این نرم افزار شامل احکام، فلسفه و محاسبه‌گر خمس بوده و بر پایه فتاوای 14 مرجع معظم در مورد پرداخت خمس تحلیل و پیاده سازی شده است.

شاید برای آگاهی از میزان خمس اموال خود دسترسی به نماینده مرجع تقلید خود نداشته باشید و حتی با جستجو در اینترنت هیچ گاه جواب شفافی برای این سئوال نیافته اید، نرم افزار محاسبه خمس برای حل این مشکل طراحی و ساخته شده است. این نرم افزار شامل احکام، فلسفه و محاسبه گر خمس بوده و بر پایه فتاوای 14 مرجع معظم در مورد پرداخت خمس تحلیل و پیاده سازی شده است که این مراجع عبارتند از :

• امام خمینی (ره)
• آیت الله خامنه ای(مد ظله العالی)
• آیت الله مکارم شیرازی (مد ظله العالی)
• آیت الله سیستانی(مد ظله العالی)
• آیت الله بهجت(مد ظله العالی)
• آیت الله زنجانی(مد ظله العالی)
• آیت الله فاضل لنکرانی(مد ظله العالی)
• آیت الله صافی گلپایگانی(مد ظله العالی)
• آیت الله اراکی(مد ظله العالی)
• آیت الله تبریزی(مد ظله العالی)
• آیت الله خویی(مد ظله العالی)
• آیت الله وحید خراسانی(مد ظله العالی)
• آیت الله نوری همدانی(مد ظله العالی)
• آیت الله گلپایگانی(مد ظله العالی)

در این نرم افزار سعی شده تا تمامی شرایط و ضوابط عنوان شده در رساله مجتهدین در مورد خمس با توجه به شرایط زندگی امروزی گردآوری و تدوین گردد و همه مواردی که می تواند شامل لیست اموال یک شخص باشد (از جمله قرض ، درآمد و مهریه و… ) در نرم افزار “محاسبه خمس” در نظر گرفته شده است .کاربر گام به گام مورد مشابه با هر یک از اموال خود را در نرم افزار انتخاب کرده و به گام بعدی رفته تا به نظر مرجع موردنظرش در مورد آن برسد.

دانلود نرم افزار اندروید “محاسبه خمس”

رمز فایل : www.yjc.ir

آیت‌الله سبحانی: بس که درباره حجاب گفته‌ایم و اجرا نشده، قبح آن از بین رفته است؛ کاش از همان نخست عنوان نمی‌کردیم

آیت‌الله سبحانی با بیان این‌که خداوند متعال با پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن همه چیز را به مسلمانان اعطا کرد، گفت: خدا نعمت انقلاب را به ما مفت نداده است، بلکه در مقابل این نعمت به ما می‌گوید «نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و پایان همه کارها از آن خداست».

حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی صبح امروز(15/11/93) در درس خارج اصول خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، انقلاب اسلامی را از مصادیق آیه «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ ۗ وَلِلَّهِ عاقِبَةُ الأُمور، همان کسانی که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و پایان همه کارها از آن خداست» دانست.

وی تأکید کرد: خداوند متعال در 22 بهمن به ملت ما قدرت بخشید، نظام فاسد رفت و نظام اسلامی آمد، ولی آیا وظیفه ما در این‌باره تمام شد؟ در پاسخ باید گفت که تازه وظیفه سخت ما آغاز شده است.

آیت‌الله سبحانی با بیان این‌که خداوند متعال با پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن همه چیز را به مسلمانان اعطا کرد، اظهار داشت: در نظام پیشین به زحمت می‌توانستیم حتی یک دبستان، دبیرستان اسلامی و قرض الحسنه‌ای را تأسیس کنیم.

وی تصریح کرد: ولی در 22 بهمن خدا تمام وزارتخانه‌ها، نهاد‌ها و حتی نیروهای مسلح را به ملت، روحانیت و مسلمانان اعطا کرد و در برابر این نعمت باید شاکر خدا باشیم که این شکرگذاری نیز با برپا کردن نماز محقق می‌شود.

استاد برجسته حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: نباید به گونه‌ای رفتار شود که در کارخانه‌ها و ادارات ما فرد بی نمازی باشد؛ در برخی از کشورها هنگام نماز دانشگاه‌ها تمام کلاس‌های خود را برای اقامه نماز تعطیل می‌کنند؛ نخستین وظیفه افراد ارتباط با خدا و دومین وظیفه آنها نیز ارتباط با خود جامعه است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم امر به معروف و نهی از منکر را سومین وظیفه افراد عنوان و با تأکید بر حفظ حجاب اسلامی از سوی بانوان گفت: متأسفانه گاهی مشاهده می‌شود، افراد حتی در شهر مقدس قم که عش آل محمد است، با لباس‌های نامناسب در برابر دیدگان نامحرمان ظاهر می‌شوند.

وی یادآور شد: چندین سال است که در روزنامه‌ها، نوشته‌ها و منابر درباره حجاب گفته می‌شود؛ ولی بس که گفته‌ایم و اجرا نشده است، قبح آن از بین رفته است؛ کاش از همان نخست عنوان نمی‌کردیم.

آیت‌الله سبحانی همت جمعی را راه مبارزه با بی حجابی دانست و بیان داشت: امیدواریم دولت و علما همه افراد را بیدار کنند و بگویند به دنبال بی عفت بسیاری از مشکلات به وجود می‌آید که از جمله می‌توان به سلطه دیگران و بی قیدی جوانان اشاره کرد.

وی ادامه داد: خدا نعمت انقلاب را به ما مفت نداده است، بلکه در مقابل این نعمت به ما می‌گوید «نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و پایان همه کارها از آن خداست» این آیه درست بر انقلاب اسلامی ما منطبق است.

منبع خبر: خبرگزاری رسا

نماهنگ: پیام رهبر انقلاب به جوانان اروپا و آمریکای شمالی

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

• کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 451.8 MB
• کیفیت متوسط و فرمت Mpeg و با حجم72.3 MB
• کیفیت پايين و فرمت Flv و با حجم 43.7 MB
• مناسب برای تلفن همراه و فرمت 3gp و با حجم 24.4 MB

نماهنگ: Message of Ayatollah Khamenei To the Youth in Europe and North America
با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

• کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 453.8 MB
• کیفیت متوسط و فرمت Mpeg و با حجم72.3 MB
• کیفیت پايين و فرمت Flv و با حجم 53.9 MB
• مناسب برای تلفن همراه و فرمت 3gp و با حجم 24.4 MB

...

حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره‌ی آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار میدهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما میبینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلبهای شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمیکنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند. سخن من با شما درباره‌ی اسلام است و به‌طور خاص، درباره‌ی تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه میگردد. از دو دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی ــ تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا این دین بزرگ، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شود. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسّفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد. من در اینجا نمیخواهم به «هراس‌های» گوناگونی که تاکنون به ملّتهای غربی القاء شده است، بپردازم. شما خود با مروری کوتاه بر مطالعات انتقادی اخیر پیرامون تاریخ، می‌بینید که در تاریخنگاری‌های جدید، رفتارهای غیر صادقانه و مزوّرانه‌ی دولتهای غربی با دیگر ملّتها و فرهنگهای جهان نکوهش شده است. تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره‌ی استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی میکنند.

این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما میخواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمّی همچون شیوه‌ی برخورد با فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری میشود؟

شما بخوبی میدانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینه‌ی مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من میخواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس‌افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدّتی بی‌سابقه، اسلام و مسلمانان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در جهان امروز مایل است تفکر اسلامی در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزشهایی در اسلام، مزاحم برنامه‌ی قدرتهای بزرگ است و چه منافعی در سایه‌ی تصویرسازی غلط از اسلام، تأمین میگردد؟ پس خواسته‌ی اوّل من این است که درباره‌ی انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام پرسش و کاوش کنید.

خواسته‌ی دوم من این است که در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء میکند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن میگریزانند و میترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمیکنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه میگویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) آشنا شوید. من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن مسلمانان مراجعه کرده‌اید؟ آیا تعالیم پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، پیام اسلام را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که همین اسلام، چگونه و بر مبنای چه ارزشهایی طیّ قرون متمادی، بزرگترین تمدّن علمی و فکری جهان را پرورش داد و برترین دانشمندان و متفکّران را تربیت کرد؟

من از شما میخواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیّت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بیطرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگر چه هیچکس به‌صورت فردی نمیتواند شکافهای ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما میتواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکافها بسازد. این چالش از پیش طراحی شده بین اسلام و شما جوانان، اگر چه ناگوار است امّا میتواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار میدهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیشداوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیّت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند.

سیّدعلی خامنه‌ای
۱۳۹۳/۱۱/۱

اگر چه فقر و نیاز شدید عامل مهمی در دزدی است ولی انسان ناوارسته، حتی اگر فقری هم نباشد حریص است و مال‌دوست. در نهاد ما، هم طبع موسوی(حضرت موسی) است، و هم خوی قارونی و فرعونی؛ و اگر روح ما پالایش نشود طبع قارونی و فرعونی ما حاكم قلمرو وجودمان مي‌شود و ادعای خدایی می کند. تلاش های شبانه‌روزی پلیس برای مقابله با دزدی از طلافروشی ها بسیار بجا و لازم است، اما کافی نیست. در کنار این کار، طلا‌فروش هم باید هشیار باشد، مغازه را در جای خلوت و دزدخیر برپا نکند، طلا را در دسترس قرار ندهد، مغازه را مجهز به دزدگیر و دوربین کند و حین کار، خود و شاگردش هم چهار چشم مراقب باشد. مردم نیز نباید نسبت به دزدی‌ها بی تفاوت باشند تا دزد خیالش راحت باشد. مردم می توانند با، کسب رزق حلال، تربیت اولاد سالم، خبردار کردن طلافروش و پلیس مانع دزدی شوند. برای مقابله با آلودگی های جنسی هم نیاز به بسیج عمومی داریم. طبع فرعونی ما نيز اگر با تربیت موسوی و شرعی نشود طغیان می کند. از یک سو، اصل اولی این است که ما خودمان( زن یا مرد) نباید با بزک کردن، چشم چرانی، اختلاط نامشروع و…«مرتع آلودگی های جنسی» شویم؛ از سویی هم پلیس باید با این آلودگی ها مبارزه کند و از سوی دیگر، مردم باید دست‌به‌دست هم بدهند با تربیت اولاد صالح، امر به معروف و نهی از منکر و نقد رسانه های مریض…با این آلودگی ها مقابله کنند.

آلرژی خوب و آلرژی بد
اسلام هم با «روابط نامشروع» و هم با «هوسرانی در ازدواج موقت» مخالف است. بماند که در این میان به خاطر جابه جایی غیرت، برخی نسبت به انواع انحرافات جنسی(مثل زنا، هم‌جنس‌گرایی، خوش وبش و اختلاط با نامحرم، خودارضایی، آلودگی به امور پورنوگرافی و…) ککشان هم نمی‌گزد، ولی نسبت به ازدواج موقت آلرژی بسياري دارند.

گفته بود: گر حکم شود که دزد گیرند در شهر هر آن‌كه هست گیرند. عاقلانه و عادلانه است ما، هم نسبت به روابط جنسی نامشروع و هم نسبت به هوس‌رانی در ازدواج موقت که غير اخلاقي است، آلرژی داشته باشیم. هدف این نوشتار هم مخالفت با هوسرانی در ازدواج موقت است:

نقش مبارزاتی زنان و دختران
ازدواج موقت مردان، با اجنّه و فرشتگان نیست، طرف دیگر این ازدواج ها زنان بیوه ای هستند که به دلایلی با «اراده و اختیار» خود، تمایل به این ازدواج دارند. خانمی می گفت: من خودم هم از مخالفان ازدواج موقت بودم، ولی وقتی بچه ها سر زندگی و خانه خود رفتند و سالی به دوازده ماه چند بار بهم سر می زنند و نوه هایم را دیر به دیر می بینم و از شدت تنهایی شب‌ها شبح می بینم و سال ها به امید ازدواج دائم صبر کردم، ولی سودی نداشت، ناچار شدم این گزینه را انتخاب کنم. اما برخی از زنان هستند با تنوع طلبی و هوسرانی و… آبروی زنان را در این ازدواج برده اند. نقش زنان فهمیده، در کاهش هوسرانی زنان و مردان (برادر، شوهر و فرزند و نامحرم)در ازدواج موقت خیلی چشمگیر است. زنان با شیوه‌های زیر می توانند در «مبارزة عملی» (نه صرفاً حرفی) با هوسرانی در این ازدواج گام های خوبی بردارند.

• توجه به تمکین همسران
• بیان ضررهای هوسرانی و تنوع‌طلبی
• بیان فلسفه حقیقی ایـن ازدواج از ديدگاه اسلام
• امر به معروف زنان بد حجاب و عشـوه گر
• نهی از منکر کردن زنان بدحجاب و عشوه گر
• عشوه‌گری و جـلوه نمـایی نکردن نزد نامـحرم
• تلاش عملی برای کم کردن تشریفات سنگین ازدواج دائم
• درمان سـرد مزاجی در روابط زناشویی برای حفظ همسر از آلودگی
• شعله‌ور نکردن شهوت محارم(فرزند و برادر و..)با پوشش نامناسب و رفتار تحریک آمیز
• تلاش مالی و اطلاعاتی و عاطفی و… برای ازدواج زنان بیوه و دختران
• کنار گذاشتن حیای ناپسند نزد شوهر(پوشیدن لباس شیک، آرایش)
• اجتناب از اختلاط نامشروع با نامحرم در مهمانی، در روابط خانوادگی، تحصیلی و شغلی
• شعله‌ور نکردن شهوت شوهر و فرزندان با ارتباط یا دوستی با زنان عشوه‌گر
• کمک به شوهر، فرزند و برادر در گزینش شغلی مناسب و بدون اختلاط با زنان عشوه گر
• حمایت شناختی و عاطفی از دختران (به خصوص دختران مجرد با سن بالا و زنان بیوه)
• ترغیب شوهر و فرزندان به دین‌داری و تقلید از مراجع (نه کارهای خودسرانه به نام دین)
• حمایت مالی از زنان بیوه فقیر ( با صدقه، زکات، ایجاد شغل و پرهیز شاغل بودن خود و شوهر)
• شعله‌ور نکردن شهوت شوهر و فرزندان با همراهی نكردن آن‌ها در دیدن مسائل پورونوگرافی(مانند فیلم، تصویر و داستان جنسی)
• نقد فیلم ها و سریال هایی که به روابط آزاد زن و مرد دامن می زنند.

نکته: یکی از موارد بالا تشریفات در ازدواج(سرویس طلا، مهر سنگین، خرید لباس و مخلفات، پذیرایی، تالار، تزیین ماشین عروس، آرایشگاه، اجاره لباس عروس، آتلیه و…) است. وقتی تشریفات ازدواج برای یک جوان که تازه از سربازی برگشته و یا دانشجو است یا درسش تمام شده است خیلی خیلی سنگین است (مثلا نزدیک 7- 10 میلیون تومان) و همان ابتدا از او سرویس طلا می خواهند معلوم است که نمی‌تواند ازدواج کند. تا بیاید همسرش را منزل ببرد حداقل 20 میلیون تومان باید هزینه کند.

با توجه به مخارج سنگین ازدواج، برخی پسران جوان می گویند «اگر عاقلی شیر بخواهد، دنبال خريدن گاو نمي‌رود!» این حرف ریشه ای است و اگر آسیب های ازدواج کم نشود برای جامعه ما فاجعه بار خواهد بود. به نظر من دختر یا خانمی یا هر شیر پاک‌خورده ای که با هوسرانی در ازدواج موقت مخالف است باید با «عمل خود» (نه شعار و حرف) برای «ازدواج آسان تحقیق شده» گامی بردارد و گرنه آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.

آسیب شناسی
به شکل اینترنتی و مشاوره‌های تلفنی از کارشناسان خانم و آقا درباره این ازدواج موقت نظر خواهی کردم. همه اتفاق نظر داشتند «باید آسیب شناسی شود و حدود و شرایط آن که مطابق حکمت و مصالح جامعه است مشخص شود.» اما من نمی دانم آسیب شناسی را چه کسی باید انجام دهد؟! جنّیان یا فرشتگان؟ این کار مثل این است که دشمن به کشور ما حمله کند کسی اقدام نکند و همه باور داشته باشند که باید جلوی دشمن ایستاد. پس سخنرانان، اصحاب رسانه، جامعه شناسان و روان شناسان نویسنده، برای اقدامی عملی و علمی بسم الله…!

پی نوشت :
1. ماهنامه خانه خوبان، ش 57.

 

راه های محبوب خدا شدن

دوستی با خداوندعزّوجل ، به دو صورت متصور است.

 

1. دوستی بندگان با خداوند و محبوب بودن خداوند.
2. دوستی خدا با بندگان و محبوب او واقع شدن.

و آنچه مورد سؤال قرار گرفته است، همان صورت دوم است.البته همه‏ ی موجودات جهان هستی از این نظر که مخلوق و اثر آن ذات اقدس می‏باشند، محبوب او خواهند بود. لکن مراد از حبّی که در آیات و روایات مطرح گردیده است، معنای خاصی است که همان:

کنار رفتن حجاب‏ها و صفای باطن بنده و مورد عنایت و لطف آن ذات اقدس قرار گرفتن است.

در آیات و روایات گاه با عناوین و معیارهای کلی راه‏های محبوب خدا شدن مواجهیم مانند اطاعت و پیروی از رسول گرامی اسلام ^{صلی الله علیه و آله} و یا دوست داشتن خداوند متعال و یا عمل به واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات، و گاه موارد جزئی و مصادیق را از متون اسلامی می‏توانیم استفاده نماییم.

به سخن دیگر ایمان به خدا و روز قیامت و تصدیق انبیا علیه السلام و نبوت نبی اکرم ^{صلی الله علیه و آله} و پذیرش ولایت دوازده امام معصوم ^{علیه السلام} و اجتناب از کفر و شرک و نفاق و علم و دانش در جانب عقیده؛ و عمل کامل به دین اسلام و عدم تبعیض در عمل به احکام دین، و تبعیت محض و بدون چون و چرا از خدا و رسول ^{صلی الله علیه و آله} و ائمه ^{علیه السلام} و عدم فساد و طغیان و تعدی به دین و خلق خدا و دوستی خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله در جانب عمل؛ و آراستن نفس و باطن به حالات و ملکات پسندیده و حذف صفات و ویژگی های ناپسند ظاهری در جانب اخلاق؛ سبب محبوبیت و تقرب و کسب منزلت در بارگاه ربوبی و نبوی ^{صلی الله علیه و آله} و علوی ^{علیه السلام} گشته و این به معنای رسیدن انسان به کمال و هدفی است که برای آن آفریده شده است، که همان “قرب عنداللَّه” می‏ باشد. در رابطه با خداوند، دوستی به دو صورت تحقق می‏ یابد.

...

>

1. دوستی بندگان با خداوند و محبوب بودن خداوند.

2. دوستی خدا با بندگان و محبوب واقع شدن بندگان “یحبهم و یحبونه".^[1] آنچه مورد سؤال است همان نوع دوم دوستی؛ یعنی محبوب خداوند قرار گرفتن بندگان است.

پیش از پرداختن به پاسخ سؤال، توجه به دو مطلب ضروری است أ: مقام محبّت و عشق، مقامی بس والا و بلند است و ورود به این بحث، با گستردگی و اهمیتی که دارد، موجب طولانی شدن نوشتار و خروج از مقصد اصلی می‏گردد، به ویژه آن که آیات و روایات و دعاها و… فراوانی در متون معتبر دینی وجود دارد، که بیان و بررسی آنان، مستلزم تدوین کتابی مستقل خواهد شد. ب: خداوند متعال ذات و جمال خویش را دوست دارد، از این رو مخلوقات و آثار خود را که جلوه‏ی جمال خویش است، دوست دارد چنان که در حدیث قدسی آمده: “کنت کنزاً مخفیاً فاحببت ان اعرف، فخلقت الخلق لکی اعرف”.[2]

گنج مخفی بد ز پرّی چاک کرد   خاک را روشن‏تر از افلاک کرد[3]

اساس خلقت جهان هستی، حبّ و عشق ذات حضرت حق به ذات خویش است. خواست تا جمال خویش آشکار گرداند، آفرینش را آینه‏ ی جمال خود گردانید. عبدالرحمان جامی از عارفان قرن نهم، چنین می‏گوید:

در آن خلوت که هستی بی نشان بود
به کنج نیستی، عالم نهان بود
وجودی بود از نقش دوئی دور
ز گفتگوی مائی و توئی دور
جمالی مطلق از قید مظاهر
به نور خویشتن، بر خویش ظاهر
جمال اوست هر جا جلوه کرده
ز معشوقان عالم بسته پرده

پس همه‏ ی موجودات جهان، محبوب خداوند متعال می‏باشند،[4] لکن آنچه در این مقام مورد بحث قرار گرفته است، محبوب بودن انسان‏ها است به معنای خاص آن، که در ادامه‏ی سخن بیان خواهد گردید.

امکان محبوب و مجذوب خدا شدن: خداوند رحیم در پیام و دستور خویش به پیامبر گرامی اسلام ^{صلی الله علیه و آله}، خبر از امکان محبوب خداوند قرار گرفتن بندگان و مؤمنان می‏دهد “قل ان کنتم تحبون اللَّه فاتّبعونی یحببکم اللَّه":[5] به مردم بگو اگر محبّ و دوست خدایید، پیرو من (پیامبرص) باشید تا محبوب خدا شوید. و در سوره‏ی مائده: “یحبهم و یحبونه”[6]: دوست می‏دارد ایشان را و آنان هم او را دوست می‏دارند. و در حدیث قدسی است که فرمود: “لوعلم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقاً."[7] اگر آنان که از من روی گردانیده‏اند می‏دانستند میزان اشتیاق و محبت مرا به خودشان، از فرط اشتیاق، جان می‏باختند.
و در حدیث قدسی معروف و معتبر است که امام صادق ^{علیه السلام} از پیامبر ^{صلی الله علیه و آله} نقل می‏فرماید که خداوند فرمود: “…انه لیتقرب الیّ بالنافلة حتی اُحبّه…”[8] که بنده‏ی صالح به وسیله مستحبات و اعمال نیک، قرب الاهی پیدا نموده و محبوب حق تعالی واقع می‏شود.

معنای محبوب خدا شدن: دوستی خدا با خلق و محبوب آن ذات جمیل قرار گرفتن، دارای معانی متفاوتی می‏تواند باشد لکن به معنا و مفهومی که محبت و علاقه در انسان‏ها به کار می‏رود، نمی‏باشد. ولی آنچه در این مجال می‏توان گفت این است که بر اثر این دوستی، خداوند پرده را بر می‏دارد تا دوستان او بتوانند حضرت الاهی را با چشم قلب مشاهده نمایند و تقرب به او پیدا کنند. و این منظور از ازل مورد توجه آن ذات اقدس بوده که باطن چنین بنده‏ای را پاکیزه سازد تا غیر او در آن جای نگیرد و موانع میان او و بنده‏اش را برطرف سازد تا جز حق نشنود و سخنی جز از او استماع ننماید و جز او از چشم باطنی او، از چشم دیگری نبیند و به غیر از زبان حق از زبان دیگری سخن نگوید.[9]

راه‏های محبوب خدا شدن: مهم ترین راه کسب محبوبیت در پیشگاه خداوند این است که انسان به طور تفصیل بداند آن ذات اقدس یگانه چه اموری را می‏پسندد و مورد تأیید و رضایت او است تا با بر آورده کردن آنها و عمل به اوامر او، توجهات و عنایات او را به خود جلب کرده و کم کم خود را به او نزدیک نماید، چنان که برای حفظ محبوبیت خویش نیز، ناچار باید این روند را تا آخر عمر خویش ادامه داد و نیز باید بداند که آن ذات اقدس از چه اموری کراهت دارد و چه اموری سبب سخط و غضب و لعن او می‏گردند و مورد نهی او واقع شده‏اند، تا از آنها اجتناب کند و اگر بدان‏ها گرفتار است، خود را زا آنها نجات دهد تا محبوب درگاه حق واقع شود و لازم است این شیوه را نیز تا پایان عمر ادامه دهد، تا مطرود و منفور و مورد غضب و لعن آن ذات اقدس نشود.

آن گونه که بیان گردید آسان ترین راه کسب این معرفت، آشنایی و مراجعه به قرآن کریم و روایات معصومین علیه السلام است، زیرا قرآن کلام مصون از تحریف بوده و خداوند متعال بیانگر تمامی اموری است که محبوب او هستند و ایمان و عمل سبب محبوبیت در پیشگاه او و غرق شدن در رحمت او می‏شود و نیز بیانگر اموری است که اعتقاد یا عمل یا اتصاف به آنها سبب غضب خداوند و طرد شدن از درگاه او و سقوط در درکات جهنم می‏شود؛ و اگر انسان کاملاً خود را در عقیده و عمل و اخلاق با قرآن منطبق نماید و در این راستا از سیره نبوی صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیه السلام الگو بگیرد، به این مقصود و مطلوب؛ یعنی محبوبیت عنداللَّه و نجات از غضب و سخط و لعن الاهی دست یافته است. آیات و روایات، گاه با عناوین و معیارهای کلی، راه‏های محبوب خدا شدن را بیان می‏نمایند، گاه موارد جزئی و مصادیق را در پیش روی سالکان راه کمال قرار می‏دهند. معیارهای کلی مانند:

1. پیروی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: آن گونه که اشاره گردید خداوند کریم شرط محبوب شدن بنده‏ی خویش را پیروی از پیامبر و رسول خویش می‏داند، و فرمود: “به مردم بگو اگر محبّ و دوست خدایید، پیرو من (پیامبر) باشید تا محبوب خدا شوید.[10]
از این رو در این کریمه، معیار و ضابطه‏ی کلی محبوب خدا شدن را اطاعت و پیروی از رسول - خواه گفتار ایشان، خواه عمل ایشان - می‏داند و در آیات فراوانی از قرآن مجید به این پیروی و متابعت دستور فرموده است: “ماآتاکم الرسول فخذوه و…"[11] و “اطیعوا اللَّه و اطیعوا الرسول…"[12] و “اطیعوا اللَّه و رسوله و لاتنازعوا…"[13]
2. انجام فرائض و نوافل و مستحبات: در احادیث متعدد و معتبری که به نام احادیث قرب فرایض و قرب نوافل شناخته شده، راه‏های محبوب خدا شدن را انجام واجبات و مستحبات ذکر نموده است. بررسی و استفاده‏ی کامل از این گونه احادیث و بیان تفاوت قرب فرایض و قرب نوافل موجب اطاله‏ی سخن و پراکندگی مطالب خواهد شد، لکن فقط به نمونه‏ای از آنان بسنده کرده و با بررسی متون دینی به موارد جزئی که سبب جلب محبت الاهی می‏گردد، سخن را پایان می‏بخشیم.
در حدیثی از امام صادق علیه السلام است که از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل فرمود که: خداوند عزوجل فرمود: “بنده‏ی من به چیزی محبوب‏تر از آنچه بر او واجب نمودم، تقرب نمی‏جوید و همانا پیوسته به وسیله‏ی نافله و مستحبات به حضرت من تقرب پیدا می‏کند تا به درجه‏ای که او را دوست می‏دارم، می‏رسد. و هنگامی که او را دوست داشتم، در این حال گوش او خواهم شد که با آن می‏شنود و چشم او خواهم بود که با آن می‏بیند و زبان او خواهم گشت که با آن سخن می‏داند، و دست او می‏شوم که با آن کارها را انجام می‏دهد و… ."[14]
شبیه این روایت، از امام باقر علیه السلام نیز نقل گردیده است.[15]
با دقت در این گونه روایات و بررسی آیات، نتایج و ثمراتی هم که بر اثر محبوب خدا واقع شدن بندگان به دست می‏آید، کاملاً روشن می‏گردد. که در مجموع، پیدایش صفای باطنی و رفع حجاب‏ها و موانع و رسیدن به مقام قرب الاهی که همه از فضل و لطف آن ذات یگانه است، نتیجه و ثمره‏ی این محبت خواهد بود.[16]
“ایمان” خود به عنوان ثمره‏ی این محبت الاهی در روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمود: “ان اللَّه یُعطی الدنیا من یُحبّ و من لایحبّ و لایعطی الایمانَ الاّ من یحبّ"[17]: خداوند دنیا را به کسی که دوست دارد و یا ندارد، می‏بخشد، ولی ایمان را به کسی که دوست دارد، اعطا می‏نماید. زیرا که نظر محبوب به محب، اظهار التفات و لطف است به او که در نتیجه، محبّت محبّ به محبوب بیشتر می‏شود و او را از خود بی خودتر می‏نماید. از این روست که در دعای ندبه، می‏خوانیم که: “اللهم و اقبل الینابوجهک الکریم و اقبل تقربنا الیک و انظر الینا نظرة رحیمة، نستکمل بها الکرامة عندک ثم لاتصرفها عنّا بجودک…” [18]: ای خدا بر ما به وجه کریم خود رو نما و تقرب ما را به سوی خود بپذیر و بر ما به نظر رحمت (و لطف) نظر نما تا کرامت نزد تو را بدان وسیله، کامل کنیم و به کرمت، نظر لطف خویش را از ما مگردان…".
از مطالب گذشته، بعضی راه‏های کلی کسب محبت الاهی نسبت به بندگان روشن گردید، حال به برخی از موارد جزئی اشاره می‏گردد که در آیات قرآن، به عنوان “اعمال پسندیده و محبوبان عنداللَّه” معرفی شده‏اند:
ایمان، اطاعت از خدا و رسول، سرعت به سوی خیرات و جبران خطاها و طلب غفران از خداوند، انفاق در راه خدا به صورت آشکار و پنهان، فرو خوردن خشم و عفو از لغزش‏های مردم و نیکوکاری با آنان، کسانی که دایماً به یاد خدا هستند و بر کار خطای خویش اصرار نمی‏کنند و ربا نمی‏خورند،[19] بر خدا توکل می‏کنند و در برابر ناملایمات صابر و شکیبا هستند و زبان به گلایه نمی‏گشاید، با مردم مشورت می‏کنند و با مردم به نرمی و ملاطفت رفتار می‏کنند.[20] تقوا پیشه‏اند و به عهد و پیمانی که با خدا و رسول صلی الله علیه و آله و ولی علیه السلام و یا مردم می‏بندند، پایبند هستند،[21] با توبه و اخلاص و تقوا خود را تطهیر می‏کنند و از آلودگی‏ها و هرزگی‏ها برکنارند،[22] چشم و گوش و زبان و شکم و فرج خود را از استفاده‏های نابجا حفظ می‏کنند،[23] به پدر و مادر خود احترام گذاشته و حرمت ارحام را نگه می‏دارند،[24] از بزرگان دین به خصوص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به نیکی و با احترام و درود یاد می‏کنند،[25] و اگر مسئولیتی یابند و به حکومت و قضاوت بپردازند، دادگر و عادل‏اند،[26] بر آنچه در راه خدا خرج کرده‏اند افسوس نمی‏خورند و اگر به مالی و مکنتی و حکومتی می‏رسند مغرور نمی‏شوند[27] اهل بذل مال و جان در راه اویند.[28]
در روایات نیز مواردی را برای جذب محبت الاهی می‏توان مشاهده کرد: به آنچه نزد خداوند مرغوب است، رغبت نمودن،[29] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و آل او را دوست داشتن،[30] خدا را دوست داشتن،[31] به سراغ علم و دانش رفتن،[32] تهلیل و تکبیر فراوان گفتن،[33] مداومت و تعجل در عمل نمودن،[34] و… .
در مقابل، گروه‏های ذیل به عنوان “مبغوضان” و “ملعونان” و “مطرودان” درگاه خداوند معرفی شده‏اند: کافران،[35] مشرکان،[36] منافقان،[37] مستکبران،[38] لجبازان ستیزه جو[39] و فخرفروشان گردنکش که به خود می‏نازند،[40] از حریم خود تجاوز کرده و حقوق الاهی و حقوق مردم را رعایت نمی‏کنند،[41] خوشگذران و رفاه طلب[42] و اسراف‏گرند،[43] در زمین فساد بر پا می‏کنند،[44] از مال خود به طور صحیح و در راه خدا استفاده نمی‏کنند و بخل و حسد و کینه می‏ورزند،[45] پیمان شکن بوده و با کفار و دشمنان دین طرح دوستی و همکاری می‏ریزند،[46] خیانتکار و ناسپاسند،[47] از کشتن مؤمنان و انبیا و اولیای الاهی دریغ نمی‏کنند،[48] و اهل گناه و عصیان و طغیان هستند،[49] بر خود و بر مردم ستم روا می‏دارند و حقوق الهی را رعایت نمی‏کنند،[50] اهل تنبّه و تذکر و پشیمانی و توبه و دعا و تضرع به درگاه الاهی نیستند و در مقابل خدا نیز گردنکش و مغرورند،[51] به تحریف دین پرداخته،[52] از شیطان و طاغوت تبعیت کرده،[53] راه هدایت مردم را مسدود می‏کنند و در بین اهل دین تفرقه افکنده و آنها را منحرف می‏کنند،[54] بد دهن بوده و به گفتار خود در عمل پایبند نیستند،[55] و خدا و رسول صلی الله علیه و آله و اولیای الاهی و مؤمنان را با عملکرد و گفتار خود آزار می‏دهند،[56] از جهاد در راه خدا و بذل جان و مال در راه خدا فراری و بهانه‏جو هستند،[57] اهل گناه و ناسپاس[58] و تابع فاسقان[59] می‏باشند، اهل عمل صالح و ایمان به خدا و رسول صلی الله علیه و آله و ولّی علیه السلام نیستند و از ایشان می‏برند و به دشمنان ایشان می‏پیوندند.[60]
حال اگر واقعاً در پی جلب رحمت و عنایات حق و محبوبیت نزد او هستیم باید با عزمی راسخ خود را از گروه دوم جدا کرده و به گروه اول بپیوندیم و با امر به معروف و نهی از منکر و ترویج و تبلیغ و دفاع از کیان اسلام و مسلمانان و حریم تشیع، هم خود از خدا راضی شویم و هم خدا را از خود راضی کنیم، هم خدا و نبی صلی الله علیه و آله و ولی علیه السلام را دوست بداریم و هم محبوب ایشان واقع شویم.[61] انشاءاللَّه.

 

[1] مائده، 54.

[2] بحار، ج84، ص 198 .

[3] مولوی، مثنوی.

[4] ر.ک: ابن سینا، اشارات و تنبیهات، ج 3، ص 363 - 359؛ صدرالمتألهین، اسفار، ج 7، ص 160 - 148.

[5] آل عمران، 31.

[6] مائده، 54.

[7] شیخ محمد بهاری (ره)، تذکرة المتقین، ص 134.

[8] کلینی، کافی، کتاب الایمان والکفر، باب من اذی المسلمین واحتقرهم، ح 7، ص 253؛ بحارالانوار، ج 70، کتاب الایمان والکفر، مکارم الاخلاق، ص 16، ح 8.

[9] فیض کاشانی، ملامحسن، اخلاق حسنه، ص 239 - 238.

[10] آل عمران، 31.

[11] حشر، 7.

[12] نساء، 59.

[13] انفال، 46.

[14] کلینی، کافی، ج 2، ص 352، ح 7.

[15] همان، ص 352، ح 8.

[16] اخلاق حسنه، ص 238.

[17] فیض کاشانی، محسن، محجة البیضاء، ج 8، ص 64.

[18] محدث قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای ندبه.

[19] آل عمران، 130 و 136 و 146 و 148.

[20] همان، 3 و 146 و 159 و 160.

[21] آل عمران، 76 ؛ توبه، 4 و 7.

[22] توبه، 108 ؛ بقره، 222.

[23] مؤمنون، 11 و 1 ؛ نور، 31 و 30 ؛ احزاب، 71 و 70.

[24] لقمان، 15 و 14.

[25] احزاب، 56 ؛ حجرات، 5 و 2.

[26] حجرات، 9 ؛ مائده، 42.

[27] حدید، 23.

[28] صف، 4 ؛ آل عمران، 158 و 154.

[29] بحارالانوار،ج 70، ص 70، ح 4.

[30] همان، ج 57، ص 198، ح 145.

[31] همان، ج 70، ص 18، ح 9.

[32] همان، ص 304، ح 18.

[33] محجة البیضاء، ج 2، ص 275.

[34] بحارالانوار، ج 71، ص 216، ح 18 و ص 322، ح 33.

[35] بقره، 90 و 89 ؛ روم، 45 ؛ آل عمران، 32.

[36] لقمان، 13.

[37] فتح، 6 ؛ توبه، 38 الی آخر سوره.

[38] نحل، 23.

[39] شوری، 16 ؛ اعراف، 71.

[40] حدید، 23 ؛ نساء، 36 ؛ لقمان، 18.

[41] بقره، 190 ؛ اعراف، 55.

[42] قصص، 76.

[43] اعراف، 31 ؛ انعام، 141.

[44] قصص، 77 ؛ طه، 81 ؛ مائده، 64 ؛ بقره، 205.

[45] همان.

[46] مائده، 50 و 63 و 80؛ رعد، 20 و 25.

[47] حج، 38 ؛ انفال58 ؛ نساء، 107.

[48] نساء، 93 ؛ آل عمران، 112 ؛ بقره، 61.

[49] حجرات، 7.

[50] شوری، 40 ؛ آل عمران، 57 و 140.

[51] اعراف، 55.

[52] مائده، 78 - هود، 18.

[53] هود، 60 و 59 - نساء، 118 و 115 و 54 و 48 - احزاب، 68 و 64.

[54] اعراف، 44 و 45.

[55] صف، 2 و 3 ؛حجرات، 12 و 11 ؛ نور، 23 ؛ نساء، 148.

[56] احزاب، 57 و 58.

[57] انفال، 16.

[58] بقره، 276.

[59] هود، 60 و 59.

[60] رعد، 20 و 25.

[61] فجر، 28 ؛ آل عمران، 31.

منبع: پایگاه اسلام کوئست

 

آیین همسایه داری

دین مقدس اسلام، برنامه ای جامع و کامل برای سعادت بشر در دنیا و آخرت است که جنبه ها و نیازمندی های فردی و اجتماعی، جسمی و روحی او را در نظر دارد و در مورد همسایه داری نیز رهنمودهای سودمندی بیان کرده است.

خداوند در قرآن کریم در برشماری مجموعه ای از حقوق اسلامی مسلمانان در قبال یکدیگر، نیکی به چند گروه از جمله همسایگان را به بندگانش سفارش می کند و می فرماید:

وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ. (نساء: 36)

و به همسایه نزدیک و همسایه دور احسان کن.

در تفسیر «دور» و «نزدیک» در آیه بالا، چند احتمال داده شده است، ولی به نظر می رسد منظور همان دوری و نزدیکی مکانی باشد. از آنجا که کلمه همسایه، در عرف عامیانه مفهوم محدودی دارد و تنها همسایگان نزدیک را دربرمی گیرد، شاید برای توجه دادن به وسعت مفهوم آن از نظر اسلام، راهی جز این نبوده است که نامی از همسایگان دور نیز به صراحت برده شود.

این بیان هنگامی تقویت می شود که نظر اسلام را درباره حد همسایگی بدانیم. شخصی می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم: فدایت شوم، حد همسایگی تا کجاست؟ فرمود: «اَرْبَعین دارا مِن کُلِّ جانب؛ چهل خانه از هر طرف».

متأسفانه در دنیای ماشینی امروز روابط عاطفی و انسانی مردم با یکدیگر چنان به ضعف و خاموشی گراییده است که همسایگان نزدیک نیز کوچک ترین خبری از حال همدیگر ندارند و حتی گاهی پس از چندین سال سکونت در یک محل، هنوز نام یکدیگر را نمی دانند. اسلام این رویه را به شدت نکوهش می کند و سفارش های اولیای بزرگوار اسلام در این باره، موجب شگفتی است. علی علیه السلام در آخرین وصیت های خود چنین می فرماید:

اللّه َ اللّه َ فی جیرانِکُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِیَّةُ نَبِیِّکُمْ، مازالَ یُوصی بِهْمِ حَتّی ظَنَنّا اَنَّهُ سَیُورِّثُهُمْ.

از خدا بترسید! از خدا بترسید! درباره همسایگان که همواره مورد سفارش پیامبرتان بوده اند. (آن حضرت) به قدری درباره آنان سفارش می کرد که گمان می بردیم برای ایشان میراثی قرار خواهد داد.

پیامبر اسلام شیوه رفتار همسایگان با یکدیگر را در تأمین سعادت و آسایش انسان ها مؤثر می دانست و به یارانش سفارش می کرد در جایی مسکن گزینند که بتوانند از نعمت وجود همسایگان شایسته تری بهره مند شوند. وقتی یکی از اصحاب از ایشان پرسید: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله ! تصمیم دارم خانه ای بخرم، به نظر شما کدام محله را انتخاب کنم؟ حضرت بدون آنکه محله خاصی را به او پیشنهاد کند، فرمود:

اَلْجَارُ ثُمَّ الدّارُ، اَلرَّفیقُ ثُمَّ السَّفَرُ.

اول همسایه [را بنگر] سپس خانه [بخر]، ابتدا رفیق [برگزین] سپس سفر [کن].

پیام متن:

1. تا چهل خانه از هر طرف، همسایه به حساب می آیند.

2. سفارش به همسایه داری در گفتار امامان معصوم.

3. توجه به همسایگان قبل از خرید منزل.

...

آداب همسایه داری

آداب و حقوقی که اسلام برای همسایگان در نظر گرفته، فراوان است. روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله از یاران خود پرسید: آیا می دانید حق همسایه چیست؟ حاضران پاسخ منفی دادند. آن حضرت فرمود:

حق همسایه آن ا ست که اگر برای کرایه از شما درخواست کمک کرد، به او کمک کنید. اگر وام خواست، به او بپردازید. هرگاه تهی دست شد، از او دست گیری کنید. چنانچه خیری به او رسید، به او تبریک بگویید. هنگام بیماری، به عیادتش بروید. در مصیبت ها به او تسلیت بگویید. اگر مُرد، در تشییع جنازه اش حاضر شوید. بر ارتفاع خانه خود بدون موافقت او نیفزایید تا مانع وزش نسیم و جریان هوا نشود. هرگاه میوه ای خریدید، مقداری به او هدیه کنید و اگر مایل به این کار نبودید، آن را پنهانی به خانه ببرید و دقت کنید که فرزندتان آن را از خانه بیرون نبرد که فرزند او ببیند و به خاطر آن بهانه گیری کند. با بوی غذای مطبوع خود، او را میازارید، مگر آنکه مقداری برایش بفرستید.

گرامی داشتن و احترام همسایه نیز از سفارش های مهم اسلام است. رسول خدا صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید:

حُرْمَةُ الْجارِ عَلَی الْإنسانِ کَحُرْمَةِ أُمِّهِ.

احترام همسایه، مانند احترام مادر، بر انسان لازم است.
پیام متن:

1. کمک مالی، عاطفی و غذایی، از وظایف اخلاقی همسایگان در حق همدیگر است.

2. ارزش والای احترام به همسایه در اسلام.

صبوری و رازداری با همسایگان

اگر افراد یک محل به مدت طولانی با یکدیگر همسایه باشند، کم کم بر اسرار زندگی همدیگر آگاه خواهند شد. از آنجا که آشکار ساختن اسرار زندگی مردم و فاش کردن عیب های آنان بسیار نکوهیده است، مؤمن نباید در کار دیگران کنجکاوی کند و به دنبال عیب جویی باشد. اگر هم بر حسب اتفاق بر رازی آگاه شد، باید آن را پنهان بدارد و مصداق این مثل که: «خدا می بیند و می پوشد، همسایه ندیده می خروشد» نباشد. از این رو، امام سجاد علیه السلام ، رازداری را یکی از حقوق همسایگان بر یکدیگر معرفی می کند و می فرماید:

فَإِنْ عَلِمْتَ عَلَیْهِ سُوءً، سَتَرْتَهُ عَلَیْهِ.

چنانچه بر عیب همسایه ات آگاه شدی، باید آن را پنهان سازی.

از سوی دیگر، تضاد و مزاحمت از پی آمدهای زندگی اجتماعی است. وقتی گروهی با هم در یک محیط زندگی می کنند، ممکن است کم توجهی و عمل نکردن بعضی افراد به آداب اسلامی، آسایش را از دیگران بگیرد و آنان را بیازارد و این، خود، زمینه ساز کدورت ها و درگیری های بعدی شود. در این صورت شایسته است طرفی که از همسایه خود کم لطفی دیده است، آزار همسایه را تحمل کند. اگر هم ناچار به نشان دادن واکنش شد، با رویی گشاده و زبانی نرم به وی گوشزد کند؛ به گونه ای که این تذکر به اصلاح او کمک کند و رنجش خاطرش را موجب نشود. امام کاظم علیه السلام می فرماید:

لَیْسَ حُسْنُ الجَوارِ کَفَّ الْأَذی ولکِنَّ حُسْنَ الجَوارِ الصَّبْرُ عَلی الاَذی.

همسایه داری نیکو، به آزار نرساندن نیست، بلکه همسایه داری نیکو، در صبر بر آزار همسایه است.
پیام متن:

رازداری و صبر در برابر آزار همسایگان، از جلوه های والای اخلاق همسایگی است.

آثار مثبت رعایت حقوق همسایگی

رفتار نیک همسایگان با یکدیگر، می تواند سرچشمه برکت های فراوانی باشد. تقویت روحیه همکاری و همفکری به منظور پاکیزه و آباد نگه داشتن محیط زندگی، یکی از آنهاست که خود، آرامش روانی و طول عمر انسان را در پی دارد. امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید:

حُسْنُ الجَوارِ یُعَمِّرُ الدِّیارَ و یَزیدُ فی الْأَعمارِ.

همسایه داری نیکو، شهرها را آباد و عمرها را طولانی می کند.

در جای دیگر این امام همام، خوش رفتاری با همسایه را موجب زیاد شدن روزی معرفی می کند و می فرماید: «حُسْنُ الجَوارِ یَزیدُ فی الرِّزْقِ؛ همسایه داری نیکو، روزی را زیاد می کند».

آمرزش گناهان نیز پاداش خداوند به کسانی است که همسایه ها از آنان راضی باشند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

مَن ماتَ وَ لَهُ جیرانٌ ثلاثَةٌ کُلُّهُمْ راضُونَ عَنهُ غُفِرَ لَهُ.

هر کس بمیرد، در حالی که سه همسایه داشته باشد و همگی از او راضی باشند، آمرزیده می شود.
پیام متن:

آبادانی شهرها، طولانی شدن عمر، فزونی روزی و آمرزش گناهان، نشانه های رضایت معنوی همسایگان از یکدیگر است.
نتیجه بی تفاوتی نسبت به همسایگان

بی خبری از حال همسایگان و بی توجهی به حقوق آنان، از اموری است که در اسلام نکوهش و از آن به زشتی یاد شده است. پیامبر بزرگوار اسلام، کسی را که خود، سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد، مؤمن نمی داند.

ما امَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعانَ و جارُهُ جائِعٌ.

به من ایمان نیاروده است، کسی که با شکم سیر بخوابد، در حالی که همسایه اش گرسنه باشد.

همچنین، از امام صادق علیه السلام نقل است:

پس از جدایی حضرت یعقوب از فرزندش یوسف، فرزند دیگرش بنیامین نیز از وی جدا شد. این پیامبر بزرگ، روزی در حال مناجات به درگاه خداوند عرض کرد: بارالها، دوری از یوسف و نابینایی، مرا کم بود که بنیامین را نیز از من گرفتی! به او وحی شد: ای یعقوب! من اگر فرزندانت را میرانده باشم، برایت زنده می کنم و به تو برمی گردانم، ولی آیا به یاد داری که در فلان روز، گوسفندی کشتی و آن را کباب کردی و با اهلت خوردی و به فلانی و فلانی که همسایه تو و روزه دار بودند، چیزی ندادی؟

این حکایت، می آموزد که این بلا به سبب بی توجهی حضرت یعقوب علیه السلام به آن همسایه است.
ای که بر مرکب رهوار سواری هشدار خر هیزم کش همسایه تپیده به گلِ است
آتش از خانه همسایه درویش مخواه کانچه برروزن او می گذرد، دودِ دل است
پیام متن:

بی توجهی به احوال همسایگان، موجب کم لطفی خداوند و حتی نشانه ضعف ایمان است.

آزار به همسایگان

آزار دیگران، با فطرت آدمی ناسازگار است و هیچ عقل سلیمی آن را نمی پسندد. وقتی خداوند، بی توجهی به حال همسایگان را منشاء کم لطفی می شمارد، آزار رسانی به آنها، حتما پی آمدهای سنگین تری را در پی می آورد.

به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض شد: فلان زن، روزها روزه می گیرد و شب ها به نماز می ایستد و صدقه می دهد، ولی همسایه خود را نیز با زبانش می آزارد. حضرت فرمود: «لا خَیْرَ فیها، هِیَ مِن أهْلِ النّارِ؛ خیری در او نیست، او اهل آتش است».

اسلام پیروان خود را از همسایه آزاری بازداشته و هیچ ارج و حرمتی برای فرد همسایه آزار قائل نشده و دستور داده است با وی برخورد جدی کنید و او را به اشتباه خویش آگاه سازید. امام باقر علیه السلام درباره متوجه کردن همسایه به عمل نادرست خود، در حدیثی چنین می فرماید:

شخصی از آزار همسایه اش نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله شکایت کرد. حضرت او را به صبر فراخواند. بار دیگر نیز به شکایت آمد، حضرت باز هم او را به خویشتن داری دعوت کرد. بار سوم آمد و شکایت خود را تکرار کرد، پیامبر فرمود: چون روز جمعه شود، زمانی که مردم برای نماز جمعه می روند، اثاثیه ات را از منزل خارج کن و بر سر راه مردم بیاور. چون از تو علت این کار را جویا شدند، ماجرای خود را برای آنان بازگو کن. آن شخص به دستور پیامبر عمل کرد. چون ساعتی گذشت، همسایه ای که آزارش می داد، سراسیمه نزد او آمد و از او خواست اثاثیه اش را به منزل بازگرداند و گفت: با خداوند عهد می کنم که دیگر تو را نیازارم.
پیام متن:

همسایه آزاری، در اسلام به شدت نکوهش و نوعی جرم اخلاقی محسوب می شود.

همسایگان را دریابیم

وجود همسایه خوب، برای آدمی نعمتی ارزشمند و همسایه خوب بودن، مایه محبت و دوستی است. دل ها همواره متوجه جایی می شود که نیکی و مهربانی در آن حاکم باشد و هرجا که شهد خیر باشد، افراد گرد هم می آیند. نقش رفتار نیک در همسایگی، در ایجاد تجمع های پرشکوه و الفت های اجتماعی، فراوان است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «مَنْ حَسُنَ جِوارِه کَثُرَ جیرانُهُ؛ آن که همسایگی اش نیکو باشد، همسایگانش روزافزون می شود.»

ایشان در حدیثی دیگر می فرماید: «حُسْنُ الجوار یَعْمُرُ الدّیارَ و یزیدُ فی الأعمار؛ خوش همسایگی، هم آبادی ها را آباد و هم عمرها را زیاد می کند».

امام صادق علیه السلام نیز در سخنی فرمود: «بر شما باد نماز خواندن در مسجدها و همسایگی خوب با مردم».

گاهی تحمل سختی ها و ناسازگاری های همسایگان، برای حُسن هم جواری لازم است. اگر بخواهیم روابط مان از هم نگسلد، باید صبور بود و تحمل کرد و بدی را با بدی پاسخ نداد.

رفت و آمد، رسیدگی، احوالپرسی، یاری، عیادت، انفاق و صدقه، رفع نیاز و همدردی، از جمله وظایفی که بر عهده همسایه و نیز نشانه جوانمردی و انسان دوستی است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «مِنَ المُروّةِ تَعَهُّدُ الجیرانِ؛ رسیدگی به همسایگان، جوانمردی است».

همچنین حضرت امام باقر علیه السلام یکی از ویژگی های مهم شیعه را، رعایت حق همسایگی می داند و می فرماید:

والتعاهُدُ لِلجیرانِ مِنَ الفُقراءِ وَ اَهلِ المَسکَنَةِ وَ الغارِمینَ و الأَیتام.

از نشانه های پیروان ما، رسیدگی به همسایگان نیازمند و تهی دست و بدهکاران و یتیمان است.

انسان شرافتمند و با وجدان چگونه می تواند آسوده خاطر و با شکم سیر بخوابد، در حالی که در همسایگی او محروم و گرسنه و نیازمند باشد و با آنکه او می تواند گرهی را از آنان بگشاید، کوتاهی کند!؟ چگونه می تواند این سخن پیامبر را از یاد ببرد که:

ما امَنَ بی مَنْ باتَ شَبعانا وَ جارُهُ المُسلمُ جائعٌ.

هر کس سیر بخوابد، در حالی که همسایه مسلمانش گرسنه باشد، به من ایمان نیاورده است!

اگر این حق و حریم اسلامی، مسئولانه شناخته و رعایت شود، در جامعه اسلامی نیازمند و گرفتاری که صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارد، پیدا نخواهد شد.
پیام متن:

حسن همجواری، رسیدگی، رفت و آمد، یاری، عیادت، انفاق و صدقه و رفع نیازمندی، از وظایف اخلاقی همسایگان نسبت به یکدیگر است.

سفارش اميرالمؤمنين علي عليه السلام درباره ي همسايه چيست؟
امير المؤمنين عليٌّ عليه‏السلام
- عندَ وفاتهِ - : اللّه‏َ اللّه‏َ فـي جِـيرانِكُم فإنَّهُم وَصيَّةُ نَبيِّكُم ، ما زالَ يُوصي بِهِمْ حتّى ظَنَنّا أنَّهُ سَيُوَرِّثُهُم .
- در هنگام وفات- : خدا را ، خدا را درباره همسايگانتان كه آنان سفارش شده پيامبر شمايند . آن حضرت صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم پيوسته درباره همسايگان سفارش مى‏كرد چندان كه گمان برديم آنها را ارث‏بَر قرار خواهد داد .
نهج البلاغة : الكتاب 47 منتخب ميزان الحكمة : 124

خوب بودن همسايه ها با هم چه فايده اي دارد؟
الإمامُ الصّادقُ عليه‏السلام :
حُسنُ الجِوارِ يُعمِّرُ الدِّيارَ ، ويَزيدُ في الأعْمارِ .
حُسن همسايگى خانه‏ها را آباد و عمرها را زياد مى‏كند .
الكافي : 2 / 667 / 8 منتخب ميزان الحكمة : 124

همسايگي خوب چگونه است؟
الإمامُ الكاظمُ عليه‏السلام :
ليسَ حُسنُ الجِوارِ كَفَّ الأذى ، ولـكـنْ حُسنُ الجِوارِ الصّبرُ على الأذى .
حُسن همسايگى اين نيست كه آزار نرسانى بلكه حسن همسايگى اين است كه در برابر آزار و اذيّت همسايه شكيبا باشى .
تحف العقول : 409 منتخب ميزان الحكمة : 124


امير المؤمنين عليٌّ عليه‏السلام :
مِن حُسنِ الجِوارِ تَفَقُّدُ الجارِ .
از نشانه‏ هاى حُسن همسايگى جويا شدن از احوال همسايه است .
تحف العقول : 85 منتخب ميزان الحكمة : 124

سفارش رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - درباره ي همسايه چيست؟
رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
مَن‏كانَ يُؤمنُ باللّه واليَومِ الآخِرِ فلا يُؤْذي جارَهُ .
هر كه به خدا و روز واپسين ايمان داشته باشد همسايه خود را آزار نمى‏رساند .
الكافي : 2 / 667 / 6 منتخب ميزان الحكمة : 124

كسي كه همسايه اش از او در امان نباشد چگونه است؟
الإمامُ الرِّضا عليه‏السلام :
ليسَ مِنّا مَن لَمْ يأمن جارُهُ بَوائقَهُ .
از مـا نيست كسى كـه همسايه‏اش از شرّ او در امان نباشد .
عيون أخبار الرضا عليه‏السلام : 2 / 24 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 124

كسي كه سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد، نزد خدا و رسولش چگونه است؟
الإمامُ الباقرُ عليه‏السلام :
قـالَ رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم : ما آمَنَ بي مَن باتَ شَبْعانَ وجارُهُ جائعٌ . قالَ : وما مِن أهلِ قريةٍ يَبِيتُ و فيهِم جائعٌ ، يَنظُرُ اللّه‏ُ إليهِم يومَ القِيامَةِ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم فرمود : به من ايمان نياورده‏است آن كه شب را با شكم سير بخوابد و همسايه‏اش گرسنه باشد . فرمود : اهل هر آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه‏اى باشد ، روز قيامت خداوند به آنان نظر (رحمت) نمى‏افكند .
الكافي : 2 / 668 / 14 منتخب ميزان الحكمة : 124

همسايه چه حقوقي دارد؟
رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم
في حُقوقِ الجارِ: إنِ اسْتَغاثَكَ أغَثْتَهُ ، وإنِ اسْتَقْرَضَكَ أقْرَضْتَهُ ، وإنِ افْتَقَر عُدْتَ علَيهِ ، وإنْ أصابَتْهُ مُصيبَةٌ عَزَّيْتَهُ ، وإنْ أصابَهُ خَيرٌ هَنّأتَهُ ، وإنْ مَرِضَ عُدْتَهُ ، وإنْ ماتَ اتَّبَعتَ جَنازَتَهُ ، ولا تَسْتَطِلْ علَيهِ بالبِناءِ فتَحْجُبَ عَنهُ الرِّيحَ إلاّ بإذنِهِ ، وإذا اشْتَرَيتَ فاكِهَةً فأهْدِ لَهُ ، فإنْ لَم تَفْعلْ فأدْخِلْها سِرّا ، ولا تُخْرِجْ بها وُلْدَكَ تَغيظُ بها وُلْدَهُ ، ولا تُؤْذِهِ برِيحِ قِدْرِكَ إلاّ أنْ تَغرِفَ لَهُ مِنها
اگر از تو كمك خواست كمكش كنى ، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهى ، اگر نيازمند شد نيازش را برطرف سازى ، اگر مصيبتى ديد او را دلدارى دهى ، اگر خير و خوبى به او رسيد به وى تبريك و شادباش گويى ، اگر بيمار شد به عيادتش روى ، وقتى مرد در تشييع جنازه‏اش شركت كنى ، خانه‏ات را بلندتر از خانه او نسازى تا جلوى جريان هوا را بر او بگيرى مگر آن كه خودش اجازه دهد ، هرگاه ميوه‏اى خريدى براى او تعارف بفرستى و اگر اينكار را نكردى مخفيانه ميوه را به خانه‏ات ببر ، فرزندت را همراه ميوه بيرون مياور كه بچه او با ديدن ميوه در دست او ناراحت شود ، با بوى و دود ديگت او را آزار مده مگر آن كه مقدارى از غذاى آن را براى او بفرستى .
مسكّن الفؤاد : 105 منتخب ميزان الحكمة : 124

احترام به همسايه تا چه اندازه اهميت دارد؟
رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
حُرمَةُ الجارِ على الإنسانِ كحُرمَةِ اُمّةِ .
احترام هـمسايه بـر انسان ، همانند احـترام مادرش مى‏باشد .
مكارم الأخلاق : 1 / 274 / 834 منتخب ميزان الحكمة : 122

نویسنده : اقبال حسینی نیا ، صفحه 108- پايگاه حوزه

محال است انسانی به جز از راه سیدالشهدا علیه السلام به مقام توحید برسد. شریان فیوضات و خیرات از مسیر حضرت سیدالشهدا علیه السلام است و پیشكار این فضیلت هم حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس علیه السلام است.

مطالب زیر گزیده ای از توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره) است كه به شاگردان و اطرافیان خود فرموده اند و ما آن ها را به اختصار ذكر می نماییم. باشد كه كلامش چون صاعقه ای بر قلبمان بدرخشد و راهنمایمان در تاریكی ها باشد.

نماز

شما را سفارش می كنم به اینكه نمازهایتان را در بهترین و با فضیلت ترین اوقات آنها به جا بیاورید و آن نمازها با نوافل، 51 ركعت است؛ پس اگر نتوانستید، 44 ركعت بخوانید و اگر مشغله های دنیوی نگذاشت آنها را به جا آورید، حداقل نماز توابین را بخوانید [نماز اهل انابه و توبه هشت ركعت هنگام زوال است.]

مرحوم علامه طباطبایی و آیت الله بهجت از ایشان نقل می كنند كه می فرمودند: «اگر كسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن كند.»

مرحوم آقای سید هاشم رضوی هندی می فرمایند: روزی یكی را به محضر آقای قاضی آوردند كه مثلا آقا دستش را بگیرد و راهنمایی اش كند. مرحوم آقای قاضی فرموده بودند: «به این آقا بگویید كه نماز را در اول وقت بخواند.» بعد معلوم شد كه آن آقا وسواس در عبادات داشته و نماز را تا آخر وقت به تأخیر می انداخته است.

اما وصیت های دیگر، عمده آنها نماز است. می فرمودند نماز را بازاری نكنید اول وقت به جا بیاورید با خضوع و خشوع. اگر نماز را تحفظ كردید همه چیزتان محفوظ می ماند و تسبیح صدیقه كبری سلام الله علیها كه از ذكر كبیر به شمار می آید و آیت الكرسی در تعقیب نماز ترك نشود.

...

دعا در قنوت نماز

آقای قاضی می فرمودند این دعا را در قنوت نماز بخوانید: «اللهم ارزقنی حبّك و حبّ ما تحبه، و حبّ من یحبّك، والعمل الذی یبلغنی إلی حبّك واجعل حبّك احبّ الاشیاء إلی.» خداوندا محبت خود را و محبت كسانی را كه دوست داری و محبت كسی كه تو را دوست دارد و عملی كه مرا بسوی محبتت برساند را ؛ روزی ما بفرما و محبت خود را محبوب ترین چیزها نزد ما قرار بده.

قرآن

آیت الله نجابت می فرمودند: آیت الله میرزا علی قاضی به مرحوم آیت الله شیخ علی محمد بروجردی (از شاگردان برجسته آقای قاضی) فرموده بودند كه: «هیچ گاه از قرآن جدا مشو و ایشان تا آخر عمر بر این سفارش آقای قاضی وفادار و پایبند بود. هر وقت از كارهای ضروری و روزمره فارغ می شد، قرآن می خواند و با قرآن بود.»

آقای سید محمد حسن قاضی می فرمایند: «چند سفارش ایشان عبارت است از: اول روخوانی قرآن، می فرمودند قرآن را خوب و صحیح بخوانید.

توصیه دیگر ایشان راجع به دوره تاریخ اسلام بود. می فرمودند یك دوره تاریخ اسلام را از ولادت حضرت پیغمبر(صلی الله و علیه وآله) تا 255 هـ.ق یا 260 هـ.ق بخوانید. و بعد از عمل به این ها می فرمودند برو نمازشب بخوان!»

آیت الله قاضی در نامه ای به آیت الله طباطبایی می فرمودند: «دستورالعمل، قرآن كریم است؛ فیه دواء كل دواء و شفاء كل عله و دوا كل غله علماً و عملاً و حالاً. آن قره العیون مخلصین را همیشه جلوی چشم داشته باشید و با آن هادی طریق مقیم و صراط مستقیم سیر نمایید و از جمله سیرهای شریف آن قرائت است به حسن صورت و آداب دیگر، خصوص در بطون لیالی…»

و نیز: «بر شما باد به قرائت قرآن كریم در شب با صدای زیبا و غم انگیز، پس آن نوشیدنی و شراب مۆمنان است. تلاوت قرآن كمتر از یك جزء نباشد.»

نماز شب

«اما نماز شب پس هیچ چاره و گریزی برای مومنین از آن نیست، و تعجب از كسی است كه می خواهد به كمال دست یابد و در حالی كه برای نماز شب قیام نمی كند و ما نشنیدیم كه احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب.»

علامه طباطبایی می فرمودند: «چون در نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم، از نقطه نظر قرابت و خویشاوندی گاه گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می شدم تا یك روز در مدرسه ای ایستاده بودم كه مرحوم قاضی از آن جا عبور می كردند. چون به من رسیدند، دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند: ای فرزند! دنیا می خواهی نماز شب بخوان، آخرت می خواهی نماز شب بخوان!»

حاج سید هاشم حداد می فرمودند: «مرحوم آقا خودش این طور بود و به ما هم این طور دستور داده بود كه در میان شب وقتی برای نماز شب برمی خیزید، چیز مختصری تناول كنید، مثلاً چای یا دوغ یا یك خوشه انگور یا چیز مختصر دیگری كه بدن شما از كسالت بیرون آید و نشاط برای عبادت داشته باشید.»

توسل به ائمه أطهار (علیهم السلام)

آیت الله سید علی آقا قاضی در یكی از نامه هایش چنین مرقوم فرمودند: «…. و تمام طرق …. توسل به ائمه أطهار(علیهم السلام) و توجه تام به مبدأ است. چونكه صد آمد، نود هم پیش ما است. با دراویش و طریق آنها كاری نداریم. طریقه، طریقه علما و فقها است، با صدق و صفا.»

توسل به حضرت سیدالشهدا (علیه السلام)

محال است انسانی به جز از راه سیدالشهدا علیه السلام به مقام توحید برسد. سریان فیوضات و خیرات از مسیر حضرت سیدالشهدا علیه السلام است و پیشكار این فضیلت هم حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس علیه السلام است.

دعا برای فرج امام زمان (علیه السلام)

از آن چیزها كه بسیار لازم و با اهمیت است دعا برای فرج حضرت حجت ـ صلوات الله علیه ـ در قنوت نماز وتر است بلكه در هر روز و در همه دعاها.

دل هیچ كس را نرنجانید!

دیگر آن كه، گر چه این حرفها آهن سرد كوبیدن است، ولی بنده لازم است بگویم اطاعت والدین، حسن خلق، ملازمت صدق، موافقت ظاهر با باطن و ترك خدعه و حیله و تقدم در سلام و نیكویی كردن با هر برّ و فاجر، مگر در جایی كه خدا نهی كرده. الله الله الله كه دل هیچ كس را نرنجانید!

رفع ناراحتی های روحی

آن مرحوم در هنگام اضطراب و ناراحتی های روحی، خواندن این كلمات را سفارش می كردند: «لا اله الا الله وحده لا شریك له، له الحمد و له الملك و هو علی كل شیء قدیر، أعوذ بالله من همزات الشیاطین و أعوذ بك ربی من أن یحضرون إن الله هوالسمیع العلیم: هیچ معبودی جز خداوند یكتای بی شریك وجود ندارد و ستایش و حكومت مخصوص اوست و او بر هر كاری تواناست. از وسوسه های شیاطین به خدا پناه می برم و به تو پناه می برم ای پروردگارم از این كه نزد من حاضر شوند. همانا خداوند شنوا و داناست.»

حق الناس

آیت الله نجابت نقل می كند: وقتی كه بنده مشرف شدم خدمت ایشان فرمودند: «هر حقی كه هر كس بر گردن تو دارد باید ادا كنی. خدمت ایشان عرض كردم: مدتی قبل در بین شاگردهایم كه نزد بنده درس طلبگی می خواندند، یكی خوب درس نمی خواند. بنده ایشان را تنبیه كردم. اذن از ولیّ او هم داشتم در تربیت. در ضمن این جا هم نیست كه از او طلب رضایت كنم. می فرمودند: «هیچ راهی نداری، باید پیدایش كنی. گفتم آدرس ندارم، گفتند باید پیدا كنی.

آقای قاضی فرمودند: هر حقی كه برگردنت باشد تا ادا نكنی باب روحانیت، باب قرب، باب معرفت باز شدنی نیست. یعنی این ها همه مال حضرت احدیت است. و حضرت احدیت رضایت خود را در راضی شدن مردم قرار داده است.»

منبع: تبیان

اینم طنزه مثل

یاﺩﺷ ﺑﺨﯿﺮ ﯾﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽﺑﺎ200 تومنیﻣﯿﺮﻓﺘﯿﻢﻣﻐﺎﺯﻩ با
چهارتا ﭼﯿﭙﺲﻭ سه تا ﯾﺨﻤﮏﻭ دوﺗﺎ ﻟﻮﺍﺷﮑــــﻭ ﯾﻪ ﺑﺴﺘﻨﯽمگنوم
ﻣﯿﻮﻣﺪﯾﻢﺑﯿﺮﻭﻥ
.
.
.
.
.
.
.
ﺍﻻﻥﺩﯾﮕﻪﻧﻤﯿﺸﻪ،
ﻫﻤﻪﺟﺎﺩﻭﺭﺑﯿﻦﮔﺬاشتن!

زنان بار دیگر در موسیقی ایران خبرساز شدند. اما این‌بار ماجرا مربوط به محدودیت آنها برای اجرای زنده در شهرستان‌ها نیست. داستان در مورد انتشار آلبومی است که واکنش‌هایی را از سوی برخی رسانه‌ها و حتی یکی از مراجع عظام تقلید در مورد تک‌خوانی یک زن دربرداشته است، اعتراض‌هایی که در یکی، دو روز گذشته در مورد صدور مجوز برای یک آلبوم با تک‌خوانی یک زن صورت گرفته، به‌دنبال مراسم رونمایی اثر «تو را ‌ای کهن‌بوم و بر دوست دارم» است.

...

شاهکاری دیگر برای ارشاد

ass="title" style="text-align: justify;">چراغ سبز وزیر به خواننده بی بی سی

کنسرتهای زنانه ای که مردانه مجوز می گیرند

وی که در ایران زندگی می کند و به راحتی در محافل عمومی ظاهر می شود؛ مجوز خوانندگی ندارد. اما به راحتی آلبوم تولید می کند و در شبکه های اجتماعی قرار می دهد.

به گزارش گروه فرهنگی فرهنگ نیوز، یکی از آفاتی که همواره گریبان گیر هنرمندان و فضای هنری در کشورما بوده و هست، رفتارهای مبتذل اقلیتی بوده است که این رفتار  خود را به اسم همه ی فعالان آن رشته ی هنری تمام کرده اند.

یکی از این رشته های هنری، رشته ی موسیقی است. علیرغم اینکه هنر موسیقی نیز می تواند همانند سایر رشته های هنری در خدمت فرهنگ جامعه‎ی ایران اسلامی قرار گیرد، وضع به گونه ای شده که عرصه برای هنرمندان این رشته تنگ شده و مردم نیز به نوعی نسبت به این رشته و فعالان آن دیدگاهی بعضاً منفی پیداکنند.

شاید بتوان گفت اصلی ترین دلیلی که باعث بروز این مسئله شده است؛ رفتارهای مبتذل و تولیدات خارج از حدود عده‎ی قلیلی است که در این رشته فعالیت می کنند و فضا را خراب می‎کنند.

به عنوان مثال اخیرا آوازه خوانی پیداشده است که علیرغم اینکه در ایران زندگی می کند، در شبکه های معاند اجراهای زنده‎ی تلویزیونی می‎کند. وی اخیرا نیز تلاش می کند تا در شهر تهران اجرای زنده داشته باشد و بساط آوازخوانی زنان را در ایران دوباره به راه اندازد.

مهدیه محمدخانی که گفته می‎شود فارغ التحصیل رشته ی معماری است و به حسب علاقه، به موسیقی روی آورده است؛ مدتی است که به سراغ خوانندگی نیز آمده و در شبکه هایی نظیر«من و تو1» و «بی‎بی‎سی» حضور پیدا کرده و آوازخوانی کرده است. وی همچنین آلبومی را هم تهیه کرده و به صورت غیررسمی(بخوانید زیرزمینی) به توزیع و انتشار آن در فضای مجازی می‎پردازد. وی در مصاحبه ای که در نهم ژوئن2014 با رادیو«چشم انداز بامداد» وابسته به بی‎بی‎سی فارسی داشت اعلام کرد که قمرالملوک وزیری-معروف به قمر- اولین زن کاباره ای ایران را الگوی کاری خود قرارداده است. قمرالملوک وزیری معروف به «قمر» اولین زنی بود که به صورت بی حجاب در در کنسرت حاضرشد و تکخوانی کرد.

وی که در ایران زندگی می کند و به راحتی در محافل عمومی ظاهر می شود؛ مجوز خوانندگی ندارد. اما به راحتی آلبوم تولید می کند و در شبکه های اجتماعی قرار می دهد. جالب تر اینجاست که معلوم نیست چگونه یک فردی که مجوز انتشار آلبوم ندارد، می تواند مجوز برگزاری کنسرت را از وزارت فرهنگ و ارشاد دریافت کند و در فرهنگسرای وابسته به وزارت ارشاد-فرهنگسرای نیاوران- کنسرت برگزار کند!

این مسئله از دوحالت خارج نیست: اول این که وزارت فرهنگ و ارشاد دچار سهل انگاری شده است و یا دوم این که عمدی در کار بوده است که این فرد که با شبکه های معاند هم همکاری می کند توانسته است دوبار به اجرای زنده و تکخوانی در تهران بپردازد.

البته در آبان ماه سال گذشته که مهدیه محمدخانی در تالار وحدت تهران کنسرتی اجرا کرد، شایعاتی مبنی بر حضور علی جنتی-وزیر وقت فرهنگ و ارشاد-در آن برنامه وجود داشت. که ظاهرا ایشان مسئله ی حضور خود در آن برنامه را تکذیب کرده بودند.

جالب اینجاست که این وادادگی که در مورد اجرای کنسرت نامبرده صورت گرفته است، به عَلَمی تبدیل شده است برای بدخواهان نظام مقدس جمهوری اسلامی برای تحقیر انقلاب اسلامی. ویدئوی اجرای مهدیه محمدخانی در یوتیوب قرار گرفته و تاکنون حدود 269هزار بار دیده شده است. در این صفحه از محمدخانی با عنوان قهرمان شکست طلسم 35 ساله جمهوری اسلامی یادشده است! از وی با عنوان اولین زنی که توانسته است قبح شکنی کند و در ایران آوازخوانی کند یادشده است.

باید دید چگونه یک زن آوازه خوانی که یک مطرب آوازه خوان پیش از انقلاب را الگوی خود قرار داده است اینچنین در پی تغییر فضای فرهنگی هنری ایران است و به این راحتی عرصه برای او باز است!

این یکی از مصادیقی است که فضای هنر موسیقی را مسموم می کند و هنرمندان فعال در این رشته را حاشیه دار. امروز فضای هنر موسیقی طوری است که خانواده ها نمی‎توانند فرزند خود را در آکادمی های موسیقی نام نویسی کنند و از سلامت اخلاقی وی اطمینان حاصل کنند. همه ی اینها به خاطر رفتارهای هنجارشکنانه و خارج از عرف عده‎ی معدودی است که فضا را برای علاقه مندان به هنر تنگ می‎کنند.

مهدیه محمدخانی از زمانی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید  تاکنون دوبار توانسته در شهر تهران کنسرت اجرا کند. بار نخست در آبان ماه سال گذشته بود که وی در تالار وحدت تهران اجرای زنده داشت و تکخوانی کرد و اخیرا هم در شامگاه 22 مرداد امسال(به نقل از رسانه ها) به صورت زیرزمینی در فرهنگسرای نیاوران-وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد- کنسرتی اجرا کرده و درآن تکخوانی کرد.

حال همچنان جای این سؤال باقی است که تا چه زمانی بی تفاوتی نسبت به ارزش های دینی و فراتر از آن، نشر و تبلیغ و در اختیار قرار دادن تریبون برای این فعالیت ها ادامه  پیدا خواهد کرد.  وزارت  ارشاد بر مبنای کدام بند و تبصره نسبت به صدور مجوز  اجرای چنین برنامه هایی اقدام می کند. آلودگی فضای فرهنگ و هنر به چنین آسیب هایی آنچنان مهلک است که در صورت عدم سکوت قاطعانه و به هنگام دیگر نمی توان به فرجام نیک آن به راحتی امیدوار بود.