ظَهَرَ الفَسَادُ فِی البَرِّ وَالبَحْرِ بِمَا کسَبَتْ أیدِی النَّاسِ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ [1]

به خاطر دستاورد مردم، تباهی در خشکی و دریا آشکارشد؛ تا (سزای) بعضی از آنچه انجام داده اند را به آنان بچشاند؛ باشد که آنان بازگردند.

نکته ها و اشاره ها:
1.این آیه یک قانون است که به صورت قضیه ی حقیقیه بیان شده است و مخصوص زمان و مکان خاصی نیست. این قانون به ما می گوید که هرجا فسادی پیدا شود بازتاب اعمال مردم است.

2.برخی مفسران برآن اند که آیه ناظر به قحطی و خشک سالی است که به خاطر نفرین مردم دامان مشرکان مکه را گرفت.

ولی اگر این مطلب را از نظر تاریخی بپذیریم، بازهم معنای آیه محدود به آن عصر نمی شود، بلکه خشک سالی آن عصر یکی از مصادیق آیه است.[2]

3.مقصود از «فساد» در این آیه هرگونه مفاسد اجتماعی، بلاها و ممنوعیت نعمت ها و برکت هاست که در اثر خلافکاری و گناه افراد به وجود می آید.

4.هر کار خلاف و قانون شکنی که توسط افراد جامعه صورت می گیرد در سازمان اجتماع تأثیر می گذارد و هم چون غذای مسموم، پیکر اجتماع را بیمار می سازد و آثار سوء آن دامان انسان را می گیرد.

برای مثال: دورغ گویی عامل سلب اعتماد عمومی است؛ خیانت در امانت، روابط اجتماعی را سست می کند؛ سوء استفاده از آزادی به دیکتاتوری می انجامد و استبداد، ظلم، تبعیض و محرومیت جامعه را به انفجار می کشاند.

5.در احادیث اسلامی برخی آثار پنهان گناهان نیز بیان شده است که این آثار برای ما ناشناخته است:

برای مثال، بیان شده که «قطع رَحم» و ترک رفت و آمد با خویشاوندان، عمر انسان را کوتاه می کند و شیوع عمل زشت (زنا) عامل نابودی انسان می شود و روزی را کم می کند[3] و حتی در حدیثی از امام صادق علیه السلام روایت شده که

آنها که به وسیله ی گناه می میرند، بیش از کسانی هستند که با مرگ طبیعی از دنیا می روند.[4]

6.در این آیه به یکی از آثار تربیتی بلاها و آفت ها اشاره شده است که همان بیداری انسان از خواب غفلت و بازگشت به سوی خداست.

7.مقصود از خشکی و دریا در این آیه هرگونه خشکی و دریایی است که بر اثر اعمال ناشایست انسان ها آلوده و تباه می شود؛ یعنی ممکن است تمام جهان در اثر خلافکاری انسان ها آلوده و فاسد شود.

آموزه ها و پیام ها:
1.گناه و خلافکاری انسان عامل تباهی جهان است.

2.خلافکاری نکنید که آثار زیانبار گناه دامان خود شما را می گیرد.

3.مشکلات جهان زمینه ساز بیداری و بازگشت انسان هاست.

پی نوشت:

[1] سوره روم، آیه 41

[2]  تفسير نمونه، ج 16، ص 451.

[3] كافى، ج 2، ص 477؛ معانى الاخبار، ص 269 و سفينة البحار، ج 3، ص 325.

[4]  امالى شيخ طوسى، ص 305 و 701 و سفينة البحار، ج 3، ص 217.

می خواهم زندگی ام رنگ و بوی خدایی داشته باشد و

آثار گناهانم محو شود، چکار کنم؟

تبیان نوشت: بهترين کار، توبه است. با توبه واقعي در حقيقت انسان دو مرتبه خدايي مي شود و به سمت خدا باز مي گردد. توبه حقيقي نه تنها باعث آمرزيده شدن گناه مي شود که آثار گناه را نيز از بين مي برد.

برکات و منافع توبه بسیار فراوان است که در آیات و روایات بطور گسترده به آنها اشاره شده است. از جمله امور زیر است:

۱- گناهان را محو و نابود می کند همان گونه که در ذیل آیه یا ایها الذین آمنوا توبوا الی الله توبة نصوحا آمده است:

«عسی ربکم ان یکفر عنکم سیئاتکم؛ امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را بپوشاند. » ^{(سوره تحریم، آیه ۸)}

۲- برکات زمین و آسمان را بر توبه کاران نازل می کند، چنان که در آیات ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ سوره نوح آمده است: «فقلت استغفروا ربکم انه کان غفارا- یرسل السماء علیکم مدرارا- و یمددکم باموال و بنین و یجعل لکم جنات و یجعل لکم انهارا؛ به آنها (قوم نوح) گفتم از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است تا بارانهای پر برکت آسمان را پی در پی بر شما بفرستد، و اموال و فرزندانتان را فزونی بخشد، و باغهای سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد. »

۳- نه تنها گناه را می پوشاند و از بین می برد، بلکه آن را مبدل به حسنه می کند، همان گونه که در آیه ۷۰ سوره فرقان آمده است که می فرماید:

«الا من تاب و آمن و عمل عملا صالحا فاولئک یبدل الله سیئاتهم حسنات؛

مگر کسانی که توبه کنند، و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدل می کند.»

۴- هرگاه توبه کاملا خالص باشد، خداوند آنچنان آثار گناه را می پوشاند که در حدیث آمده حتی فرشتگانی را که مامور ثبت اعمال او هستند به فراموشی وا می دارد و به اعضاء پیکر او که مامور گواهی بر اعمال وی در قیامتند دستور می دهد که گناهان او را، مستور دارند، و به زمین که گناه بر آن کرده و گواه بر عمل او در قیامت است نیز فرمان می دهد که آن را کتمان کند به گونه ای که روز قیامت هنگامی که در صحنه رستاخیز حضورمی یابد، هیچ کس و هیچ چیز برضد او گواهی نخواهد داد.

۵- توبه کار حقیقی چنان مورد عنایت و محبت پروردگار قرار می گیرد که حاملان عرش الهی نیز برای او استغفار می کنند، و تقاضای ورود او و خانواده اش را در بهشت برین و جنات عدن می نمایند.

 شهر سوال

در مطلبی كه در شبكه‌های اجتماعی به نقل از یكی از نماینده‌های پیشین مجلس به‌سرعت در حال انتشار است آمده است كه مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی در واپسین لحظات عمرش نیز بر لزوم عبور از اقتصاد ربوی و گسترش اقتصاد اسلامی و همچنین حركت به سمت علوم انسانی اسلامی تأكید دارد.

همین چند روز پیش بود كه خبر فوت مرحوم آیت‌الله محمدصادق محی‌الدین حائری شیرازی، امام جمعه سابق شیراز و نماینده پیشین ولی فقیه در استان فارس در تمام رسانه‌ها به صورت گسترده پخش شد.

معلم اخلاق، عالم ربانی و فقیهی كه در خطابه و استفاده از تمثیل‌های متعدد در بیان اصیل‌ترین و عمیق‌ترین مبانی فقهی اسلام شهره فراوان داشت.

از آنجا كه این عالم ربانی یكی از متفكران بزرگ فقه اسلامی كشورمان بودند، لذا سئوالی كه بعد از رحلت ایشان به ذهن می‌رسد این است كه آخرین وصیت و سخن مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی چه بوده است.

در طی چند سال اخیر مرحوم آیت‌الله حائری خطابه‌ها و سخنان فراوانی در بحث مبارزه با اقتصاد ربوی و اصلاح نظام بانكی كشور داشتند به طوری كه در این زمینه كتاب‌هایی نظیر « پول رایج جهانی و احیای پول اسلام» و «در اسلام پول کار نمی‌کند» نیز به رشته تحریر درآوردند.

طی یكی دو روز اخیر، در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی مطلبی به نقل از احمد توكلی درباره آخرین وصیت و سخن آن عالم ربانی دست به دست می‌گردد كه در آن تأكید بر این نكته دارد كه مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی در واپسین لحظات عمرش نیز بر لزوم عبور از اقتصاد ربوی و گسترش اقتصاد اسلامی و همچنین حركت به سمت علوم انسانی اسلامی تأكید دارد.

طبق این نوشته‌ها، یك روز قبل از اینكه حال آیت‌الله حائری شیرازی وخیم شده و هوشیاری خود را از دست بدهد، احمد توکلی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و آیت الله میرباقری، نماینده خبرگان رهبری برای عیادت بر بالین وی حاضر می‌شوند.

در آن لحظات آن عالم ربانی تمام توان خود را جمع كرده و با صدای نحیفی به این دو نفر توصیه‌هایی می‌كند و نخست خطاب به آیت‌الله میرباقری می‌گوید:

«علوم انسانی غربی که مبتنی بر انسان شناسی غربی است شرک است و ما باید به جدیت به سوی تولید علوم انسانی اسلامی برویم».

در ادامه رو به سمت احمد توكلی كرده و ادامه می‌دهد:

«باید از اقتصاد ربوی عبور کنیم و اقتصاد اسلامی را که مبتنی بر پول اسلامی است حاکم کنیم».

این‌ها بخشی از خواسته‌های مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی بود که از وقتی به قم بازگشت در هر محفل و مجلسی بر آن تاکید می‌کرد و برای عملی شدن آن راهکار ارائه می‌داد.

ایكنا

باید مراقب باشید که دشمنان اسلام این همزیستی و برادری بین شیعه و سنّی را به هم نزنند. یکی از افتخارات ما این است که مردم ما در نقاطی که تفاوت های مذهبی و قومی وجود دارد و امکان و زمینه اختلاف هست، از درگیری و اختلاف قومی و مذهبی پرهیز می کنند. دشمنان این را نمی‌پسندند. جنگ شیعه و سنّی برای دشمنان اسلام خیلی قیمت دارد. اختلاف و تفرقه میان امّت اسلامی موجب می شود که معنویت، طراوت، قدرت، شکوه و عظمت ائتلاف ملی شما را در هم بشکند و همان‌طور که قرآن فرموده است «و تذهب ریحکم».

بیانات‌ در دیدار مردم زاهدان ۲/اسفند/۱۳۸۱

از زمان مرحوم آیت‌اللَّه بروجردی (رضوان‌اللَّه‌تعالی علیه) و بعضی از بزرگانِ علمای اهل سُنت در مصر - که این فکر پیدا شده که بیایید اختلافات را کنار بگذارید؛ سنی، سنی بماند؛ شیعه، شیعه بماند؛ عقاید خودتان را داشته باشید؛ اما با هم، دست در دست هم بگذارید.

قرآن از زبان پیامبر اکرم به مسیحیان آن زمان میگوید:

«تعالوا الی کلمة سواء بیننا و بینکم الاّ نعبد الاّ اللَّه و لا نشرک به شیئا».

آن وقت فرقه‌های مسلمان، با خدای واحد، پیغمبر واحد، قرآن واحد، قبله‌ی واحد، عبادت واحد، این همه مشترکات و مسلّمات، چند موضوع مورد اختلاف را وسیله قرار بدهند برای دشمنی!

این، خیانت نیست؟

این، غرض‌ورزیِ غرض‌ورزان و غفلتِ غافلان نیست؟

هر کسی که در این زمینه تقصیری بکند، پیش خدای متعال مؤاخَذ است؛ چه شیعه باشد، چه سُنی.

دیدار اقشار مردم در سالروز میلاد امیرالمؤمنین علیه السلام ۱۷/مرداد/۱۳۸۵

زیباترین خصلت سه چیز است:

۱- وقار بدون مهابت

۲- گشاده دستی

۳- اشتغال داشتن به غیر بهره‌های دنیوی

دریافت فایل

مجموعه «عطر ماندگار» شامل قطعات کوتاهی از شرح احادیث اخلاقی با بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای درس خارج فقه است. احادیث گنجانده شده در این مجموعه با مضامین اخلاقی و اجتماعی و قابل استفاده برای عموم جامعه است. منبع احادیثی که در این مجموعه شرح داده می‌شوند کتاب «الشافی فی العقاید، الاخلاق و الاحکام و امالی» است.

عفاف یعنی حیا کردن از ورود حریم خصوصی دیگران و نخوردن غذای دیگران حتی در گرسنگی!

عفاف یعنی پذیرفتن محدودیت‌های منطقی، همراه با لبخند رضایت و سکوتِ بدون شکایت.

آدم عفیف به خودش اجازه نمی‌دهد در قبال ریخته شدن آبرویش به لذتی دست پیدا کند و نزد خودش هم آبروی خودش را نمی‌برد.

در ج آمده است:

 مهم‌تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی (عج)، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت(عج) تا ظهور او می‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است، اما بیرون رفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است؛ لذا حضرت امیر علیه السلام در لیلةُالمَبیت از رسول اکرم علیه السلام می‌پرسد:

«أَفِی سَلامَةٍ مِنْ دِینِی؟؛

آیا دین من سالم خواهد بود؟»

یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را ـ که از خود شهادت بالاتر است ـ از آن حضرت صلی الله علیه و آله سؤال می‌کند.

این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که:

«یا أَللهُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛

ای خدا، ای رحمت‌گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار».

جلدوم کتاب «در محضر بهجت»، صفحه 101

 
کلام امیر علیه السلام ؛
مرز میان فقر حقیقی و خستی که منجر به فقر می شود
در شگفتم از بخیل به سوی فقر می شتابد که از آن می گریزد و سرمایه ای را از دست می دهد که برای آن تلاش می کند در دنیا چون تهیدستان زندگی می کند اما در آخرت چون سرمایه داران محاکمه می شود.
مرز میان فقر حقیقی و خستی که منجر به فقر می شود

 آموزه های علوی و حکمت های ناب بر جای مانده از ایشان نه فقط در عصر حیات ظاهری آن حضرت علیه السلام بلکه پس از آن و تا قیام قیامت بهترین نقشه راه برای رسیدن به حیات طیبه است.

از این رو در ذیل یکی از این حکمت ها مرور می شود:

حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند:

«عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ، وَيَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِى إِيَّاهُ طَلَبَ، فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ، وَيُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ وَعَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً، وَيَكُونُ غَداً جِيفَةً وَعَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللهِ، وَهُوَ يَرَى خَلْقَ اللهِ وَعَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ، وهُوَ يَرَى الْمَوْتَى وَعَجِبْتُ لِمَن أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى، وَهُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَعَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ الْفَنَاءِ، وَتَارِكٍ دَارَ الْبَقَاءِ».

«در شگفتم از بخیل به سوی فقر می شتابد که از آن می گریزد و سرمایه ای را از دست می دهد که برای آن تلاش می کند در دنیا چون تهیدستان زندگی می کند اما در آخرت چون سرمایه داران محاکمه می شود و در شگفتم از متکبری که دیروز نطفه ای بی ارزش و فردا مرداری گندیده خواهد بود و در شگفتم از آن کس که در آفرینش پدیده ها می نگرد و در وجود خدا تردید دارد و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بیند و مرگ را از یاد برده است و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بیند و مرگ را از یاد برده است و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار می کند در حالی که پیدایش آغاز را می نگرد و در شگفتم از آن کس که خانه نابودشدنی را آباد می کند اما جایگاه همیشگی را از یاد برده است»

شبستان