ادامه »

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیوتًا غَیرَ بُیوتِکمْ حَتَّی تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَی أَهْلِهَا ذَلِکمْ خَیرٌ لَکمْ لَعَلَّکمْ تَذَکرُونَ (٢٧)فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِیهَا أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوهَا حَتَّی یؤْذَنَ لَکمْ وَإِنْ قِیلَ لَکمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْکی لَکمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ (٢٨)لَیسَ عَلَیکمْ جُنَاحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُیوتًا غَیرَ مَسْکـونَةٍ فِیهَا مَتَاعٌ لَکمْ وَاللَّهُ یعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَکتُمُونَ (٢٩)قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِک أَزْکی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یصْنَعُونَ (٣٠)وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَی جُیوبِهِنَّ وَلا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکتْ أَیمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیرِ أُولِی الإرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یظْهَرُوا عَلَی عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلا یضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیعْلَمَ مَا یخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَی اللَّهِ جَمِیعًا أَیهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ (٣١). »

ادامه »

 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله:

إِذَا سَمَّيْتُمُ الْوَلَدَ مُحَمَّداً فَأَكْرِمُوهُ وَ أَوْسِعُوا لَهُ فِي الْمَجَالِسِ وَ لَا تُقَبِّحُوا لَهُ وَجْهاً  

پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

وقتی نام فرزندتان را محمّد گذاشتید، او را گرامی بدارید و در مجلس خود برای او جا باز کنید و احترامش نمایید و نسبت به او رو ترش نکنید.

 وسایل الشیعه ج 21 ، ص 394

ماه رمضان ۱۳۴۶ق، برابر با نوروز ۱۳۰۷ش بود. زائران بسیاری به قم رفته بودند تا هنگام تحویل سال، در کنار قبر حضرت معصومه سلام الله علیها باشند. آن روز، همسر شاه و چندتن از همراهانش نیز بدون حجاب در حرم حاضر شده بودند و با آن سر و وضع نامناسب، بسیار جلب نظر می کردند. وقتی شیخ بافقی از این جریان آگاهی یافت …

ادامه »

اگر كار براى خدا باشد، بناّیى و كارگرى نیز عبادت است و اصولاً نوع كار مهم نیست پذیرفته شدن آن به درگاه خداوند مهم است. حتى اگر كعبه بسازیم ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد ارزشى ندارد. 
 

استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه  127سوره بقره پرداخته است.

وَإذْ یَرْفَعُ إِبْرَهِیمُ القَوَاعِدَ مِنَ البَیْتِ وَإِسْمَعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّآ إِنّكَ أَنْتَ السَّمِیعُ العَلِیمُ‏

و (به یاد آورید) آن هنگام را كه ابراهیم پایه‏ هاى خانه (كعبه) را با اسماعیل بالا مى‏ برد (و چنین دعا مى‏ كردند) پرودگارا (این كار را) از ما بپذیر كه همانا تو شنواى دانایى.

 خانه كعبه از زمان حضرت آدم بوده امّا بدست حضرت ابراهیم، تجدید بنا شده است دلیل این مطلب آن است كه حضرت ابراهیم در موقع اسكان همسر و فرزندش در سرزمین مكه مى‏ گوید: 

(رَبَّنا اِنِّى اَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّیَتِى بِوادٍ غَیْرِ ذى زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّم).

 «پروردگارا، من خاندانم را در این سرزمین خشك و بدون زراعت، در كنار خانه تو ساكن كردم»

 پس به هنگام ورود ابراهیم علیه السلام  به مكّه، خانه خدا یعنى كعبه وجود داشته است. علاوه بر آنكه خداوند آیه 96 آل عمران، كعبه را اولین خانه مردم معرفى مى ‏كند.

 این آیه مى‏ رساند كه اگر كار براى خدا باشد، بناّیى و كارگرى نیز عبادت است و اصولاً نوع كار مهم نیست پذیرفته شدن آن به درگاه خداوند مهم است. حتى اگر كعبه بسازیم ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد ارزشى ندارد.

 اكنون درس هایى را كه از این آیات مى‏ آموزیم مرور مى‏ كنیم:

 * خداوند مقاماتِ معنوى را بر اساس لیاقت افراد عنایت مى‏ كند و حوادث گوناگون، آزمایش‏ هایى است كه خداوند مقرر مى‏دارد تا افراد ظرفیت و لیاقت خود را بروز دهند و به آن مقامات برسند.

 * امامت و رهبرى امت، منصبى الهى است نه مقامى دنیوى، لذا هر كس حق حكومت و امامت بر جامعه اسلامى را ندارد و باید از جانب خداوند تعیین شود.

 * مساجد، مكان‏ هاى منسوب به خداوند هستند پس باید از حرمت و قداست خاصى برخودار باشند و پاكان و صالحان متولى امور مساجد باشند نه افراد بى صلاحیت و نااهل.

 * مكّه، شهر نمونه اسلامى هم محل عبادت است و هم مركز امنیّت و اصولاً عبادت و پرستش خدا، در سایه امنیّت و آرامش خاطر انسان ها، میّسر است، زیرا دین از دنیا جدا نیست.

حوزه

جنگی خندق در سال پنجم هجری اتفاق افتاد. یکی از پیکارهای مهم در این جنگ، نبرد امام با عمرو بن عبدود بود؛ عمرو از شجاعان عرب بود، کسی بود که عمر گفت: «من با او همسفر شام بودم و هزار نفر، دزد بر قافله ما تاختند، عمرو به تنهایی آنها را متفرق ساخت و دست و پای شتری را به جای سپری دست گرفت و آنها را تعقیب کرد»..

وقتی در جنگ خندق علی علیه ‏السلام دروازه خندق را بر دشمن مسدود کرد تا وارد شهر مدینه نشوند، عمروبن عبدود وارد شد بر وسط میدان و فریاد برآورد:

کیست به جنگ من آید؟

هیچ کس از ترس، جوابی نداد؛ عمرو گفت: مسلمین کجاست هستند که به دستم کشته شوند تا به بهشت روند؛ چرا به سوی بهشت نمی‏شتابید؟

چرا نزدیک من نمی‏آیید؟ هیچ کس پاسخی نداد و سپس این اشعار را خواند:

«از بس مبارز طلبیدم، سینه‏ ام تنگ شد و صدایم بگرفت؛ من در جایی ایستاده ‏ام که هر دلیر و جنگجویی بر جان خود می‏لرزد و می‏ترسد؛ راستی که دلیری و از جان گذشتگی از بهترین غریزه ‏های جوانمردان است».

در این وقت علی علیه ‏السلام برخاست واز پیامبر اجازه خواست؛ پیامبر فرمود: بنشین؛ چند مرتبه دیگر عمرو مبارز طلبید و حماسه خواند، فقط علی علیه ‏السلام بلند می‏شد و می‏گفت:

یا رسول‏الله! اگر او عمرو است،

من علی بن ابیطالبم!

ادامه »

به مناسبت یازدهم ربیع الثانی سال روز کشتار مردم به پا خاسته بر ضدکشف حجاب در مسجد گوهرشاد مشهد مقدس بر آن شدیم تا در این فرصت کوتاه به تجزیه و تحلیل آن بپردازیم، و یکی از قیام های اسلامی و مردمی تحت رهبری مراجع تقلید را پیش چشم آوریم، و با شهیدان عزیز قیام بر ضد کشف حجاب رضاخانی، تجدید عهد کنیم که همواره پاسدار ارزش های اصیل اسلامی باشیم، و در حفظ ارزش های اصیل اسلامی از جمله پوشش زنان که قیام گوهرشاد درپاسداشت این ارزش صورت گرفت گام های راسخ و استوار برداریم.

ماموریت برای رواج فرهنگ غرب

مطالعات جامعه شناسی و روان کاوی، تردیدی باقی نگذاشته که مذهب به گونه یک اصل پایدار در اعماق وجود انسان ریشه دارد، و بینش مذهبی در مشرق زمین بسیار عمیق تر از غرب است، شاید به دلیل این که نخستین جوانه های تمدن در شرق ظاهر گشته و پیامبران نیز از شرق برخاسته اند.

این مطلب نیز ثابت شده که «مذهب اصیل » موجب استقلال فکری و عملی انسان ها شده و آن ها را از بیهوده زیستن باز می دارد و سد خلل ناپذیری در برابر نفوذ فرهنگ غرب و استعمار غرب خواهد بود.

از آن جا که استعمار غرب برای دست یافتن به ثروت های شرق از هیچ تلاشی دریغ نمی ورزد مذهب اسلام را به عنوان یک مکتب سازنده ضد استعمار می داند و در مطالعات خود به این نتیجه رسیده که آیین اسلام در برابر مطامع و منافع غرب سد محکمی ایجاد می کند. بنابراین برای دست یابی به اهداف شوم خود، باید برای براندازی اسلام نهایت کوشش را نمود و در این راستا از هیچ کوششی فروگذار نکرد، استعمارغرب برای نیل بدین مقصود به دو ترفند دست یازید:

1 برای جدا سازی مردم مسلمان از محتوای ناب اسلام، به مذهب سازی پرداخت،حزب هایی زیر نقاب اسلام با نام های: قادیانی گری، شیخی گری، صوفی گری، بابی گری،بهایی گری، پاک دینی (منسوب به کسروی) پدید آورد و طبق شواهد و مدارک روشن وغیر قابل انکار، همه این ادیان ساختگی رسما از طرف استعمارگران و بیگانگان تایید می شدند.

ادامه »

وَمَا كَانَ هَذَا الْقُرْآنُ أَنْ يفْتَرَى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَينَ يدَيهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ^{(يونس/37)}

و چنان نیست كه این قرآن از سوى غیر خدا و به دروغ ساخته شده باشد، بلكه تصدیقى است براى كتب آسمانى پیشین وتوضیحى از آن كتاب است. شكّى در آن نیست كه از سوى پروردگار جهانیان است.

1-جامعیّت قرآن و محتواى آن به گونه ‏اى است كه افترا و انتساب آن به غیرخدا به آن نمى‏چسبد. «ان یفترى»
2- كتاب ‏هاى آسمانى مؤیّد یكدیگرند. تفاوت در اجمال و تفصیلِ محتواى آنهاست. «تصدیق الّذى بین یدیه»
3- قرآن وسیله ‏ى رشد و تربیت است. «هذا القرآن… من ربّ العالمین»

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) :

یکی از چیزهایی که به شما یاد می دهم این است که هرگاه خواستید به درگاه خدا دعا کنید، بگویید:

خدایا من از کسانی که به من به هر نحوی بدی کردند گذشتم، تو نیز از من بگذر.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله می فرماید: بر شما باد بر عفو د گذشت؛ زیرا که عفو کردن چیزی بر آدمی اضافه نمی کند، مگر عزت و عظمت را.پس از لغزش های یکدیگر بگذرید تا خداوند به شما عزت فرماید.

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می گوید:اگر کسی پیش شما آمد و گفت:من را ببخش من غیبت شما را کردم.شما ببخشید نگویید نمی بخشم.یکی از چیزهایی که به شما یاد می دهم این است که هرگاه خواستید به درگاه خدا دعا کنید، بگویید:خدایا من از کسانی که به من به هر نحوی بدی کردند گذشتم تو نیز از من بگذر.

مرحوم مجتهدی در ادامه می گوید:این موضوع خیلی مهم است.اگر می خواهید دعایتان سریعتر مستحاب شود حتما به این دستور عمل کنید.حدیث دارد:حتی اگر قدرت بر انتقام داری و می توانی از کسی که به تو بدی کرده انتقام بگیری،اما به شکرانه اینکخ قدرت پیدا کرده ای او را عفو کن.امام علی (علیه السلام) می فرماید:هرگاه بر دشمن خود دست یافتی، به شکرانه قدرت پیدا کردن، او را عفو کن.

ایشان در ادامه می گوید:در عفو لذتی است که در انتقام نیست.این جملات همه موعظه است.شخصی در حال احتضار بود.یک بنده خدایی آمد و به او گفت:آقا مراببخشید.شخص محتضر با آنکه در حال احتضار بود گفت نمی بخشم آقا.خوب تو در قیامت گیر هستی.خدا هم به تو می گوید:چطور تو از خطای آن شخص نگذشتی،بعد توقع داری من از تقصیر تو بگذرم؟

کتاب احسن الحدیث، ص 124

شاعران آیینی کشورمان درباره موضوعات مختلفی شعر سرودند.

یکی از این موضوعات، شهادت حمزه سیدالشهدا است. به برخی از این اشعار در ذیل اشاره می کنیم:

محمد فردوسی:

قوت بازوي من بود كه افتاده به خاك
همه ي نيروي من بود كه افتاده به خاك

اين همان است كه ياري ولايت مي كرد
مثل يك شير ز اسلام حمايت مي كرد

در احد هر كه به خون جگرش مي گريد
هر پسر بر سر نعش پدرش مي گريد

اي عمو جان يه سر پيكر تو گريه كنم
من به جاي پدر و مادر تو گريه كنم

مثل تو هيچ كسي كشته در اين صحرا يست
به خدا هيچ كسي چون تو شهيد ، اینجا نيست

چه سرش آمده هر عضو تنش مثله شده
گوش و بيني و دو دست و دهنش مثله شده

فكري امروز به حال بدنش بايد كرد
شده با خار و علف هم كفنش بايد كرد

صورتش زود بپوشان كه ز ره خواهر او
تا رسد خاك به سر ريزد بالا سر او

خواهرش گر برسد موي پريشان بكند
دشت را گريه ي او شام غريبان بكند

در غم دلبر خود پاره گريبان بكند
خواهرانه دل ما را همه سوزان بكند

مگذاريد صفيه برسد تا اينجا
مگذاريد ببيند رخ خونينش را

لحظه اي سخت تر از ماندن من اينجا نيست
بدنت مانده ولي بر تو چرا اعضا نيست ؟

زرهت پاره ، كمان و سپرت باقي هست
جگرت نيست ولي شكر ، سرت باقي هست

باز هم شكر عمو، رأس تو بر نيزه نرفت
باز هم شكر كه در حلق تو سر نيزه نرفت

نزده بوسه به پاره گلويت خواهر تو
با صفيه كه نزد حرف ز نيزه سر تو

اي عمو راس تو در بزم شرابي كه نرفت
به تماشا سوي هر شهرخرابي كه نرفت

باز هم شكر سر پاكت عمو چوب نخورد
گاه دندان و گهي پاره گلو چوب نخورد

الامان واي حسين واي سر شاه شهيد
تا نفس هست مرا ، گويم : ” مالي ليزيد “

ادامه »