جنگ را به راه انداخته تا به خاطر قتل عثمان مورد سؤال واقع نشود.

بنابراین اصحاب جمل تحت عنوانى به ظاهر زیبا و حق مآبانه علیه اولى‌الأمر خویش قیام کردند و پیمان و بیعت خویش را شکستند، در حالى که این عنوان بهانه‏اى بیش نبود.

منبع:خبرگزاری فارس،

عملی شبیه معجزه

اینکه حضرت زهرا علیهاالسلام بعد از آن همه مظلومیت، در حال احتضار وصیت نمود که شبانه دفن گردد،^۱ کار عجیبی بود که نظیر کار پیغمبران علیهم‌السلام است؛ زیرا کار کسی‌که نزاع کند و مغلوب شود و کشته و شهیده گردد و علیه او قضاوت بشود و آن همه بلاها را ببیند، و بااین‌حال راهی را پیدا کند که خود را مثل غالب جلوه دهد و غالب‌بودن خود را به دیگران نشان دهد، به کار پیغمبران و اعجاز شباهت دارد. راهی که فکر بشر از فهم آن عاجز بود و آن اینکه وصیت نمود بدون تشییع، شبانه دفن گردد.

اگر دستگاه حکومت و خلافت به فکرشان می‌رسید که حضرت زهرا علیهاالسلام چنین کاری را می‌خواهد بکند، به منزل آن حضرت وارد می‌شدند و از انجام آن جلوگیری می‌کردند. بعد از دفن نیز راهی جز نبش قبر آن حضرت نبود که حضرت امیر علیه‌السلام از آن جلوگیری نمود و نتوانستند کاری بکنند.

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۱

۱. بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۹۲؛ اقبال‌الاعمال، ص۶۲۳؛ عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۱۸۷؛ نهج‌الحق، ص۲۷۰.

راه‌های شناخت خداوند در سخنان حضرت فاطمه‌ سلام الله علیها ، توحید، اسماء و صفات الهی است، به گفته برخی اندیشمندان این مباحث هم‌سنگ سخنان امیرالمومنین علیه السلام در نهج‌البلاغه است.

پس از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) نخستین مباحث معرفتی که از اهل بیت علیه السلام در تاریخ گزارش شده، به حضرت فاطمه سلام الله علیها به ویژه سخنان ایشان در خطبه فدکیه مربوط است که به گفته برخی اندیشمندان، هم‌سنگ سخنان امیرمؤمنان علی علیه السلام در نهج‌البلاغه است.

آن حضرت سلام الله علیها در سخنان خود به شناخت خدا و برخی از راه‌ها و براهین مربوط به آن و نیز مطالبی درباره توحید، اسماء صفات و افعال الهی اشاره دارد، در همین پیوند، دیدگاه‌های آن حضرت در سه بخش مورد بررسی قرار می‌گیرد:

1-شناخت خدا و راه‌های آن

2-توحید و ابعاد آن با تقریرهای کلامی،‌ فلسفی و عرفانی

3-وجودشناسی و معناشناسی اسماء و صفات خداوند.

*شناخت خدا

با بررسی دقیق سخنان و دعاهای حضرت زهرا سلام الله علیها می‌توان به مجموعه‌ای از این برهان‌ها و راه‌های شناخت عقلی و درونی دست یافت. آن حضرت در آغاز خطبه فدکیه به هر دو گونه آن یعنی پیوند درونی انسان با موضوع توحید و شناخت عقلانی از آن اشاره می‌کند؛ هر چند فراهم آوردن چنین شناختی را کار خداوند می‌داند.

روش دوم شناخت که حضرت زهرا سلام الله علیها پس از شناخت فطری به آن اشاره می‌کند، روش عقلانی است که به باور آن حضرت خداوند زمینه آن را فراهم کرده و اندیشه انسان را با این جنبه عقلانی از توحید روشن کرده است.

نکته بعدی این است که حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه و دعاهای خود به طور مستقیم نه د صدد اثبات خداوند که در مقام تسبیح و نیایش بوده است، از این رو تنها با مقایسه سخنان ایشان با نتایج یا مقدمات برهان‌های فلسفی می‌توان پاره‌ای از براهین فلسفی و راه‌های شناخت عقلانی را از کلام ایشان به دست آورد.

حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه ضمن انکار احاطه معرفتی بر خداوند، به کمک ابزارهای حسی و غیر حسی، قلوب آدمیان را در پیوند با معرفت توحیدی می‌داند

...

*توحید

نگاهی کلی از توحید آن گونه که حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه ارائه می‌دهد،‌ اعتقاد به توحید، پیوند تنگاتنگی با اخلاص همه جانبه در اندیشه، اعتقاد و عمل دارد: «اشهد ان لااله‌الاالله وحده لا شریک له، کلمة جعل الاخلاص تاویلها» چنان که تطهیر از شرک هم نیازمند ایمانی عمیق است: «فجعل الله الایمان تطهیرا لکم من الشرک» و چنین توحید ایمانی در گستره عمل به اطاعت از اوامر و نواهی الهی می‌انجامد.

در آن مواردی که حضرت زهرا سلام الله علیها در دعاها و نیز خطبه فدکیه به وحدانیت خداوند و نفی شریک برای او شهادت می‌دهند، می‌توان به آموزه‌های توحید ذاتی دست یافت. اهل بیت علیه السلام از جمله حضرت فاطمه سلام الله علیها به رغم انکار امکان توصیف خداوند، اوصاف فراونی را برای پروردگار برشمرده‌اند و این توحید صفاتی است.

همچنین در سخنان ایشان به ویژه در تعقیب نماز عشا به این نکته اشاره شده است که همه مخلوقات به طور تکوینی در مقابل خداوند خاضع و خاشع‌اند و مهر ذلت و بندگی را بر پیشانی دارند، همچنان که سخنان و نیایش‌های آن حضرت در موارد فراوان به توحید عبادی اختیاری اختصاص یافته‌اند.

با توجه به برخی از روایات باید گفت که از نگاه حضرت زهرا سلام الله علیها به رغم آنکه توصیف‌های به کار رفته از سوی انسان‌های عادی ـ که مبتی بر محدودیت، تشبیه و انسان‌انگاری در صفات است ـ شایسته خداوند نیست، خداوند با وجود وحدت ذاتی و توحید صفاتی، دارای حیثیات و جهات متعددی است که اسماء و صفات بیانگر آن‌ها هستند و او به واسطه آن‌ها فیض خود را جاری می‌کند.

در نهایت حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه ضمن انکار احاطه معرفتی بر خداوند، به کمک ابزارهای حسی و غیر حسی، قلوب آدمیان را در پیوند با معرفت توحیدی می‌داند. از سخنان آن حضرت می‌توان دریافت که از نگاه حضرت زهرا سلام الله علیها آنچه در پرده بوده و دسترسی به آن و توصیفش ناممکن است، اموری مربوط به مقام ذات است که قابل توصیف و حتی اشاره نیست و مقام احدیت نیز این گونه است و اسماء و صفات در آن هیچ تفصیلی ندارند.

منبع: دانشنامه فاطمی

فایل‌های صوتی مداحی و نوحه‌خوانی حاج محمدرضا طاهری و حاج سعید حدادیان در شب چهارم فاطمیه اول 1394 که در هیئت مکتب الزهرا(س) تهران اجرا شده، آماده دریافت است.

  عاقبت دردم دوا خواهد گرفت (روضه)

آروم بگیر آروم جونم چراغ خونه ام (زمینه جدید)

بیقرارم غصه دارم میشود که بمانی (نوحه جدید)

الهی از غربت تو فاطمه بمیره (واحد سنگین) - حدادیان

من از سر سفره تو نون و نمک میخورم (شور جدید)

ذکر دل بود یا علی مدد (مدح)