چرا مضطرانه دعا نمی‌کنیم؟!/خدا از ما انتظار دعای مضطرانه دارد/بیایید با دعا، اسلام را یاری کنیم!
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395|
شرایط امروز ما دارد شبیه جنگ حُنین می‌شود مسلمان‌ها در حُنین به تعدادشان مغرور شدند و به خدا توکل نکردند. حُنین تنها نبردی بود که مسلمان‌ها تعدادشان از غیر مسلمان‌ها بیشتر بود ولی با این حال، در ابتدا شکست خوردند، چون به تعدادشان مغرور شدند و به خدا توکل نکردند. |
حجت الاسلام علیرضا پناهیان در سلسله مباحث هفتگی خود که شبهای جمعه در هیأت شهدای گمنام ارائه می‌شود، به مناسبت آغاز ماه رجب و حوادث منطقه سخنرانی کرد. بخش‌هایی از این سخنرانی را در ادامه می‌خوانید:
دانلودمتن و صوت جلسه سخنرانی استاد پناهیان
سؤال مبارز یمنی از میزبان ایرانی
- اخیراً یکی از چهره‌های شاخص نیروهای مقاومت یمن در کشورمان حضور پیدا کرده بود و یکی از سؤالاتی که جوانان(خصوصاً جوانان انقلابی و مذهبی) در نشست‌های مختلف از وی پرسیده بودند در خصوص موشک‌های یمن و توان موشکی این کشور بود. وقتی جوانان ما این سؤال را می‌پرسیدند، ایشان معمولاً در پاسخ به آنها می‌گفت: «مگر خودِ شما(ایرانی‌ها) زمانی که انقلاب کردید موشک داشتید؟! شما حتّی در جنگ تحمیلی هم موشک نداشتید! ما توکلمان به خداست و خدا ما را کمک می‌کند.»
- وقتی این سؤال به دفعات متعدد از ایشان پرسیده شده بود، وی از فردی که به نوعی میزبان ایشان-در ایران- هم بود، پرسیده بود چرا جوانان شما این‌قدر درباره موشک(توان موشکی) از ما سؤال می‌پرسند؟! ما کارهای خودمان را با کمک خدا پیش خواهیم برد. جالب اینجاست که وقتی آن فرد میزبان، موضوع را برای ما نقل می‌کرد، دوستانی که در جلسه حاضر بودند، از او پرسیدند: «حالا واقعاً آنها موشک دارند یا نه؟!»
گاهی ما مذهبی‌ها در مقام عمل، غیرمعنوی و سکولار عمل می‌کنیم/ در این 3 ماه باید تغییرات محسوسی در خودمان ایجاد کنیم.
- بسیاری از اوقات، ما مذهبی‌ها در مقام عمل، به نوعی غیرمعنوی عمل می‌کنیم و برخی اوقات سکولار می‌شویم. ما به نوعی خدا را فراموش می‌کنیم و خدا را در عرض وسائل دیگر در نظر می‌گیریم. ما واقعاً باید باور کنیم که داشتن یا نداشتن موشک فرقی ندارد؛ واقعاً فرقی ندارد. خیلی عمیق‌تر از اینها باید خدا را باور کنیم؛ اگر این‌گونه بودیم خیلی زودتر از اینها فرج حاصل می شد.
- چند روزی است که ماه رجب آغاز شده و ماه شعبان و ماه مبارک رمضان هم در پیش است. ما در این 3 ماه نیز همانند ماه محرم باید سبک زندگی خودمان را عوض کنیم. باید در این 3 ماه تغییرات محسوسی را در خود ایجاد کنیم؛ مخصوصاً در زمانه‌ای که در آن به سر می‌بریم باید با اضطرار دعا کنیم و به در خانه خدا برویم.
خدایا! در همین دنیا به حسابم برس!
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395خدایا!
اگر امکان دارد قبل از صحرای محشر در همین دنیا در گوشه‌ای خلوت برای من وقتی بگذار
و تمام حساب و کتاب مرا برس،
در خواب یا بیداری.
من که نمی‌توانم پاسخ بدهم و یا جبران کنم،
ولی شاید بعد از آن کمی بخود بیایم و یا لااقل کمی به حال خود گریه کنم
و یا از تو تمنای عفو و بخشش کنم.
منبع: بیان معنوی
دعای رفع چشم زخم
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
زراره گفت: چهار مرتبه در سوراخ راست بینی و سه مرتبه در سوراخ چپ بینی بدمد و بگوید:«اللَّهُمَّ رَبِّ مَطَرٍ حَابِسٍ وَ حَجَرٍ یَابِسٍ وَ لَیْلٍ دَامِسٍ وَ رَطْبٍ وَ یَابِسٍ رُدَّ عَیْنَ الْعَیْنِ فِی کَیْدِهِ وَ نَحْرِهِ وَ مَالِهِ (فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ*ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَينِ ينْقَلِبْ إِلَيكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ)(الملک3/4)
10 فضیلت اخلاقی برتر از دیدگاه امام صادق علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395امام صادق علیه السلام فرمود: مکارم اخلاق ده چیز است، اگر می‌توانی آنها را داشته باش…
معنا و مفهوم «اولی الامر»
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
اولی الامر، در لغت یعنی«كار داران، فرمانداران و زعمای دین و…»
ولی از مصداق اولی الامر بیشتر در روایات، سخن گفته شده است. نقل شده كه جابر بن عبد اللَّه انصاری پس از نزول آیه:
«یا ایها الذین آمنوا اطیعواللَّه و اطیعوا الرسول و اولی الامر منكم»(نساء، آيه 59).
از رسول اكرم«صلی الله علیه وآله» سؤال می كند:
«ما خدا و فرستاده او را شناخته ایم، امّا اولی الامر(صاحبان امر) كه خداوند در این آیه اطاعت از آنان را با اطاعت از شما همراه ساخته كیانند؟»
حضرت فرمود:
آنان جانشینان من و پیشوایان مسلمانان پس از من می باشند كه اوّلی نفر آنان علی بن ابی طالب سپس حسن و حسین(همچنان نام آنان را بیان كرد تا آنجا كه فرمود) آخرین آنان نیز، هم نام و هم كنیه من، حضرت مهدی«علیه السلام» حجت خدا در روی زمین است، كه خدای متعال تمام زمین را به دست او فتح می كند و هم اوست كه از چشم شیعیان و دوستان خویش آن چنان پنهان می شود كه جز آنان كه خدای دل آنان را برای ایمان آماده نموده كسی بر اعتقاد به امامتش ثابت نمی ماند».
جابر می گوید: گفتم آیا شیعه در زمان غیبت وی از وجود او نفعی می برند؟
فرمود: «آری، سوگند به خدا، آنان همان گونه كه از پرتو خورشید در زیر ابر روشنایی می گیرند از نور امامت او نیز استفاده می كنند.»
منبع: امامت
درسی که باید از تاریخ می آموختیم.
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
انتظار بجا و منطقی امت انقلابی ایران از دولتمردان این است که از تاریخ و گذشته خسارت بار مذاکره با شیطان بزرگ عبرت گرفته و در خصوص مواضع خصمانه و دوقطبی ساز آمریکایی‌ها نیز موضعی انقلابی و در شأن ملت ایران اتخاذ کنند.
روزنامه «رسالت» در سرمقاله شماره امروز خود(۹۵/۰۱/۲۸) نوشت:
جنگ صفین به درازا کشیده شد و با دسیسه و حیله گری عمروعاص و به کمک برخی عناصر نفوذی دشمن در سپاه حضرت علی علیه السلام (نظیر اشعث) فشارهای اقتصادی و روانی به شدت بزرگ نمایی شد و کم کم روحیه سپاه تضعیف شد. از دیگر سو معاویه با پیدا شدن زمینه های شکست درسپاهش بلافاصله تغییر استراتژی داده و به حضرت علی علیه السلام برای حل اختلافات فی مابین پیشنهاد مذاکره داد. عمروعاص در حساس‌ترین لحظه های جنگ ، زمانی که نشانه‌های شکست در سپاه معاویه آشکار شده بود دست به نیرنگی بزرگ زد و دستور داد با بستن قرآن بر سر نیزه ها و حمل کردن قرآن بزرگ دمشق با کمک ده نفر روی نیزه ها ، همه سپاهیان فریاد بزنند: “ای اهل عراق کتاب خدا بین ما و شما حاکم است."امام علی علیه السلام به شدت با پیشنهاد مذاکره مخالفت کرده، فرمودند: فریب مخورید ، قرآن ناطق منم ، به جنگ ادامه دهید و استقامت کنید که لحظه پیروزی فرا رسیده است و به دعوت اینان اعتنایی نکنید که فریبی بیش نیست.
اما فریب خوردگان ساده لوح و بازی خورده در سپاه امام علی علیه السلام
در حالی که همگی مسلح بودند ، در برابر امام ایستاده و بر خواسته خود پافشاری کرده و در نهایت گفتند:
“یا علی ، دعوت این گروه را بپذیر و گرنه همان گونه که عثمان را کشتیم تو را نیز می کشیم."
نفوذی های دشمن با انجام عملیات روانی و تحریک سپاه ، عرصه را بر حضرت علی علیه السلام به شدت تنگ کرده و تنها راه اتمام جنگ را مذاکره دانسته و حضرت علی علیه السلام را برای قبول مذاکره تحت فشار شدید قرار داده و سرانجام مذاکره با شیطان زمان را بر آن حضرت تحمیل کردند.
تنها راه نجات و سعادت
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
أَطِيعُوا اَللَّهَ وَ لاَ تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ اَلْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ اَلشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ.
خدا را اطاعت كنيد و از فرمان خدا سرباز مداريد،
اگر خيرى ديديد برگزينيد،
و اگر شر و بدى ديديد از آن دورى كنيد.
منبع : نهج البلاغه، خطبه 167
از تو کجا بگریزم ؟...
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
اول :
اي حاكم آسمان اميدها!
اي نهايت خوبي ها!
در هر خوبي اميدم و در هر ناگواري پناهم تويي.
باران مهرباني توست كه كوير نااميدي ام را سرسبز مي كند و نسيم محبت توست كه طراوت را به باغ خزان زده ام مي بخشد.
اگر اميد به نگاه كريمانه ات نبود كه ” نيست ” مي شدم و بي پرتو لطف تو كه گريزگاهي ندارم .
غنچه ي اميدهايم به لبخند تو شكوفا مي شود و درخت آرزوهايم به نگاه تو به بار مي نشيند .
ضمانت روزی از دیدگاه قرآن
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395
|
إِنَّ رَبَّكَ يبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يشَاءُ وَيقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا(الإسراء/30) با آنکه در آیات پیش گفته سخن از تفاوت رزق و روزی میان بندگان شده ولی با این همه رزق و روزی همه موجودات مقدر و معین شده است. خداوند در آیه 6 سوره هود رزق و روزی همه جنبندگان و هر موجودی که نیاز به غذا و خوراک دارد را تضمین کرده و آن را امری حتمی و قطعی بر می شمارد. وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ(هود/6) |
چیستی روزی
مهم ترین و نخستین دغدغه آدمی، خوراک است. انسان پیش از آنکه به فکر هر چیز دیگری بیفتد در اندیشه سیر کردن شکم خویش است. از این رو اگر کسی را در جنگل و یا بیابانی رها سازند نخست در اندیشه آن است که به هر روشی آب و خوراک خود را فراهم کند و به امنیت غذایی برسد. هرگاه خود را از این نظر تامین کرد و یا دست کم مسئله آب و خوراکش را حل کرد در اندیشه امنیت و آسایش می آفتد. او تا از این لحاظ به امنیت نرسد در اندیشه امنیت روحی و روانی و یا آسایش نمی افتد. هنگامی که این مسئله حل شود به جست وجوی پناهگاهی می پردازد تا از شر باد و بوران جانوران در امان ماند.
در اندیشه اسلامی و وحیانی مسئله خوراک و آب برای انسان ارتباط تنگاتنگی با خدا دارد؛ لذا سخن از رزق می شود. رزق به معنای عطایای جاری دنیا و آخرت است که از سوی خداوند به آفریده ها از جمله انسان داده می شود. البته برخی آن را به هر آن چیزی که وارد شکم می شود معنا کرده اند[1] ولی به نظر می رسد که در این واژه معنای بخشش و عطا نهفته است و به معنای غذا و طعام و قوت روزانه و دیگر ضروریات زندگی است که از سوی خداوند به آفریده ها داده می شود. همچنین به بخششهای معنوی چون علم، تقوا، آگاهی و… نیز روزی گفته می شود.
در تحلیل قرآنی و آموزه های وحیانی مسئله منشأ امور، مسئله اصلی و محوری است؛ زیرا توحید در همه مقامات و ابعاد چیزی را بیرون از دایره خدا و خداوندگاری قرار نمی دهد. از این رو مسئله ای به این مهمی نمی تواند بیرون از محور توحید و غیر مرتبط با خدا معنا و مفهوم یابد. چنین تصوری از رزق و روزی نگرش آدمی را به این نخستین مهمترین دغدغه معطوف می سازد و جایگاه و نقش برتر و مهمی در تامین آن، به خدا قائل می شود. نکته دیگری که در همین سر آغاز می بایست بدان اشاره و تاکید شود مسئله واژه معادل «رزق» عربی در زبان فارسی است که از آن به «روزی» تعبیر می شود؛ در این واژه بار معنایی خاصی وجود دارد که بیانگر روزمرگی عطایای خداوند است. به این معنا که خوراک و تامین آن از سوی خداوند و پروردگار هستی روزانه است.
ماه خدا،ماه تزکیه و رشد معنوی
نوشته شده توسطرحیمی 28ام فروردین, 1395حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :
ماه رجب ماه بزرگ خداست و هیچ ماهی در حرمت و فضیلت به پایه آن نمی رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است، آگاه باشید که رجب ماه پروردگار است و شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است و اگر کسی در ماه رجب حتی یک روز روزه بدارد خدا را از خود خشنود ساخته و خشم الهی از او دور می‌گردد.
| رجب ماه درخواست انسان برای ارتقاء ظرفیت رشد معنوی می باشد؛ درست است بعضی از کارهای بدی که انجام داده ایم، ظرفیت را از ما گرفته است، ولی ظرفیت دِه، همچنان بخشنده است؛ لذا از او ظرفیت طلب کنید، استحقاق طلب کنید، لیاقت طلب کنید و بعد از خداوند مسئلت کنید که به این ظرفیت، پاسخ مثبت بدهد و مظروف را عطا کند. |
