سرمقاله‌ی نشریه‌ی خط حزب‌الله ( شماره‌ی هفتم)

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پنج ماه اخیر، چهار دیدار با فعالان عرصه‌ی علم داشته‌اند. در همه‌ی این دیدارها «پیشرفت علمی» یکی از نکات مورد تأکید ایشان بوده است. این موضوع یکی از محورهای اصلی گفتمان‌سازی و مدیریت کلانِ رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیش از یک دهه‌ی اخیر بوده است. با اقبالی که این موضوع در حوزه‌ی عمومی یافت، حرکت علمی کشور فراتر از دستگاه‌های دولتی پیگیری شد و نتایج و ثمرات درخشانی به دست آمد:

«حرکت علمی تبدیل شد به یک گفتمان؛ یعنی کار، منحصر نماند در چند دستگاه دولتی؛ یعنی بین دانشگاه‌ها و دانشجوها؛ شد یک گفتمان عمومی… تبدیل شده به یک فضای عمومی و خواست عمومی؛ این خیلی باارزش است. این گفتمان را حفظ کنیم.»^{(۱۳۹۴/۰۶/۰۴)}

از رهگذر دستاوردهای این جنبش علمی بود که در عرصه‌ای چون هسته‌ای برای کشور «قدرت» تولید شد و گامی بلند در مسیر ارتقا و تثبیت «اقتدار ملّت ایران» برداشته شد:

«شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛

ناچار شدند ادامه‌ى این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛

ناچار شدند ادامه‌ى تحقیقات و توسعه‌ى این صنعت را تحمّل کنند…

این معنایش چیست جز اقتدار ملّت ایران؟

این بر اثر ایستادگى ملّت، مقاومت ملّت، و بر اثر شهامت و ابتکار دانشمندان عزیز ما است.»^{(۱۳۹۴/۰۴/۲۷)}

...

* سه عامل مأیوس کردن دشمن

دشمنی قدرت‌های مستکبر و سلطه‌گر با ایران اسلامی نیز برای جلوگیری از تثبیت و قدرت‌یابی الگویی است که در آن پیشرفت‌های‌ علمی توأمان با معنویّت دنبال می‌شود: «شما تصوّر کنید… یک کشوری با این خصوصیّات: با علم پیشرفته، با صنعت پیشرفته، با یک جمعیّت ۱۵۰ میلیونی یا ۲۰۰ میلیونی، و با برخورداری از معنویّت، یعنی دنبال سلطه نیست، دنبال زورگویی نیست، دنبال تحمیل حرف خودش به دیگران نیست، به مظلومین کمک می‌کند، و در مقابل گُنده‌گویی‌های زورگوهای دنیا می‌ایستد؛ یک کشور این‌جوری را تصوّر کنید؛ ببینید این چقدر برای استکبار جهانی سنگین است! همه‌ی تلاشی که امروز میشود در مواجهه‌ی با جمهوری اسلامی، برای این است که چنین روزی پیش نیاید.»^{(۱۳۹۴/۰۶/۱۲)}

به همین دلیل است که در فضای امروز کشور، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «در کنار اقتصاد مقاومتی» و «حفظ روحیّه‌ی انقلابی‌گری»، «علم پیشرفته» را به عنوان یکی از مولفه‌های اساسی اقتدار ملّی معرفی کرده و بر ضرورت «از دست ندادن شتاب پیشرفت علمی» به جد تأکید می‌کنند. چراکه تنها در صورت تحقق این سه عامل فوق دشمن «مأیوس» شده و دست از دشمنی برمی‌دارد:

«کاروان علم شتاب خود را از دست ندهد، در علم پیشروی کنیم، همه چیز به علم وابسته است.»^{(۱۳۹۴/۰۶/۱۸)}

* شتاب پیشرفت علمی تنزّل کرده است

بر این اساس کم شدن شتاب پیشرفت علمی کشور در برهه‌ی اخیر، می‌تواند راه دشمنی دشمن بر ما را هموار کند و در مسیر قدرت‌مند شدن ملت ایران و تثبیت اقتدار کشور در عرصه‌ی جهانی خلل جدی ایجاد کند. نکته‌ای که مورد انتقاد رهبر انقلاب قرار گرفته و باعث شد ایشان در تیر ماه ۹۴ و در دیدار اساتید دانشگاه نسبت به آن هشدار داده و جلوگیری از کاهش این شتاب را از مسئولان مطالبه نمایند: «رسیدن ما به رتبه‌ی بالای علمی، ناشی از شتاب فوق‌العاده‌ی کار بود. طبق آمارهای جهانی، شتاب پیشرفت علمی در کشور، سیزده برابرِ متوسّط جهان بود؛ این را مراکز آماریِ علمی دنیا اعلام کردند که ما هم مکرّر قبلاً اعلام کردیم. این شتاب، امروز کم شده… علی‌الظّاهر از رتبه‌ی شانزدهم یا پانزدهم تنزّل نکردیم -این درست است- امّا بایستی ترقّی میکردیم؛ یعنی آن شتاب بایستی ادامه پیدا میکرد؛ این شتاب امروز کم شده… کاری کنید که شتاب رشد علمی فروکش نکند.»^{(۱۳۹۴/۰۴/۱۳)}

رهبر معظم انقلاب اسلامی در ادامه‌ی همین هشدار بحث «حاشیه‌سازی‌ها» در فضای دانشگاه‌ها را مورد توجه قرار داده و به صورت جدی نسبت به سیاسی‌کاری و حاشیه‌سازی تذکر دادند: «محیط علمی کشور را از حاشیه‌سازی‌ها برکنار نگه دارید… سیاست‌بازی نشود، سیاسی‌کاری نشود، حاشیه‌سازی نشود. این حاشیه‌سازی‌ها به کار اصلی که عبارت است از کار علم و پیشرفت علم با همه‌ی خصوصیّاتی که این مسئله دارد، لطمه میزند.»^{(۱۳۹۴/۰۴/۱۳)}

در ادامه‌ی همین روند و به دلیل افت سرعت پیشرفت علمی کشور، رهبر انقلاب بار دیگر در دیدار خود با رئیس‌جمهور و اعضاى هیأت دولت‌ در شهریور ماه نسبت به این مسئله تذکّر دادند: «نگذارید شتاب علمی در دهه‌ی دوّم چشم‌انداز… کم بشود… این به نظر من خیلی مسئله‌ی مهمّی است. خب، علم زیرساخت اصلی کشور است.»^{(۱۳۹۴/۰۶/۰۴)}

حال مطالبه‌ی جدی رهبر انقلاب اسلامی از مسئولان و مدیران ارشد دولتی و فعالان دانشگاهی پیش‌روی همگان است. این مطالبه‌ بازهم به صورتی شفاف و در دیدار اخیرشان با روسای دانشگاه‌های کشور مطرح شد. تاکید بر «جلوگیری از اُفت شتاب پیشرفت علمی» و پرهیز از «حاشیه‌سازی و سیاست‌بازی» در فضای علمی و دانشگاهی کشور دغدغه‌‌ای است که در یک بازه کوتاه پی‌درپی تکرار شده است. قطعا هرگونه بی‌توجهی یا کم‌کاری مسئولان و دست‌اندرکارانِ امر در مسیر تحقق آن، علاوه بر پیامدهای منفی، خسارت‌های جبران‌ناپذیری برای اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت.

منبع:_{مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی}

هر آنچه که زائر کربلا برای راهپیمایی اربعین 94 نیاز دارد از دسترسی آفلاین به نقشه شهرهای عراق و مسیرهای پیاده‌روی گرفته تا راهنمای آموزش مکالمه عربی و فایل های صوتی ادعیه و زیارات در این «نرم‌افزار جامع اربعین» گردآوری شده است.

این نرم افزار برای موبایل و تبلت های دارای سیستم عامل اندروید طراحی شده و از قابلیت‌های آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

نقشه آفلاین شهرهای نجف، کربلا، کاظمین،‌ سامرا
جستجوی نقاط (امکان متبرکه، هتل، رستوران، عمود، موکب، مراکز درمانی و غیره به صورت آفلاین
ارتباط پیامی با ایران و دیگر زوار
اطلاعات اماکن متبرکه شامل توضیحات، نقشه شماتیک، عکس و زیارات
گنجینه صوتی و تصویری (سخنرانی، زیارت، روضه و عزاداری، نوا و نما)
اطلاعات مورد نیاز برای سفر (پیش از سفر)
دستیار کوله پشتی
خاطره نویسی و به اشتراک گذاری خاطرات با دیگر زوار
دستیار مکالمات عربی

دانلود نرم‌افزار همراه هوشمند شما در زیارت اربعین + دانلود نرم‌افزار

منبع ورمز فایل : www.yjc.ir

ره‌توشه زائران اربعین؛

مجموعه کامل جدیدترین مداحی‌های اجرا شده با موضوع اربعین و پیاده‌روی زائران حسینی در ادامه گزارش آماده دریافت است.

به مناسبت فرا رسیدن اربعین سید و سالار شهیدان و پیاده‌روی زائران حسینی مجموعه‌ای از بهترین و جدیدترین مداحی‌های اجرا شده با موضوع «اربعین» را از مداحان شناخته شده کشور از جمله حاج میثم مطیعی، حاج محمود کریمی، حاج حسین سیب سرخی، حاج عبدالرضا هلالی، سید مهدی میرداماد، کربلایی جواد مقدم، حاج امیر عباسی و دیگر ذاکران اهل بیت علیهم‌السلام برای شما گردآوری کرده‌ایم.

حاج میثم مطیعی:
اربعینک یبوالسجاد (مداحی عربی ویژه اربعین به لهجه عامیانه «خلیجی - عراقی»)
زَحفاً إلیک بالأربعین (مداحی عربی و فارسی ویژه اربعین)

لبَّیک یا حسین

قَضَیْتَ ظَمآناً، بَقیِتَ عُریاناً (مداحی عربی - فارسی)

کنار قدم های جابر، سوی نینوا رهسپاریم (واحد فارسی و عربی)

پشت سر مرقد مولا، روبرو جاده و صحرا (مداحی فارسی و عربی)

للقُدسِ نحن قادمونْ … (مداحی حماسی عربی)

کلُّ زمانٍ جدیدْ … فیهِ یزیدٌ جدیدْ (مداحی حماسی فارسی و عربی)

یا سیّدی خُذنی (مداحی فارسی و عربی)

کربلا شعلة لیس تطفی (مداحی فارسی و عربی)

الاربعین موعدی (مداحی فارسی و عربی)

در اربعین دیدار ما … (دکلمه + نوا)

بازم من و این جاده ها، بازم نوای نینوا (زمینه)

عشقت مرا دوباره از این جاده می برد (واحد)

بازم اربعین کربلایی ها، پیاده میان از دل صحرا (واحد)

در رسیدن کاروان آل الله به کربلا (نجوا)

زائر ز خود برون آی وقت سفر رسیده … (زمینه)

ملا باسم کربلایی :
تزورونی اعاهدکم - باسم کربلایی

عین الله ترعاکم یا زوار - باسم کربلایی

حاج امیر عباسی:
رویاییه که کربلا باشم من اربعین - امیر عباسی

ای اربعین، سلام خیل مؤمنین - امیر عباسی

سفر کرب و بلا، آرزوی دل ما - امیر عباسی (واحد تند)

هستی مصباح الهدی یا حسین - امیر عباسی

حاج مهدی رسولی:
قطره قطره رودیم و بیقراریم - مهدی رسولی94

روزی سینه زنا یه زیارت اربعین - مهدی رسولی

حاج عبدالرضا هلالی :
ای وای سلام غریب کربلا - عبدالرضا هلالی (سنگین)

کربلا آغوشو وا کن، آمده مهمان دوباره - عبدالرضا هلالی

محمدرضا بذری :
ما دلاوران ارتش حسینیم - محمدرضا بذری

حاج محمود کریمی:
پر می زنم تا کربلا من زنده ام با کربلا - محمود کریمی (شور)

چهل روزه که دارم میمیرم برات - محمود کریمی (زمینه)

با یاد یاس و لاله دارم یه دنیا ناله - محمود کریمی (زمینه)

کارم تمومه نمونده جونی به تنم یه اربعین دارم برات زار میزنم - محمود کریمی (شور)

ای برادر پاشو خواهرت رسیده - محمود کریمی

آه واویلا صد اه واویلا از سفر آمد زینب کبری - محمود کریمی (سنگین)

سر مزار خودم و غریب میخوانم - محمود کریمی (سنگین)

رسیدم به مزارت نه مزار خودم - محمود کریمی (سنگین)

نور دیده سر بریده ای برادر خواهرت زینب رسیده - محمود کریمی(زمینه)

حاج سید مهدی میرداماد:
خدا قسمت کن بتونم باشم اربعین امسال حرم ارباب - سید مهدی میرداماد

ببین که برگشتم از سفر با چشم تر - سید مهدی میرداماد

چهل روزه که تو ماتم تو عزادارم - سید مهدی میرداماد (زمینه)

کربلایی جواد مقدم:
یه اربعین ندیدنت نمیشه باور زینب - جواد مقدم (زمینه)

حاج حسین سیب سرخی:

آبرومه آرزومه تا ابد با شما باشم - سیب سرخی

سلام برادر عزیز خواهر پاشو ببین که زینبت اومد زیارت - سیب سرخی(سنگین)

چهل روزه حسین که دربه درم (زمینه) - سیب سرخی

گمانم کربلا شد عمه نزدیک (شور) - سیب سرخی

با قلب بشکسته با پیکری بی جان - سیب سرخی (شور)

یک اربعین زهجرت تو مهربان گذشت - سیب سرخی (سنگین)

زینب پریشان عالم گریانش - سیب سرخی (سنگین)

مدتی است که فضای مجازی و به خصوص نرم افزارهای تلفن همراه تبدیل به وسیله ای برای ترویج مطالب عجیب و غیر واقعی شده است.

وقتی دکتر شریعتی پس از مرگ سخن می‌‌گوید!

با روی کارآمدن نسل جدید تلفن‌های همراه گویا رابطه‌ها نیز از حالت سنتی خارج و سبک سوپرمدرن به خود گرفته است. این روزها اینترنت نقش پررنگی در زندگی بسیاری از افراد جامعه بازی می کند؛ فضایی که علیرغم امتیازات مثبتش گویا مجازی بودن آن عده‌ای را مجاز کرده تا دروغ را در لباس حقیقت به دیگران عرضه کنند.

** وقتی پس از مرگ همچنان سخن می‌گویند

بسیاری از بزرگان و فرهیختگان جامعه اکنون در قید حیات نیستند با این حال روز‌ به روز برسخنان به جای مانده از این افراد افزوده می‌شود. عبارات نوظهوری که نقل محافل اجتماعی شده است و طرفداران و ارسال‌کنندگان زیادی نیز دارد. فرقی هم ندارد در چه زمینه‌ای باشد.

فضای مجازی را موجی از پیام‌هایی احاطه کرده است که نقل از دکتر شریعتی و حسین پناهی و… است. اما به راستی چه تعداد از این پیام‌ها از زبان خود این افراد است؟!

...

** دروغ‌بافی از نوع کاملا جدید

در این دنیای غیرواقعی کم نیستند جملات و عباراتی که با خواندنشان فقط یک جمله در ذهنمان نقش می‌بندد: به راستی چنین فرد بزرگ و سرشناسی که می‌تواند الگوی بسیاری از افراد جامعه باشد ممکن است چنین جملات بی‌مغز و کم‌ارزشی را بیان کرده باشد؟!

مونا،26 ساله دانشجو و متاهل ، دروغ بستن به اشخاص برجسته جامعه را نوعی بی‌احترامی به این افراد دانسته و می‌گوید: هیچ فردی راضی نمی‌شود کلامی دروغ از زبانش نقل شود. با این تفاسیر چگونه عده‌ای به خود اجازه می‌دهند با نقل قول‌‌هایی دروغین افکار و اندیشه‌های این بزرگ‌مردان را زیر سوال ببرند؟ به طور حتم ساخت جملات دروغین و نسبت‌دادن آن به اشخاص تاریخی و فرهیخته جامعه علاوه بر زیر سوال بردن شان این افراد می‌تواند تاثیر مخربی بر افکار عمومی جامعه داشته باشند.

دکتر محسن آشوری جامعه‌شناس معتقد است : خواندن و از آن مهم‌تر انتشاردادن این سبک از پیام‌ها در فضای مجازی به تدریج سبب سستی و آلودگی افکار و همچنین بی‌اعتمادی به اشخاص فرهیخته و تاریخی کشورمان می‌شود.

** کلید طلایی ناکجاآباد!

بدیهی است بیشتر مخاطبان فضاها و نرم افزارهای مجازی ، افراد جوان هستند و ممکن است بنا به تجربه کم نتوانند مرز میان حقیقت و دروغ در این عبارات را به خوبی تشخیص دهند و یا به دلیل کم حوصلگی و یا حتی فرصت محدود به سادگی از آن عبور کنند. با این حال آن چه واضع و البته در درجه اول اهمیت قرار دارد این است که تاثیر این گونه پیام‌ها خواه‌ناخواه در ذهن آن‌ها نقش خواهد بست و متاسفانه این مسئله کلیدی طلایی به دست افراد فرصت طلب و شروری داده است که می‌خواهند افکار مسموم خود را از زبان بزرگ‌مردان کشورمان به اذهان مردم جامعه تلقین کنند ؛ زیرا به خوبی از جایگاه این اشخاص فرهیخته در میان افراد جامعه آگاهند و می‌دانند جملات نقل شده از زبان این بزرگان به طور حتم مورد پذیرش جامعه قرار می‌گیرد.

آشوری، درباره اهداف پشت پرده سازندگان این پیام‌ها می‌گوید: هدف از انتشار این پیام‌ها تنها ایجاد اغتشاش و برهم‌زدن بافت فکری جامعه و همچنین از بین‌بردن ارزش‌‌ها و آرمان‌های اجتماعی است. در واقع سازندگان این متون سعی برآن دارند که ارزش‌ها و افکار جامعه را براساس اهداف خود شکل دهند.

** ابتدا منبع سپس ارسال

عده‌ای از افراد جامعه از روی نا آگاهی و اطلاعات کم ناخواسته به اهداف شوم افراد پشت پرده این داستان دامن می‌زنند و اقدام به انتشار و ترویج این پیام‌ها می‌کنند.

این جامعه شناس جلوگیری از انتشار این گونه پیام‌ها را از وظایف مخاطبین آگاه می‌داند و می‌گوید: بهتر است مخاطبین این گونه پیام‌ها را مورد تجزیه و تحلیل قرارداده و با خود بیاندیشند که آیا چنین جمله‌ای در حد شخصیت وشان فردی که این پیام به او نسبت داده شده قرار دارد یا خیر ؟! همچنین در صورت دریافت این گونه پیام‌ها از فرستنده بخواهند که منابع و ماخذ را ذکر کنند به طور حتم این اقدام می‌تواند سبب عقب‌نشینی افراد و گروه‌هایی شود که سعی دارند تاثیری منفی بر افکار افراد گذاشته و بافت فرهنگی جامعه را تخریب کنند.

** موضع‌گیری از نوع خردمندانه!

بهتر است هر مطلبی که در شبکه‌های مجازی نقل و ارسال می‌شود را تنها با مبنای عقلانی و ذکر منبع پذیرفت. افراد جامعه می‌توانند با اقداماتی هوشمندانه مانند بالا بردن سطح مطالعات و تحقیق در زمینه‌های مختلف دید وسیع‌تری نسبت به این گونه موارد پیدا کنند. چرا که اگر موضع‌گیری موثری در این زمینه انجام نگیرد در مدتی کوتاه تاثیر منفی آن بر جامعه ، هویدا و در واقع اجتماع دچار نوعی از خودبیگانگی فرهنگی می‌شود.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان /فاطمه سیدی

نامه مهران مدیری برای عمو فیتیله ای های غمگین این روزهایمان

در تمام سالهای طولانی که خنده را به لب ما و بچه هایمان نشاندید، کسی برای تقدیر از شما بیانیه ای صادر نکرد.

هر چه برای خوشحالی بچه ها، خاک صحنه خوردید و زیر پروژکتورهای داغ استودیوها خیس عرق شدید،
هر چه به کودکان سرزمینم، در قالبهای شاد و متنوع، از خدا و دین و اخلاق و انسانیت و آزادگی و جوانمردی و وطن دوستی آموختید،
هر چه بخاطر لبخند معصومشان، لباس نوزاد و پیرزن به تن کردید، گاو و الاغ و مرغ و خروس و سگ و گربه و … شدید،
کسی از شما قدردانی نکرد، به چشم کسی نیامد.

در سفرهای دور و دراز از جاده های صعب العبور به مناطق محروم، برای نوازش و تشویق کودکان مستعد اما محروم و بی چیز،
کسی همراهتان نشد.

نجات آن اعدامی اهل بم، بخاطر نامه ای که دختر هشت ساله اش برایتان نوشته بود و دوندگی های شما را کسی ندید.

دلجویی تان از خانواده های داغدار بچه های قربانی در آن ورزشگاه لعنتی که دلیلی جز سوء مدیریت مسئولین و مدیران مربوطه نداشت،
حضور مداومتان در آسایشگاه بچه های معلول ، کودکان سرطانی، اهدای خون ، برنامه های کوچک و بزرگ نیکوکاری،…

هیچکدام از اینها چیزی نبودند که به چشم مسئولین و ایضا، بسیاری از ما مردمان این آب و خاک بیاید و تحسینی و تشکری را بدرقه ی خستگی هاتان کند…

اما، تنها یک اشتباه کافی بود تا سیل پیامها و لعن و نفرین ها و خط و نشان کشیدن ها را به سویتان سرازیر کند،
رگ غیرت و تعصب قومی و نژادی را ، بر گردن جماعتی برآورد و سیل جمعیت را به خیابانها بکشاند،
سوژه ی طراز اول بحث گروههای مجازی و بهانه ی انتقام کشی اهل سیاست و صاحبان قدرت شوید،
و پذیرش اشتباه و عذرخواهی صادقانه تان را هم نه کسی ببیند و نه کسی بشنود و نه کسی بپذیرد…

من نگران شما هستم، عموهای دوست داشتنی فیتیله ای!
اگر چه فرزندان من دیگر آنقدر قد کشیده اند که کمتر پای برنامه تان بنشینند،
و خودم آنقدر این روزها گرفتار شده ام که کمتر بیاد آورم که؛
نظاره ی عمیق ترین شادی ها و قهقهه ی کودکانم را ، حین تماشای فیتیله ی زیبای شما تجربه کرده ام!
که بهای این خاطره را، سپید شدن موی شما پرداخته،

دستتان را می بوسم
و دعا می کنم در این روزهای سخت، در روزگاری که خطای انسان جایزالخطا را کسی برنمی تابد،
و تاوان تعصبات و انتقام کشی ها را ، نه مدیران صاحب قدرت، که همان اهالی هنر و اندیشه ی زیردست و خاک صحنه خورده می پردازند،
که رسم مروت و انصاف از میانمان رخت برنبندد،
و ما و بچه های ما را از ادامه ی حضورتان در قاب تصویر محروم نکند…

دانلود فتوای علمای وهابی در مورد اشکالات عمدی و سهوی نماز

لطفا دانلود کنید و ببینید، از دست ندهید …

اللهم عجل لولیک الفرج …

ویدئو قسمتی از فیلم/ شکستن نماز توسط امام جماعت وهابی !

در نماز تف کنید تا حواستان جمع شود !!!! (ملازاده وهابی)

فتواهای جدید وهابیت مبنی بر اینکه خوردن سمبوسه به علت شباهت آن به صلیب حرام است و هم چنین خوردن خیار و موز بر زنان حرام است و بسیاری فتواهای خنده آور دیگر…….. لایک و افزودن به کانال یادتون نره تا دوستان دیگر هم تماشا کنند و مذهب اهل تسنن و وهابیت را بشناسند….

دانلود فایل

تلاش وهابي‌ها براي تغيير “صلوات”

يکي از علماي وهابي در فتواي جديدش، خواسته است که در ذکر صلوات تغييراتي ايجاد شود.

در تازه‌ترين فتواي تفرقه‌انگيز يکي از علماي کينه‌توز وهابي عربستان، از اهل سنت خواسته شده در ذکر صلوات بر پيامبر اکرم(ص) «آل محمد» را از عبارت کامل صلوات حذف کنند.

شيخ صالح الفوزان در توجيه فتواي خود گفت: گفتن «اللهم صل علي محمد و آل محمد» کافي نيست.

يا بايد در ذکر صلوات بر پيامبر، نام صحابه به دنبال نام اهل‌بيت پيامبر بيايد يا اينکه صلوات را تنها بر پيامبر فرستاد مانند «صلي‌الله عليه و سلم» و اين کافي است، زيرا صلوات بر پيامبر و آل او، شعار شيعيان است و جايز نيست ما سنت شيعيان را احيا و از آنها تقليد کنيم.

مابقی کلیپ ها را  از لینک  شبکه جهانی ولایت  دریافت نمایید.

حرفه اي ها وهابي چه خبر

یکی از نیازهای اساسی منتظران در عصر غیبت، لزوم برخورداری از الگوهای عملی، در مسیر خودسازی و نیز همراهی و مساعدت امام معصوم است، کسانی که توانسته باشند در عرصه عمل، برای تحقق اهداف و آرمان های امام خود، جان فشانی کنند و نمونه های روشنی در طریق اطاعت و سرسپردگی باشند و به راستی، چه کسانی شایسته تر از یاران امام حسین علیه السلام؟!

یارانی که امام خود را در تحقق بخشیدن به اهدافش یاری کردند؛ یاران بزرگ و مجاهدی که عقل بشری از درک مقامشان عاجز است؛ آن هایی که امام معصوم علیه السلام، در وصفیشان فرمود:

«فَإنی لا أعلمُ أصحاباً أوفی و لا خیراً أصحابی…؛

من یارانی بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمی شناسم.»^[1]

در حقیقت یاران اباعبدالله علیه السلام، معیارهایی را در اختیار ما قرار داده اند تا به وسیله آن ها، خود را محک زده و با عمل به آن ها، خود را برای قیام جهانی و روز باشکوه ظهور، آماده تر سازیم.

معرفت و محبت

محبت، حالتی بین محب و محبوب است که اگرچه از درون و قلب، سرچشمه می گیرد، اما در ظاهر و افعال و اعمال محب، به روشنی بروز پیدا می کند. محبتی پایدار و حقیقی است که در پی معرفت باشد؛ چراکه هرچه شناخت بیشتر باشد، محبت شدیدتر و عمیق تر خواهد بود. راه ایجاد و تعمیق محبت به ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف آن است که انسان به صاحب الزمان به عنوان مطلوب کامل خویش، معرفت حاصل کند و ابعاد وجودش را بشناسد.

...

معرفتی که مورد تأکید ائمه علیهم السلام واقع شده، معرفتی سطحی نیست که عموم مردم به آن آشنا هستند، بلکه مقصود، معرفتی خاص، با ویژگی ها و توصیفاتی است که در احادیث و ادعیه وارده شده است. مشکل امت اسلام، پس از پیامبر صل الله علیه و آله، عدم معرفت واقعی به حجت زمان خود بود. کوفیان، امام حسین علیه السلام را می شناختند، اما شناخت آنان، محدود به اسم و نسب امام بود، بدون هیچ بصیرت و آگاهی نسبت به مقام والای ایشان.

در مقابل، یاران حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام از چنان معرفتی به امام زمان خویش برخوردار بودند که شهادت در راه او را بر زندگی جاودانه در دنیا، بر می گزیدند؛ چنان چه یکی از یاران امام، این گونه به این حقیقت تصریح می کند: «الحمدالله الذی شرفنا بالقتل معک و لو کانت الدنیا باقیه و کنا فیها مخلدین لاثرنا المحفوظ معک علی الإقامة فیها؛ خدا را سپاس که این شرافت را نصیب ما کرد تا در کنار شما به شهادت برسیم و اگر دنیا باقی باشد و ما در آن جاودان باشیم، قیام با شما را بر ماندن در این دنیا ترجیح می دهیم.»[2]

آنان، وجود امام را نعمتی بزرگ از جانب خدا و مورد سفارش پیامبر صل الله علیه و آله می دانستند.[3] در تاریخ آمده است که در دومین روز محرم الحرام، پس از ورود امام و یارانش به کربلا، آن حضرت خطبه ای خواند. آن گاه، بُرَیْر از جای برخاست و گفت: «یابن رسول الله صلی الله علیه و آله وسلّم! لقد منّ الله بک علینا أن نقاتل بین یدیک نقطع فیک أعضائنا ثم یکون جدک شفیعنا یوم القیامة؛ ای پسر رسول خدا صل الله علیه و آله! خدای تعالی وجود مبارکت را بر ما منت نهاده است تا در رکاب شما نبرد کنیم تا در راه شما اعضای بدنمان تکه تکه شود، برای آن که در روز قیامت، جد شما شفیع ما گردد.»[4]

اشعاری که هریک از یاران، در موقع نبرد به زبان می آوردند نیز، اشاره به عمق معرفت آنان از امام دارد. برای مثال، یکی از یاران امام، هنگام خروج برای جهاد، این رجز را می خواند: «أمیری حسینٌ و نِعمَ الأمیر؛ سرورٌ فۆادِ البَشیر النّذیر؛ حسین علیه السلام امیر من است و چه خوب امیری است، او موجب شادی و سرور دلِ بشارت دهنده و ترسانند از خطرها ( پیامبر اکرم صل الله علیه و آله ) است.»[5]

حجاج بن مسروق جُعفی نیز از دیگر یاران امام می باشد که ایشان را این گونه معرفی می کند: «أقدم حسیناً هادیاً مهدیاً، ألیومَ تَلقا جدّک نبیاً، ثُمَّ أباک ذالنَّدا علیاً، ذاک الذی تَعرِفُهُ وصیاً؛ای حسین! ای امامی که هم هدایت یافته ای و هم دیگران را هدایت می کنی؛ امروز، جدت، پیامبر صل الله علیه و آله را ملاقات خواهی کرد و سپس پدرت، علی علیه السلام را که صاحب فضل و جود و احسان است و ما او را وصی رسول صل الله علیه و آله و جانشین بر حق او می دانیم.»

یاران امام مهدی نیز، معرفتی عمیق به ایشان دارند. امام سجاد علیه السلام در وصف آنان می فرماید: «القائلین بأمامَتِه؛ آنان به امامت امام مهدی اعتقاد راسخ دارند»[6] و این معرفت عمیق، سرچشمه محبتی حقیقی به امام می شود؛ به گونه ای که به تعبیر امام صادق علیه السلام«یحفون به و یقونه بأنفسهم فی الحرب؛ آنان در میدان رزم، او (حضرت مهدی) را در میان می گیرند و در کشاکش جنگ، با جان خود، از ایشان محافظت می کنند.»[7]

معرفت و پارسایی

زهد و پارسایی از ویژگی های برجسته یاران ائمه علیهم السلام می باشد. معرفت هنگامی پیروی از امام را به دنبال دارد که آمیخته به حب دنیا نباشد. از این رو، منتظران واقعی، کسانی هستند که در سایه کسب معرفت، نفس خویش را از دنیازدگی خالص کنند.

یاران امام حسین علیه السلام انسان هایی بودند که دل بستگی به دنیا و فرزند و مال را کنار گذاشته و همه را، همراه جان خویش، تقدیم امام نمودند. هنگامی که اباعبدالله الحسین علیه السلام به فرزندان عقیل فرمود: « شهادت مسلم، خانواده شما را بس است. من به شما رخصت می دهم که به سوی خانه های خود بروید»[8] فرزندان عقیل در پاسخ امام گفتند: «آیا به مردم بگوییم امام و رهبر و بزرگ خود را در میان دشمنان تنها گذاردیم و از او دفاع نکردیم؟ سوگند به خدا، چنین نخواهیم کرد؛ بلکه جان و مال خود را فدای تو خواهیم نمود.»

در مقابل نیز، کسانی را می بینیم که در اثر دل بستگی به دنیا و با وجود معرفت به حقانیت امام، حاضر به پیروی از ایشان نیستند. یکی از این اشخاص، عبیدالله بن حر جُعفی است. او کسی بود که کاروان امام حسین علیه السلام در مسیر خود با او برخورد کرد. امام با او به گفت وگو نشست و او را به همراهی خود فراخواند؛ اما عبیدالله در جواب گفت: «به خدا سوگند می دانم که هر که شما را دنبال کند، در آخرت سعید و خوشبخت خواهد شد… اما این طرح و نقشه را بر من تحمیل مکن، چراکه نفس من بر مرگ آمادگی ندارد.»[9]

مردم کوفه نیز که با امام علیه السلام بیعت کرده بودند و به ایشان قول همکاری داده بودند، به جهت دل بستگی به دنیا، به ایشان خیانت کردند؛ چنان چه در تاریخ نقل شده است که امام از چند تن از اهالی کوفه ـ که پس از شهادت مسلم، به ایشان پیوسته بودند-درباره رأی و نظر مردم کوفه پرسیدند و آن چند نفر در پاسخ گفتند: «در بین اشراف، رشوه های بزرگ، رد و بدل می شود و اگرچه دل های سایر مردم با شماست، اما شمشیرهایشان علیه شما آماده گشته است.» [10]

آن گاه حضرت اباعبدالله علیه السلام فرمود: «النّاس عبید الدنیا و الدین لعق علی ألسنتهم…؛ مردم، بنده دنیایند و دین، لقلقه زبان آن هاست…. »[11]

در هنگامه ظهور، نیز کسانی که به ظاهر، منتظر امام علیه السلام بوده اند، از ایشان جدا می شوند. چنان چه امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: «إذا خَرَجَ القائم خَرَجَ مِن هذا الأمر من کان یری من أهله…؛ هنگامی که قائم قیام کند، کسانی که به نظر می رسید از یاران او باشند، از امر (ولایت) بیرون می روند…»[12]

عبادت و راز و نیاز با پروردگار

از مخنف نقل شده که در ظهر عاشورا و در کشاکش جنگ، ابوثمامه صاعدی نزد امام آمد و گفت: «من دوست دارم در حالی که نماز آخرم را با شما به جای آورده ام، خدا را ملاقات کنم.»[13] حضرت در جواب فرمود: «ذکرت الصلاة جعلک الله من المصلین الذاکرین؛ نماز را یاد آوردی، خدا تو را از نمازگزارانی که به نماز تذکر می دهند، قرار دهد.» آن گاه امام حسین علیه السلام به همراه نیمی از یاران خود به نماز ایستادند و سعید بن عبدالله حنفی، خویش را سپر امام قرار داد و تیرهای رها شده از سوی دشمن را به جان خرید تا آن که به شهادت رسید.

در شب عاشورا نیز، تمام اصحاب در خیمه های خود به راز و نیاز و عبادت مشغول بودند. راوی می گوید: «و بات الحسین علیه السّلام و اصحابه تلک اللیلة و لهم دوی کدوی النحل ما بین راکع و ساجد و قائم و قاعد؛ حسین علیه السلام و یارانش، آن شب را در حالی به صبح رساندند، که زمزمه آنان در حالات رکوع و سجود و ایستاده و نشسته، مانند زمزمه زنبوران عسل، شنیده می شد.»[14]

در وصف یاران امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز از پیامبر اکرم صل الله علیه و آله نقل شده است: «مُجِدُّون فی طاعة الله؛ آنان در راه اطاعت خداوند، اهل جدیت و تلاش هستند..»[15] امام علی علیه السلامدر توصیفشان فرموده اند: «رجال لا ینامونَ الیل لهم روی فی صلواتهم کروی النحل یبیتون قیاماً علی أطرافهم و یسبحون علی خیر لهم؛ مردان شب زنده داری که زمزمه نمازشان، مانند نغمه زنبوران عسل به گوش می رسد. شب ها را با شب زنده داری سپری می کنند و بر فراز اسب ها خدا را تسبیح می کنند.»[16]

وفای به عهد

امام علیه السلام در شب عاشورا به خیمه حضرت زینب علیها السلام رفتند و میان ایشان، گفت وگویی صورت گرفت. از آن جمله، حضرت زینب علیها السلام به امام علیه السلام عرض کرد: «آیا شما نیات یاران خود را امتحان کرده اید؟ می ترسم که در هنگامه درگیری، شما را به دشمن تسلیم کنند.» امام حسین علیه السلام در جواب فرمودند: «اما والله لقد نهرتهم و بلوتهم و لیس فیهم الأشوس الأقعص یستأنسون بالمنیة دونی استئناس الطفل بلبن أمّة؛ به خدا سوگند، ایشان را آزموده ام و آنان را انسان هایی سینه سپرکرده یافته ام، به گونه ای که به مرگ زیرچشمی می نگرند و شوقشان به مرگ، کمتر از شوق کودک به شیر مادرش نیست.»[17]

در آن شب، زیباترین و ماندگارترین صحنه های تاریخ اسلام، شکل گرفت. امام علیه السلام بیعت خود را از همه یاران برداشت و از ایشان خواست تا در تاریکی شب پراکنده شوند. اما هریک از اهل بیت علیهم السلام، اصحاب و یاران در سرسپردگی عاشقانه خویش، بار دیگر ابراز وفاداری کردند. مسلم بن عوسجه عرض کرد: «یابن رسول الله صل الله علیه و آله! در جهان کسی از ما لئیم تر نباشد، اگر این جا تو را رها کنیم. پناه می بریم به خدا از این که از رکاب همایونی تو دوری کنیم. خدا هرگز روزی را نیاورد که من چنین کنم…. حتی اگر سلاحی به دست نداشته باشم، با پرتاب سنگ به جنگشان خواهم رفت. .. و هرگز از تو جدا نخواهم شد، تا در رکاب تو کشته شوم.» سعید بن عبدالله حنفی نیز عرض کرد: «سوگند به خدا، هرگز تو را رها نمی کنیم، تا برای خدا مشخص شود که سفارش پیامبر صل الله علیه و آله را نسبت به تو عمل کرده ایم و اگر بدانم که در راه تو به شهادت می رسم و سپس زنده می شوم و ذرات وجودم را بر باد می دهند و هفتاد بار با من چنین کنند، باز از تو جدا نخواهم شد…»[18]

و اینک ما در زمان انتظار سرورمان، حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به سر می بریم. به راستی، آیا ما مدعیان منتظر، به اندازه یاران سیدالشهداء علیه السلام، از جان و مال خود، خواهیم گذشت؟ منتظر واقعی در میدان عمل، به سوی ظهور گام بر می دارد و در هر صبح با امامش بیعتی تازه می بندد و به خدا خویش قول می دهد که هرگز از این عهد و پیمان برنگردد، تا از یاران و دفاع کنندگان از مولایش باشد و در این راه از همه پیشی بگیرد؛ عهدی که حتی مرگ هم نتواند آن را بشکند: «اللهم إنی اجدد له فی صبیحة یومی هذا و ما عشتُ من أیامی عهداً و عقداً و بیعةً له فی عنقی لا أحول عنها و لا أزول ابداً اللهم اجعلنی من أنصاره و أعوانه و الذّابینَ عنهُ و المسارعین الیه فی قضاء حوائجه و الممتثلینَ لِأوامره و المحامین عنه و السابقینَ إلی ارادته و المستشهدین بین یدیه اللهم إن حال بینی و بینه الموت الذی جعلته علی عبادک حتماً مقضیاً فأخرجنی من قبری مۆتزراً کفنی شاهراً سیفی مجرداً قناتی ملبیاً دعوة الداعی فی الحاضر و البادی…»[19]

منبع : _{سايت خبری تبیان}

پی نوشت:

_{[1] الکامل فی التاریخ، ج 2، ص 577}

_{[2] مقتل الحسین، مقرم، ص 59}

_{[3] پیامبر اکرم صل الله علیه و آله در حدیث ثقلین از امام، به عنوان یکی از امانات خویش نام می برد و عنوان می کند که در قیامت، شفیع کسی خواهند بود که به این امانت چنگ زند.}

_{[4] اللهوف، ص 35}

_{[5] ابصار العین، ص 96}

_{[6] منتخب الأثر، آیت الله صافی گلپایگانی، ص 244}

_{[7] بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 52، ص 308}

_{[8] ارشاد شیخ مفید، ص231}

_{[9] تاریخ الامم و الملوک، ج 5، ص 407}

_{[10] همان، ص 405}

_{[11] بحار، ج 44، ص 383}

_{[12] الغیبة، نعمانی ص 317}

_{[13] ابصار العین، ص 120}

_{[14] الهوف، ص 130}

_{[15] بحارالانوار، ج 36، ص 207}

_{[16] همان، ج 52، ص 308}

_{[17] مقتل الحسین علیه السلام، مقرم، ص 219}

_{[18] الهوف، صص 127-129}

_{[19] مفاتیح الجنان، دعای عهد}

♥از آیت الله بهاالدینی رحمه الله علیه پرسیدنــد :

علت ایــن که عصرهای جمعه دل انسان می گیــرد وغمگیــن می شود چیست ؟

فرمودنــد:

چون در آن لحظه قـلب مقدّس امـام عـصــر ارواحنافداه بــه سبب عرضــه ی اعمال انسان ها ،ناراحت و گرفتــه است، آدم و عالم متأثــر می شونــد ، حضــرت قلب و مدارِ وجـود است.

شرح چهل حدیـث،432

رهبر انقلاب اسلامی با توجه به اختلاف افکنی دشمنان در بین شیعیان، تاکید بر عدم تبلیغ عکس ایشان در اربعین را داشتند.
به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، حجت الاسلام پناهیان در هیئت دانشگاه هنر پیرامون سفر اربعین به عتبات عالیات گفت: بدترین کاری که آنها[دشمنان] می‌خواهند بکنند حمله داعشی ها و تروریست‌ها به اربعین نیست، بدترین کاری که می‌کنند این است که دعوای داخلی راه بیندازند، آقا فرمودند: عکس من را حق ندارید ببرید آنجا تبلیغ کنید.

پیش از این نیز رهبر انقلاب از طرح دشمن برای اختلاف افکنی در بین شیعیان خبر دادند و بارها در بیانات متعددی تاکید کرده‌اند که باید از اقداماتی که بهانه اختلاف و تنش شود خودداری کرد.

منبع:خط حزب الله

درد، روایت هفتاد و دو ستاره خاموش را به توفان سپرده است .

چهل غروب، آسمان، خورشید را بارید.

چهل بار کوه، پژواک مظلومیت خون شهدا را به آسمان پاشید و گودال خون تراوش کرد.

چهل روز غم، دیوارهای کوفه را کوبید و نیزه ها، نیمه جان،

پا بر زمین زدند. به یاد آن روز که طنین «هل من ناصر » کسی، کائنات را می لرزاند .

این بار، تو باید قیام کنی

چشم هایت را باز کن؛ اینجا کربلاست .

آمده ای تا داغ نفس گیر آن ظهر را، با اشک هایت، مویه کنی .

چشم هایت، بغض فروخورده خاک را به فرات می سپارند .

نگاه کن، نخل های کمر خمیده، استقامتت را تحسین می کنند .

آتش از خاک می جوشد و صحرا هنوز بوی خون می دهد !

فرات، تنها شاهد این ماجراست؛ مگر می شود مشک ها را فراموش کند؛ یا لب های تشنه ای را که با حنجره سوخت باد، آب را فریاد می زدند؟ !

غم بر تارک دلت می وزد و هوای اسارتی را نفس می کشی که چهل سال، شکسته ترت کرده است .

شانه های صبرت را بگستران؛ چیزی از خاکستر خیمه ها نمانده؛ باد، همه را به تاراج برده است .

آمده ای تا بعد از چهل روز، بوی برادرت را نفس بکشی؛ تا محکم تر و استوارتر از پیش، در شام بایستی .

برو؛ وقت آن است که خطبه هایت را با تمام وجود فریاد بزنی .

دیگر نوبت آن است که عَلَم های افتاده را برافرازی. بلند شو؛ این بار تو باید قیام کنی !

...

خورشید بر سر خاک، آتش می ریزد .

کاروان خیمه های سوخته، در چهلمین روز خزان بازگشته اند .

قرار است به دنبال لاله های پرپر شده بگردند؛ به دنبال ردپایی از مظلومیت در خاک خفته .

گدازه های آتش، در جام حسرت می سوزند و فرات، عطش خاک را در خود حل کرده است؛ با موج هایی که از داغ آن حماسه، سر به ساحل می زنند .

کاروان آمده است تا خشم تازیانه ها را بر بدن های کوچک، مویه کند؛ آمده است تا قصه دربه دری اش را هم دوش باد، در گوش زمان نجوا کند؛ آمده است تا در رد پای سنگ، آینه های شکسته را جست وجو کند .

غربت کاروان، باران می شود بر خاک و بار دیگر شعله می کشد تمام خاطره های جگر سوخته از زمین .

خورشید، سر به تاریکی گذاشته است و غم، زانو زده در برابر کاروان و :

” افتاده عکس ماه لبِ گودی و زنی در جست وجوی یوسف زیبای بی کفن “

از حنجره خسته زینب علیهاالسلام

چهل روز است که چله نشین غربت آیینه ام .

چهل پگاه است که چکاچک شمشیرها، خاموش شده و اندوه نیرنگ کوفیان، از حنجره خسته زینب علیهاالسلام فریاد می شود .

فریاد غربت حسین را باید از گلوی خشکیده طفلی شنید که گل پوش تیر وحشیانه سیاه دلان شد .

ای نخل های صبور، شاهدان بی زبان معرکه آتش و خنجر! آنچه را دیدید، در یک هم سرایی شاعرانه بر جهانیان عرضه کنید .

مرا با داغ نینوا تا قیامت پیمانی ست ناگسستنی .

آقا! عاشورایی ام کن

سجاده نشین لحظه های سرخ عبادت! دستی برآور و سینه ام را عاشورایی کن. می خواهم پس از چهل وادی رنج و گریه، نام تو، مستی فزای دقایق عزایم باشد .

آقا! کسی که امروز به تغزیت خاندان تو برخاسته، می خواست دیروز باشد و هواخواهی اش را با نثار جان خویش به تماشا بگذارد .

از چهلمین شب عروج آسمانی ات، چندین چله گذشته است که در شمار نیست؛ اما زخم ها همچنان تازه و مرثیه ها خواندنی ست .

اربعین

ای آن که لحظه لحظه کنار تو زیستم !

امشب، چهل شب است برایت گریستم

امشب چهل شب است که آب از گلوی من

پایین نرفته، بغض عطشناک کیستم؟

بنشان به تل زینبیه، طاقت مرا

من زینبم؛ نمی شود آخر نایستم

آن جاده را مگو به چه حالی گذشتم و

دل کندم از تو؛ آمدم ای هست و نیستم !

من، چادر سیاه غمم، دور تکیه ات

جز ذکر یا حسین تو، تکرار چیستم؟

این اربعین هم از پی آن اربعین گذشت

چشمان صد حسینیه ات را گریستم

اربعین لاله ها

بشیر !

وقتی به مدینة النبی رسیدیم، مبادا کسی جلوی قافله اسرای کربلا، گوسفندی را سر ببرد! این کاروان، از سفر چهل روزه با سرهای بریده بر بالای نی می آید .

نگذار هیچ لاله ای را در رثای شهدایمان پرپر کنند! سراسر خاک کربلا، پر بود از گلبرگ های خونین و پاره ای که از هر سو مرا صدا می زدند: «أخی اخَّی»

اجازه نده کسی بر سر و رویش خاک بریزد؛ هنوز باد، گرد و خاک کوچه های کوفه و شام را از سر و روی زنان و کودکان عزادار نربوده است .

این صورت های کبود و دست های سوخته، نیازی به گلاب افشانی ندارند؛ هنوز اربعین گل هایی که با تشنه کامی بر خاک و خون افتادند، نگذشته است .

بگو پای برهنه به استقبالمان نیایند؛ این کاروان پر است از کودکانی که پای پرآبله دارند .

سفارش کن شهر را شلوغ نکنند و دور و برمان را نگیرند، ما از ازدحام نگاه های نامحرم و بیگانه بازگشته ایم .

بگذار آسوده ات کنم بشیر !

دل زینب علیهاالسلام برای خلوت مزار جدش پر می کشد تا به دور از چشم خونبار رباب و سکینه و سجاد علیه السلام و این کاروان داغدار، پیراهن کهنه و خونین حسین علیه السلام را بر سر و روی خویش بنهد و گریه های فرو خورده چهل روزه اش را یک سره رها سازد .
جستجو
یکی از شاخصه های پر اهمیت در پیشرفت اسلام اخلاق نیک و کلام دلاویز و پرجاذبه پیامبر اکرم (ص) با انسان ها بود، این خلق نیکوتا بدان حدی بود که معروف شد سه چیز در پیشرفت اسلام نقش به سزایی داشت: 1- اخلاق پیامبر (ص)
امام باقر(سلام الله عليه): إنّ العَبدَ لَيُذنِبُ الذَّنبَ فَيُزوى عنهُ الرِّزقُ؛ بنده، مرتكب گناه مى‏شود و روزى از او گرفته مى‏شود. الكافي: ج 2، ص 270، ح 8 (ميزان الحكمة: ج 2، ص 1074)
امام باقر(سلام الله عليه):لا جِهادَ كمُجاهَدَةِ الهوى.هيچ جهادى مانند مبارزه با هواى نفس نيست.ميزان الحكمة: ح 2911
یکی از شاخصه های پر اهمیت در پیشرفت اسلام اخلاق نیک و کلام دلاویز و پرجاذبه پیامبر اکرم (ص) با انسان ها بود، این خلق نیکوتا بدان حدی بود که معروف شد سه چیز در پیشرفت اسلام نقش به سزایی داشت: 1- اخلاق پیامبر (ص)
امام باقر(سلام الله عليه): إنّ العَبدَ لَيُذنِبُ الذَّنبَ فَيُزوى عنهُ الرِّزقُ؛ بنده، مرتكب گناه مى‏شود و روزى از او گرفته مى‏شود. الكافي: ج 2، ص 270، ح 8 (ميزان الحكمة: ج 2، ص 1074)
امام باقر(سلام الله عليه):لا جِهادَ كمُجاهَدَةِ الهوى.هيچ جهادى مانند مبارزه با هواى نفس نيست.ميزان الحكمة: ح 2911